در کناره محرم/ ۷
دو قرائت از اسلام
پایگاه خبری جماران: صلح امام حسن و مهمتر، قیام امام حسین اعلام قرائت جدید از اسلام بود.
وقتی پیامبر دینش را عرضه کرد در ابتدا تحویلش نگرفتند. قدرت رسمی قبیله ای علیه ش قیام کرد. او را تبعید کردند. با او جنگ کردند. به هجرت وادارش نمودند. همه این کارها را کردند اما حقیقت دین محمد ص فراگیر بود و نشد جلوی آن را سد کنند.
پرده دوم مخالفت با اسلام، ورود به داخل آن بود و آسیب زدن و یا منحرف کردن آن از درون بود.
فقط توجه به این قسمت مسلم تاریخ که در قرآن هم آمده عمق این فاجعه را نشان می دهد. در زمان حیات و زندگی بنیانگذار و پیامبر اسلام در مدینه و در کنار دست او، مسجدی می سازند که خود بنیانگذار باید به دستور پروردگار آن را خراب کند. یعنی پیامبر مسجدی را خراب میکند که بالای ماذنه اش باید به رسالت همان پیامبر شهادت دهند.
این شاید میزان تلاش برای ورود به داخل اسلام و انحراف از درون را بتواند تصویر کند.
بعد از پیامبر که قدرت معنوی اصلی از سر راه برداشته می شود، این هجوم فراوان تر می شود.
قدرت اسلام در اختیار معاویه و یزید قرار می گیرد.
قرائت اسلامی روایت یزید و معاویه می شود.
و بدتر اینکه تا ابد این، تنها قرائت از اسلام میماند.
کار اصلی امام حسین معرفی قرائت متفاوتی بود که بنام اسلام در حال ریل گذاری بود. او می خواست این انحراف را اصلاح کند.
او نمی خواست اسلام را براندازی کند. او امام واقعی این دین بود. او فرزند پیامبر این دین بود.
کار سختش اصلاح کردن این حرکتی بود که توسط منافقین از زمان حیات پیامبر آغاز شده بود.
اصلاح گری در این جامعه کار دشواری است.
به خصوص اگر حاکمیت خود را خلیفه پیامبر بداند.
به خصوص اگر یزید در شام باشد و ارتباطات جمعی نباشد و همه فکر کنند پیامبر هم مثل یزید بود.
به خصوص اگر حتی ندانند حسین فرزند پیامبر است که علیه حاکمیت یزید قیام کرده است.
همه اینها بر امام حسین فرض کرد که قیام کند. از همه ابزارهای تبلیغی هم استفاده نماید.
خطر خیلی بزرگی که می ارزید خودش و خانواده اش را فدا کند.
می خواست اسلام بماند. اسلامی با قرائت پیامبر.
به همین دلیل با تکیه به منابع اصیل دینی دست به اصلاح زد.
به این امید که اگر حتی مدار دین در تاریخ بر محور روایت اموی بگردد ولی آیندگان بدانند کسانی از خاندان پیامبر و وارثان اصلی رسول الله بودند که تا سر حد شهادت ایستادند تا صدای قرائت اصلی اسلام را به تاریخ برسانند و هر چه قدرت داشتند برای اصلاح دین جدش به کار برد.
انما خرجت لطلب الاصلاح فی امت جدی محمد
این بخش از تاریخ امام حسین عبرت آموز است.
مشاهده خبر در جماران