با شهید سید محمدمهدی حکیم از ولادت در نجف تا شهادت در سودان

به گزارش خبرنگار جی پلاس، در راستای شناساندن بزرگان اندیشه دینی در این صفحه بر آنیم که این شخصیت های ارجمند جهان اسلام و تشیع را به مخاطبان معرفی کنیم و مطالب منتشرشده قطره ای است از دریای زندگی این بزرگواران که به قدر وسعمان است. باشد که مفید فایده افتد. این قسمت به زندگی سید محمد مهدی حکیم اختصاص دارد.

 

زندگینامه سید محمدمهدی حکیم

ولادت و تحصیلات

سید مهدی حکیم در ۱۳۱۴ش در نجف به دنیا آمد، پدرش آیت‌الله سید محسن حکیم بود. نسبش به سادات طباطبایی می‌ رسد که به امام حسن مجتبی(ع) منتهی می‌ شود.

وی مقدمات حوزه را نزد شیخ محمد تقی الفقیه، منطق، اصول و فقه در سطح عالی را نزد سید محمد و سید احمد حکیم، درس خارج اصول و فقه را نزد آیت‌الله خوئی، سید محمدباقر صدر و شیخ حسین حلی فراگرفت.[۱]

 

اطلاعات فردی

زادروز ۱۳۱۴ش

زادگاه - نجف

درگذشت ۲۹ جمادی‌الاول ۱۴۰۸ق/ ۲۹ دی ۱۳۶۶ش

آرامگاه ایران، قم

محل زندگی نجف، دبی، لندن

 

فعالیت‌های فرهنگی سیاسی

سید محمد مهدی به همراه شخصیت‌ هایی مانند سید محمد باقر صدر، یکی از مؤسسان حزب‌ الدعوة الاسلامیة در ۱۳۳۷ش بود.[۲]

وی در ۱۳۴۲ش، به نمایندگی پدر خود، عازم بغداد شد. او در تأسیس مدارس امام جواد(ع) در بغداد و کاظمیه و دانشکده اصول دین شرکت داشت و یکی از مدرسان این دانشکده بود. همچنین از مؤسسان جماعة العلماء فی النجف الاشرف بود و از شخصیت‌های محوری آن به شمار می‌آمد.[۳]

 

سید محمدمهدی حکیم در جنبش اسلامی عراق در دهه ۱۳۴۰ش و مقابله با اقدامات دین‌ستیزانه حکومت‌های وقت نقش بسزایی ایفا کرد. به همین دلیل حزب بعث حاکم، در ۱۳۴۸ش او را به ارتباط با کشورهای خارجی و تلاش برای براندازی دولت و همکاری با کردها در مبارزه با حکومت وقت متهم کرد و درصدد دستگیری وی برآمد. بنابراین سید محمدمهدی مجبور شد عراق را ترک کند و به عربستان سعودی برود. او از آنجا به اردن، ایران و پاکستان سفر کرد و در ۱۳۵۰ش عازم دبی شد.[۴]

 

فعالیت‌ها در دبی

ارشاد مردم بعد از نمازهای یومیه و تبیین مسائل محوری دین چون عقاید، تاریخ و احکام قرآنی، تاسیس مسجد امام علی(ع)، ایجاد مسجدی در منطقه قصص، گسترش مسجد شارقه، تأسیس اوقاف جعفریه، تاسیس مدرسه امام صادق(ع) که به اطفال اختصاص داشت، تأسیس مؤسسه اهل البیت(ع) که به امور خدماتی مؤمنین می‌پرداخت و با ایجاد صندوق خیریه‌ای تحت پوشش این مؤسسه به حل معضلات اقتصادی محرومین اهتمام می‌ورزید.[۵]

 

فعالیت‌ها در لندن

وی مدت کوتاهی در سال ۱۳۵۹ش در دمشق ساکن شد و پس از آن به لندن رفت. در آنجا در ۱۳۶۱ش، جنبش گروه‌های اسلامی عراق (حرکة الافواج الاسلامیة العراقیة) را پایه‌گذاری کرد که هدف آن ایجاد هماهنگی بین گروه‌های مخالف حکومت حزب بعث در اروپا بود.

