دلنوشته حجت‌الاسلام والمسلمین معزالدینی شاگرد مرحوم آیت‌الله موسوی تهرانی و نوه‌ی شهید صدوقی

بسم الله الرحمن الرحیم

إنّ للّه عبادا امجادا مثلهم کمثل المطر إن أصاب البَرّ أخرج البُرّ، وإن أصاب البحر أخرج الدُرّ

فرهیخته ای نامدار و چهره ای شاخص از روحانیت اصیل شیعه رخ در نقاب خاک کشید و ندای ارجعی را لبیک گفت، عالم ربانی، اصولی صمدانی، صاحب صورت نورانی، و سیرت ایمانی، آیت حق حاج آقا سید رسول موسوی تهرانی رحمه الله سر به تیره تراب برد و با رفتنش بهار حوزه را خزان و جمعی کثیر از فرزندان علمی و معنوی خویش را پریشان ساخت.

أجدب ربع العلم بعد خصبه          و بعده امست یتامی ولده

به حق مام با ایمانش وی را رسول نامید (کان رسولا کما سمّته أمّه)، او را رسالتی بزرگ در حوزه علمیه بود آمده بود تا آیت علم باشد، و رایت حلم برافرازد، به کام تشنه طالبان هدایت و رهجویان حقیقت جرعه های زلال معرفت بریزد، و حکمت بیاموزد و راه صواب معیشت آمیخته با درایت و مصلحت بنمایاند، علم وافر را با حلم کاثر با هم داشت و با این تلفیق مبارک بذر محبت و ارادت در قلب جمّ غفیر از دوستداران کاشت، آمیزه درد و داغ، در ظلمت شب چراغ و حافظ جان باغ بود و در دفاع از حریم دین و کیان تشیع و حراست از اصالت های حوزوی و فقه جواهری سر از پا نمی شناخت، او را در این میدان بیانی با کیف و لسانی ارهف من السیف بود، معارف حقّة را با برهان قاطع تثبیت، و زخارف حُقّة را با قاطع برهان تزییف می نمود و بدین سان بیش از هفتاد سال بر قلّه رفیع تعلیم و تربیت و فرازنای اخلاق و هدایت ایستاد و پرستش حق و پرستاری از خلق را فریاد زد، راستی که فقدانش سنگین و هجرانش سهمگین است «ثلمة لاتسد و کسر لا یجبر»

این فاجعه مولمة را به ساحت مقدس حضرت ولی عصر ارواحنا فداه، حوزه های علمیه، و انبوه تلامذة و عموم بازماندگان تسلیت عرض نموده، برای آن عزیز از دست رفته غفران بی کران الهی و برای خاندان و دوستدارانش صبر جمیل از قادر متعال مسئلت می نمایم

سلام علیه یوم ولد و یوم مات و یوم یبعث حیّا

کوچکترین شاگردش محمد حسن معزالدینی

۱۴۰۲/۲/۷

مشاهده خبر در جماران