کدخبر: ۱۵۲۵۹۴۸ تاریخ انتشار:

جی پلاس/ به مناسبت سالروز رحلت؛

آیت الله سید مرتضی مرتضوی حسینی لنگرودی که بود؟

آیت الله سید مرتضى مرتضوى حسینى لنگرودى، فقیه، اصولى، عالم دینى و مجتهد در سال ۱۳۰۶ قمری در قاضی محله لنگرود متولد شد. وی نزد آیات سید ابوالحسن اصفهانی، میرزای نائینی و... شاگردی کرد. او در نوزدهم صفر سال ۱۳۸۳ رحلت کرد.

به گزارش خبرنگار جی پلاس، در راستای شناساندن بزرگان اندیشه دینی در این صفحه بر آنیم که این شخصیت های ارجمند جهان اسلام و تشیع را به مخاطبان معرفی کنیم و مطالب منتشرشده قطره ای است از دریای زندگی این بزرگواران که به قدر وسعمان است. باشد که مفید فایده افتد. این قسمت به سید مرتضی مرتضوی حسینی لنگرودی اختصاص دارد.

 

زندگینامه سید مرتضى مرتضوى حسینى لنگرودى

اطلاعات فردی

سید مرتضی مرتضوی حسینی لنگرودی

نام پدر سید حسین

متولد 1306ق

محل تولد قاضی‌محله لنگرود

رحلت 1342 ش یا 1383 ق یا 1963 م

اساتید شیخ محمدجواد بلاغى، میرزا حسین نایینى، آیت‌الله سید ابوالحسن اصفهانی

برخی آثار الرسائل الثلاث (مرتضوی لنگرودی)

 

آیت الله سید مرتضى مرتضوى حسینى لنگرودى (1306-1383ق)، فقیه، اصولى، عالم دینى و مجتهد

 

ولادت

وی در سال 1306ق، در یکى از روستاهاى لنگرود به دنیا آمد.

دوران کودکی سید مرتضی در آبادی فتیده و نیز قریه قاضی محله سپری شد. به سبب تربیت در آغوش مادری نیک نهاد و پرورش‌های پدری پارسا و نیز استعدادهای ذاتی خود، در همین سنین کودکی، در مدت شش ماه، تلاوت قرآن را فراگرفت و همزمان با آن در مکتب‌‌خانه‌های مرسوم آن زمان با مقدمات زبان و ادبیات فارسی آشنا شد.

 

تحصیلات

وى پس از فراگیرى مقدمات، در سال 1323ق به رشت رفت. پس از چند سال به قزوین رفت و سطوح اولیه را در خدمت آقا شیخ یونس و ملا على طارمى فراگرفت. بعد از چندى به تهران آمد و سطوح وسطى و نهایى را از آیت‌ الله سید محمد تنکابنى و شیخ محمدرضا نورى و علوم معقول را از شیخ على نورى، میرزا هاشم اشکورى و میرزا حسن کرمانشاهى فراگرفت.

 

وى در 1338ق به نجف رفت و از محضر آیات عظام:  آیت‌الله سید ابوالحسن اصفهانی، علامه میرزا حسین نایینى، عراقى و مهدى مازندرانى بهره برد و در تفسیر، از محضر آیت‌ الله شیخ محمدجواد بلاغى استفاده کرد.

 

آیت الله حسینی لنگرودی در سال 1342ق به ایران آمد و مجددا در 1344ق به نجف بازگشت و به تدریس و شرکت در بحث اساتید آن‌جا مشغول شد. در 1361ق به علت بیمارى، به ایران مراجعت کرد و تا 1372ق در مسجد و مدرسه حاج ابوالفتح، به اقامه جماعت و تدریس پرداخت. در 1372ق به زیارت عتبات رفت. پس از بازگشت در قم اقامت گزید و به تدریس فقه و اصول پرداخت.

 

وفات

وى در قم در روز پنج‌شنبه 19 صفر 1383ق دعوت حق را اجابت گفته و با تشییع کم‌نظیرى در یکى از ایوان‌هاى شمالى صحن عتیق حضرت معصومه(ع)، به خاک سپرده شد.

 

آثار

آثار وى عبارتند از:

تقریرات در اصول مرحوم آیت‌ الله نائینى

کتاب المتاجر؛ تقریر درس آیت‌ الله نائینى

کتاب الصلوة؛ تقریر درس آیت‌ الله نائینى

کتاب الطهارة؛ تقریر درس آیت‌ الله نائینى

کتاب الخمس

رساله‌اى در منجزات مریض

شرح مبسوطى بر طهارت عروۀ‌الوثقى

رساله‌ اى در توسط ارض غصبیة

رساله‌ اى در حدوث عالم

رساله‌ اى در قضاء

رساله‌ى در اثبات اصول و عقاید

رساله‌ اى در تفکیک بین اراده استعمالى و جدى

کتاب الصوم

رساله‌ اى در مبحث کر

رساله‌ اى در مبحث اجتهاد

رساله‌ اى در حرمان زوجه از بعض ارث

حاشیه‌ اى بر مکاسب شیخ انصارى

حاشیه‌ اى بر رسائل شیخ انصارى.

 

مشاهده خبر در جماران