آیا امام خمینی قصد داشت با دشمن سازی از آمریکا به تداوم نهضت و انقلاب خود کمک کند؟

پایگاه خبری جماران: انقلاب اسلامی در بدو تولد و حتی قبل از استقرار آن به رهبری امام خمینی(ره) دفاع از مظلوم و مبارزه با استکبار و نظام امپریالیسم را سرلوحه خود قرار داد. شاخص‌ترین نماد استکبار، آمریکا بود که امام خمینی(ره) در سخنرانی‌های خود بارها و بارها از آن به شیطان بزرگ یاد کردند. استکبار هدفی جز سلب استقلال از ایران اسلامی نداشت و از هر ابزاری برای جلوگیری از ادامه انقلاب استفاده می‌کرد. انقلاب اسلامی که استکبارستیزی و مقابله با زورگویی را سرلوحه کار خود قرار داده بود در مقابل مستکبرین عالم سر خم نکرد و امام (ره) دائما مبارزه با سیاست‌های شوم و نامنحوس آمریکا را به انقلابیون گوشزد می‌کرد. سیاست‌های مداخله جویانه دولت آمریکا بعد از انقلاب و تلاش دوباره برای براندازی نظام، حمایت از کودتای نافرجام نوژه و پناه دادن شاه مخلوع در خاک خود، طرح‌ریزی نقشه کوتای ننگین 28 مرداد 1332 را یکبار دیگر برای مردم زنده کرد.

در این بین دانشجویان پیرو خط امام(ره) که به درستی از نقشه‌های این شیطان بزرگ آگاه شده بودند در 13 آبان 1358 با تسخیر سفارت آمریکا جواب محکمی به سیاست‌های خبیثانه آن دادند. سفارتی که بعد از تحقیق و ارائه اسناد و مدارک موجود مشخص گردید که لانه‌ای بود برای جاسوسی تا مکانی برای تسهیل ارتباط گیری بین دو کشور. امام (ره) با تأیید حرکت به موقع دانشجویان برای تسخیر این لانه جاسوسی از آن به انقلاب دوم نام بردند و از این حرکت حمایت قاطع خود را اعلام نمودند.

همانطور که اشاره شد، باید گفت که در واقع تسخیر سفارت آمریکا واکنش در قبال سیاست‌هایی بود که دولت آمریکا با کودتای 28 مرداد 1332 علیه کشور ما آغاز کرد و تا زمان پیروزی انقلاب اسلامی و حتی بعد از آن و زمان تسخیر سفارت، آنها را ادامه داده بود. همچنین تسخیر سفارت آمریکا پاسخ به تهدیدهای خارجی نسبت به انقلاب بزرگ اسلامی و دستاوردهای آن بود که با توجه به تجربیات تاریخی به نگرانی جدی آن روز بخش قابل توجهی از دانشجویان و مردم تبدیل شده بود که دفاع از انقلاب مردمی و نظام نوپای حاصل از آن را مهمترین وظیفه خود می‌دانستند.

عکس العمل مثبت مردم در سراسر کشور پس از تسخیر سفارت آمریکا و اجماع عمومی در تأیید آن حرکت، نشان داد که سیاست‌های آمریکا تا چه میزان در افکار عمومی آثار منفی بر جای گذاشته و آن سیاست‌ها و دخالت‌ها و حمایت از رژیم دیکتاتوری شاه تا چه حد موجب نفرت همگانی شده بود. لذا با وجود حمایت گسترده مردم، رهبر انقلاب و دیگر انقلابیون، اما موضع منفعلانه و طردکننده دولت موقت و عدم تأیید این حرکت از جانب آنها، دال بر این بود که مهندس بازرگان و سیاست آنها با تفکر انقلابی فرسنگ‌ها فاصله دارد.

با در نظر گرفتن این سه محور، به چرایی حمایت قاطعانه امام خمینی(ره) از حرکت تسخیر لانه‌ی جاسوسی و «انقلاب دوم» نامیدن آن، بهتر می‌توان پی برد. حرکت تسخیر لانه جاسوسی اوّلاً در ادامه‌ خط ضدّ استعماری و ضدّ استکباری نهضت امام خمینی(ره) بود.  ثانیاً امکان پیشبرد توطئه‌های دولت آمریکا برای از بین بردن انقلاب اسلامی را منتفی ساخت و ثالثاً آخرین رشته ارتباط بین انقلاب و آمریکا را قطع کرد.

