آنها که ادعا می کنند بدانند در حوزه علوم، حرفی برای گفتن نداریم / تصمیم های اقتصادی مملکت باید در یک نهاد فراقوه ای گرفته شود / خودروسازی ما هم مانند صنایع نظامی، مدیریت واحد می خواهد

گروه اقتصاد و درآمد: یک پژوهشگر توسعه تاکید کرد: صنایع نظامی ما که کشور مدیون آنها است، مدیریت واحدی دارند؛ از منابع مالی و انسانی کافی نیز برخوردارند؛ اما در حوزه خودروسازی بیش از 100 نقطه دخیل هستند! در حالی که باید مدیریت واحدی داشته باشند.

به گزارش جماران، سید محمد بحرینیان که در برنامه تالار گفتگو سخن می گفت، درخصوص علل ناکامی ایران در صنعت خودروسازی پس از هفتاد سال تجربه، تصریح کرد: مگر ما در چه چیزی پیشرفت کرده ایم؟! آیا می توان گفت ما در صنایع پتروشیمی پیشرفت داشته ایم؟! آیا ما در کشاورزی، گام های تاثیرگذاری برداشته ایم؟! در مسائل ملموس تر، آیا ما مدیریت شهری داریم؟! بلد هستند مدیریت شهری کنند؟! وضعیت موضوعاتی ساده تر، مانند چمن زمین فوتبال را ببینید! در این مملکت، صحبت زیاد می‌شود، بدون اینکه ریشه یابی انجام شود.

 

آنها که ادعا می کنند بدانند در حوزه علوم؛ حرفی برای گفتن در دنیا نداریم

در علوم جدید مدتهاست هیچ پیشرفتی نداشتیم

 

وی با انتقاد از عملکرد نمایندگان مجلس درباره عدم ارائه برنامه ای موفق برای پیشبرد توسعه در ایران، گفت: بعد از ۱۱۷ سال از گذشت انقلاب مشروطه و تجربه دولت مدرن در ایران، بلد نیستیم چه کار کنیم!

این کارشناس مهندسی صنایع با بیان اینکه ما به دلایل مختلف، از دوره ای به بعد؛ در حوزه علوم، حرفی برای گفتن نداریم و در حوزه مختلف از جمله در صنعت و علم، دچار عقب ماندگی شده ایم! ادامه داد: آنها که ادعا می کنند، باید بدانند ما در علوم جدید، نتوانسته ایم پیشرفتی را به نام خود ثبت کنیم! در همین شرایط، وزرایی در مناصب صنعتی و اقتصادی منصور می شوند که دانشی درباره آن ندارند و مناصب به جای تخصصی بودن، سیاسی شده اند.

 

نقش تاجرباشی ها در پیشبرد منافع خارجی ها در ایران؟!

 

بحرینیان به پیشرفت های کره جنوبی، سنگاپور، مالزی و چین اشاره کرد و افزود: دولت ها، در بسیاری از موارد، حکمرانی نمی دانند. البته موارد ناخوشایندی مانند اینکه تصمیم گیران خودشان ذی‌نفع باشند و یا تحت نفوذ ذی‌نفعان باشند و یا تصمیم گیران تحت نفوذ خارجی و یا از عاملان خارجی باشند را نادیده می گیریم. ریشه این مسائل، بعد از قرارداد ترکمنچای در ایران گذاشته شد؛ «احمد اشرف»، در کتاب «موانع سرمایه داری در ایران»، ضمن بررسی دوران قاجار، از عنوان «تاجرباشی ها»، استفاده می کند. مستندات آن را در کتاب ارزشمند خود آورده است. تاجرباشی ها، عوامل روسیه، انگلیس، بعدها بلژیک، فرانسه و برخی کشورهای دیگر بودند که برای منافع آنها کار می‌کردند. محصولات آنها را به ایران می‌آوردند.

