میلیاردری که آرزوی حمله اتمی آمریکا به ایران را با خود به گور برد!/ «شلدون ادلسون» را بیشتر بشناسیم+ تصاویر

 

به گزارش جماران، «شلدون ادلسون» سرمایه دار صهیونیست، صاحب شرکت «لاس‌ وگاس سندز» و یکی از حامیان سرسخت «دونالد ترامپ و بنیامین نتانیاهو» در سن 87 سالگی مُرد.

این شرکت یک شرکت بزرگ آمریکایی فعال در زمینه شرکت گردشگری و فعال در زمینه کازینوها و قمارخانه ‌ها در سراسر جهان از جمله در «لاس ‌وگاس و پنسیلوانیا» در آمریکا، ماکائو در جمهوری خلق چین و سنگاپور بوده است و ادلسون، موسس آن بود.

بنا به بیانیه شرکت لاس وگاس سندز، ادلسون در اثر ابتلا به سرطان خون (لنفوم غیرهاچکین) مرده است.

او همچنین مالک روزنامه عبری «اسرائیل هیوم» و از «حامیان مالی بزرگ» حزب جمهوری ‌خواه در آمریکا و حزب لیکود در سرزمین های اشغالی به ‌شمار می‌ رفت.

این کازینودار آمریکایی - صهیونیستی طبق گزارش وب سایت «فوربس»، 28امین فرد ثروتمند جهان بوده است.

 

 

ادلسون از حامیان سرسخت دونالد ترامپ و بنیامین نتانیاهو نخست‌ وزیر رژیم صهیونیستی بود و به داشتن مواضع به شدت حمایتی از صهیونیست ها و در عین حال به شدت ضد ایرانی شهرت داشت.

مراکز مطالعاتی طرفدار صهیونیست ها در واشنگتن او را یکی از پر نفوذترین حامیان گروه‌ های طرفدار تحریم و برخورد نظامی با ایران می‌ دانستند. 

او آرزوی حمله اتمی آمریکا به ایران را داشت و در سال 2013 در بحبوحه مذاکره هسته ‌ای ایران، به کاخ سفید توصیه کرده بود برای قدرت ‌نمایی در برابر تهران، وسط یکی از کویرهای ایران بمب هسته ای منفجر کند.

 

 

مرگ شلدون ادلسون با آخرین روزهای عمر دولت دونالد ترامپ در واشنگتن و در آستانه انتخاباتی دیگر در سرزمین های اشغالی که ممکن است بنیامین نتانیاهو برای ادامه مسند نخست ‌وزیری با موانعی روبرو شود، مقارن شده است.

این صهیونیست که همچون سایر دشمنان، آرزوی حمله اتمی آمریکا به ایران را با خود به گور برد، بیشتر بشناسیم:

زندگینامه

«شِلدون گرَی اَدلسون» در 4 اوت 1933 در شهر «بوستون» آمریکا متولد شد.

 

 

او پسر «آرتور ادلسون» یک مهاجر یهودی بود. پدرش راننده تاکسی بود. و مادرش که از انگلیس مهاجرت کرده بود، یک مغازه بافندگی را مدیریت می کرد.

او از سن پایین (12 سالگی) کار کردن را شروع کرد. و زمانی که نوجوان بود از عمویش 200 دلار (معادل 2،840 دلار در سال 2019) قرض کرد تا مجوز فروش روزنامه در خیابان ها را بگیرد.

 

 

در سال 1948 او 10000 دلار دیگر از عمویش قرض کرد تا یک کار با دستگاه فروش خودکار شکلات راه اندازی کند. شلدون ادلسون به سیتی کالج نیویورک می ‌رفت، اما پیش از فارغ‌ التحصیلی ترک تحصیل کرد. وی وارد مدرسه حرفه‌ ای شد تا تند‌نویس دادگاه شود اما بعداً به ارتش پیوست. 

