ساعت نگاری اتفاقات تلخ ورزشگاه امام رضا در بعدازظهر سیاه مشهد

جی پلاس؛ اتفاقات به شدت ناگوار بیرون ورزشگاه امام رضا تصویری تلخ و ناراحت کننده از سومدیریت و ناکارآمدی مسئولان در انجام یک ماموریت خیلی ساده به نام برگزاری مسابقه فوتبال بود که به بدترین شکل ممکن انجام شد و اعتراض، سرخوردگی و خشم بسیاری از هواداران را به دنبال داشت. لحظه نگاری اتفاقات فوق توسط خبرنگار جی پلاس انجام شده که قصد داشت در قالب تماشاگر با خرید بلیت (جایگاه شرقی) راهی ورزشگاه شود!

ساعت ۱۳ ترافیک اطراف خیابان های منتهی به ورزشگاه وجود دارد. وجود ترافیک شدید در ضلع شمالی نشان می دهد که بقیه مسیرها بسته شده و تماشاگران نمی توانند از سمت بلوار خیام (عریض ترین و راحت ترین مسیر دسترسی به ورزشگاه) خودشان را به محل برگزاری مسابقه برسانند. خیابان کم عرض یاس و کوچه هایش آخرین جایی است که خودرو ها می توانند در آن حضور داشته باشند. ادامه مسیر توسط دو خودروی پلیس بسته شده و ترافیک سنگین ایجاد شده ناشی از همین مساله است. در نهایت بدون در نظر گرفتن هیچ تمهیدی برای پارک خودروها هر کس مجبور می شود خودرویش را چند کوچه یا خیابان اطراف رها کرده و به سمت ورزشگاه حرکت کند.

ساعت ۱۳:۱۵ جمعیت بسیار زیادی بیرون ورزشگاه قرار دارد. عده زیادی بلیت در دست سرگردانند و تعدادی هوادار زن هم حضور دارند. عده زیادی هم بلیت ندارند و به دنبال خرید آن هستند. صفی بسیار طولانی مقابل درب ورود جایگاه خبرنگاران شکل گرفته و صف دیگری با اندازه تقریبا مشابه مقابل درب دیگر تشکیل شده است. صف به قدری طولانی است که خیابان شمالی ضلع ورزشگاه کفاف آن را نمی دهد و ادامه آن به خیابان تلاش کشیده شده است. پرس و جو برای یافتن دربی که به ورود به جایگاه شرقی (روبروی نیمکت ها) منجر شود، بی فایده است و هر کس با هر بلیت و هر موقعیتی که دارد باید درون صف قرار گیرد. اما جلوی صف چه خبر است؟

ساعت ۱۳:۴۵ در ابتدای صف که درب ورزشگاه نیز است، داربست بسته شده و دو مامور مسیر بسیار تنگی را برای عبور باز کرده اند. دو مامور دیگر نیز روی داربست ها ایستاده و سعی بی حاصل می کنند که با داد و فریاد از بلندگو به جمعیت نظم ببخشند. حرکت صف بسیار کند است. ضمن این که صف یک دسته نیست و ۵ لاین موازی دارد. همین مساله باعث افزایش فشار و ازدحام در ورودی شده است. در هر دقیقه تقریبا ۱۰-۱۵ نفر موفق به عبور از مسیر داربستی می شوند. با توجه به این که صف دیگر نیز ورودی مشابه دارد در نتیجه در هر دقیقه در مجموع نهایتا ۳۰ نفر می توانند وارد ورزشگاه شوند. با احتساب فاصله زمانی ۱۴۰ دقیقه ای تا شروع بازی مشخص است که با این روال ۳-۴ هزار نفر بیشتر نمی توانند وارد شوند و جمعیت بسیار زیادی پشت در خواهند ماند.