 

هنوز هم همان کالاهای زمان شاه عباس و قاجاریه را صادر می کنیم!

 

بنابر گزارش جماران، این مدیرعامل شرکت صنعتی، با یادآوری اینکه ما در قرارداد خفت بار ترکمنچای، اجازه نداشتیم بیش از ۵درصد عوارض بگیریم، گفت: ما همچنان همان کالاهایی را صادر می‌کنیم که در دوره شاه عباس و قاجاریه هم صادر می‌کردیم. فرقش این است که ما آن زمان تریاک صادر می‌کردیم، اکنون محصولات پتروشیمی صادر می‌کنیم و هنوز نتوانسته‌ایم محصولات تکنولوژیکی را صادر کنیم.

 

خودروسازی باید مانند صنایع دفاعی، مدیریت واحد داشته باشد

اطلاعات تلخ آمریکا و اروپا از ضعف های هماهنگی در ایران!

 

وی با بیان اینکه صنایع نظامی ما که کشور مدیون آنها است، مدیریت واحدی دارند و از منابع مالی و انسانی کافی نیز برخوردارند، اما در حوزه خودروسازی بیش از ۱۰۰ نقطه در آن دخیل هستند؛ حال آنکه باید مدیریت واحدی داشته باشند، ادامه داد: کتاب «هنر تحریم ها»، نوشته «ریچارد نفیو»‌، یکی از اعضای تیم مذاکره کننده آمریکا در جریان مذاکرات برجام، را ببینید؛ این کتاب، نابلدی ما را کاملا نشان می‌دهد و روشن می‌کند حرکت های ما در راستای مواردی است که آنها طراحی کرده‌اند! او می‌گوید: « ما و دوستان اروپایی‌مان براساس تجربه، می‌دانستیم که ایرانی ها نمی‌توانند هماهنگی های لازم را انجام دهند! » آنها گویی دندان های ما را هم شمرده‌اند!

صاحب منصبان سیاسی و اقتصادی در ایران اهلیت حرفه ای ندارند

معجزه گران شرق آسیا فهمیدند ۴۰۰ سال از دنیا عقب افتاده اند و ما هنوز نفهمیدیم!

 

بحرینیان تاکید کرد: کسانی که در مناصب تصمیم‌گیری سیاسی و اقتصادی در ایران قرار گرفته‌اند، اهلیت حرفه ای ندارند. اگر به پنج کشور معجزه‌گر شرق آسیا نگاه کنید، آنها فهمیدند که 400 سال از دنیا عقب افتاده اند، اما ما همچنان این را متوجه نشده‌ایم! آنها مرکزی، مستقل از دولت و مجالس، درنظر گرفتند که روی اقتصاد و سیاست تصمیم گیری کند. نخبگان منتخب نخبگانشان را در آن مراکز به کارگرفتند تا درک کنند چه تحولاتی در دنیا رخ داده است. اما در ایران، با تغییر وزرا، برنامه های کلان تغییر می‌کنند و در نهایت، وقتی عملکردها را بررسی می‌کنیم می‌بینیم اصلا با منابع صرف شده، همخوانی ندارد.

 

مقایسه شگفت انگیز منابع ایران و چین برای اشتغال زایی و ناکامی های ایران

 

این پژوهشگر صنعتی در ایران با بیان اینکه کشور ما منابع عظیمی دارد؛ به گزارش منتشر شده در سال ۱۳۷۸، از سوی «موسسه پژوهشی تامین اجتماعی» درباره ایجاد اشتغال در چین اشاره کرد و گفت: چین از سال 1978 تا 1996، بیش از 320 میلیارد دلار از منابع سرمایه گذاری خارجی، وام، صادرات و منابع داخلی خود در سرمایه‌گذاری ها را به کارگرفت و 220‌ میلیون شغل تازه ایجاد کرد. اما ما بر اساس کار تحقیقی که انجام دادیم و منتشر شد و همینطور طبق اسناد رسمی، منابع کشور را از سال ۱۳۳۸ تا ۱۳۹۹ برآورد کردیم که رقمی حدود ۵هزار و ۱۰۰ میلیارد دلار بود! آیا وضعیت امروز این کشور، به اندازه قواره این منابع است؟! متاسفانه ما با این مبلغ از ایجاد ۳۰ میلیون شغل هم عاجر هستیم!