وی پس از پایان دوره سربازی، به شغل فروش جعبه های لوازم آرایشی روی آورد، سپس تجارت دیگری به نام De-Ice-It را راه اندازی کرد که یک اسپری شیمیایی را به بازار عرضه می کرد که یخ را از روی شیشه جلوی خودرو پاکسازی می کرد.

در دهه 1960، وی تجارت تور مسافرتی را شروع کرد. او به زودی میلیونر شد، اگرچه در 30 سالگی دو بار ثروتی اندوخت و از دست داد. در طول فعالیت شغلی خود، ادلسون تقریباً 50 تجارت ایجاد کرد و رها کرد.

 

 

 

شغل های تجاری (تجارت بر پایه قمار، معاملات مشکوک و کارهای غیراخلاقی)

کامدکس (COMDEX)

در اواخر دهه 1970، ادلسون و شرکایش نمایشگاه های COMDEX را برای صنعت کامپیوتر ایجاد کردند که از سال 1979 آغاز شد. این یکی از بزرگترین نمایشگاه های رایانه ای در جهان در بیشتر دهه های 1980 و 1990 بود.

 

 

در سال 1995، ادلسون و شرکای وی COMDEX را به مبلغ 862 میلیون دلار به شرکت SoftBank ژاپن فروختند. سهم آدلسون بیش از 500 میلیون دلار بود.

لاس وگاس سندز (سلطان یهودی قمار)

در سال 1988، ادلسون هتل و کازینوی سندز را در لاس وگاس به قیمت 110 میلیون دلار (تقریبا معادل 237،800،000 دلار در سال 2019) خریداری کرد. در سال بعد، ادلسون و شرکایش تنها مرکز همایش های خصوصی و اداره شده در آمریکا در آن زمان را با همین عنوان ساختند.

 

 

او بعدها چند هتل و کازینو (قمارخانه) در پنسیلوانیا، سنگاپور و جزیره ماکائو در دریای چین تاسیس کرد.

 

 

فعالیت های دیگر

مطبوعات صهیونیستی

در سال 2007، آدلسون پیشنهادی ناموفق برای خرید روزنامه معاریو را ارائه داد. هنگامی که این تلاش ناکام ماند، وی با برنامه های موازی اقدام به انتشار یک روزنامه رایگان روزانه برای رقابت با این روزنامه کرد. نسخه اول روزنامه جدید، اسرائیل هیوم، در 30 ژوئیه 2007 منتشر شد. در 31 مارس 2014، ادلسون از دادگاه بیت المقدس برای خرید معاریو و روزنامه محافظه کار «میکور ریشون» اخطار گرفت. در سال 2016، وکیل ادلسون ادعا کرد که او مالک اسرائیل هیوم نیست، و متعلق به یکی از اقوام وی است.

 

 

در سال 2011 ، مطبوعات صهیونیستی گفتند که ادلسون از پخش برنامه ای در کانال 10 رژیم صهیونیستی ناراضی است که گفته بود وی از طریق ارتباطات سیاسی به طور نامناسب مجوز کازینو در لاس وگاس را کسب کرده است. این کانال پس از تهدید شکایت از سوی ادلسون عذرخواهی کرد و مدیر اخبار این شبکه هم مجبور به استعفا شد.

 

پشت پرده انتشار یک روزنامه صهیونیستی

«اسرائیل هیوم» روزنامه رایگان بود که صرفا وقف پیشبرد منافع بنیامین نتانیاهو کار می کرد. نه پیشبرد منافع حزب لیکود، نه پیشبرد یک سیاست خاص، بلکه منافع شخص نتانیاهو.

 

 

روزنامه ای با بودجه نامحدود، که هر روز در خیابان ها و پاساژهای سراسر سرزمین های اشغالی به رایگان توزیع می شود و کار توزیع آن را صدها، و شاید هزاران جوان مزدبگیر بر عهده دارند.

