نگاهی به روابط رژیم پهلوی و رژیم صهیونیستی/ آنها چگونه حافظ منافع اسرائیل بودند؟ + عکس ها

به گزارش جماران از پایگاه اطلاع‌رسانی مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ در ۱۴ مه ۱۹۴۸- ۱۱/ اردیبشهت ۱۳۲۷، دیوید بن گوریون، رئیس آژانس یهود، تاسیس یک کشور اسرائیلی با نام دولت اسرائیل را اعلام کرد. از همان روزهای تاسیس ارتباط  گسترده­ای بین آمریکایی­ها و انگلیسی­های مستقر در تهران با آژانس یهود در مسیر پیشبرد اهداف صهیونیستی شکل­ گرفت و این ارتباط به قدری شدت­  یافت که تنها در سال ۱۳۲۱ تعداد ۱۳۰۰ نفر از یهودیان ایران با کشتی رهسپار سرزمین اسرائیل شدند.

بر طبق اسناد و اطلاعات موجود بسیاری از مراکز پولی، بازرگانی و بانکی ایران در دست یهودیان و یا اشخاص یهودی تبار قرار داشت و این برای  محمدرضا شاه  بسیار خوشایند بود و همیشه از این نفوذ در جهت تحکیم ارتباط با اسرائیل استفاده­ می­کرد و در برخی از نشست­های محرمانه با مقامات اسرائیلی از آن­ها تقاضا می­کرد که از اهرم نفوذ و موقعیت خود درآمریکا در جهت حفظ منافع حکومت او استفاده کنند و حتی از اسرائیلی­ها می­خواست که اجازه ندهند رسانه‌­های غربی علیه او و دستگاه­ش تبلیغات کنند. در ورای تمام این تلاش­ها، مقامات رژیم پهلوی همواره موضوع شناسائی رسمی اسرائیل و هرگونه ارتباط و همکاری با آن­ها را از ترس افکار عمومی انکار و تکذیب می­کردند، اما واقعیت­‌های پشت پرده غیر از این بود.  

 

 

یکی از اولین ماموران و فرستاد‌ه‌های رسمی دولت اسرائیل در تابستان 1335 تحت ­نام نمایندگی بازرگانی آن دولت وارد تهران شد و سال‌­ها در پوشش "شرکت بازرگانی نمک" اهداف اسرائیل را در ایران تامین می­کرد و با مقامات مختلف ارتباط برقرار کرده و ملاقات داشت.

هم­زمان از سویی دیگر،  گروه­‌های فشار یهودی در مناطق مختلف از داخل کشور آمریکا و تا سرزمین­های اشغالی، رژیم پهلوی را تحریک و البته ترغیب می­کردند تا همکاری پنهان خود را علنی کنند.  نخستین همکاری‌­های موساد و ساواک به ­دیدار تیمور بختیار در مهرماه 1336 برمی­گردد که بختیار پیشرفت­های اسرائیل در جنگ سینا را ستود و پیام شاهنشاه ایران را در زمینۀ همکاری‌­های اطلاعاتی و ارزیابی­‌های سیاسی خاورمیانه به آگاهی یعقوب صور، سفیر اسرائیل در فرانسه رساند.

شناسایی اسرائیل توسط رژیم پهلوی

در همین ­زمان فعالیت­های وسیعی از سوی برخی اشخاص و سازمان­‌ها به منظور رسمیت یافتن اسرائیل به طور علنی و رسمی از سوی ایران ­صورت می­گرفت. در این زمینه افرادی مانند مهندس مشایخی، برادران مسعودی، برادران تیمورتاش و دکتر علی­‌اکبر بینا به شدت فعال بودند. همزمان با تحرکات یهودیان و ماموران اسرائیلی داخل ایران، اسرائیلی­‌ها در فلسطین اشغالی نیز در خصوص ارتباط و همکاری میان دو طرف و تمایل و آمادگی مقامات ایرانی با شناسائی کامل و رسمی اسرائیل تبلیغات پراکنده‌­ای را سازماندهی می­کردند. در نهایت، دولت ایران با تمام مخالفت­های کشورهای عربی، اسرائیل را به­ رسمیت شناخت و نمایندۀ رسمی هم به عنوان مامور مخصوص به آنجا اعزام کرد که محل ماموریت او بیت­‌المقدس بود.

