روایت افغانستان/ ۸
محمد محقق رهبر حزب وحدت مردم افغانستان در گفتوگو با جماران: مردم دست به کوچ اجباری زدند/ شیعیان آواره هستند؛ در بدترین وضعیت زندگی میکنند/ بخش کلان کابینه طالبان در لیست سیاه است + آمار روستاهایی که اهالی آنها توسط طالبان تهدید به اخراج شده اند
محمد محقق رهبر حزب وحدت مردم افغانستان در گفتوگو با خبرنگار جماران، روایت خود را از کوچ اجباری مردم، وضعیت شیعیان و اقتصاد افغانستان را بیام کرد.
پایگاه خبری جماران: طالبان به دلیل پیشینه حکومت در افغانستان و وعدههای پوچ در حکومت فعلی بسیاری از مردم را مجبور کردند خانههای خود را رها کنند و آوارهی کشورهای منطقه شوند که شاید بتوانند دوباره زندگی کنند و به عقب برنگردند.
ما برای کمک به ارائه روایت صحیح از آنچه امروز در افغانستان میگذرد به سراغ زنان و مردان و اهالی فرهنگ و هنر و سیاست و علم این کشور رفتهایم.
در اینباره محمد محقق رهبر حزب وحدت مردم افغانستان به خبرنگار جماران، میگوید: طالبان پیش از به قدرت رسیدن از وعدههای ساختار همه شمول در دولت افغانستان با کشورهای منطقه میگفتند، اما بعد از تسلطشان در کشور به قول شان عمل نکردند و کابینه مورد نظر آنها تنها از یک قوم افغانستان تشکیل شده است؛ همان قشر طالبان از قوم پشتون هستند و حتی از دیگر اقشار پشتون هم در حکومت نیستند. آنها از اقوام ازبک و تاجیک فقط یک نفر در ساختارشان استفاده کردند؛ آن هم از قشر طالبان!
وی افزود: نه تنها آنها دولت همه شمول نساختند، بلکه شروع به جنایات ضد بشرى کردهاند؛ از قبیل قتلهای خودسرانه و بدون محاکمه و همچنین غارت و چپاول داراییهای مردم و تصرف کردن غیر قانونی خانهها و منازل مردم و همچنین حوالههای بسیار کمرشکن مالی و تسلیحات و مخصوصا در جامعه هزاره و شیعه که کمر مردم را خم کرده است.
بخش کلان کابینه طالبان در لیست سیاه است
وی در ادامه سخنان خود گفت: طالبان علاوه بر این، شیعیان را از مناطق ولسوالى پاتو از توابع دایکندى به زور سلاح و قطعه ضربتى وادار به کوچ اجباری کردند که تا هنوز ٨٠٠ خانوار که در مناطق کندیر و تگابدار ساکن بودند این مناطق شیعهنشین را تخلیه کرد ها ند، و به سه قریه دیگر به نام هاى شاغولجه و خرگک و بندک هم اخطار کوچ داده شده و همچنان چندین قریه در ولسوالى کجران و منطقه غمقول در ولسوالى خدیر ولایت دایکندى یا کوچ داده شدند و یا در معرض کوچ دادن هستند که اگر این روش دوام پیدا کند، شاید هزاران خانواده هزاره مهاجر شوند.
محقق ادامه داد: همچنین در پنجشیر قتل عام مردم اتفاق افتاد. از طرف دیگر، به افراد مربوط به اردوى ملى که در قندهار خانه هایی ساخته بودند اخطار دادند که آنجا را ترک کنند. مردم در مقابله با جنایات رخ داده در کشور دست به اعتراض زدند که به جایی ختم نشد. اینها جنایات ضد بشری حساب میشود و نباید جامعه جهانی طالبان را به رسمیت بشناسد. بخش کلان از کابینه طالبان در لیست سیاه سازمان ملل است و به این ترتیب راه برای طالبان هموار نیست.
شیعیان در بدترین وضعیت زندگی میکنند
محقق از وضعیت شیعیان در ادامه میگوید: شیعیان در بدترین وضعیت ممکن زندگی میکنند، برخی آواره هستند و به کشورهای همسایه روی آوردند و امروز پذیرش آنها با مشکلات زیادی روبرو است که مردم توقع دارند با آنها برخورد خوبی صورت بگیرد؛ مخصوصا از سوی جمهوری اسلامی که بسیاری از مردم پشت دروازهها در شهرهای مرزی منتظر هستند.
