حاجی بابایی برای انتخابات ۱۴۰۰ اعلام آمادگی کرد
حمیدرضا حاجی‌بابایی نماینده همدان در مجلس در مورد حضورش در انتخابات ۱۴۰۰ می گوید: «من یک طرف قضیه هستم یک طرف دیگر مردم هستند. ۵۰ درصد ما راضی هستیم ۵۰ هم مردم باید بخواهند. باید به آن ۵۰ درصد هم فکر کنم، کسی از من پرسید چه کسانی کاندیدای ریاست جمهوری هستند؟ گفتم تا پایان اسفند هیچ‌کس، تا ۱۵ فروردین هم که تعطیل است پس از ۱۵ فروردین شنیده می‌شود که چه کسانی هستند، آخرش هم یکی از همه جلوتر می‌زند.»
به گزارش جماران؛ روزنامه همدان‌پیام نوشت: به اعتقاد حمیدرضا حاجی‌بابایی، برای خارج شدن از فضای سرد و ساکت انتخابات ۱۴۰۰ باید مؤلفه‌هایی چون عملکرد مجلس شورای اسلامی، بهبود وضعیت اقتصادی، برنامه‌محوری، ایجاد فضای رقابت جدی و بسیار تأثیرگذار، وجود کاندیداهایی که مردم را ترغیب کنند و پرهیز از اختلافات مشمئزکننده، مدنظر باشد.
متن کامل گفت‌وگو با نماینده مردم را با هم بخوانیم:
با توجه به رد بودجه توسط کمیسیون تلفیق مجلس، این مسأله شاید برای کمیسیونی که مدت‌ها روی این موضوع کار کرده چندان پسندیده نباشد، نظر شما در این‌باره چیست؟
بنده از مخالفان جدی بودجه 1400 بودم، مجموعه‌ای از عوامل سبب شد که این بودجه رد شود، زیرا اشکالاتی داشت که از طاقت ملت ایران خارج بود، معتقدم اگر مصوب می‌شد تورم بالایی در جامعه به‌همراه داشت یعنی اعداد و ارقام و نوع تصمیم‌گیری‌ها به شکلی بود که راهی جز رد آن وجود نداشت.
رئیس کمیسیون برنامه و بودجه مجلس هستید شما و ۲ نماینده دیگر عضو کمیسیون چقدر توانسته‌اید در دریافت و اضافه کردن بودجه استان تاثیر گذار باشید؟
در همدان که مصاحبه می‌کنم برخی از این مصاحبه‌ها کشوری می‌شود؛ بنابراین نمی‌توانم چندان صحبت کنم مثلاً می‌گویم 500 میلیارد تومان می‌خواهیم که شهر همدان را تعمیر کنیم، می‌گویند 5 میلیاردش را به مریانج برده، تهران که می‌خواهم کار کنم می‌گویند برده همدان، در مجموع بسیاری از اقدامات اساسی و زیرساختی مانند قطار شهری همدان بیانگر توسعه استان است.
سال 83 که رهبر انقلاب به همدان تشریف آوردند من در میان جمعیت بودم، گفتند آقا شما را کار دارد. درباره قطار با ایشان صحبت کردم، شب آخر جلسه‌ای با حضور مقام معظم رهبری تشکیل و درباره این موضوع صحبت شد. استاندار وقت موافق و آقای برادران شرکا مخالف بودند. یکی از نمایندگان استان تا خواست مخالفت کند آقا گفت شما ورود نکنید و تصویب شد. مصوبات سفر که آمد نوشته بودند راه‌آهن تهران - همدان با 4 شرط 1- توجیه فنی 215 را داشته باشد، 2- پول به اندازه کافی داشته باشد، 3- به راه‌آهن غرب آسیب نزند و... .
در ادامه راه‌آهن همدان- تهران را در مجلس با قید دو فوریت تصویب کردیم، در مجموع معتقدم در زمینه راه و راه‌آهن جزو شهرهای برتر هستیم. یا همان‌طور که اشاره کردم قطار شهری همدان کار بسیار سنگینی بود، موفق هم شدیم مصوب و در لایحه بودجه درج کنیم. به اعتقاد من اگر همدان ظرفیت کامل را پیدا نکند با این تعاریفی که از همدان داریم با مشکلات جدید در حوزه حمل‌ونقل روبه‌رو خواهیم شد.
