ثبت آثار مولانا و ۲ اثر دیگر به نام ایران در یونسکو

این آثار بنابر آنچه نمایندگی ایران در یونسکو اعلام کرده است، شامل «مجموعه آثار مولانا(مثنوی، دیوان کبیر، مجالس سبعه، مکتوبات و فیه مافیه)»، «اسناد روابط خارجی ایران در دورۀ قاجار» و «اسناد بقعۀ شیخ صفی‌الدین اردبیلی» است.

برنامه حافظه جهانی یونسکو که از سال ۱۹۹۲ تاسیس شده است، وظیفه ثبت میراث مکتوبی را که دارای ارزشِ جهان‌شمول شناخته می شوند، بر عهده دارد.

شورای کارشناسان بین‌المللی زیر نظر سازمان یونسکو، ارزش آثار معرفی‌شده را بررسی و بر اساس ملاک‌های فنی ابراز نظر می‌کند. سپس شورای اجرایی یونسکو، متشکل از ۵۸ کشور جهان با بررسی اسناد ذی‌ربط برای درج عنوان آثار در فهرست جهانی، تصمیم می‌گیرد.   

از اهداف اصلی این فهرست، علاوه‌بر معرفی این میراث به همگان، حفظ و نگهداری بهتر و ایجاد فضای مناسب برای ایجاد دسترسی به  پژوهشگران عنوان شده است.

پیش از این، ۱۰ اثر در فهرست حافظه جهانی یونسکو به نام ایران ثبت شده بود که شاهنامه بایسنقری فردوسی، وقف‌نامه ربع رشیدی، مجموعه اسناد تشکیلات اداری آستان قدس رضوی، التفهیم ابوریحان بیرونی، پنج گنج نظامی، مجموعه برگزیده نقشه‌های دوره قاجار، ذخیره خوارزمشاهی اسماعیل جرجانی، مسالک‌الممالک اصطخری، کلیات سعدی و جوامع التواریخ از آن جمله بوده است.