 

نه راه را می دانیم و نه می خواهیم بدانیم

وی اضافه کرد: صرف نظر از موارد ناخوشایند، ما نه راه را می دانیم و نه می خواهیم بدانیم. هیچ اراده‌ای هم برای توسعه در این کشور وجود ندارد.

 

صنعت خودرو نمی تواند مجزا حرکت کند

در برنامه های توسعه تنها آرزوها را ردیف می کنند و به آن نمی رسند!

 

به گزارش جماران، بحرینیان با تاکید بر اینکه صنعت خودرو نمی تواند مجزا حرکت کند، گفت: در برنامه های توسعه، تنها آمال و آرزوها را ردیف می کنند که به آنها هم نمی رسند! کره جنوبی، تایوان، سنگاپور و تا حدی مالزی، وقتی توسعه را شروع کردند و بعد چین از آنها آموخت، همه سازمان فراقوه ای داشتند. مطابق اسنادی که در کتابخانه کنگره آمریکا وجود دارد، کره جنوبی در سال 1962 یک چشم انداز داشت که براساس آن، کره از کشوری با استخوان بندی کشاورزی و عقب مانده، به کشوری با استخوان بندی صنعت مدرن تبدیل شود. سال 2010 این سند را با توجه به شرایط خودشان به روز کردند. آنجا نوشتند که در سال 2050، کره جنوبی کشوری باشد که جزء پنج کشور دارای صنایع دوست دار محیط زیست است.

 

عملکرد ضدتولید و صنعت تعدادی از دولت ها و مجلس ها در ایران

 

بنابر گزارش جماران، این کارشناس مهندسی صنایع با بیان اینکه توسعه از صنعت بیرون می‌آید و این مساله در کشور ما فهم نشده است؛ عملکرد تعداد زیادی از دولتها و مجالس را در ایران، ضد تولید و صنعت عنوان کرد و گفت: اکنون ما در کشاورزیِ ایران، کسری تراز بازرگانی داریم؛ این واقعا شرم آور است که ما 8 میلیون و 500هزار هکتار اراضیِ تجهیز شده برای کشاروزی با آب داریم؛ اما کره جنوبی 350 هزار هکتار دارد. صادرات ما حدود 10 میلیارد دلار است و خیلی مفت منابع نسل های آتی را هم داده ایم و به بیچارگی فعلی رسیده ایم اما کره جنوبی بیش از 12 میلیارد دلار از این محل صادرات دارد! اینها نشان از نابلدی و عدم اراده برای توسعه و حل مسائل است. اما تا دلتان بخواهد، قوانین ما در جهت حمایت از خام فروشی و مونتاژکاری است!

 

یک چهارم درآمد مالیاتی آلمان از خودروسازی است

متولیان خودروسازی در ایران بلد نیستند نیازها را درک کنند

 

وی با انتقاد از اظهاراتی مبنی بر حمایت از تعطیلیِ صنایع خودروسازی و واردات خودروی دست دوم از کشورهای همسایه با هدف رفاه مصرف کننده، گفت: ساخت خودرو، سرمایه گذاری لازم دارد. در حالی که متولیان این صنعت در ایران، بلد نیستند که بتوانند این نیازها را درک کنند و متاسفانه هیچ تخصص گرایی در این حوزه ها وجود ندارد. با این حال، نمی توانیم صنعت خودرو را جمع کنیم. اگر قرار باشد صنعت خودرو را جمع کنیم، باید منابع زیادی برای آن صرف کنیم.

