انصاری لاری سخنان شهاب الدین حائری را تکذیب کرد: از اصرار بر صحت اظهارات مرحوم یزدی و ترجیح آن بر تکذیبیه مرحوم دعایی دست بردارید

اخیرا آقای شهاب الدین حائری شیرازی با استناد به کسی که او را «مشاور سید محمد خاتمی» معرفی کرده بود مطلبی دروغ را به امام خمینی نسبت داده بود؛ مطلبی که سالها قبل توسط دبیرکل نهضت آزادی به نقل از مرحوم سید محمود دعایی طرح شده بود و به کرات در همان زمان توسط مرحوم دعایی تکذیب شده بود. 

در پی انتشار این مطلب آقای انصاری لاری با انتشار بیانیه ای خطاب به شهاب حائری اعلام کرده است که مراد از «مشاور سید محمد خاتمی که شهاب الدین حائری به نقل از او دروغ مذکور را نقل کرده است» شخص اوست. و در عین حال متذکر شده است که چنین مطلبی را به حائری شیرازی نگفته و حائری در برداشت خود از سخنان او و نقل این مطلب اشتباه کرده است.

به گزارش جماران، در بخش هایی از این نامه آمده است:

جنابعالی چند سال پیش خبری را در مورد آغاز جنگ به روایت زنده یاد ابراهیم یزدی نقل کردید که با تکذیب فقید سعید مرحوم دعایی مواجه شد. تا جایی که بنده می دانم علیرغم میل باطنی تان برای ترجیح اظهارات مرحوم یزدی بر تکذبیه ی مرحوم دعایی به درستی و با تمسک به قواعد فقهی در هنگام تعارض احادیث و اخبار و از آنجایی که تعارض موجود حقیقی و جدی بود، از «قاعده تعادل» پیروی کرده و با درایت «توقف» را بر «تخییر» برتری داده و خبر را حذف کردید. اما این طور به نظر می رسد که گویا در طول این سال ها پیوسته مترصد پیدا کردن دلیل یا قرینه یا سندی بوده اید که با استفاده از آن به «قاعده ترجیح» برگشته و بار دیگر بر صحت اظهارات مرحوم یزدی تأکید نمایید.

کوتاه که امیدوارم گویا هم باشد معروض می دارد، آنچه در این مورد مطرح کردم که:

اولا، در میانه ی گفت و گوهای معمول و از هر دری سخنی بوده و نه با تمرکز به یک مسأله خاص مثل «ما نحن فیه» و ثانیا، مطلب با قید اجمال و ابهام در محتوا و تأکید بر احتمال و ظن در مورد مکان – زمان و حاضرین در جلسه همراه بوده، هرگز نمی تواند به عنوان سند یا متنی به نفع ترجیح اظهارات مرحوم یزدی بر تکذیبیه ی مرحوم دعایی تلقی شود. به خصوص که جنابعالی در نقل مطلب به سلیقه خود، هم محتوای مطلب را از ابهام و اجمال خارج کرده اید و هم با تعیین زمان و ذکر نام حاضرین در جلسه قید احتمال و ظن مورد تأکید بنده را به کل فراموش نموده اید.

برای وضوح بیشتر و اینکه جنابعالی نه بایسته و نه شایسته بود که این اظهارات را به عنوان سندی برای ترجیح اظهارات مرحوم یزدی بر تکذیبیه ی زنده یاد دعایی قرار دهید ذکر توصیه ای از شیخ کلینی خالی از لطف نیست. حضرت ایشان توصیه می کنند که در برخورد با احادیث و اخبار متعارض به شخص آگاه و دانشمند رجوع شود و در صورت عدم دسترسی «تخییر» یا «توقف» را معرفی می نمایند(کافی، جلد یک: 66).

و تصدیق می فرمایید که جنابعالی برای حل تعارض بین این دو خبر به بنده که علی فرض در این مورد خاص از آگاهی و دانش کافی هم برخوردار باشم مراجعه نکرده اید. و آنچه از من شنیده اید هم سخنی در میان دیگر سخن ها بوده است با قیودی که پیشتر گفته شد.

لذا با توجه به توضیحات اینجانب و صداقت و اخلاصی که در شما سراغ است به نظر می رسد باید با حذف مطلب اخیرتان و با همان صراحت و شجاعت مثال زدنی تان، هم چنان بر «قاعده توقف» پایبند مانده و از اصرار بر صحت اظهارات مرحوم یزدی و ترجیح آن بر تکذیبیه ی مرحوم دعایی دست بردارید.

در پایان لازم می دانم همین جا از بیت شریف حضرت امام و به ویژه یادگار گرامی ایشان، حضرت حاج سید حسن آقا و نیز خاندان مکرم دوست دیرین و برادر نازنین زنده یاد دعایی نیز – با امید به عفو – پوزش بطلبم.