خروس قندی برای الماس زودراضی فوتبال ایران!

گروه ورزشی جی پلاس؛ فوتبال ایران بازیکن تکنیکی به خود زیاد ندیده است. بدنه فوتبال ایران همواره بر قدرت بدنی استوار بوده و داشتن بازیکنانی که با تکنیک خود نتیجه یک بازی را به تنهایی عوض کنند همیشه یک آرزو بوده است. در طی سالها هر از گاهی ستاره ای این چنینی در فوتبال ایران ظهور می کند اما آن چنان که باید و شاید از وجودش استفاده نمی شود. 

پس از حدود دو دهه از درخشش ستاره ای مانند علی کریمی (که البته او هم به جایگاه واقعی اش نرسید) حالا فوتبال ایران ستاره دیگری با خصوصیاتی مشابه دارد. مهدی قایدی، باشوی بوشهری، در آن روزهایی که کریمی در فوتبال ایران آقایی می کرد و بین رفتن به امارات و فوتبال اروپا دودل مانده بود به دنیا آمد. مهدی ریزجثه بود اما تکنیکی. شاید به قد و قامتش نمی خورد که روزی فوتبالیست بزرگی شود اما مگر لیونل مسی بیشتر از ۱۶۹ سانت قامت داشت؟

مهدی بر خلاف بسیاری از فوتبالیست های ایران قبل از ۲۰ سالگی دیده شد و به استقلال آمد. درخشید و به تیم ملی هم راه یافت. امید آن می رفت که با توجه به سن و سالش استعدادیاب های اروپایی او را شکار کنند و یک لژیونر خوب و با کیفیت تحویل فوتبال ایران بدهند. قایدی اما راه دیگری انتخاب کرد. راهی فوتبال امارات شد. فوتبالی که با همه دم و دستگاه و امکاناتش، با پول های تمام نشدنی اش خیلی کوچک تر از قامت قایدی است.

"نیمار ایرانی" حتی اگر لقب این فوق ستاره برزیلی برایش بزرگ باشد، در فوتبال امارات می درخشد، دل خوش است به جایزه ها و عناوینی که به دست می آورد بی آن که بداند جایگاه او بسیار بالاتر از این جوایزی است که حکم خروس قندی را برایش دارد. قایدی همین حالا می تواند در اروپا بازی کند و پس از یکی دو سال کسب تجربه، راهی یکی از تیم های سطح اول فوتبال اروپا شود. اما ظاهرا اطرافیانش برنامه دیگری برایش چیده اند. برنامه ای که مسلما مقصدش سطح اول فوتبال جهان نیست.

البته که حضور در فوتبال امارات پایان راه نیست. چرا که ستاره هایی مانند دایی، طارمی و کریمی هم از کشورهای حاشیه خلیج فارس، راهی فوتبال اروپا شدند. اما اگر سرش به جوایز نه چندان با ارزشی که در امارات می گیرد و خواهد گرفت و یا مهم تر از  آن پول های چند ده برابری که نسبت به سایر لیگ ها نصیبش می شود، گرم شود، فوتبال ایران برای داشتن یک فوق ستاره تکنیکی دیگر باید باز هم صبر کند. شاید این بار بیشتر از دو دهه!

 

مشاهده خبر در جماران