بحرینیان توضیح داد: مطابق اسناد انجمن صنایع خودرو در آلمان، از هر ۴ یورو مالیات، یک یورو از محل صنعت خودرو و خدمات وابسته به آن بوده است!

 

بی اعتباری اسناد ایران در دنیا از سال ۱۳۷۰

 

این پژوهشگر توسعه با بیان اینکه اعتبار اسنادی ایران از سال ۷۰ به بعد، در دنیا آنچنان بی آبرو شد که هیچ کشوری آنها را قبول نمی کرد و این بیچارگی سال ۷۱ و ۷۲ به اوج خود رسید، اضافه کرد: در جنگ، اعتبارات اسنادی ایران روی چشم های همه کشورهای خارجی قرار داشت، اما بعدت به ذلتی افتادیم که گفتند باید بانک مرکزی آن را تضمین کند! این اوج تحقیر است؛ حتی فردی عنوان کرد من حجم بالایی خودروی کیا از کره می آوردم و اصلا نمی خواهد به من ارز بدهید!

 

ظرف چهار سال، ۱۲.۲ درصد از کل درآمدهای ارزی ایران را خودرو وارد کردیم!

 

وی با یادآوری اینکه ما در چهار ساله ۱۳۶۹ تا ۱۳۷۲؛ حدود ۶۵ میلیارد دلار از محل درآمدهای ارزی مستقیم از صادرات نفت و گاز، درآمد داشتیم، خاطرنشان کرد: در همان مقطع، ۷میلیارد و ۹۸۵ میلیون دلار بابت واردات خودرو هزینه شده است. خودروهای کره ای را وارد کردند. بعد کره‌ای‌ها جلو رفتند و ما عقب گرد داشتیم. این رقم ۱۲.۲درصد کل درآمدهای ارزی ایران بوده است! این در حالی بود که اقتصاد ما در دوران جنگ اجازه می داد که بدهیهایهای بلندمدت زمان شاه را تسویه کنیم. در کنار آن، جنگ اداره می شد، نیازهای هم مردم فراهم می شد. اما در سالهای بعد، بدهیهای بلندمدت و کوتاه مدتمان بالا رفت. بی آبرویی بین المللی ما آنجا شروع شد، تا جایی که اعتبارات اسنادی ایران را قبول نمی کردند.

 

در برنامه ها با خودمان رودربایستی داریم

 

بحرینیان به تلاش های مرحوم دکتر نژادحسینیان، برای ارائه برنامه ای برای حل این مسائل اشاره کرد و با تاکید بر اینکه ذخیره دانش این کشور هوز برای حل مشکلات جواب می دهد، افزود: مرتب «برنامه، برنامه» می کنند، اما برنامه‌ها به درد نمی خورند، چرا که ما در برنامه هایمان با خودمان رودربایستی داریم.

 

تصمیم های اقتصادی باید واحد و در یک نهاد فراقوه ای گرفته شود

 

به گفته این پژوهشگر توسعه: دموکراسی های ظاهری به فساد منجر می شوند. این مساله در همه جای دنیا صادق است. انقلاب مشروطه اهمیت زیادی داشت، اما بسترهای لازم آن در کشور ما فراهم نبود. بنابراین در یک کشور توسعه نیافته، با ظاهر دموکراسی نمی توان کار توسعه را پیش برد! در صنایع نظامی ما یک نفر حرف می زند که آن هم رهبری است و برنامه ها پیش می رود

 تصمیم های اقتصادی باید در یک جا و در یک نهاد فراقوه ای گرفته شود که مستقل از دولت و مجلس باشد و همه وزارتخانه ها گوش به فرمان آن نهاد فراقوه ای باشند. اما مجلس قانون برنامه ششم را نوشته و تاکنون هم صد بار به آن اصلاحیه زده است. این چه قانونی است!

مشاهده خبر در جماران