 

علاوه بر آن، وی در تأسیس انجمن اسلامی جهانی اهل‌بیت (رابطة أهل‌البیت الاسلامیة العالمیة)، کانون اهل‌بیت (مرکز اهل‌البیت)، کمیته حمایت از آوارگان عراقی (لجنة رعایة المُهَجَّرین العراقیین)، و سازمان حقوق بشر در عراق (منظمة حقوق‌ الانسان فی‌ العراق) بسیار مؤثر بود.[۶]

 

انجمن اسلامی جهانی اهل‌بیت اولین همایش خود را در ۱۳۶۲ش در لندن برگزار کرد و سید محمدمهدی حکیم به دبیرکلی آن انتخاب شد. این انجمن از جمعیت‌های اسلامی نقاط مختلف جهان تشکیل می‌ شد.

 

شهادت

در دی ماه ۱۳۶۶ش جبهه ملی - اسلامی سودان از سید مهدی حکیم دعوت کرد تا در کنفرانسی که برای دومین بار، در خارطوم پایتخت سودان، برگزار می‌شد، شرکت کند. بعثی‌های عراق نیز که از این دعوت آگاه شدند و قصد ترور وی را داشتند، سرانجام در ۲۹ جمادی‌الاول ۱۴۰۸ق/ ۲۹ دی ۱۳۶۶ش وی را به شهادت رساندند.[۷] بعد از انتقال پیکرش به تهران و تشییع وی، به قم منتقل شد و در مسجد بالاسر حرم حضرت معصومه(س) به‌خاک سپرده شد.[۸]

 

پانویس

1. خرسان، حزب الدعوة الاسلامیة، ۱۴۱۹ق، ص۷۷؛ امین، مستدرکات اعیان‌ الشیعة، ۱۴۰۸ق، ج ۱، ص۴۲۵-۴۲۶.

2. خرسان، حزب الدعوة الاسلامیة، ۱۴۱۹ق، ص۶۳-۶۴؛ حزب الدعوه اسلامی عراق: پیشینه تاریخی و اندیشه سیاسی، تهران ۱۳۸۳ش، ص۱۱-۱۲.

3. خرسان، حزب الدعوة الاسلامیة، ۱۴۱۹ق، ص۷۷-۷۸؛ امین، مستدرکات اعیان‌ الشیعة، ۱۴۰۸ق، ج۳، ص۲۶۱.

4. خرسان، حزب الدعوة الاسلامیة، ۱۴۱۹ق، ص ۷۸؛ عجلی، الخریطة السیاسیة للمعارضة العراقیة، ۲۰۰۰م، ص۳۸۹.

5. خرسان، حزب الدعوة الاسلامیة، ۱۴۱۹ق، ص ۷۷-۷۸؛ عراقی، لماذا قتلوه، ۱۳۷۴ش، ص۵۳؛ امین، مستدرکات اعیان‌الشیعة، ۱۴۰۸ق، ج۳، ص۲۶۱.

6. خرسان، حزب الدعوة الاسلامیة، ۱۴۱۹ق، ص۷۸-۷۹؛ عجلی، الخریطة السیاسیة للمعارضة العراقیة، ۲۰۰۰م، ص۳۹۰.

7. روزنامه اطلاعات، ۳۰ دی، ۱۳۶۶ش.

8. عجلی، الخریطة السیاسیة للمعارضة العراقیة، ۲۰۰۰م، ص۳۹۰؛ امینی، معجم رجال الفکر و الادب، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۴۲۷؛ خرسان، حزب الدعوة الاسلامیة، ۱۴۱۹ق، ص۷۹-۸۰.

 

منابع

امین، حسن، مستدرکات اعیان‌الشیعة، بیروت ۱۴۰۸-۱۴۱۶/ ۱۹۸۷-۱۹۹۶.

عراقی، سلیم، لماذا قتلوه، قم، ۱۳۷۴ش.

عجلی، شمران، الخریطة السیاسیة للمعارضة العراقیة، لندن ۲۰۰۰.

خرسان، صلاح، حزب الدعوة الاسلامیة: حقائق و وثائق، فصول من تجربة الحرکة الاسلامیة فی العراق خلال ۴۰ عاماً، دمشق ۱۴۱۹/۱۹۹۹.

ادیب، عادل و موسوی، حسین، حزب الدعوه اسلامی عراق: پیشینه تاریخی و اندیشه سیاسی، تهران ۱۳۸۳ش.

امینی، محمدهادی، معجم رجال الفکر و الادب فی النجف خلال الف عام، نجف ۱۴۱۳/۱۹۹۲.

 

منبع: دانشنامه جهان اسلام

 

 

مشاهده خبر در جماران