روایتی از پاهای حنا بسته و عشقی که در میان بود

به گزارش خبرنگار جی پلاس، محمد صادق درویشی به مناسبت روز مادر در کانال "جنگ نوشته ها" اینگونه نگاشت:

 

با دو پای یخ زده از عملیات بیت المقدس۲ به بیمارستان شهدا تبریز بردندم، بعد از دو روز گفتند هر دو پایت باید از بالای زانو قطع شوند! بالای سرم نوبت اتاق عمل و قطع پاها هم مشخص شده بود. همان روز دوستانم آمدند دیدنم. گفتم یکدست لباس بیاورید برویم. لباس آوردند، عوض کردم و فی‌الواقع از بیمارستان در رفتم. مستقیم رفتم شهرستان و منزل، اما درد پاهایم همان ۶،۵ ساعت اول لو رفت. روزها می‌رفتم بیمارستان و با تزریق انواع مسکن‌ها آرام می‌شد. ‌تا اینکه یکی از دوستان، مرا برد پیش پدربزرگ کشاورزش. ایشان که دید، گفت فقط حنا دوای درد شماست، ۴۵ تا ۶۰ روز باید هر شب از بالای زانو تا نوک انگشتان حنا بگذارید و صبح یک ساعت با آب ولرم ماساژ می‌دهی... ۴۵ روز ِتمام مادرم با تمام عشق و وجودش پاهایم را از غروب حنا می‌بست و من تاصبح از جایم تکان نمی‌خوردم و هر روز آب گرم آماده می‌کرد تا پاهایم را ماساژ دهم و به ماساژ هم علیرغم اصرار و ممانعت من، کمک می‌کرد. 

حالا ۳۴ سال است روی پاها که نه، روی عشق و محبت مادر راه می روم.

‌ما جنگ رفته ها فقط خودمان می‌دانیم چقدر مادرانمان را اذیت کردیم.

روایت دوست رزمنده‌ای از مهر مادر مرحومش

روز مادر مبارک

 

مشاهده خبر در جماران