در اولین مصاحبه پس از ریاست جمهوری؛
حسن روحانی مطرح کرد: ماجرای تعلق لقب «امام» برای بنیانگذار جمهوری اسلامی
حسن روحانی در گفت و گویی، گفت: آبان سال ۵۶ یکی دو روز قبل از سخنرانی به مناسبت شب هفت شهادت حاج آقا مصطفی به ذهنم آمد که لقب «امام» را برای آیت الله خمینی مطرح کنم اما کمی تردید داشتم که این کلمه امام مورد پذیرش مردم قرار می گیرد یا مورد پذیرش مردم نمی گیرد. به هر حال این تصمیم را گرفتم و در آن سخنرانی داستان حضرت ابراهیم خلیل را مطرح کردم و گفتم که امام اسماعیلش را در راه خدا داد، که حاج آقا مصطفی بود، بنابر این لقبی که من برای مرجع عالیقدرمان می پسندم کلمه «امام» است؛ و بعد هم مورد تأکید همه قرار گرفت.
رئیس دولت دوازدهم پس از چند ماه سکوت خود را شکست و در مصاحبه ای به ماجرای لقب «امام» برای بنیانگذار جمهوری اسلامی، پرداخت.
به گزارش جماران، حجت الاسلام و المسلمین حسن روحانی، پس از گذشت حدود هفت ماه از پایان دولت دوازدهم بالأخره سکوت را شکست و در مصاحبه ای کوتاه در خصوص چگونه تعلق لقب «امام» برای بنیانگذار جمهوری اسلامی، گفت: آبان سال ۵۶ به مناسبت شب هفت شهادت حاج آقا مصطفی تقریبا همه سیاسیون و علمای تهران مجلس ختمی را در مسجد ارک برگزار کردند. آن جلسه را مرحوم آقای مطهری از من دعوت کرد. یعنی آقای مطهری آخر هفته به من زنگ زد و گفت ما یکشنبه هفته آینده برای حاج آقا مصطفی دو مجلس ختم داریم که یکی قم و دیگری تهران است و شما یکی را قبول کنید که منبر بروید.
رئیس دولت دوازدهم افزود: من به ایشان گفتم که ممنوع المنبر هستم؛ چون آن وقت ممنوع المنبر بودم. ایشان پشت تلفن گفت بهتر، اگر ممنوع المنبر هم نباشی، این منبر که بروی ممنوع المنبر می شوی. من گفتم پس همین تهران را برای سخنرانی می آیم و بنا شد که روز یکشنبه بعد از ظهر برای سخنرانی به مسجد ارک برویم.
وی تأکید کرد: مجلس خیلی معظمی بود. البته ما که رفتیم ماشین های ارتش به تعداد خیلی زیاد در آن خیابان اجتماع کرده بودند، برای اینکه می ترسیدند در آن جلسه حادثه ای پیش بیاید. در آن جلسه تقریبا همه حضور داشتند؛ هم علمایی مثل آقای فلسفی، آقای موسوی اردبیلی و آقای مطهری بودند و از قم هم فضلا، علما و مدرسین آمده بودند و همه سیاسیون از جمله مرحوم مهندس بازرگان هم حضور داشتند و اطلاعیه ای هم که داده بودند از طرف سیاسیون و روحانیت بود.
روحانی گفت: یکی دو روز قبل از آن سخنرانی به ذهنم آمد که لقب «امام» را برای آیت الله خمینی مطرح کنم اما کمی تردید داشتم که این کلمه امام مورد پذیرش مردم قرار می گیرد یا مورد پذیرش مردم نمی گیرد. به هر حال این تصمیم را گرفتم و در آن سخنرانی داستان حضرت ابراهیم خلیل را مطرح کردم و گفتم که خداوند می گوید «وَإِذِ ابْتَلَىٰ إِبْرَاهِیمَ رَبُّهُ بِکَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ ۖ قَالَ إِنِّی جَاعِلُکَ لِلنَّاسِ إِمَامًا». یعنی وقتی ابراهیم همه امتحانات را داد و آخرین امتحان هم اسماعیل بود، خداوند او را به مقام امامت رساند.
وی افزود: این داستان را نقل کردم و گفتم که امام اسماعیلش را در راه خدا داد، که حاج آقا مصطفی بود، بنابر این لقبی که من برای مرجع عالیقدرمان می پسندم کلمه «امام» است؛ بنابر این امام خمینی(س). با صلوات بلندی آن جلسه ختم شد و برای اولین بار لقب امام آنجا مطرح شد و بعد هم مورد تأکید همه قرار گرفت.
مشاهده خبر در جماران