 

 

اسرائیلی ها اسرائیل هیوم را می خوانند (مفت باشد کوفت باشد)، ولی الزاما این مرد (ادلسون) و کسب و کارش را دوست ندارند. بنابراین برخی از اعضای کنست دلگرم شده بودند قانونی تصویب کنند که انتشار روزنامه های رایگان را به کلی ممنوع کند.

نتانیاهو و حزب لیکود هر کار از دستشان برآمد کردند تا مانع از تصویب این لایحه شوند. اما هنگام رأی پارلمانی (که برای لوایحی که از سوی نمایندگان غیر دولتی ارائه می شود ضروری است) به طرز شگفت انگیزی شکست خوردند. حتی برخی از اعضای ائتلاف حاکمه نتانیاهو به آن رای مثبت دادند. دوربین ها نتانیاهو را شکار کرده بودند که رسما در صحن علنی و شلوغ کنست می دوید تا قبل از آغاز رای گیری سر جای خود بنشیند.

نتیجه آرا، 43 به 23 بود. تقریبا نیمی از اعضای حزب لیکود خود را غایب کردند. «آویگدور لیبرمن» وزیر خارجه و حزبش به لایحه رای مثبت دادند. دو وزیر دیگر، «یائیر لاپید» و «تزیپی لیونی» هم رای دادند.

چنین لایحه ای، از یک رای ابتدایی تا تصویب نهایی، باید مراحل متعددی را بگذارند. وقت زیادی فراهم بود که آن را در یکی از کمیته ها گم و گور کنند. ولی نتانیاهو عصبانی بود. چند روز پس از رای، او «لاپید» و «لیونی» را از کابینه برکنار کرد، باعث شد ائتلاف دولت از هم بپاشد، و کنست منحل شود.

 

 

چرا نتانیاهو، که هنوز نیمی از دور (سوم) تصدی اش هم طی نشده است، چنین کار احمقانه ای کرد؟ فقط یک توضیح منطقی برای آن می توان یافت: ادلسون به او دستور داده باشد که، برای جلوگیری از تصویب آن قانون، چنین کند.پول نقش دائما فزاینده ای در سیاست بازی می کند.

 

مجله «لاس وگاس ریویو»

در دسامبر 2015، ادلسون مجله «لاس وگاس ریویو» را خریداری کرد. خرید از طریق یک شرکت با مسئولیت محدود به نام News + Media Capital Group LLC انجام شد و در ابتدا، این معامله مخفی نگه داشته شد. یک هفته پس از اعلام خرید ، سه خبرنگار فاش کردند که این معامله توسط «پاتریک دومونت» داماد ادلسون از طرف وی تنظیم شده است. مفسران پرداخت 140 میلیون دلار برای خرید این مجله را رقم بالایی عنوان کرده و حدس زدند که این اقدام یک بازی قدرت برای پیشبرد برنامه های تجاری یا سیاسی ادلسون باشد.

در طی چند هفته سردبیر مجله در یک «اقدام داوطلبانه» کناره گیری کرد. در ژانویه 2016 ، مجموعه اصول ویراستاری برای اطمینان از استقلال روزنامه و مقابله با تعارض منافع احتمالی مربوط به مالکیت ادلسون، تهیه و تبلیغ شد. به گفته خبرنگاران، داستان های مربوط به ادلسون، و به ویژه دادخواست در حال انجام در مورد تجارتش در ماکائو، به شدت توسط سردبیر ویرایش می شد.

بسیاری از خبرنگاران و سردبیران، مجله را با استناد به «آزادی محدود تحریریه، معاملات مشکوک در مشاغل و مدیران غیراخلاقی» ترک کردند. «جان ال اسمیت» ستون نویس دیرینه این مجله، که غالباً در مورد ادلسون می نوشت، از طرف وی به جرم افترا مورد شکایت قرار گرفت و پس از اینکه به او گفتند دیگر نمی تواند چیزی درباره ادلسون بنویسد، استعفا داد. 

لاس وگاس ریویو تنها مجله در سراسر کشور بود که ترامپ را در سال 2016 تأیید کرد. 