همدان مانند قطبی است که باید بتواند اتوبان، راه‌آهن و این برق 3 فاز را تحویل بگیرد به نجف و کربلا پمپاژ کند، پس باید یک شهر قدرتمند دارای برنامه و برنامه‌محور داشته باشیم.
میزان موفقیت استان را در حرکت به سمت توسعه چگونه ارزیابی می‌کنید، آیا توانسته‌ایم به جایگاه شایسته در قرن گذشته دست پیدا کنیم؟
با سرعتی که پیش می‌رویم استان همدان جزو استان‌های توسعه‌یافته است، درحال‌حاضر اقدامات زیرساختی خوبی درحال انجام است مثلاً اگر قطب هایتک(High - Tech) را در همدان راه بیندازیم این کار برای اینکه ما جزو استان‌های برتر باشیم کفایت می‌کند، در برخی زمینه‌ها مانند پارک علم و فناوری و فناوری‌های برتر در این یکسال گذشته کار مضاعفی صورت گرفته است.
به ظرفیت‌های هایتک امید بستم، اگر ورود پیدا کنیم در تمام منازل، مغازه‌ها و خیابان‌ها می‌توانیم شبکه ایجاد کنیم. با یک موبایل یک جوان می‌تواند تولید صنعت بکند، ده تا جوان در یک مغازه کار صنعتی راه بیندازند با همین موبایل از آمریکای جنوبی دلار می‌گیرند و به همدان می‌آورند در پارک علم و فناوری، ما هم روی این قسمت فشار آوردیم در برخی از زمینه‌ها 240 درصد رشد بودجه برای سال آینده درنظر گرفتیم؛ مثلاً 50 درصد منطقه ویژه برای هایتک داریم صد هکتار دارد تملک می‌شود.
بنابراین در راستای توسعه، اقدامات خوبی درحال انجام است. درحال‌حاضر اقداماتی که در استان دنبال می‌کنیم کسی ممانعت نمی‌کند، همه کمک می‌کنند. ممکن است کسی تنبلی کند اما ممانعت نمی‌شود.
مثلاً به‌گونه‌ای نیست که من چیزی بگویم استاندار جلوی کار را بگیرد یا مثلاً من جلویش را بگیرم. هر جا که قصد دارند حاشیه‌ای ایجاد کنند سعی می‌کنیم فوری آن را جمع کنیم. همه می‌دانند ما حاشیه را خنثی می‌کنیم، گاهی اوقات حاشیه را به سمت خودمان می‌کشانند اما جلوی آن را هم می‌گیریم.
بنابراین تلاش می‌کنیم گره‌های کوری که در استان وجود دارد را باز و به نکته مثبت تبدیل کنیم، درحال‌حاضر هم استان را در بهترین موقعیت برای کار کردن می‌بینم.
هفته گذشته در جلسه‌ای که با 30 نفر از بچه‌های محوری و پای کار داشتم، گفتم هر پرسشی دارید بپرسید؛ مثلاً چرا همدان شده لرستان؟ گفتم بشمرید استاندار 4 معاون دارد چند تا از این معاونان لر هستند، درحالی‌که 3 نفر همدانی هستند یکی لر. در دانشگاه هم کسی که 20 سال است در همدان زندگی می‌کند و 20 سال استاد دانشگاه ماست من نمی‌توانم بگویم از جای دیگری آمده، اساتید دانشگاه پیام‌نور، آزاد و بوعلی ما کجایی هستند؟ در استانداری همدان چند غیرهمدانی داریم؟ این‌گونه نیست، چرا ما با روح و روان مردم بازی می‌کنیم رئیس جمهور می‌گوید در هیچ استانی استاندار بومی نمی‌گذارم. من نمی‌گویم این کار خوبی نیست من می‌گویم اگر 250 مدیر درجه یک در همدان وجود دارد بالاخره 20 نفر از جای دیگر بوده، یا یک دفعه جوی درست نکنیم پتروشیمی از لرستان نیرو آورده است. پیرو انتشار این خبر با مدیرعامل تماس گرفتم گفت من هزار میلیارد تومان خرج کردم سودآوری هم برایم مهم است چند نیروی محوری می‌خواهم که ویژه‌اند پس از هر کجا که بخواهم می‌آورم.
