شهید صدر و مقتلی که به شیوه دعا می خواند

به گزارش خبرنگار جی پلاس، آیت الله سید محمد باقر صدر در بیست و دوم جمادی الاولی ۱۴۰۰ به وسیله رژیم بعث عراق به همراه خواهر بزرگوارش بنت الهدی به شهادت رسید. خاطره زیر از فرزند ایشان سید جعفر صدر نقل شده است:

 

در روز عید غدیر خم، ایشان شیشه‌ های کوچک عطر تهیه می‌ کرد و آنها را به کسانی که برای عرض تبریک خدمتش می‌ رسیدند؛ اهدا می‌ کرد. نقل است روزی سید در حالی که در کنار ضریح امام علی(ع) بود؛ مردی به سمت ضریح مبارک آمد و با شور و شوق و چشمانی اشکبار و با اخلاص تمام، شروع به دعا خواندن کرد. سید وقتی او را دید، دست به دعا برداشت و از خدا خواست که دعای این مرد را مستجاب گرداند. همان شب مرد مزبور در خواب می‌ بیند که فاطمه زهرا (س) نزد او آمدند و گفتند، «حاجت تو برآورده خواهد شد، چون فرزندم محمدباقر صدر برای تو دعا کرده است.» مرد صبح هنگام نزد سید آمد و خواب خود را تعریف کرد. سید لبخندی زد و گفت، «بله من وقتی تو را در آن حالت دیدم؛ برایت دعا کردم.»

 

حاج خضیر که یکی از افراد مورد وثوق است ؛ برای ما نقل کرد که یک بار سید را در صحن شریف علوی دیدم که ایستاده و با تمام حواس و با خیال راحت و لبخندزنان به گنبد شریف خیره نگاه مانده بود و چنان در آن غرق شده بود که گویا در این عالم نیست. این حالت مدتی طولانی ادامه یافت و حاج خضیر برای سید نگران شد. نزدیک ایشان رفت و سلام کرد و سید رو به او کرد در حالی که انگار در عالم دیگری سیر می‌ کرد؛ خطاب به او گفت،«حاجی خضیر! حالتی را که من در آن بودم از من گرفتی. اگر آنچه را که من می‌ دیدم؛ تو هم می‌ دیدی ؛ چنین نمی‌ کردی.» مقید بود که هر روز به زیارت امیرالمؤمنین علیه السلام برود. خادمان پاکباخته حرم شریف نقل می‌ کنند که حتی پس از شهادت‌، او را در همان ساعت همیشگی در حرم می‌دیدند. آن شهید شبهای چهارشنبه در خانه اش، برای اهل بیت (ع)، مجلس عزا برپا می‌کرد.

 

حالت عجیب روحی در هنگام دعا و زیارت

خانم والده‌ام در مورد حالات روحی او هنگام دعا و زیارت تعریف می‌ کنند که آن شهید در روز عاشورا مقتل امام حسین (ع) را برای خود و با صوتی غمناک و جانسوز می‌ خواند و عجیب اینکه مقتل را به زبان دعا می‌ خواند؛ یعنی به شیوه ای که با آن دعا می‌ خواند. به محض شروع مقتل، حالات او تغییر می‌ کرد و همچون مادر فرزند مرده، می‌ گریست تا حدی که در مورد ایشان نگران می‌ شدیم. همین حال به هنگام خواندن دعای عرفه نیز به ایشان دست می‌ داد؛ حتی در یکی از موارد من نگران شدم که او در اثنای خواندن دعای عرفه دچار سکته قلبی نشود. نزدیکشان رفتم و به ایشان دست زدم و تکانشان دادم و دیدم که در حال انقطاع کامل است. ایشان چه مقتل و چه دعا را با لحن و صوت یکسانی می‌ خواند و دچار چنین حالاتی می‌ شد.

 

منبع: پژوهشگاه آیت الله شهید سید محمدباقر صدر

مشاهده خبر در جماران