 

پرونده «دی لِی» (DeLay)

در دادگاه پرونده «سوئن»، «بیل وایدنر»، مدیر شرکت «لاس‌ وگاس سَندز ادلسون»، در مورد مکالمه تلفنی «ادلسون» و دوست آن زمان وی «تام دیلِی» رهبر اکثریت مجلس نمایندگان آمریکا در مورد طرح تصویب شده توسط نماینده مجلس «تام لانتوس» شهادت داد که مانع رای دادن کمیته المپیک آمریکا به نفع میزبانی چین برای المپیک تابستانی 2008 می ‌شد.

 

 

چند ساعت بعد، «دی لی» تماس گرفته و به «ادلسون» گفت که او می ‌تواند به شهردار پکن بگوید که «این لایحه هرگز روشنایی روز را نخواهد دید». لایحه تصویب نشد.

«ادلسون» در دادگاه (به دروغ) شهادت داد که ردّ لایحه «... از فشار قوانین دیگر ناشی شده و ربطی به حرکت عمدی دی لی برای کمک به دوستانش نداشته است.»

 

مالکیت حزب جمهوری خواه آمریکا!

عجیب به نظر می رسد که یک ملت اجازه دهد یک نفر با پول چنین قدرت وسیعی در تعیین آینده آن، و در واقع، در تعیین خود موجودیتش، داشته باشد. اما در آمریکا این چنین است.

ادلسون صهیونیست تا سال 1996 حامی مالی حزب دموکرات بود اما از آن سال به یکی از طرفداران و کمک ‌کنندگان مالی حزب جمهوری ‌خواه بدل شد.

در سال 2005، ادلسون و همسرش هر یک 250 هزار دلار به دومین انتخاب «جرج بوش» کمک کردند.

 

 

در سال 2008 «آدلسون» حامی مالی اصلی «ناظر آزادی» بود - یک گروه وکالت سیاسی که فعلاً منسوخ شده و برای مقابله با «جورج سوروس» و گروه‌ های لابی دموکراتیک مانند «MoveOn. org» ساخته شده بود. تقریبا تمام 30 میلیون دلاری که «ناظر آزادی» برای انتخابات 2008 صرف کرد از سوی «ادلسون» پرداخت شده بود.

در سال 2010، ادلسون یک میلیون دلار به «راه‌ حل‌ های آمریکا برای آینده موفق» کمک کرد که یک کمیته عملیاتی سیاسی برای حمایت از «نیوت گینگریچ» سخنگوی سابق جمهوری ‌خواهان کنگره بود.

در دسامبر 2011، طی کاندیداتوری «گینگریچ» برای ریاست ‌جمهوری آمریکا، ادلسون» به طرفداری از اظهارات بحث ‌برانگیز او در مورد فلسطینیان پرداخت و گفت که «تاریخ کسانی که خود را فلسطینی می ‌نامند را بخوانید و می ‌فهمید که چرا گینگریچ گفته مردم فلسطین اخیرا ظاهر شده ‌اند» .

ادلسون رودخانه های دلار را به میدان مبارزه انتخاباتی جمهوری خواهان سرازیر کرد. او با مبالغ عظیم پول از «نیوت گینگریچ» و سپس از «میت رامنی» حمایت کرد. بی ثمر بود. 

 

 

کاندیداهای سنای آمریکا که وی به آنها کمک کرد: «کارلی فیورینا» مدیر اجرایی سابق «هیولت-پاکارد»؛ «شارون آنگل» عضو مجلس نمایندگان؛ «سو لادن» سناتور ایالتی سابق؛ «اسکات براون» سناتور آمریکا و سناتور ایالتی سابق؛ «روی بلانت» عضو کنگره آمریکا؛ «مارک کرک» عضو کنگره آمریکا؛ «پت تومی» عضو سابق کنگره آمریکا؛ «چارلی کریست» فرماندار ایالتی.

کاندیداهای کنگره: «ویرجینیا فاکس» ؛ «اریک کانتور» ؛ «جو هک».

