نوری شاهرودی، مشاور آیت الله هاشمی: اگر هاشمی بود سیاست خارجی را از گرداب رکود و بی عملی نجات می داد/ ده‌ها فیلم نماز جماعت از مرحوم هاشمی دارند؛ اگر نظام از خود سعه صدر نشان می داد لااقل او را به این شکل حذف نمی کرد
در حوادث اخیر کشور هم اگر آقای هاشمی بود به تلویزیون می‌آمد و ضمن اظهار تأسف و تألم از آنچه پیش آمده هیئتی را همان وقت تعیین می‌کرد که بی‌طرفانه به مسئله رسیدگی کند و اگر خاطی و مقصری باشد ضمن معرفی به مردم کیفر خود را ببیند. ما هم قبول داریم که چهل کشور خارجی از تظاهرکنندگان حمایت می‌کردند، ولی چرا اینگونه شده که ما حامی قابل توجهی در بین کشورها نداریم؟
به گزارش جماران؛ به نقل از روزنامه جمهوری اسلامی، حجت‌الاسلام محمدرضا نوری شاهرودی از دیپلمات‌های ارشد وزارت امور خارجه کشورمان است که سابقه سفارت در کشورهای لیبی، عربستان سعودی و عمان را دارد. وی علاوه بر اینها تجربه مدیریت در دفتر خبرگان رهبری، مشاورت رئیس مجلس شورای اسلامی، مشاورت وزیر امور خارجه، مشاورت امور بین‌الملل رئیس قوه قضائیه و مشاورت امور بین‌الملل رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام در دوره ریاست آیت‌الله هاشمی رفسنجانی را در کارنامه خود دارد. آقای نوری شاهرودی به دو سؤال روزنامه جمهوری اسلامی با عنوان «اگر آیت‌الله هاشمی بود...» پاسخ داده است که ملاحظه می‌فرمائید.
***
درست است که ایران به سبب موقعیت استراتژیکی همواره در معرض تهدیدات کوچک و بزرگ قرار دارد. هنر هاشمی آن بود که با منطق گفتگو و سیاست مدبرانه این تهدیدها را به حداقل می‌رساند.
هاشمی این مرد زنده تاریخ روابط با عربستان را که نقش عمده‌ای در یارگیری در منطقه دارد بگونه‌ای تنظیم کرده بود که توانست با همکاری‌های مشترک بزرگترین بازار ثروت جهان یعنی نفت را به دلخواه دو کشور تنظیم کند.
یادم نمی‌رود وقتی نفت بر اثر یک تصمیم اشتباه وزیران وقت در جاکارتا به بشکه‌ای ده دلار رسید آقای هاشمی با درایت و متانت و بعضاً با گفتگوهای روزانه که با اینجانب داشتند، نقشه راه برای بازگشت سعودیها به همکاری دو کشور را ارائه دادند و با ملاقاتهائی که با منطق و صمیمیت و یگانگی انجام شد آنان پذیرفتند که با یک تصمیم تاریخی و ماندگار صدها میلیارد دلار بر درآمد کشورهای اسلامی و غیراسلامی اضافه شود و واقعاً رفاه و آسایش برای دو ملت فراهم گردد.