یا یکباره راه می‌اندازیم 300 معلم لُر به همدان آمدند، درحالی‌که داستان چیز دیگری است در مجلس یک مصوبه داشتیم که هر کسی شرایط لازم را داشته باشد استخدام می‌کنیم. در همدان صد درصد استخدام شدند در لرستان هم وقتی استخدام کردند 50-40 نفر معلم کلاس نداشتند از آن طرف مرز ملایر و تویسرکان و نهاوند که لر هستند روستاهای خالی داشتند مشخص کردند یکسال آنجا بروند و برگردند، جاروجنجالی راه افتاد که جوانان همدان بیکار ماندند، حالا این افراد رفتند، چه کسی را داریم که جای آنها کار کند؟
همه عزیز و دلسوز هستند، لازم است مقداری به فکر اشتغال و کار مردم باشیم. اگر یک نفر یک روز من را به یک کار سیاسی در استان مشغول کند من حداقل حوصله پیگیری 3 پروژه را ندارم حالا 50 میلیارد برود جای دیگر صرف شود چه کسی ضرر می‌کند؟
استان همدان از نظر توسعه در بین ۳۱ استان کشور در چه جایگاهی قرار داد؟
قطعاً جزو ده استان اول کشور هستیم.
۲۰ سال پیش سندی را به نام همدان ۱۴۰۰ مصوب کردید و مانور دادید، بارها هم مطرح شد اما فراموش شد. یک ماه دیگر ۱۴۰۰ آغاز می‌شود پس از ۲۰ سال این سند به کجا رسید؟ دستاورد و نتایج این سند را چه کسی باید پاسخگو باشد، به‌عنوان نمونه در طرح جامعی که ورود پیدا کردید ۱۰ سال به ۱۰ سال باید بازنگری می‌شد، اگر درست اجرا می‌شد نباید ۲۷ سال راکد می‌ماند.
دردهایی در این جواب‌ها وجود دارد، در بعضی از قسمت‌ها آغاز شده اما اجازه ندادند کار بشود. تقریباً سند را با سند بعدی که استان نوشته، زیرساخت‌های اساسی و اصلی آن را تقریباً آغاز کردیم. بعضی‌ها 60، 70 تا 90 درصد هم پیش رفته‌اند ما در زمینه دانشگاهی واقعا پیشرفت کرده‌ایم در زمینه علوم پزشکی تیپ یک شدیم. الان قطب هستیم ما جزو 10 تای اول در علوم پزشکی کشور هستیم، واقعاً از شرایط موجود راضی هستم.
چند کار بزرگ در دست داریم که اگر انجام شود حداقل ده سال از هم‌ردیف‌های خود فاصله پیدا می‌کنیم. با آوردن D8 به دانشگاه بوعلی سینا گام‌های بلندی در دانشگاه برداشتیم، این امید را داریم این دانشگاه به‌عنوان دانشگاه برتر کشور جا باز کند.
در زمینه زیرساختی و ارتباطی خوب کار کردیم اما در زمینه مخابرات ظرفیت خوبی نداریم، نخستین دوره‌ای که نماینده مجلس شدم ساختمان مخابرات را افتتاح کردیم که جزو چند استان برتر کشور بودیم و برای نخستین بار موفق شدیم کدها را از شهرها و روستاها برداشتیم و تهران پس از ما این کار را کرد، اما اکنون جایگاه گذشته را نداریم و خیلی افت کرده‌ایم.
در حوزه آب خوب پیش رفتیم نقشه‌اش را هم خوب کشیدیم و در برخی جاها موفق به آبرسانی نشدیم، برای مثال در پروژه انتقال آب به همدان موفق شدیم 50 میلیارد تومان برای انتقال آب به استان گرفتیم.
درحال‌حاضر هم 20 میلیارد تومان برای ادامه کار گرفتیم، اگر صد میلیارد تومان هم احتیاج داشته باشد می‌گیریم، تقریبا قراردادها را بسته‌ایم. من خوشحالم که این کار انجام شده کل بخش مرکزی را هم اضافه کردیم. از امامزاده محسن لوله‌گذاری شده از ارزانفود هم آب جمع و به تصفیه خانه می‌رود با این تفاسیر ضعف آبمان برطرف می‌شود.