ادلسون نزدیک به صد میلیون دلار به گروه های حامی میت رامنی رقیب جمهوری خواه اوباما کمک کرد.

برای انتخابات ریاست جمهوری 2012 در آمریکا، ادلسون زودتر دست به کار شد. او کاندیداهای اصلی حزب جمهوری خواه را به مرکز اصلی کازینویش در لاس وگاس فراخواند تا آنها را برای وفاداری نسبت به خود، و نسبت به نتانیاهو، وادار به اعتراف کند. هیچ کس جرات نکرد احضاریه های او را رد کند.

در انتخابات ریاست‌جمهوری 2012 آمریکا، ادلسون گفت که حمایت کامل خود را از کاندیداهای جمهوری‌ خواهان خواهد داشت. در 7 ژانویه 2012، ادلسون جبهه حامی «گینگریچ» را که هنوز ضعیف بود را با کمکی پنج میلیون دلاری به کمیته «موفقیت آینده» که حامی «گینگریچ» بودند تقویت کرد. روز بعد، این گروه بیش از 3. 4 میلیون دلار را صرف تبلیغات در کارولینای جنوبی کرد که شامل تولید و پخش فیلمی نیم ساعته می‌ شد که رقیب سیاسی گینگریچ یعنی میت رامنی را مخالف خشن شرکت‌ ها معرفی می ‌کرد. در 23 ژانویه، همسر ادلسون، پنج میلیون دلار دیگر را به همان سازمان اهدا کرد تا آن را صرف توسعه «پیام حامیان نیوتن» کند. ادلسون به «فوربس گفت که او قصد داشته که حدود 100 میلیون دلار را به گینگریچ کمک کند.

در چرخه انتخابات 2012، او پنج میلیون دلار دیگر را به «صندوق رهبری کنگره» راست‌ گرا کمک کرد. همچنین وی بیش از 60 هزار دلار را به کمیته ملی جمهوری‌ خواهان کمک کرد. سیاستمدارانی که وی از ژانویه 2011 به آنها کمک مالی کرده عبارتند از: «میچ مک ‌کانل» رهبر اقلیت سنای آمریکا؛ «جان بوئنر» سخنگوی مجلس آمریکا؛ «دین هِلر» سناتور آمریکا؛ «مارک آمودی» عضو کنگره آمریکا؛ «جو هک» عضو کنگره آمریکا؛ «آدام هاسنر» سخنگوی مجلس فلوریدا.

 

 

در 12 ژانویه 2012 ادلسون 10 میلیون دلار به شرکت «حفظ آینده» حامی «رامنی» کمک کرد.

در ژوئیه 2012 ادلسون در جلسه جمع ‌آوری کمک نقدی برای رامنی که در قدس برگزار شده بود شرکت کرد و گفت که قصد دارد چند میلیون دلار را به جبهه رامنی کمک کند. ادلسون به «وودی جانسون»، «جان راکولتا»، «پاول سینگر» و چندین حامی دیگر این روند پیوست. بر اساس گزارش «بلومبرگ بیزینس‌ ویک»، از ژوئیه به بعد ادلسون بیش از 30 میلیون دلار را برای کمک به جمهوری‌ خواهان در انتخابات 2012 اهدا کرد.

بر اساس گزارش سال 2014 واشنگتن پست، استراتژی ادلسون برای انتخابات ریاست جمهوری 2016 آمریکا حمایت از یک کاندیدای اصلی بود که توانایی پیروزی در ریاست جمهوری را دارد. در مارس 2014 قرار بود ادلسون در جلسه بهار ائتلاف یهودی جمهوری خواه که در هتل و کازینوی ادلسون در لاس وگاس برگزار می شد، با «جب بوش، کریس کریستی، اسکات واکر و جان کاسیچ» کاندیداهای احتمالی گپ و گفت شخصی داشته باشد. 

