علیفر: جوان ها هستند و دیگر جا برای گزارشگری به ما نمی رسد

جی پلاس، توووووووووووووووووووووووووی دروازه! این صدایی آشنا برای طرفداران فوتبال در ایران است که در هفته ها و ماه های اخیر کمتر به گوششان رسیده. علیرضا علیفر که با پیشوند «سرهنگ» در بین اهالی فوتبال شناخته شده، این روزها پیشنهادی برای گزارش فوتبال ندارد و همین موضوع به دلتنگی طرفدارانش که خود را «سربازان سرهنگ علیفر» می‌دانند، دامن زده است. این در حالی است که روز 23 شهریور، صداوسیما اعلام کرده بود که به دلیل «اشتباه فاحش» علیرضا علیفر از گزارشگری منع شده و فعلا اجازه حضور ندارد؛ محرومیتی که به نظر می‌رسد تا همین امروز باقی است.

ورزش سه نوشت؛ با علیفر تماس گرفتیم تا درباره غیبتش در اتاق گزاشگری شبکه سه و ورزش سوال کنیم؛ البته گفتگو با علیفر خیلی زود به مسائل فوتبالی و البته دیدگاه های وی در خصوص همکارانش (عادل فردوسی پور، مزدک میرزایی و...) رسید. این مصاحبه را در زیر می‌خوانید:

* سلام آقای علیفر، خیلی کم پیدا شده اید و دلمان برایتان تنگ شده.

سلام، از لطف شما متشکرم اما مشکلی نیست، جوان ها هستند و دیگر جا به ما نمی‌رسد. نبود ما به خاطر این است که بچه های جدید بیایند و آزمایش شوند، در این یکی دو ماه گزارشگران جدید آمده اند و من هم مشکلی با این موضوع ندارم. در این 27 سال نوسان زیادی در کارم داشته ام اما همیشه سعی کرده ام که تابع نظر مدیران و تصمیم گیران سازمان باشم.

* چرا مثل خیلی از گزارشگران کاری را در خارج از صداوسیما انجام نمی‌دهید؟

من از نظر کسوت، سایقه و اعتبار در بین جامعه شاید جایگاه ویژه ای بین گزارشگران داشته باشم، البته امیدوارم این را تعریف از خود ندانید. به هر حال مسئله این است که با موقعیتی که من دارم، جالب نیست که خودم دنبال کاری بروم و باید پیشنهاد باشد تا کاری را آغاز کنم.

* در سال های اخیر گزارشگران قدیمی تقریبا به حاشیه رفته اند. درباره سیاست صداوسیما چه نظری دارید؟

من در ابتدای صحبت هایم عرض کردم، ما باید تابع نظر مدیران خود باشیم. در واقع آن تجربه و سردی و گرمی چشیدن من باعث شده تا در طول این مدت، به نظری که الان گفتم برسم. باید از تصمیمات مدیران حمایت و اطاعت کرد و با سعه صدر پیش رفت. کار بالا پایین دارد، من نمی‌خواهم از شخص خاصی اسم ببرم اما به هر حال نباید تصمیم گیرنده را مجبور به انجام کاری کرد که علاقه ای به آن ندارند.

* به این موضوع دوباره برمی‌گردیم؛ آیا فوتبال اروپا را دنبال می‌کنید؟

بله، چرا نباید این کار انجام دهم؟ مثل همیشه دنبال می‌کنم.

* دوستتان آقای گواردیولا این فصل خیلی نتوانسته عملکرد خوبی داشته باشد.

پپ آدم سرد و گرم چشیده ای است. این که من با او موافق هستم یا موافق شاید سلیقه هم در آن دخیل باشد. طبیعی است که در کارش نوسان داشته باشد. آقای گواردیولا باتوجه به دستمزد بسیار بالایی که دارد شاید ناموفق بوده است. من همیشه از این موضوع انتقاد کرده ام چون تیم های بزرگ و ثروتمند این حقوق ها را برای قهرمانی در لیگ خودشان نمی‌پردازند و می‌خواهند در رقابت های قاره ای قهرمان شوند. این حرف منطقی است. آقای گواردیولا از نظر دستاورد اروپایی برای بارسا هرگز موفق نبوده و به خاطر پول هنگفتی که گرفته باید بهتر از این ها نتیجه بگیرد.

* اما برعکس آقای مورینیو نتایج خوبی گرفته با تاتنهام.

آقای مورینیو هم مربی بزرگی است اما او بعد از قهرمانی جام یوفا (لیگ اروپا) با منچستریونایتد، نتوانست به موفقیت خاصی در اروپا برسد. در چند هفته اخیر عم عملکرد خوبی با تاتنهام نداشته. من معتقدم که آقای مورینیو در واقع هرچه داشته را رو کرده و سقف کارش را همه دیده‌اند. آقای گواردیولا با این که من دوستش ندارم حداقل چیزی برای عرضه دارد.

* درباره اوله گونار سولشر چه نظری دارید؟

او آن دسته بازیکنان بزرگ و سرشناس فوتبال است که در مربیگری هم موفق عمل کرده و استعداد این کار را دارد. حتما می‌دانید که در اروپا و حتی آسیا و آفریقا، بازیکن خوب بودن دلیل مربی بودن نیست. سولشر نم نمک بالا آمده و عملکرد خوبی داشته و با یک بازی می‌تواند به صدر جدول هم برسد. الان لیورپول و لستر و منچستر و چلسی شانس قهرمانی دارند.

