انزوا در رژه روز پیروزی!

به گزارش جماران به نقل از سى ان ان، برای ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه، رژه روز پیروزی امسال در میدان سرخ فرصتی برای ادامه جنگ او در تاریخ بود. او تنها موفق شد بر انزوای ژئوپلیتیکی خود تأکید کند.

پوتین در یک سخنرانی در برابر نیروها مرزی مستقیم بین تهاجم خود به اوکراین و فداکاری های جنگ جهانی دوم ترسیم کرد. رئیس جمهور روسیه در کنار کهنه سربازان بازمانده از آنچه که روسیه هنوز آن را جنگ بزرگ میهنی می نامد، خود را به عنوان ناجی و مدافع روسیه درگیر که هدف «نخبگان جهانی» غرب قرار گرفته است، معرفی کرد.

پوتین گفت: «امروز، تمدن دوباره در نقطه شکست قرار دارد. "باز هم، یک جنگ واقعی علیه سرزمین مادری ما آغاز شده است."

در حالی که روسیه "هیچ کشور غیردوستی در غرب یا شرق" نمی بیند، پوتین گفت که نیروهای تاریک تر علیه مسکو توطئه می کنند.

او گفت: «نخبگان جهانی‌گرای غربی هنوز در مورد استثناگرایی خود صحبت می‌کنند، مردم را در برابر یکدیگر قرار می‌دهند و جامعه را شکاف می‌دهند، درگیری‌ها و کودتاهای خونین را تحریک می‌کنند». «ملت اوکراین گروگان کودتا شده است که منجر به یک رژیم جنایتکار به رهبری اربابان غربی آن شد. این تبدیل به مهره ای برای نقشه های ظالمانه و خودخواهانه آنها شده است.»

ارزش این را دارد که یک لحظه این را باز کنید. این دیدگاه دیرینه پوتین است که اوکراین یک ملت مشروع نیست – از نظر او اوکراینی‌ها و روس‌ها «یک ملت» هستند و دولت اوکراین یک سازه مصنوعی است. در نگرش توطئه آمیز او به جهان، کشورهایی مانند اوکراین صرفاً دست نشانده هستند و واشنگتن آن را هدف قرار می دهد. و اگر یک کابال جهانی در سایه در حال کشیدن ریسمان در کیف باشد، این باور آنچه را که روسیه "عملیات نظامی ویژه" خود در اوکراین می نامد توجیه می کند.

بیایید به یاد داشته باشیم که این یک شورش مردمی واقعی - نه مثلاً سیا یا جورج سوروس - بود که مردم را برای حمایت از آرمان‌های اوکراین برای پیوستن به اتحادیه اروپا به میدان میدان کیف آورد و منجر به برکناری رئیس‌جمهور طرفدار روسیه در اوکراین در سال ۲۰۱۴ شد. و اینکه اوکراینی‌های روسی‌زبان - و حتی برخی از اتباع روسیه - نیز در کنار اوکراین می‌جنگند و می‌میرند.

اما پوتین در اینجا از انجام تمرین‌های حقیقت‌سنجی مصون است. یادآوری دسته جمعی جنگ جهانی دوم نزدیک‌ترین چیزی است که روسیه به یک دین دولتی دارد، و ۹ می - زمانی که روس‌ها پیروزی بر آلمان نازی در سال ۱۹۴۵ را جشن می‌گیرند - مقدس‌ترین روز است. برای مخاطبان داخلی، رژه روز پیروزی شباهتی بصری بین جانبازان جنگی که ۷۸ سال پیش به پایان رسید و شرکت کنندگان در جنگ روسیه امروز علیه اوکراین ارائه می دهد.

به گزارش رسانه های دولتی، بیش از ۵۰۰ شرکت کننده در به اصطلاح "عملیات نظامی ویژه" روسیه در اوکراین در رژه سه شنبه میدان سرخ شرکت کردند. پوتین در سخنرانی خود آنها را به عنوان وارثان پیروزی در جنگ بزرگ میهنی معرفی کرد. جای تعجب نیست که اوکراینی ها در برابر چنین آتش سوزی های تاریخی مقاومت می کنند.

ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین در اظهارات ویدئویی گفت که لایحه‌ای را به مجلس ورخوونا - پارلمان اوکراین برای تغییر جشن‌های رسمی روز پیروزی از ۹ می به ۸ می ارائه کرده است و تجاوز روسیه را با تجاوزگری‌های آلمان هیتلری مقایسه کرده است.