 

 

دکتر مصدق، بعد از ملی ­شدن نفت و در اردیبهشت 1330  که به  عنوان نخست­وزیر منصوب شد، دفتر نمایندگی ایران را در اسرائیل تعطیل و رضا صفی­‌نیا نماینده مخصوص و وزیر مختار دولت ایران را از اسرائیل فراخواند. اما دیری نپایید که در آذر 1338، افتتاح نمایندگی سیاسی ایران در تل­آویو مجدداً صورت­ گرفت. محمدرضا پهلوی، در تاریخ 1 مرداد 1339 در مصاحبه‌­ای برای اولین بار اعتراف کرد که ایران اسرائیل را در همان سال 1328، به رسمیت شناخته است و مسالۀ تازه­‌ای نیست. آقای کامل ­الشریف معاون دبیرکل کنگره­ اسلامی بیت­المقدس با ارسال نامه­‌ای برای محمدرضا شاه و منوچهر اقبال نخست ­وزیر موجبات نگرانی خود را اعلام­ کرد و موضع ایران را اسفناک دانست. نشریات مختلف کشورهای عربی نیز هر کدام با درج نظر شاه مبنی بر به رسمیت ­شناختن اسرائیل آن را ضربه­‌ای بر پیکر اسلام دانستند. به­ هر روی روابط ایران و اسرائیل روز­به روز گسترده‌­تر می‌­شد.

نفوذ نمایندگان اسرائیل در ایران

جالب آنکه غالباً روزنامه­‌های اسرائیلی، گزارش­ها و اطلاعاتی را در مورد سیاست خارجی ایران و بعضی از اقدامات سری دولت شاهنشاهی عمداً انتشار می­‌دادند. در پاره‌­ای گزارش‌­ها و مکاتبات اداری، سیاسی و حتی اطلاعاتی از دفتر نمایندگی اسرائیلی‌­ها در تهران نمایان بود که اسرائیل در همه حوزه­‌های سیاسی، دیپلماتیک، اطلاعاتی، جاسوسی، نظامی، مطبوعاتی، فرهنگی و حتی امور داخلی یهود ایران فعال و ماموران فراوانی در بخش‌­های گوناگون تحت ­پوشش خود داشتند.

از زمانی که اسرائیل در ایران به رسمیت( دو فاکتو) شناخته ­شد، " مئیر عزری" که امور مربوط به کنسولگری اسرائیل را برعهده ­داشت در محل خیابان شاه ( جمهوری ) تجارتخانه بزرگی به نام "ایران ایس" را مدیریت می‌کرد و در همین تجارتخانه کلیه امور سیاسی مربوط به حکومت اسرائیل را انجام می­داد. او همچنین نفوذ فوق­‌العاده‌­ای در بین مدیران جراید و رجال سیاسی و دولتی داشت. کلیه برنامه­‌های تبلیغاتی علیه حکومت مصر و کشورهای عربی در دوازده سال قبل از انقلاب ایران توسط عزری طراحی و عملی می­شد و خود مدیریت روزنامه ارگان یهودی‌­ها در ایران را نیز در دست ­داشت.

 

 

مئیر عزری در حال سخنرانی

 

او با حسن ارسنجانی وزیر وقت کشاورزی ارتباط نزدیک داشت و به کمک کارشناسان کشاورزی اسرائیلی در برنامه اصلاحات ارضی در ایران به ارسنجانی مساعدت می‌­رساند. باری، از جمله مسوولیت­‌های خطیر عزری در آن روزها، ترغیب مقامات ایرانی به فروش نفت بیشتر و با قیمت پایین بود، چرا که هر روز بیم درگیری اسرائیل با کشورهای عربی می­رفت و نیاز مبرم اسرائیل به مواد نفتی از این طریق تامین می­شد.

وابسته نظامی اسرائیل در ایران

یکی از بخش­های بسیار فعال دفتر نمایندگی اسرائیل در تهران، حوزۀ وابستۀ نظامی بود. که پیگیری­ روابط و همکاری­های نظامی بین ایران و اسرائیل از مهم­ترین وظایف این بخش بود. یعقوب نیمرودی اولین وابسته نظامی اسرائیل در ایران بود که علاوه بر حوزه نظامی، در فعالیت­های اطلاعاتی و جاسوسی، اقتصادی و بازرکانی، قاچاق اشیای عتیقه  و ... نیز نقش گسترده­­ای داشت، و البته جمع‌­آوری کمک و اعانه برای اسرائیل در مراسم و جشن­ها و شب­‌نشینی‌­ها نیز فراموش نمی­‌شد.

در جشن بیست ­و پنجمین سالگرد تاسیس دولت اشغالگر اسرائیل، مقامات بلندپایه رژیم پهلوی نیز شرکت کردند. بنا بر اسناد ساواک، مقامات ایرانی هم­نوا با اسرائیلی­ها در این جشن شرکت­ کرده و پایکوبی ­کردند، این جشن در 52/2/17، با حضور قریب 2000 نفر در خیابان کاخ شمالی( فلسطین ) برگزارشد.

 

پی‌نوشت:

برگرفته از کتاب «ایران و اسرائیل در دوران سلطنت پهلوی» تقی­‌پور، محمدتقی ( 1390)، ، ج1، تهران، نشر: موسسه مطالعات و پژوهش­های سیاسی

 

مشاهده خبر در جماران