اما این رفتارجمعی دانشجویان پیامدهای مهم و اثرگذاری داشت که در انتخاب عنوان انقلاب دوم در کلام امام خمینی (ره) تاثیرگذار بود. از مهمترین دستاوردهای داخلی و خارجی انقلاب دوم، شکست ابهت دیرینه قدرت افسانه‌ای آمریکا بود. حقیقت این است که بعد از جنگ ویتنام، امریکا در هیچ صحنه‌ای به اندازه این اقدام انقلابی فرزندان امام به رسوایی و ضعف و زبونی کشیده نشده بود. اعترافات مسئولین آمریکا بهترین گواه بر این مدعا است.

بعد از پیروزی بیست‌ودوم بهمن در بی‌سابقه‌ترین شکل ممکن، وحدت ملی متجلی شد و تمام اقشار مردم، یکپارچه به حمایت از این اقدام برخاستند و دوباره شور انقلاب در سطوح مختلف احیا شد. نقشه‌ها و طرح‌های سری امریکا در ایران و جهان که برای حفظ آنها سرمایه‌گذاری زیادی شده بود، افشا گردید. مجهزترین مرکز توطئه علیه نظام و انقلاب برچیده شد. به مبارزین مسلمان در کشورهای دیگر و نهضت‌های آزادی بخش، ثابت شد که می‌توانند با حرکت‌های ابتکاری مورد حمایت ملت، رودرروی امریکا بایستند و منافع نامشروع آن را در سطح جهان به خطر اندازند. در پهنه جهانی، ثابت کرد که ایران بر سر اصول و آرمان‌هایش ثابت‌قدم ایستاده و به حق پرچمدار نهضت‌های ضداستعماری است و در نهایت قاطعیت رهبری امام در مبارزه‌اش با شرق و غرب بر جهانیان بیش‌از پیش روشن شد.

امام خمینی(ره) ارزش تسخیر سفارت آمریکا را کمتر از انقلاب 57 نمی‌دانستند. چرا که آمریکا را در ایران مانع استقلال کشور و تثبیت جمهوری اسلامی که از مهمترین شعائر و ایدئولوژی انقلاب بود، می‌دانستند. در واقع مهمترین شاخص این رفتار جمعی دانشجویان و حمایت امام خمینی(ره) از آن، تبدیل آمریکا از یک دشمن در شعار به یک باور و ایدئولوژی بود. استفاده از واژه‌هایی همانند شرمطلق، شیطان بزرگ، دشمن ملت ایران، عامل بدبختی ملت و غیره که در سخنرانی‌ها و گفتمان و وصیتنامه امام (ره) برجسته شدند مهمترین عوامل جهت باورپذیری به وجود دشمن شماره یک کشور یعنی آمریکا بود.

در پایان ذکر این نکته لازم است که امام خمینی(ره) در ابتدا در پی دشمن سازی از آمریکا نبود و پیشتر بر گفتمان اصلی حاکم بر انقلاب یعنی عدم وابستگی به شرق( کمونیسم) و غرب( لیبرالیسم) تمرکز داشتند و سیاست ایشان حفظ احترام متقابل بود یعنی خروج از نگاه بالا به پایین و سیاست‌های مداخله‌جویانه در ایران. این عدم وابستگی را نمی‌توان به معنای دشمن سازی تفسیر کرد. کما اینکه سفارت آمریکا چندین ماه بعد از انقلاب در ایران فعالیت داشت. ریشه این دشمن سازی و برجسته کردن آن در نگاه امام خمینی (ره) بعد از تسخیر سفارت توسط دانشجویان را باید در گذشته آمریکا و نوع مواجه آن با کشورهای مستقل دنیا و ایران از کودتای 28 مرداد 1332، شرارت‌ها و فعالیت‌های آن از روزهای اوایل انقلاب و تلاش جهت عدم وقوع انقلاب و و در سطح سیاسی تلاش جهت کم رنگ نمودن مردم سالاری دینی و انحراف در انقلاب و به کار گماردن کارگزاران متمایل به خود جست و جو کرد.

مجموع این حوادث انباشته شده منجر به هم عقیده شدن جریان دانشجویی جهت ایستادن مقابل گفتمان استکبار شد. جریانی که حوادث 16 آذر 1332 را به عنوان یک آنتی تز علیه مسبب کودتای 28 مرداد 32 راه انداختند. هرچند در آن بازه زمانی از طرف ساختار قدرت که خود مطیع آمریکا بود سرکوب شدند. اما اکنون 13 آبان 1358 را به عنوان یک سنتز انقلاب اسلامی شکل دادند. تا جایی که برخلاف گذشته، این حرکت توسط حاکمیت مورد تایید قرار گرفت و از این نوع کنشگری به عنوان انقلاب دوم یاد شد. 

مشاهده خبر در جماران