در جریان مناظره جمهوری خواهان در دسامبر 2015، در همان محل، ادلسون قبل از شروع مناظره، با چندین کاندیدا از جمله دونالد ترامپ یک به یک جلسه برگزار کرد. کاندیدای مورد علاقه وی ده ها میلیون حمایت مالی دریافت می کرد و وی درنهایت در 13 مه 2016، از ترامپ حمایت کرد و تا 100 میلیون دلار برای حمایت از مبارزات انتخاباتی اش متعهد شد. 

 

 

بعداً از ادلسون به عنوان «پارتیزان ترامپ» نام بردند. 

ادلسون در انتخابات مقدماتی جمهوری خواهان 2016 شرکت کرد، و برخی از شاخص های اولیه نشان داد که ادلسون از ترامپ طرفداری می کند. در ماه مه 2016 او رسما ترامپ را تایید کرد.

برای انتخابات میان دوره ای 2018 آمریکا، ادلسون از طریق کمیته های مختلف سیاسی محافظه کارانه تقریبا 113 میلیون دلار به حزب جمهوری خواه کمک کرد.

در تاریخ 31 ژانویه 2019، ای بی سی نیوز گزارش داد که ادلسون و همسرش میریام 500،000 دلار به «صندوق حقوقی پاتریوت» کمک کرده اند، صندوقی که در سال 2018 برای کمک به دستیاران ترامپ در پرونده «راشا گیت» و حفاظت از او در برابر استیضاحش ایجاد شد. انتخابات 2016 بیشترین کمک مالی را تاکنون داشته است.

در 15 اکتبر سال 2020، ادلسون 75 میلیون دلار به ترامپ  برای انتخاب مجددش داد. در نیمه دوم اکتبر 2020، ادلسون و همسرش 35 میلیون دلار دیگر به ترامپ کمک کردند.

 

 

طبق سوابق فدرال، از 2010 تا 2020 ، ادلسون و همسرش بیش از 500 میلیون دلار به مبارزات حزب جمهوری خواه کمک کردند. 

 

تامین هزینه ساخت سفارت آمریکا در قدس اشغالی

شلدون ادلسون هوادار دوآتشه رژیم اسرائیل بود. نه هر نوع اسرائیلی، بلکه یک اسرائیل راستگرا، نژادپرست، گستاخ، خشن، توسعه طلب، ضمیمه ساز، مصالحه گریز، و استعمارگر.

ادلسون حامی قوی توسعه شهرک سازی در سرزمین های اشغالی بود و همیشه می ‌گفت که فلسطینی وجود ندارد. و در نهایت همین او بود که با پول قمار، سفارت آمریکا در قدس اشغالی را برپا کرد.

 

 

رسانه های آمریکایی نوشته اند این ادلسون بوده است که ترامپ را مجبور به تصمیم گیری در خصوص انتقال سفارت آمریکا از تل آویو به قدس اشغالی کرده  و او را تهدید کرده بود در صورتی که این اقدام را عملی نکند، در انتخابات 2020 از ترامپ حمایت نخواهد کرد.

او شخصا در مراسم افتتاح سفارتخانه حضور یافت.

 

حامی اسلام هراسی

ریشه‌های اسلام هراسی در آمریکا را می‌ توان در یک گروه کوچک اما بسیار قدرتمند از نظر مالی و ارتباط با ارکان سیاست و سرمایه پیگیری کرد. عده ‌ای از کارشناسان خبره یاوه بافی و شایعه سازی، این گروه را تشکیل می ‌دهند که در خدمت لابی صهیونیستی در آمریکا بوده و با ایجاد ذهنیت ضد اسلامی در مردم آمریکا اذهان عمومی این کشور را به نفع رژیم صهیونیستی مدیریت می ‌کنند.

 

 

بر اساس گزارشی که در سال 2011 از طرف مرکز پیشرفت آمریکایی (Center for American Progress) منتشر شد؛ نام شلدون ادلسون هم در این لیست است.

دویچه وله هم پیشتر گزارش داده بود که ادلسون یکی از بزرگترین حامیان یک شبکه تندرو و ترویج اسلام هراسی است.

