آیت الله موسوی خوئینی: آیت الله محمدی تاکندی هرگز در پی به‌چنگ‌آوردن هیچ عنوان و جایگاهی نبود

به گزارش جماران؛ متن پیام تسلیت آیت الله سید محمد موسوی خوئینی بدین شرح است:

بسم الله الرحمن الرحیم

إنّا للّه و إنّا إلیه راجعون

عالم وارسته و روحانی بزرگوار، آیت الله آقای حاج شیخ علی محمدی تاکندی، دار فانی را وداع گفت و به سرای باقی شتافت. رفتار و گفتار آن مرحوم در میان شاگردان و علاقه‌مندان همواره آموزندۀ فضائل انسانی و اخلاق اسلامی بود؛ هیچ فرصتی را برای تعلیم و تربیت دینی از دست نمی‌داد؛ مراتب علمی آن بزرگوار هرگز مانع رفتار ساده و بی‌آلایش او در میان مردم و در مجامع علمی و دینی نبود. 

 عضویت در مجلس خبرگان رهبری برای او فرصتی بود در جهت اصلاح و تقویت این مهم‌ترین نهاد مؤثر در سرنوشت کشور و مردم. او هرگز فرصت‌طلبانه در پی به‌چنگ‌آوردن هیچ عنوان و جایگاهی نبود و اگر تنگ‌نظرانِ غافل از عواقبِ امور منزلتِ شایسته‌ای را از او دریغ می‌کردند، غمی و حسرتی بر قلب پاک او نمی‌نشست.

آیت الله محمدی تاکندی معلم و استادی بود که در تعلیم هرآنچه از دین و مکتب اهل بیت آموخته بود به دیگران کوتاهی نکرد و همواره کرسی تدریس و منبر وعظ را، تا توان داشت، مغتنم شمرد و آن را وسیله‌ای برای انجام وظیفه و کسب ثواب اُخروی می‌دانست.

آیت الله محمدی تاکندی زادۀ روستا بود، ولی با همۀ مراتب علمی و اجتهاد فقهی و تدریس و تربیت شاگردان و اشتغالاتی که در شهرستان قزوین داشت، هرگز از هم‌نشینی با روستاییان و شنیدن مشکلات آنان سر باز نمی‌زد و اشتغالات مهمی که در شهر قزوین داشت نمی‌توانست بهانه‌ای باشد برای سر باز زدن از پذیرفتن دعوت روستاییان؛ رنج سفر به کوه و دشت را بر خود هموار می‌کرد برای رسیدن به مردمی که کمتر در روستاها عالمی با آن مرتبه از علم و دانش می‌دیدند.

این‌جانب در شروع تحصیلات حوزوی توفیق الهی نصیبم شد و بخشی از ادبیات و نیز منطق و سپس معالم الاصول را از محضر آن مرحوم آموختم و در یکی از سال‌ها که ایشان برای ادامۀ تحصیل مقیم قم شده بود، بنده سفری به قم رفتم تا پیش‌درآمدی باشد برای اقامت در این شهر جهت ادامۀ تحصیل؛ در آن سفر که میهمان ایشان بودم، بنده را با خود به محفل درس خارج اصول حضرت امام، رضوان‌الله‌تعالی‌علیه، بردند و این اولین باری بود که حاج آقا روح‌اللهِ آن روز را از نزدیک می‌دیدم. رتبۀ تحصیلی بنده با سطح آن درس فاصله‌ای داشت ولی جاذبۀ شخصیت حاج آقا روح‌الله، که همه را مجذوب می‌ساخت، بنده را نیز شیفتۀ خود کرد، به‌ویژه آنکه در همان جلسۀ درس، استاد در آغاز به نکتۀ اخلا‌قی مهمی پرداختند که احساس می‌کردم انبوه شاگردانِ حاضر را به‌شدت تحت تأثیر قرار داده است (نقل آن نکتۀ مهم را به فرصتی دیگر وا می‌گذارم). این‌جانب به‌خاطر این توفیق نیز خود را تا امروز مدیون مرحوم آقای محمدی تاکندی می‌دانم.

ضایعۀ فقدان این شخصیت متقی و خودساخته را به مردم شریف قزوین و به حوزۀ علمیه، به‌ویژه شاگردان آن مرحوم و نیز به خانوادۀ گرامی و به اهالی روستای تاکند تسلیت عرض می‌کنم و رحمت واسعۀ الهی را در جوار اولیاء دین از ساحت اقدسش برای آن فقید سعید مسئلت دارم.

سید محمد موسوی خوئینی 

۱۴۰۰/۷/۱۹

مشاهده خبر در جماران