فرزند شهید بهشتی با تأکید بر اینکه مرحوم دعایی تجسم فروتنی بود، گفت: مرحوم دعایی خصوصیات خیلی برجسته ای داشت؛ در این جهت که بتواند پیوندهای اجتماعی را تا جای ممکن به عنوان یک فرد محبوب محکم تر نگه دارد.
محمدرضا بهشتی در حاشیه مراسم ختم حجت الاسلام و المسلمین سید محمود دعایی، به خبرنگار جماران گفت: سلامت نفس، ایمان عمیق، مهربانی و لطف نسبت به بندگان خدا مهمترین ویژگی های مرحوم دعایی بود؛ و فروتنی بالا بسیار فراتر از آنچه که معمولا افراد توان این را دارند که فضیلت فروتنی را در خودشان ایجاد کنند، ایشان خودش تجسم فروتنی بود.
فرزند شهید بهشتی افزود: در فراز و فرودها و جاهای حساس که افراد نیاز به یک نوع دلگرمی و حمایت داشتند، خودش حاضر و دلسوز و به فکر افراد بود و تلاش می کرد در فراز و فرودهایی که برای افراد پیش می آید، آسیب نبینند. ارزش انسان ها را می دانست و قدردان انسان ها بود. کسی که از اول تا پایان عمرش با سلامت آمد، زندگی کرد و از این دنیا رفت.
وی یادآور شد: یکی از آسیب های سنگینی که جامعه ما در حال دیدن هست، «گسست همبستگی ها» است. در حالی که آنچه که این جامه را در طی دهه های گذشته توانست بر پا نگه دارد و پیش ببرد، عمق هبستگی بود که در مردم وجود داشت.
بهشتی اظهار داشت: به نظر من هنر شخص امام و افرادی که عمق حرکت امام را درک کرده بودند، در این بود که بتوانند افراد را به هم پیوند بدهند؛ والّا گسستن افراد که هنر نیست؛ کار ساده ای است. با کوچکترین چیزی افراد از هم فاصله می گیرند و دور می شوند. اما حفظ و تحکیم پیوندها فقط با یک پیام محبت صورت می گیرد.
وی افزود: مرحوم دعایی خصوصیات خیلی برجسته ای داشت در این جهت که بتواند پیوندهای اجتماعی را تا جای ممکن به عنوان یک فرد محبوب محکم تر نگه دارد. قدرشناسی افراد خیلی با ارزش است. چون به افراد این احساس دست می دهد که در دل همدیگر جا دارند و اگر آسیبی در زندگی آنها هست، تنها نیستند و دیگران با آنها همراهی می کنند.
عضو هیأت علمی دانشگاه تهران تأکید کرد: جای خالی ایشان را درک نقشی که ایشان داشت، جبران می کند؛ و بعد تلاش برای اینکه اگر منش خوبی در فردی هست، سعی کنیم این منش را در خودمان ایجاد کنیم. مرحوم دعایی در عمل نشان داد که این فضیلت در زندگی اش وجود دارد و یک ره آموز زندگی برای همه ما است.