زلنسکی گفت: «در ۸ می است که بیشتر کشورهای جهان عظمت پیروزی بر نازی ها را به یاد می آورند. ما اجازه نخواهیم داد که پیروزی مشترک ملت های ائتلاف ضد هیتلر تصاحب شود و اجازه نخواهیم داد دروغ پردازی شود که گویی پیروزی بدون مشارکت هیچ کشور یا ملتی بوده است.

زلنسکی همچنین در همان روز با رژه روز پیروزی پوتین میزبان یک بازدیدکننده مهم در کیف بود: اورسولا فون در لاین، رئیس کمیسیون اروپا، که با وعده‌هایی مبنی بر ادامه حمایت اروپا از اوکراین وارد شد.

فون در لاین گفت: «اوکراین در خط مقدم دفاع از همه چیزهایی است که ما اروپایی‌ها دوست داریم: آزادی، دموکراسی، آزادی اندیشه و بیان ما». اوکراین شجاعانه برای آرمان های اروپا می جنگد که امروز آن را جشن می گیریم. در روسیه، پوتین و رژیم او این ارزش ها را از بین برده اند. و اکنون در حال تلاش برای نابودی آنها در اوکراین هستند زیرا از موفقیتی که شما نشان می دهید و نمونه ای که شما نشان می دهید می ترسند و از مسیر شما به اتحادیه اروپا می ترسند.

و در کنفرانس مطبوعاتی مشترک خود با فون در لاین، زلنسکی توانست در رژه روز پیروزی پوتین کمی باران ببارد و به پیشرفت پرهزینه و فزاینده روسیه در میدان جنگ اشاره کند.

آنها [روس‌ها] نتوانستند باخموت را تصرف کنند.» این آخرین عملیات نظامی مهمی بود که آنها می خواستند تا نهم ماه مه تکمیل کنند. و متاسفانه شهر دیگر وجود ندارد. همه چیز به طور کامل نابود شده است. بنابراین، آنها به اطلاعاتی نیاز دارند تا آن را به عنوان یک پیروزی معرفی کنند که برای فتح چیزی - یک شهر - نیاز دارند [اما] موفق به انجام آن نشده اند.

جشن‌های سالانه روز پیروزی در روسیه قرار است نمایش عمومی بزرگی باشد که با تبلیغاتی برای قدرت دولتی ازدواج می‌کند. رژه امسال بخشی از قدرت نظامی روسیه را به نمایش گذاشت - سیستم دفاع هوایی اس-۴۰۰ و پرتابگرهای موشک های بالستیک قاره پیما یارس، بخشی از زرادخانه هسته ای مسکو - اما یک صف عظیم از تانک های مدرن، افتخار ارتش روسیه، به طور آشکار غایب بود.

و سفر فون در لاین به کیف انزوای پوتین از اروپا و غرب را برجسته کرد. در میان برجسته‌ترین بازدیدکنندگانی که در جشن روز پیروزی پوتین حضور داشتند، می‌توان به رئیس‌جمهور تحریم‌شده اتحادیه اروپا (الکساندر لوکاشنکو از بلاروس)، مرد قدرتمند آسیای مرکزی (امامعلی رحمان از تاجیکستان) و رهبر خاندان یک دولت نفتی (سردار بردی محمداف از ترکمنستان) اشاره کرد.

در میدان‌های نبرد اوکراین، عقب‌نشینی‌هایی که در چرخ گوشت باخموت به نیروهای روسی وارد می‌شود، نمی‌تواند تضاد واضح‌تری با شکوه و عظمت میدان سرخ باشد.

این واقعیت توسط یوگنی پریگوژین، رئیس گروه مزدور روسی واگنر، که در رسانه‌های اجتماعی علیه رهبری نظامی روسیه انتقاد کرد، بیان شد.

«امروز آنها [اوکراینی‌ها] جناح‌ها را در جهت آرتموفسک [نام روسی باخموت] پاره می‌کنند و در Zaporizhzhia دوباره جمع می‌شوند. و یک حمله متقابل در شرف آغاز است،» او در شبکه های اجتماعی روز سه شنبه گفت. آنها به وضوح می گویند که ضد حمله در زمین خواهد بود، نه در تلویزیون.»

پریگوژین افزود، روز پیروزی متعلق به نسل گذشته است.

او گفت: «روز پیروزی، پیروزی پدربزرگ‌های ماست. ما آن پیروزی یک میلی‌متری را کسب نکرده‌ایم.»

مشاهده خبر در جماران