ساعت ۱۴:۱۵ هواداران خشمگین از حرکت کند صف به صدا در آمده اند. صف طولانی تر شده، پیچ و تاب زیادی خورده و دیگر انتهایش دیده نمی شود. مشخص است که با این وضعیت هواداران نمی توانند به موقع وارد شوند. عده بسیار زیادی بلیت ندارند و جمعیت بسیار بیشتر از ۱۲ هزار بلیتی است که قرار بوده به فروش برسد. مردم خسته از روند طولانی، کم کم صف را رها می کنند و حلقه تراکم مقابل درب ورودی شکل می گیرد.

ساعت ۱۵ یک ساعت به شروع بازی مانده اما صف نه تنها کمتر نشده بلکه به دلیل بی نظمی بسیاری از هواداران بدتر هم شده است. ماموران عصبانی در بلندگو جیغ و داد می کنند اما فایده ای ندارد. بی تفاوتی آنها نسبت به درخواست مردم برای بازکردن گیت های دیگر باعث عصبانیت شده و همهمه شعار و اعتراض بلند می شود. نیروی انتظامی دستپاچه از خشم مردم نیروهای بیشتر را فرا می خواند و زنجیره گارد مقابل گیت تشکیل می شود تا از تشنج جلوگیری کند. مامور بلندگو به دست از هواداران خواهش می کند از ورودی دیگر اقدام کنند. عده ای امیدوار به این که ورودی دیگر خلوت تر باشد صف را رها کرده و به سمت دیگر می روند.

ساعت ۱۵:۱۵ دسته ای از هواداران که به سمت دیگر ورودی رفته بودند دست از پا درازتر بر می گردند و بسیار عصبانی اند چرا که موقعیت قبلی در صف را نیز از دست داده اند و دیگر حاضر نیستند به انتهای آن بروند. ظاهرا در ورودی دیگر نیز به آنها گفته شده که به سمت دیگر بروند که خلوت تر است! این پاسکاری باعث عصبانیت شدید شده است. مامور بالای داربست بار دیگر خواهش می کند و حتی قسم می خورد که هواداران به سمت دیگر که خلوت است بروند و این بار دیگر کسی گوش نمی دهد و صحبت های او با شعار دروغگو، دروغگو خاموش می شود.

ساعت ۱۵:۳۰ صف کاملا بهم ریخته و در ۵۰ متر انتهایی اش تبدیل به حلقه محاصره شده است. فشار از سوی مردم بیشتر شده و نیروی انتظامی ناامید و ناتوان از کنترل جمعیت تنها در بلندگو فریاد می زند اما حاضر به تغییر سیستم نیست. دیگر مشخص شده که تا قبل از شروع بازی نمی توان وارد ورزشگاه شد اما فکری اندیشیده نمی شود. فشار جمعیت باعث گیر کردن افراد بین داربست ها و میله ها شده و هر لحظه احتمال وقوع حادثه ای ناگوار وجود دارد. افراد در صف به شدت معترض هستند چرا که عده زیادی صف را بهم زده و تلاش می کنند به هر شکل وارد شوند. کنترل و بازرسی نسبت به دقایق پیش کمی سریعتر شده اما جمعیت بسیار زیاد است. تقریبا همه مطمئن شده اند که تا شروع بازی نمی توانند وارد شوند و همین مساله در افزایش بی نظمی تاثیر می گذارد.

ساعت ۱۵:۵۵ پخش سرود ملی دو تیم در ورزشگاه که نشان از شروع بازی می دهد بار دیگر باعث خشمگین شدن مردم می شود. با این حال ماموران همچنان از هواداران می خواهند صبور باشند. بانوان به سمت دیگر هدایت شده اند و ظاهرا به آنها قول داده شده پس از ورود تماشاگران مرد، می توانند در بخشی از ورزشگاه جا داده شوند. هیچ نشانه ای از تغییر در روند ورود به ورزشگاه دیده نمی شود.