در زمینه گردشگری خوب حرکت کردیم، در زیرساخت‌هایی مانند موزه‌ها اقدامات خوبی صورت گرفت یا در بخش راه‌آهن، اتوبان و کشاورزی جزو برترها هستیم. در خدمات هم خوب هستیم اما هنوز نتوانسته‌ایم قله‌ها را به دست بگیریم، شما هم باید کمک کنید که بتوانیم خدماتی‌ها را به‌عنوان محور به عهده بگیریم. معتقدم ما باید توزیع‌کننده برنج و محور روغن و محور ایران خودرو باشیم. همه ظرفیت‌ها هست، مسیر راه هم پیدا کرده‌ایم، همه می‌دانند که باید هتل بسازیم، بیمارستان VIP بسازیم.
در زمینه سند ۱۴۰۰ از نظر زمان‌بندی به موقع انجام شده یا عقب هستید؟
اکنون به سند 1400 که آن زمان نوشته‌ام می‌خندم، به‌دلیل اینکه هر روز دیدمان بازتر می‌شود. حالا محور اساسی من هایتک است.
یک چیزهایی آن زمان نبوده ما الان پیگیری می‌کنیم، مثلا در مورد راه‌آهن آن موقع از تهران به همدان مطرح بود اما حالا گسترده شده از سنندج به همدان- ملایر را اجرا کردیم. همه را بسیج کردیم خط همدان - بروجرد انجام شود تا راه باز شود. از اهواز به همدان، سنندج، تبریز و شمال و... برود، وسعت کارهایمان افزایش پیدا کرده است.
در برخی اقدامات جلو هستیم، در برخی هم هنوز پیشرفت نکرده‌ایم. در مجموع دنیای ما آن زمان خیلی کوچکتر بود، اما اکنون در کشور حرف اول را می‌زنیم. من با هر کسی که در کشور مسئول است حداقل 5 سال کار کرده‌ام، همه سرمایه‌های استان هستیم باید از این سرمایه‌ها استفاده کنیم. مجلس مانند طوفانی است که دارد می‌چرخد، نگاه ما با نگاه گذشته خیلی فرق کرده باید بالاتر از آن تعریف حرکت کنیم.
طرح جامع شهر همدان به کجا رسید؟ بحث‌هایی مبنی‌بر اعمال نظر شما بر این طرح مطرح می‌شود، چقدر این موضوع را تأیید می‌کنید؟
در مورد اجرای طرح جامع و هر طرح دیگری در استان به پیشرفت فکر می‌کنم. درباره این طرح برایم مهم است که 20 سال گذشته این همه مدعی در این شهر بودند چرا هزار و 500 هکتار از محدوده همدان را کم کردند تا جایی‌که در افزایش قیمت زمین و مسکن تأثیر داشت و شهر را با محدودیت روبه رو کردند، گفتم اگر بالای شهر را هزار و500 تا کم نکنیم آن را هم تقسیم می‌کنند و استفاده می‌کنند، هزار و 500 تا را کم کردند بالای شهر را هم بین خودشان تقسیم کردند، در پایین شهر هم خضر و دیزج و... ماند. الان این مناطق چه وضعیتی دارند؟ دوستان شهرداری و شورای شهر این دوره مدنظرم نیست کلی می‌گویم! ما چرا اینقدر منفعل هستیم که هر کسی در هر گوشه شهر خانه می‌سازد و ما ناگزیر بعداً باید برای آنها نقشه آماده کنیم.
شما می‌دانید در قانونی که 3 سال پیش مصوب کردیم کسانی که آب، برق و گاز ندارند آقای مدیرعامل برق ما اعلام کرد هزار و 500 انشعاب داده، یعنی هزار و 500 انشعاب غیرقانونی بود یعنی کسانی رفتند خودشان خانه ساختند! نباید مسئولان متولی این موضوع را بازخواست کنیم. ممکنه مربوط به 20 یا 30 سال پیش باشد زمان خاصی مدنظرم نیست.