آقای هاشمی معتقد بود مشکلات منطقه را می‌توان با دوستی و شفافیت و نگاه به منافع متقابل حل نمود. ایشان وقتی به عربستان سفر کردند سعودیها مایل بودند روابط با بحرین هم از تیرگی و عدم تحرک خارج شود با اینکه سفر به بحرین در برنامه ایشان نبود ولی پذیرفتند برای چند ساعت هم که شده این سفر انجام پذیرد و با سفر ایشان یخ‌های قطور سردی روابط آب شد و وقتی که بنا بود کنفرانس اسلامی در ایران تشکیل شود و سعودیها در شروع فعالیت‌ها کارشکنی می‌کردند و حتی نامه‌ای با امضاء وزیر خارجه وقت سعودالفیصل پخش شد که کنفرانس در تهران تشکیل نمی‌گردد، آقای هاشمی با زیرکی خاص و تواضع بی‌نظیر در پاکستان به دیدار امیرعبدالله رفتند و با سخنان هوشمندانه‌ای که فرمودند، ملک عبدالله به سعودالفیصل گفت بیانیه خود را جمع کن و کنفرانس در تهران است. بعد از اطمینان از تشکیل کنفرانس در تهران آمریکائیها شروع به تهدید نمودند و حتی تا مرز کودتا علیه امیرعبدالله پیش رفتند که در ملاقاتی امیرعبدالله گفت محال است از توافقی که با آقای هاشمی کردیم کوتاه بیایم و من با همه ظرفیت شرکت خواهم کرد. در همین کنفرانس بود که کوتوله‌های سران عرب مثل اردن – یمن – مصر یکباره گفتند که شرکت نمی‌کنیم.
در حوادث اخیر کشور هم اگر آقای هاشمی بود به تلویزیون می‌آمد و ضمن اظهار تأسف و تألم از آنچه پیش آمده هیئتی را همان وقت تعیین می‌کرد که بی‌طرفانه به مسئله رسیدگی کند و اگر خاطی و مقصری باشد ضمن معرفی به مردم کیفر خود را ببیند. ما هم قبول داریم که چهل کشور خارجی از تظاهرکنندگان حمایت می‌کردند، ولی چرا اینگونه شده که ما حامی قابل توجهی در بین کشورها نداریم؟ حتی در این آشفته بازار چین هم با آن بیانیه حمایتی از کشورهای جنوب خلیج فارس از پشت به ما خنجر زد و یا در موضوع اخراج ایران از سازمان ملل و موضع‌گیری‌های منفی آلمان و فرانسه، به شکل بی‌سابقه‌ای از معارضین حمایت کردند باید اضافه کنم در داخل هم انتقادات منحصر به افراد خاصی که بیانیه دادند نمی‌شود خیلی خواص ساکت بودند و دل‌خونی دارند.
نظام حاکم جمهوری اسلامی باید راهی برای مشارکت حداکثری مردم و نخبگان در امور سیاسی پیدا کند. در انتخابات گذشته کنار گذاشتن نامزدهای شناخته شده که حتی در رأس قوا بودند آنهم به دلائل واهی مردم را عصبانی کرد و موجب آن شد که فکر کنند رأی‌شان در میدان تأثیری ندارد.
ده‌ها فیلم نماز جماعت از مرحوم هاشمی دارند، اگر نظام از خود سعه صدر نشان می‌داد لااقل او را به این شکل حذف نمی‌کرد. متأسفانه گروه‌های کف خیابان این بار دهه هشتادی‌ها بودند که حتی با شعارهای ساختارشکنانه و زشت آبروی ادبیات ایران را بردند. آموزش و پرورش در تربیت نسل باایمان واقعاً قاصر بوده، مرحوم هاشمی رفسنجانی بارها از برجام حمایت کردند چه فرقی دارد که چه شخصی برای برجام مذاکره می‌کند. ظریف باشد یا باقری اگر به نتیجه برسد نفعش برای مردم است. بگذارید هر که می‌تواند در این راه کمک کند واقعاً مردم در تنگنای اقتصادی هستند و در رأسش که اجاره و رهن مسکن است گاهاً کار مستاجران به جنون می‌کشد. از اشتباهات تاریخی، حذف ارز ترجیحی بود. مردم حداقل معیشت خود را به راحتی دریافت می‌کردند ولی الان کار سخت شده آمار روزانه افزایش قیمت‌ها سرسام‌آور است. سفره متوسط مردم خالی شده آمار تقلیل خرید مواد مصرفی دلیل این واقعیت است. باید برای حفظ راه و آرزوهای هاشمی همه همیاری و کمک کنیم و کشور را از این وضع نجات دهیم. در یک کلمه اقتدار نظامی وقتی جواب می‌دهد که در کنار اقتدار اقتصادی باشد.
مشاهده خبر در جماران