گفت و گوی واشنگتن پست با شاهدان عینی جنایت اسرائیل در غزه؛ اجساد عزیزان ما از شدت سوختگی قابل شناسایی نیست / مردی را دیدم که زنده زنده می سوخت و آب نداشتم آتش او را خاموش کنم / کودکان از ما می خواستند مادر و پدر در حال سوختن آنها را نجات دهیم
یک بازمانده دیگر روز خود را صرف جستجوی اجساد سوخته در درمانگاه تل السلطان برای یافتن نشانه ای از اعضای خانواده اش کرد و به واشنگتن پست گفت: شرایطی که در آن زندگی می کنیم، قابل توصیف نیست. ما در لیست انتظار برای مردن قرار داریم.
به گزارش جماران، واشنگتن پست در گزارشی درباره وضعیت فاجعه بار منطقه رفح در نوار غزه می نویسد: شاهدان عینی در گفت و گو با ما صحنه های وحشتناک پس از حمله اسرائیل به اردوگاه رفح را توصیف کردند. حمله هوایی مرگبار اسرائیل به اردوگاه اسکان موقت آوارگان در رفح در اواخر روز یکشنبه با محکومیت گسترده بینالمللی روبهرو شد.
آتش سوزی در یک اردوگاه موقت در محله تل السلطان رخ داد و به گفته وزارت بهداشت غزه، دست کم 45 نفر کشته شدند. والدین زنده زنده در چادرهای خود سوزانده شدند در حالی که کودکان فریاد می زدند و کمک می خواستند. پزشکان در تلاش برای درمان زخمهای هولناک ترکش بر بدن مجروحان با کمبود تجهیزات پزشکی رو به بودند.
بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم اسرائیل روز دوشنبه در سخنرانی خود در پارلمان، حمله رفح را یک حادثه غم انگیز خواند. این سخنان در حالی مطرح شد که ارتش اسرائیل پیش از این در توجیه این حمله ادعا کرده بود که این حمله هدفمند به مقر حماس با استفاده از مهمات و اطلاعات دقیق درباره آنچه این ارتش محل اختفای مقام های حماس خواند، بوده است.
سخنگوی شورای امنیت ملی کاخ سفید که خواست نامش فاش نشود، گفت که تصاویر رفح دلخراش است. این سخنگوی با اشاره به کشته شدن دو شبه نظامی گفت: «اسرائیل حق دارد به دنبال حماس برود، اما اسرائیل باید هر اقدام احتیاطی ممکن را برای محافظت از غیرنظامیان انجام دهد.»
ایالات متحده هنوز علناً در مورد حکم روز جمعه دیوان دادگستری بین المللی مبنی بر توقف فوری حمله اسرائیل به رفح، سخن نگفته است.
مردم این اردوگاه یکشنبه شب یکی از وحشتناک ترین تصاویر این جنگ را تجربه کردند.
محمد الحیله، 35 ساله، قصد خرید برخی کالاها از یک فروشنده محلی را داشت که ناگهان متوجه برق عظیمی در آسمان شد که پس از نزدیک شدن به زمین منجر به آتش سوزی وسیع شد. او در گفت و گوی تلفنی به واشنگتن پست گفت: «احساس میکردم بدنم از ترس یخ میزند.»
او با اشاره به اینکه برای جستجوی اقوام به سمت منطقه دویده است، گفت: من دیدم که شعله های آتش بلند می شود، بدن های سوخته شده، مردم از همه جا فرار می کردند و صدای درخواست کمک بلندتر می شود. ما برای نجات آنها ناتوان بودیم.
محمد هفت نفر از بستگان خود را در این حمله از دست داد. مسن ترین آنها 70 ساله بود. چهار نفر بچه بودند. او گفت: «ما تا صبح امروز نتوانستیم آنها را به دلیل حجم بالای سوختگی اجساد شناسایی کنیم. چهره ها در نتیجه حرارت آتش از بین رفته بودند.ـ
احمد الرحل 30 ساله هنوز صدای فریادها را می شنود. او می گوید که او و خانواده اش برای خوابیدن آماده می شدند که صدای چندین انفجار بزرگ را شنیدند. چادرشان لرزید. سردرگمی دسته جمعی اردوگاه را فرا گرفت.
او گفت: «هیچ کس نمی دانست چه باید بکند. بچههایی که با خانوادههایشان در آن چادرها بودند به سمت ما هجوم آوردند و از ما خواستند والدینشان را که در حال سوختن بودند نجات دهیم.»