معتقدم بعضی‌ها آدرس غلط می‌دهند، برای مثال برخی می‌گفتند چه زمان این شهر می‌شود یک میلیون نفر، درحالی‌که چه کسی گفته همدان حتماً باید یک میلیون نفر شود؟ من خوشحالم همدان یک میلیون نفر شود یا خوشحالم همدان یک میلیون و 200 هزار نفر بشود، همدان بالای 500 هزار نفر کلانشهر شده، یا 2 سال است همه را مشغول کردند که 3 تا روستا اضافه شده یا نشده. همه کارشناسان هم در دام می‌افتند و بعد بیانیه می‌دهند که اشکال ندارد، پس این 2 سال چی بود؟ اصلاً مگر دره مرادبیگ یا کوی محمدیه یا دیزج اضافه شد اتفاقی افتاد؟ اگر کسی خطا کرده باید کارشناسش جواب بدهد من کارشناسش نبودم که ورود کنم.
واقعا روستا چه ربطی به تشخیص مصلحت دارد؟ این همه آدم‌ها را سر کار می‌گذارید که مجمع آمد مجمع رفت، یک کارشناس درجه 100 می‌آید و همه را می‌چرخاند، تازه خود مجمع هم نمی‌تواند مصوب کند که روستا را بدهید یا نه یا اینکه مجمع نمی‌تواند مصوبه دولت را جابه‌جا کند، درحالی‌که مجمع اختلاف نظر بین مجلس و دولت را پیگیری می‌کند؛ با این تفاسیر نتیجه می‌گیریم برخی حرکت‌ها سیاسی است.
به‌دنبال این هستم که طرح جامع جا بیفتد هزار و 500 هکتار اضافه شود. با سرعت و قدرت از همه امکانات استفاده می‌کنیم که این طرح اجرا شود اما اینکه کجا اضافه یا کم شود کارشناس‌ها باید بگویند. مدتی گفتند مریانج اضافه شود بعد متوجه شدند که خود مریانج راضی نیست، حالا می‌گویند چرا نمی‌خواهد اضافه شود من هم کاری ندارم، من روی جورقان نظر داشتم اما نظر قطعی را کارشناسان می‌دهند، اگر طرح جامع در همدان جا بیفتد و جورقان نباشد هر کاری کردید بی‌فایده است، آنجا ورودی شهر است. 5 گروه درحال ساختمان‌سازی هستند مریانج جزو شهر شود یا نه فرقی نمی‌کند.
بنده در برخی جلسات حضور داشتم، فشارهای سنگینی به شورا وارد می‌شود که مثلاً بالای بلوار را اضافه کند مسئولان هم زیر بار نمی‌روند، همان‌ها از جای دیگر ورود پیدا می‌کنند و اعتراض می‌کنند.تا به امروز به کسی نگفتم یک متر زمین را اضافه یا کم کن، اصلاً ورود پیدا نمی‌کنم نه در استان و نه در کشور. بنده طرفدار طرح جامع هستم، اجازه بدهند طرح جامع راه بیفتد.
گرانی مسکن مال همین‌هاست بنده باید به‌عنوان حاجی‌بابایی در حال حاضر پیگیری می‌کردم هزار و ۵۰۰ هکتار به طرح جامع اضافه کنم و تازه الان هزار و 500 هکتار چند سال پیش را می‌خواهم جبران کنم، این خیانت را چه کسی پاسخ می‌دهد؟!
درحالی‌که همه باید دست‌به‌دست هم بدهند که 3 هزار هکتار اضافه شود برای من سئوال است چرا ورود نمی‌کنند.
البته از کارشناسانی که صادقانه ایرادات طرح را مطرح کنند ممنونیم و حمایت می‌کنیم. در مجموع در طرح جامع هر چه را تأیید کنند به تهران می‌برم و به نتیجه می‌رسانم.
زمانی ما گفتیم همدان کلانشهر است، گفتند چرا؟ طرح جامع را گفتیم، می‌گویند چرا؟ تاکنون 2 مورد اختلاف با استانداران داشتم اول اینکه 130 هزار نفر جمعیت استان همدان را نادیده گرفتند که درحال‌حاضر بیش از این است.
گفتند سال 1405 دوباره سرشماری می‌کنند، برای اینکه همدان ضرر نکند شهرستان همدان پایلوت این سرشماری شد تا بهمن‌ماه سال آینده جمعیت کل شهرستان مشخص می‌شود. دومین اختلاف نرخ بیکاری استان بود، روی این موضوع حرف داشتم درحال‌حاضر در این دو مورد ضرر کردیم.
