رسانه مطلوب امام

پایگاه خبری جماران: مدتی است شبکه نسیم صدا و سیما برنامه ای را بنام نَفَس پخش می کند که انصافا برنامه ای بسیار جالب و  دیدنی است. متاسفانه سال هاست صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران به قدری دچار سیاست بازی و سیاست زدگی و تحریف و یکسو نگری شده است که مدتی طولانی است اصلا رغبت به دیدن هیچ برنامه ای از شبکه های تلویزیونی نداشته و تنها برخی اوقات در کنار بچه ها مسابقات ورزشی و شبکه مستند را تماشا می کنم. ولی چند روزی است متوجه یک برنامه بسیار جذاب و آموزنده شده ام، البته نمی دانم چه مدتی است در حال پخش است و تاکنون چند قسمت آن پخش شده است.

این برنامه تا حدود زیادی شباهت به برنامه ماه عسل با اجرای مجری توانمند جناب آقای احسان علیخانی در ماه های رمضان سال های قبل دارد ولی جنبه تراژیک و مایه هندی نداشته و برعکس آن  بسیار روحبخش و شاد است همچنین بر خلاف آن، بدون دکور خیلی سنگین و جذابیت ها و جلوه های هنری است. در این برنامه که خیلی ساده و با کمترین جاذبه های سمعی و بصری تهیه شده است، در هر برنامه، با افرادی توسط یک خانم مجری بسیار توانمند و مسلط، مصاحبه  می شود، گاه  با اعضای یک خانواده موفق و تاثیر گذار که از اقصی نقاط کشور دعوت شده. افراد و خانواده هایی که به طور معمول دسترسی به قاب تلویزیون نداشته و طبق قاعده حاکم بر اینگونه مراکز،هرگز چنین فرصتی به آنان داده نمی شود.

مثلا در یک برنامه اعضای خانواده ای از روستاهای اطراف اردبیل حضور داشتند و در برنامه ای دیگر با یک خانم خدوم و فعال از شهرستان میمه در استان اصفهان که  خانه سالمندان درست کرده و تعداد زیادی از افراد سالمند را تحت پوشش قرار داده مصاحبه می کرد و در آخرین برنامه ای که بازپخش آن را عصر روز  دوشنبه  1400/6/8ملاحظه کردم با اعضای یک خانواده از شهرستان محروم و دورافتاده  قصرقند استان سیستان و بلوچستان که ظاهرا از هموطنان اهل تسنن  بودند مصاحبه کرده و به  معرفی زنی سرپرست خانه وار که مادری مؤمنه، زحمت کش، بخشنده، فهیم  و مهربان بود پرداخت، خانمی  که به تنهایی  و بدون یاری گرفتن از نهادهای حمایتی، هشت فرزند یتیمش را تربیتی صحیح کرده و به سرانجامی نیک رسانده بود.

نفس پرداختن به مردم و تریبون دادن به آن ها  برای معرفی هنرها و ابتکارات آن ها ارزشمند است و از سفارشات اکید حضرت امام و مقام معظم رهبری محسوب می شود چه رسد به اینکه این برگزیدگان از میان محروم ترین اقشار و دور افتاده ترین شهرها و روستا ها و بعضا هم وطنان اهل سنت و یا اقلیت های مذهبی انتخاب شوند.

خدای رحمت کند حضرت امام را که همین توصیه را به مسئولین جراید و صدا و سیما داشتند. حجت الاسلام و المسلمین مسیح مهاجری مدیر مسئول روزنامه جمهوری اسلامی در خاطرات خود   می‌گوید:  زمانی حاج احمدآقا به من تلفن زدند که امام(ره) می‌خواهند شما، آقای‌ محمد خاتمی (سرپرست وقت روزنامه کیهان) و آقای دعایی (مدیر مسئول روزنامه اطلاعات) را ببینند؛ یعنی مدیران مسئول روزنامه‌های مطرح آن دوره.

چند روز بعد که برای این دیدار نزد امام(ره) رفتیم، ایشان حرف‌‌های بسیار مهمی به ما زدند و گفتند این جلسه را برگزار کردیم برای اینکه به شما بگویم برای چه تیتر اول هر روز روزنامه‌های شما من هستم و عکس مرا منتشر می‌کنید. این همه افراد در این مملکت خدمت می‌کنند، چرا به یک طبیب که کار می‌کند و افراد را معالجه می‌کند یا یک دهقان زحمتکش نمی‌‌پردازید؟ ما حرفی در جواب ایشان نداشتیم و گفتیم چشم.

این دیدار در تاریخ دهم شهریور1364 انجام شده و مناسب است امروز مجددا به سخنان حضرت امام در آن زمان توجه کنیم، ایشان در آن دیدار می فرمایند:

رادیو ـ تلویزیون و مطبوعات مال عموم است‌‎ ‎‌ـ چنانچه شما هم همین اعتقاد را دارید که عموم بر آنها حق دارند ـ از این جهت، من به‌‎ ‎‌سهم خود خیال دارم که راجع به من کم باشد، مگر در مواقع حساسی که لازم است که آن‌‎ ‎‌هم باید از ما سؤال شود که آیا مطلبی را باید نقل بکنند یا خیر. والاّ آنچه خوب است در‌‎ ‎‌رادیو ـ تلویزیون و مطبوعات باشد، آن است که برای کشور اثری داشته باشد. مثلاً اگر‌‎ ‎‌زارعی خوب زراعت کرد و زراعتش خوب بود، شما این شخص را به جای مقامات‌‎ ‎‌کشور در صفحۀ اول بگذارید و زیرش بنویسید این زارع چگونه بوده است، این منتشر‌‎ ‎‌بشود. و یا کارمندی خوب کار کرد، و یا اگر طبیبی عمل خوبی انجام داد، عکس او را در‌‎ ‎‌صفحۀ اول چاپ کنید و بنویسید که این عملش چطور بوده است. این باعث تشویق اطبا‌‎ ‎‌می شود و بیشتر دنبال کار می روند. یا مثلاً اگر کسی کشفی کرد، باید مفصل با عکس و‌‎ ‎‌مطلب باشد، یا اگر کسی سارقی را دستگیر نمود، و یا یک کشاورز و یا هنرمند و یا جراح،‌‎ ‎‌که متأسفانه نه اسمشان است و نه عکسشان، در حالی که اینها لایق اند تا در روزنامه ها‌‎ ‎‌مطرح شوند، خلاصه، باید اساس تشویق اشخاصی باشد ‌‌[‌‌که‌‌]‌‌ در این کشور فعالیت‌‎ ‎‌می کنند؛ اینها به این کشور حق دارند، به این روزنامه ها حق دارند، به رادیو ـ تلویزیون‌‎ ‎‌حق دارند، ولی ماها نسبت به آنها حقمان کم است... من میل‌‎ ‎‌ندارم رادیو هر وقت باز می شود اسم من باشد، مدت هاست که از این جهت متنفرم، این‌‎ ‎‌کار غلطی است، به اندازۀ متعارف نسبت به همه خوب است، زیادی اش مضر است، این‌‎ ‎‌به ضرر مطبوعات است و مطبوعات را سبک می کند. اشخاص، شخصیت هایشان با‌‎ ‎‌خودشان است، این طور نیست که اگر اسمشان زیاد یا کم مطرح گردد، شخصیتشان زیاد‌‎ ‎‌یا کم شود.... باید با اخبار مردم را تعلیم کرد و باید اخبار به صورتی باشد که مفید باشد، باید کاری‌‎ ‎‌شده باشد تا اخبار باشد. آن اشخاصی که در اطراف ایران زحمت می کشند، وقتی‌‎ ‎‌خبرشان را دادید تشویق می شوند. این طور نیست که همه لله ِ کار کنند و چه بنویسید و چه‌‎ ‎‌ننویسید، فرقی نکند. ما مکلفیم تا افراد را در هر رشته تشویق کنیم تا امثالشان زیاد شود.‌‎ ‎‌اگر مطلبی از این طبقه ها در روزنامه ها آمد، روزنامه ها آبروی خوبی پیدا می کنند.‌‎ ‎‌روزنامه ها مال طبقۀ سوم است، مال طبقۀ اول نیست و این هم نیست که همه اش مال‌‎ ‎‌حکومت باشد و از چیزهای حکومتی بنویسید، این صحیح نیست. به نظر من روزنامه ها‌‎ ‎‌برای همۀ مردم است و همۀ مردم در آن حق دارند. (صحیفه امام ، ج 19، ص361)

آقای مهاجری در ادامه سخنان خود می گوید:

حدود یک هفته بعد دیدم از تلویزیون خبری پخش شد که آقای محمد هاشمی، رئیس وقت رادیو تلویزیون با امام(ره) دیداری داشتند.‌ احتمال دادم که این دیدار نیز همانند دیدار ما با ایشان بوده باشد ولی در صحبت‌های مطرح شده در تلویزیون این نکته عنوان نشده بود. به همین خاطر با آقای هاشمی تماس گرفتم و پرسیدم آیا شما درخواست دیدار داده بودید؟ گفتند نه، امام ما را خواسته بودند. گفتم به غیر از حرف‌هایی که پخش کردید مطلب دیگری هم بود؟

 آقای هاشمی توضیح دادند، اصل مطلب چیز دیگری بود. امام به ما گفتند من هر وقت تلویزیون را روشن می‌کنم تصویر خودم را می‌بینم، چرا دیگران را پخش نمی‌کنید؟ و من در پاسخ گفتم اگر ما تصویر شما را از تلویزیون پخش نکنیم یا کمتر پخش کنیم، مردم اینجا را روی سر ما خراب می‌کنند و آجرهای ساختمان صداوسیما را درمی‌آورند و ما را بیرون می‌کنند. امام جمله‌ای در جواب آقای هاشمی گفتند که خیلی مهم است و راز و رمز همه موفقیت‌های امام در این جمله است که «رابطه ما با مردم برای قبل از رادیو و تلویزیون است»؛ یعنی اینکه رادیو و تلویزیون باعث نشده که ما با مردم ارتباط برقرار کنیم. ما به دلایل دیگری با مردم مرتبط بوده‌ایم و اخبار تلویزیون بعد از این ارتباط آمده است.( روزنامه جمهوری اسلامی، 1397/5/22)

امید است مسئولین صدا و سیما به رسالت اصلی خود که همان تبدیل کردن این نهاد به یک دانشگاه عمومی است بازگشته و بیش از این مردم را به رسانه ها و شبکه های خارجی و معاند سوق ندهند. به امید آنروز.

مشاهده خبر در جماران