اقتصاد افغانستان رو به فلج شدن است
وی از وضعیت وخیم اقتصاد افغانستان گفت: در باب مسائل اقتصادی یادآور میشوم، کسانی که در وزارت ها تعیین کرده اند کارگزارانشان غیر مسلکی است و نمیتوانند مسائل مالی کشور حل کنند؛ خصوصا اینکه بانکهای طالبان تحریم و پولهای افغانستان بلوکه شده است و طبعاً به دست آنان نمیرسد و از سوی دیگر بنادر بسته شده است. طالبان دارایی مردمی که نان خود را ندارند را میگیرند تا حواله کنند در حالی که مردم چیزی ندارند که بخواهند به طالبان بدهند. وضعیت اقتصادی افغانستان رو به وخامت جدی و فلج شدن است.
رهبر حزب وحدت مردم افغانستان سپس نام و آمار روستاهای پانزدگانه، شمار خانوادهها و مساحت تقریبی مناطق هزاره نشین ولایت دایکندی که اهالی آنها تهدید به اخراج شده و زمینهای کشاورزی آنان، توسط طالبان تصرف شده است را برای اولین بار و به صورت اختصاصی برای جماران ارسال کرد که عینا منتشر می شود:
۱- قریه کندیر، ۴۰۰ خانواده، تقریبا ۹۰۰ جریب زمین
۲- قریه میدان ملیک، ۱۰۰ خانواده، ۲۰۰ جریب زمین
۳- قریه شاغولجه، ۱۵۰ خانواده، ۴۰۰جریب زمین
۴- قریه خرکک، ۱۶۰ خانواده، ۴۲۰ جریب زمین
۵- قریه بالا جوی، ۳۰۰ خانواده، ۷۰۰ جریب زمین
۶- قریه راه رمه، ۹۰ خانواده، ۲۷۰ جریب زمین
۷- قریه چپه جوی(امین آباد)، ۶۵۰ خانواده، ۱۷۰۰ جریب زمین
۸- قریه دهن ناله، ۳۸۰ خانواده، ۹۰۰ جریب زمین
۹- قریه میان قاشو، ۱۰۰ خانواده، ۵۰۰ جریب زمین
۱۰قریه سینه خزک، ۱۵۰ خانواده، ۷۰۰ جریب زمین
منطقه تگابدار بالا وپایین:
۱۱- قریه کنتَی، ۷۰ خانواده، ۲۵۰ جریب زمین
۱۲- قریه سیالاش، ۹۰ خانواده، ۲۰۰ جریب زمین
۱۳- قریه تگابدار، ۳۰۰ خانواده، ۴۰۰ جریب زمین
۱۴- قریه ورگ، ۵۰ خانواده، ۳۰۰ جریب زمین
۱۵- قریه کته آنار، ۳۰ خانواده، ۱۵۰ جریب زمین
The names and statistics of the ۱۵ villages, the number of families and the approximate area of the Hazara areas in Daikundi province, whose inhabitants have been threatened with expulsion and whose agricultural lands have been seized by the Taliban:
۱- Kandir village, ۴۰۰ families, about ۹۰۰ acres of land
۲- Maidan-e-Malik village, ۱۰۰ families, ۲۰۰ acres of land
۳- Shagholjeh village, ۱۵۰ families, ۴۰۰ acres of land
۴- Kharkak village, ۱۶۰ families, ۴۲۰ acres of land
۵- Bala Joi village, ۳۰۰ families, ۷۰۰ acres of land
۶- Rah-e-Rameh village, ۹۰ families, ۲۷۰ acres of land
۷- Chapejoi village (Aminabad), ۶۵۰ families, ۱۷۰۰ acres of land
۸- Dahan-e-Naleh village, ۳۸۰ families, ۹۰۰ acres of land
۹- Myian Qasho village, ۱۰۰ families, ۵۰۰ acres of land
۱۰ villages of Sine Khazak, ۱۵۰ families, ۷۰۰ acres of land
Up and down Tagabdar area:
۱۱. County village ۷۰ families, ۲۵۰ acres
۱۲- Sialash village, ۹۰ families, ۲۰۰ acres of land
۱۳- Tagabdar village, ۳۰۰ families, ۴۰۰ acres of land
۱۴. Vorg village, ۵۰ families, ۳۰۰ acres of land ۱۵- Kate Anar village, ۳۰ families, ۱۵۰ acres of land
مشاهده خبر در جماران