 

طرح ادعای حمله اتمی به ایران

شلدون ادلسون یکی از سرسخت ‌ترین مخالفان باراک اوباما رئیس جمهور سابق آمریکا بود. وی در میزگردی در دانشگاه «یشیوا» در 22 اکتبر 2013  پس از انتقاد شدید از باراک اوباما به دلیل گفت و گوی تلفنی با رئیس جمهور ایران، از سیاست مذاکره با ایران انتقاد و او را به ضعف در برابر ایران متهم کرده و ادعا کرده رئیس جمهور آمریکا باید اول به ارتش دستور بدهد یک بمب اتمی بر روی کویر ایران بیندازد، آن وقت به رئیس جمهور ایران تلفن بزند و بگوید: «آن بمب را دیدی؟ بمب اتمی بعدی در تهران فرود خواهد آمد. اگر بر موضع سرسختانه خود پافشاری کنید به کلی محوتان می‌کنیم.»

آرزویی که ادلسون با خود به گور و به جهنم برد.

 

 

او به توضیح این مطلب ادامه داد و گفت که بعد از نشان دادن زور و تهدید به تهران، آمریکا خواهد گفت: «اگر شما (ایران) صلح‌ طلب باشید، فقط باید روند برنامه خود را معکوس کنید و ما تضمین می ‌کنیم که شما می ‌توانید تأسیسات انرژی هسته ‌ای را برای مقاصد برق و انرژی داشته باشید.» 

در دسامبر 2014 پایگاه خبری بلومبرگ مدعی شد: حملهٔ سایبری چند ماه پیش به یکی از بزرگترین کازینوهای ادلسون از طرف هکرهای ایرانی بوده‌است و در این مورد نوشت: «پرسنل فنی شرکت تا به حال هرگز چنین چیزی ندیده بودند.»  به ادعای بلومبرگ، این اقدام احتمالا در پاسخ به موضع ‌گیری ادلسون در رابطه با ایران و حمایت‌های او از اقدام نظامی علیه تهران، صورت گرفت.

 

 

براساس گزارش برخی رسانه های آمریکایی، خروج از برجام نیز به خواست ادلسون انجام شده بود. کینه او از ایران به‌ حدی بود که بهترین خدمت ترامپ به اسرائیل را خروج از برجام می ‌دانست.

 

 

ترامپ طی نشست «شورای آمریکای اسرائیلی» (Israeli American Council) در هالیوود در ایالت فلوریدا گفته بود: «به شلدون ادلسون گفتم به نظرت بزرگترین کاری (که من برای اسرائیل انجام دادم) چه بوده؛ انتقال پایتخت اسرائیل به اورشلیم (قدس) یا به رسمیت شناختن ارتفاعات جولان به عنوان خاک اسرائیل؟ او پاسخ داد: هیچکدام، بزرگترین کاری که برای اسرائیل انجام دادید لغو و پایان دادن به توافق فاجعه ‌بار و یکطرفه (برجام) بود که در دولت باراک اوباما بدست آمد.»

 

 

زندگی شخصی

ادلسون از همسر اولش جدا شد و در سال 1991 با همسر دوم خود ازدواج کرد.

 

 

او 5 فرزند داشت. دو پسر او گرفتار اعتیاد به مواد مخدر شدند و یکی از آنها نیز در سال 2005  بر اثر مصرف بیش از حد مواد مخدر از دنیا رفت.

ادلسون از سال 2001 از بیماری نوروپاتی محیطی رنج می ‌برد و مجبور بود با عصا راه برود.

 

 

نشریه آمریکایی «فوربس» ثروت شلدون ادلسون در پایان سال میلادی 2020 را بیش از 35 میلیارد دلار ارزیابی و او را نفر بیست و هشتم در میان میلیاردرهای ثروتمند جهان معرفی کرد.

گفته می شود او وصیت کرده که در قدس اشغالی به خاک سپرده شود.