ساعت ۱۶:۱۵ با افزایش فشار نیروی انتظامی سرانجام تسلیم شده و بازرسی ورودی را رها می کند. مردم با فشار زیاد از مسیری بسیار تنگ وارد ورزشگاه می شوند تا دقایق بیشتری از بازی را از دست ندهند.  بازرسی بدنی به شکلی سطحی و فرمالیته انجام می شود. هیچ گونه کنترل بلیتی انجام نمی شوند و همه هواداران اعم از بلیت دار و بی بلیت وارد ورزشگاه می شوند. تمام ورودی ها به خود استادیوم بسته است و همه باید از سمت پشت دروازه وارد شوند. غیر از سکوهای جایگاه و پشت دروازه ایران (در نیمه اول) تمام سکوها پر است. نه تنها خبری از دو صندلی در میان نیست که حتی پله ها هم پر شده است. در چنین شرایطی رسیدن به جایگاه شرقی کاملا غیر ممکن است و هر کس هر جا گیر می آورد باید بنشیند.

ساعت ۱۶:۳۰ نیم ساعت از بازی گذشته و ورزشگاه هنوز در حال پر شدن است. افزایش جمعیت در سکوهای پشت دروازه و نبود جا باعث اعتراض دوباره شده است. ماموران حاضر به بازگشایی درهای بین جایگاه ها نیستند. جایگاه پشت نیمکت خالی است اما کسی به آن حق ورود ندارد. سرانجام با افزایش فشار مردم، جایگاه پشت دروازه ایران باز شده و تماشاگران وارد آن بخش می شوند. با این حال تراکم بسیار زیاد است و پله ها هم کاملا پر شده است. جمعیت زیادی هم بیرون ورزشگاه هستند. بانوان با داشتن بلیت قصد ورود به ورزشگاه دارند اما غیر از جایگاه که ورودی آن بسته شده واقعا جایی در ورزشگاه برای نشستن نیست و به همین دلیل به آنها اجازه ورود داده نمی شود. اصرار و تجمع آنها با اسپری فلفل و دخالت پلیس همراه می شود. بانوان متفرق شده و به سمت در ورودی خبرنگاران حرکت می کنند.

ساعت ۱۶:۴۵ نیمه اول رو به اتمام است و هنوز ورود جمعیت به ورزشگاه ادامه دارد. هواداران خسته و بی جان از ساعت ها انتظار در صف و درگیری برای ورود به ورزشگاه حال تشویق ندارند و با وجود برتری یک گله تیم ملی ساکت نشسته اند. تلاش های مستمر لیدرها هم جواب نمی دهد.

ساعت ۱۷:۳۰ در کمال تعجب هنوز افرادی هستند که وارد ورزشگاه می شوند. مشخص نیست با چه انگیزه ای تا کنون به خانه بازنگشته اند چرا که چیزی کمتر از ۲۰ دقیقه تا پایان بازی مانده است! با وجود تراکم جمعیت در سکوها جایگاه با صندلی های آبی خالی اش به هواداران چشمک می زند. احتمالا با این وضعیت ویروس کرونا هم خنده اش گرفته شاید هم دلش به رحم آمده و کاری با این تماشاگران مظلوم نداشته باشد! گوینده ورزشگاه تعداد هواداران را ۲۲ هزار و ۴۵۰ نفر اعلام می کند که صدای خنده جمعیت بلند می شود! آماری مشخصا غیردقیق چرا که هیچ کنترلی بر ورود به ورزشگاه صورت نگرفته است و این آمار اصلا نمی تواند دقیق باشد.

ساعت ۱۸ بازی تمام شده و تماشاگران خارج می شوند. بخشی از بانوان خیابان را ترک کرده اند اما ۴۰-۵۰ نفر همچنان پشت در ایستاده اند. چشمان اشکبار دارند و منتظرند اتوبوس تیم ملی خارج شود تا حداقل بتوانند با بازیکنان عکسی بیندازند. اما به نظر می رسد اتوبوس تیم ملی از درب دیگری خارج می شود و با توجه به برنامه فشرده تیم ملی برای زیارت بارگاه مطهر امام رضا (ع) آنها به این هدف نیز نخواهند رسید.

 

مشاهده خبر در جماران