بنابراین خواهش من از کارشناسان این است، هرجایی سراغ داشتند که به‌عنوان نماینده خواسته باشم دخالتی کنم تا زمینی ساخته شود، مطرح کنند. در این کره زمین یک متر زمین ندارم، پدرم هم جزو آن زمین ارثی‌اش چیز دیگری ندارد، فرزندان و خانواده هم ندارند؛ اما پیشنهاد می‌دهم که آقای استاندار برای ساخت‌وسازهایی که از کوی شهید بهشتی تا روستای تفریجان صورت می‌گیرد فکری بکند سیاه گونه‌اش تمام شده، همه نقد می‌کنند، همه زمین‌ها را تقسیم کردند تمام شد، حالا نمی‌دانم نقشه کجا را می‌خواهیم بکشیم.
بیش از ۳۰ سال است که بحث مدیریت واحد شهری در دولت، شورای‌های اسلامی و مجلس مطرح شده و لازمه تحقق آن هم به قانون مجلس باز می‌گردد چون این موضوع از طریق طرح یا لایحه باید مطرح شود؛ یعنی اختیارات زیادی از وزارتخانه‌ها باید در مجموعه‌ای به نام مدیریت واحد شهری جمع شود اما هرچه مدیران شهری تلاش کردند به‌دلیل اینکه مجلس به‌صورت جدی وارد نشده، محقق نشده است، علت را چه می‌دانید؟
به گفته شما شورای شهر باید بشود مجلس محلی، اما این پرسش پیش می‌آید که از این به بعد مجلس چکار کند؟ براساس این تعریف ما باید کار نماینده مجلس را ارتقا ببخشیم و کار شورای شهر را هم تعریف کنیم.
البته مجلس یک گره‌های کاری دارد مثلاً از 290 نماینده، 170 نماینده آن به یکباره عوض می‌شود پس باید یک پختگی وجود داشته باشد، دولت هم به‌راحتی وزارتخانه‌های خودش را تحت‌الشعاع قرار نمی‌دهد؛ بنابراین همه این نقش‌ها باید با هم تغییر کنند که کار بزرگی است. البته حرف شما را هم منطقی می‌دانم که بالاخره یک مدیریت منسجم و واحدی باید صورت بگیرد و به‌نوعی نقش استاندار، نماینده مجلس تغییر می‌کند. با این تفاسیر اراده ملی و اراده نظام را می‌طلبد تا ما بتوانیم روند را تغییر بدهیم.
طرح‌هایی فراتر از طرح‌های جامع تحت عنوان «طرح‌های راهبردی» در برخی کشورهای اروپایی اجرا می‌شود، یعنی کلان یک استان را می‌بینند. مثلاً در توسعه اقتصادی یک استان، طرح‌های راهبردی تمام این طرح‌ها را می‌بیند بعد طرح جامع به‌عنوان زیرمجموعه از طرح راهبردی در شهرهای مختلف می‌نشیند، چرا در ایران طرح راهبردی نداریم؟ و به تعبیری مورد تأیید وزارت مسکن نیست و حاضر نیستند زیر بار بروند که طرح جامع قدیمی شده یا دوره‌اش گذشته است، پیشنهاد می‌کنیم در مجلس طرح‌های راهبردی یعنی کلان یک استان را هم ببنیم و ریز به ریز برایش برنامه‌ریزی کنیم.
طرح آمایش سرزمین درحال انجام است در برنامه ششم هم آمده، سازمان برنامه و بودجه تقریباً این طرح را برای همه استان‌ها آماده کرده است. زمانی همه منطقه‌ای فکر می‌کردند اما مجلس زیر بار نرفت و نمی‌رود به‌دلیل اینکه هیچ استانی حاضر نیست با یک استان دیگر تعریف شود، حق هم بر این است اگر یک استان قرار شد استان دیگر را حمایت کند بیشتر خودش استفاده می‌کند، پس آمایش استانی تعریف شد. روی طرح آمایش استان خیلی کار شده است، نوع کار و برنامه‌ریزی‌ها تعریف شده اما به‌دلیل سرعت توسعه در کشورمان هر چیزی را که می‌نویسیم کهنه می‌شود. بعضی‌ها فکر می‌کنند که اجرایی نمی‌شود یا برخی فکر می‌کنند ممکن است ضعف کارشناسی داشته باشد، اما سرعت توسعه در کشور ما به‌شکلی است که همه چیز را به‌زودی کهنه می‌کند و باید تغییر بدهیم.