* فوتبال ایران را دنبال می‌کنید؟ پرسپولیس به فینال آسیا رسید اما شکست خورد...

فوتبال ایران نسبت به گذشته خیلی افت کرده. این حقیقت را باید قبول کنیم. پرسپولیس را باید برای رسیدن به فینال آسیا تحسین کرد چون با بازیکنان در حد متوسط آسیا، رسیدن به این جایگاه سخت است. به نظرم رسیدن به نیمه نهایی و فینال برای تیم های ایرانی کافی است چرا که کشورهای عربی و چینی، پول های هنگفتی را در باشگاه های آسیایی صرف می‌کنند. من به یحیی گل محمدی و شاگردانش تبریک ویژه می‌گویم و مطمئن باشید نایب قهرمانی پرسپولیس، از قهرمانی تیم های ثروتمند عربی اهمیت بیشتری دارد. اما درباره لیگ برتر واقعا سطح بازی ها پایین آمده، نمی‌خواهم ارزش قهرمانی متوالی پرسپولیس را پایین بیاورم اما این که چهار سال یک تیم قهرمان شود، نشان می‌دهد که چقدر اختلاف سطح در فوتبال وجود دارد.

* آیا پرسپولیس - اولسان را با گزارش عادل فردوسی پور دیدید؟

خیر من تلویزیون خودمان را نگاه می‌کنم. درباره آقای فردوسی پور هم نظر خاصی ندارم، فقط معتقدم که باید به نظر مدیران حتما احترام گذاشت. اگر ایشان را استفاده نمی‌کنند، باید به نظرشان احترام گذاشت. این را هم بگویم که به نظرم اصلا کار قشنگی نبود که برود آنجا گزارش کند. کاراکتر آقای فردوسی پور را خیلی دوست دارم و بارها گفته ام که جای ایشان در گزارش خالی است، حالا از نظر تولید برنامه کاری ندارم و نظری در این خصوص ندارم.

* چرا نباید به قطر می‌رفت؟

من به نظر مدیران خودم خیلی احترام می‌گذارم و باید تابع نظر آن ها باشیم. الان آقای فردوسی پور برنامه فوتبال 120 را دارد و قبلا هم نود را داشت، این که رفتند قطر کار قشنگی نبود و باید یک مقدار سعه صدر بیشتری می‌داشت. البته من به نظر همه احترام می‌گذارم.

* اساسا برنامه های تلویزیونی فارسی در حوزه ورزش را چطور ارزیابی می‌کنید؟

ببینید کیفیت کار همکاران من چه در کار گزارش و چه اجرا، یک مسئله یک چیز است و انتخاب نفرات توسط مدیران یک بحث دیگر است. من دوست ندارم درباره کیفیت کار دوستانم صحبت کنم، درباره آقای میثاقی گفته می‌شد چرا ایشان آمده جای کسی که به او کمک کرده نشسته. اما او که تقصیری ندارد! می‌گویند وقتی آقای فردوسی پور نیستند دلیلی ندارد که میثاقی بیاید و اجرا کند، اما من و شما هم در هر کاری که هستیم اگر به مرحله بالاتری با تصمیم مدیران برسیم، قبول خواهیم کرد. درباره کیفیت کار ایشان در اجرا اظهار نظر نمی‌کنم و به هر کسی که جوان است باید فرصت بیشتری بدهیم و بهانه نگیریم. البته ایرادها را همیشه باید گفت.

* امروز یک نظرسنجی هم برگزار شد و تراکتور به عنوان محبوب ترین تیم آسیا معرفی شد. چه نظری دارید؟

تیم تراکتور را بین تیم های شهرستانی خیلی دوست دارم، البته من بچه تهرون هستم و هوادار تیم های شهر تهران. شک نکنید پرسپولیس و استقلال رقیبی در آسیا ندارد و واقعا بدون اغراق می‌گویم که نیمی از مردم ایران طرفدار این دو تیم هستند. هیچ تیمی تا آخر دنیا در ایران از نظر هواداری نمی‌تواند با پرسپولیس و استقلال رقابت کند، این را مطمئن باشید.

* فکر می‌کنید تیم ملی به جام جهانی می‌رسد؟

کار خیلی سخت است، ما دو بازی بسیار دشوار را مقابل عراق و بحرین داریم که اگر هواداران در ورزشگاه بودند، شرایط با آن جو 80 هزار نفری متفاوت می‌شد. حالا حتی اگر بازی ها متمرکز هم نباشند، بازهم صعود دشوار خواهد بود و این را در نظر بگیرید که اگر از این مرحله بالا برویم، یک مرحله دیگر هم پیش رو خواهد بود. من اول امید چندانی نداشتم اما پس از بازی های دوستانه کاملا امیدوار شدم.

* سرهنگ سوال پایانی؛ آیا شما بازنشسته شده اید؟

نه حتما که بازنشسته از کار گزارشگری نشده ام. من آماده این کار هستم و در پایان ضمن تشکر از شما، برای همه جامعه فوتبال آرزوی موفقیت دارم. امیدوارم فوتبال ایران پیشرفت کند و تیم ملی هم به جام جهانی برسد.