او یک کپسول آتش نشانی داشت و به کمک شتافت. او می گوید : «نمیدانستم برای کمک به مردم در حال سوختن چه کنم. در اطراف من جسدهای تکه تکه شده، بدن های سوخته، کودکان بدون سر، بدن هایی که انگار ذوب شده اند، وجود داشت. آب برای خاموش کردن آتش که چادرهای پارچه ای و پلاستیکی را در نوردید، در دسترس نبود. کپسول های گازی که برای پخت و پز استفاده می شد منفجر شدند. من با چشمان خود دیدم که شخصی در حال سوختن و فریاد کمک می کند و نتوانستم جان او را نجات دهم.»
محمد ابو شهما، 45 ساله، وقتی شنید که آتش در حال گسترش است، نگران خانواده برادر بزرگترش شد. نزدیک چادر که شد دید چادر آنها یک چهارم مایل با مناطقی که ساکنان آن در یک قتل عام دسته جمعی در حال زنده زنده سوزانده شدن بودند فاصله دارد. او برادرش، پدر 10 فرزند، و خواهر زاده 3 ساله اش، را مرده یافت. او به واشنگتن پست گفت همه جا خون بود.
ترکش به سینه و گردن برادرش اصابت کرده بود. بچه به سرش ضربه خورده بود.
حوالی ساعت 10 شب یکشنبه، کشته ها و مجروحان شروع به هجوم به درمانگاه های صحرایی منطقه کردند.
به گفته هماهنگکننده اورژانس این گروه در غزه، بیست و هشت نفر هنگام ورود به یک مرکز درمان اورژانسی که توسط پزشکان بدون مرز اداره میشود، در کمتر از دو مایلی محل حمله کشته شدند. او گفت که این کلینیک 180 بیمار دیگر را با سوختگی شدید، اصابت ترکش، بدن های قطع عضو شده و سایر جراحات در ان شب پذیرش و درمان کرد.
یک جراح پلاستیک در بیمارستانی در غرب رفح برای واشنگتن پست از فرزندانی گفت که به دنبال اعضای خانواده خود می گشتند. او گفت که یک دختر کوچک از هر کسی که می گذشت می پرسید که آیا پدر و مادرش را دیده اند. پدر و مادر او در میان کشته شدگان بودند.
او می گوید که بسیاری از مردم با زخمهای وحشتناک وارد درمانگاه شدند و نیاز به قطع عضو داشتند. به گفته این پزشک او و همکارانش دوازده ساعت تمام در اتاق جراحی بودند در حالی که دستکشهای پزشکی، روپوشها و سایر لوازم اولیه برای درمان زخمهای باز آنها تمام شد. . به معنای واقعی کلمه همه امکانات ما تمام شده است.
امانوئل ماکرون، رئیسجمهور فرانسه روز دوشنبه گفت که «از حملات اسرائیل که منجر به کشته شدن بسیاری از افراد آواره شده است خشمگین است» و خواستار «آتشبس فوری» شد.
ملانی جولی، وزیر امور خارجه کانادا نیز خواستار آتش بس شد و گفت: «این سطح از رنج انسانی باید پایان یابد». سخنگوی این وزارتخانه گفت که این کشور گزارش هایی مبنی بر وجود دو شهروند کانادایی در میان کشته شدگان رفح را پیگیری می کند.
وزارت امور خارجه آلمان، یکی از سرسخت ترین حامیان اسرائیل در اروپا، روز دوشنبه در بیانیه ای در روز دوشنبه گفت که تصاویر این حمله غیرقابل تحمل است و مردم غیرنظامی غزه باید فوراً بهتر محافظت شوند.
یکی از بازماندگان به واشنگتن پست می گوید: «ما حتی زمانی برای غصه خوردن برای کسانی که از دست دادیم پیدا نکردیم. اکنون تنها چیزی که برای ما مهم است نجات کسانی است که باقی مانده اند.»
یک بازمانده دیگر روز خود را صرف جستجوی اجساد سوخته در درمانگاه تل السلطان برای یافتن نشانه ای از اعضای خانواده اش کرد و به واشنگتن پست گفت: شرایطی که در آن زندگی می کنیم، قابل توصیف نیست. ما در لیست انتظار برای مردن قرار داریم.
مشاهده خبر در جماران