بنابراین طرح آمایش شکل گرفته است، همه چیز براساس نظم روبه جلو می‌رود مگر اینکه جایی از کار اشکال داشته باشد.
انتخابات ریاست جمهوری و شورای اسلامی شهر را در پیش‌رو داریم، دیدگاه شما درباره فضای سرد و ساکت حاکم بر انتخابات چیست، چه‌کار کنیم این فضا گرم‌تر و فعال‌تر شود؟
معتقدم 7 مؤلفه برای ایجاد شور و نشاط در انتخابات باید درنظر بگیریم یکم: حضور شوراها، دوم: عملکرد مجلس شورای اسلامی که می‌تواند مردم را دلخوش و امیدوارتر کند، سوم: وجود کاندیداهایی است که مردم را برای حضور در انتخابات ترغیب می‌کنند، چهارم: بهبود وضعیت اقتصادی، پنجم: رقابت جدی بین 3-2 نفر شکل بگیرد که ظرفیت‌های گوناگون دارند تا انتخابات سوری نباشد، ششم: برنامه‌محوری و هفتم: رقابت جدی و بسیار تأثیرگذار، هشتم: ورود نکردن به اختلافات مشمئزکننده، چالشی زشتی که بیشتر به سمت بدگویی، فحاشی و تخریب پیش می‌رود اگر با این مؤلفه‌ها پیش برویم می‌توانیم ظرفیت حضور مردم پای صندوق‌های رأی را افزایش بدهیم.
اگر سال گذشته شما رئیس مجلس می‌شدید اختلاف بین دولت و مجلس پیش نمی‌آمد، یکی از مشکلات ما علاوه‌بر ریاست جمهوری، ریاست مجلس هم هست. چه راهکاری دارید که اگر در حوزه ریاست مجلس ورود کنید به‌عنوان یک نماینده باتجربه مشکل بین دولت و مجلس را حل کنید؟
به نظرم باید بزرگتر نگاه کنیم، نیاز داریم بیشتر یکدیگر را بپذیریم یا تیمی کار کردن را بیاموزیم؛ همچنین نیاز داریم که مقداری درباره مسئولیت‌ها متوقف شویم. متأسفانه در جمهوری اسلامی هر کسی در هر پستی قرار می‌گیرد می‌خواهد در جای دیگری هم فعالیت کند.
این مباحث برای کشور مشکل ایجاد می‌کند، برای نمونه به مشکلاتی که در زمینه بودجه و یا زمینه‌های دیگر به‌وجود آمد اشاره کردم. این مباحث مقداری مردم را ناراحت می‌کند، معتقدم زمانی‌که کسی به مجلس راه می‌یابد باید پرقدرت به مجلس بپردازد، کار مجلس را دنبال کند. تغییرات و تحولات را به وسع دولت پیگیری کند. ما دولتی با ظرفیت مشخص داریم، بیشتر از این ظرفیت نمی‌توانیم از دولت انتظار داشته باشیم. مردم ما هم یک ظرفیتی دارند بیشتر از این هم نمی‌توانیم انتظار داشته باشیم چون ما گاهی وقت‌ها می‌خواهیم قدم‌های بلند برداریم اما این مدل کار کردن به ضد خودش تبدیل می‌شود.
به‌شدت منتقد بودجه کل کشور بودم، منتقد درباره لایحه‌ای که دولت آورد و منتقد درباره آنچه در مجلس شکل گرفت که بالاخره ما باید بودجه ای تصویب کنیم که تحقق آن در توان دولت باشد دوما اگر دولت انجام داد مردم توانش را دارند بپذیرند یا تحمل کنند.
در نهایت به جمع‌بندی رسیدم نه دولت اجرا می‌کند نه مردم توان و کشش این بودجه را دارند به همین دلیل با تمام قدرت ایستادیم تا ردش کنیم و رد شد.
با رد این بودجه به دولت، مردم و مجلس کمک کردیم. معتقدم بودجه باید به اندازه ظرفیت دولت تعریف شود، دولت بعدی هم می‌آید با توجه به ظرفیتش بودجه مصوب می‌کنیم.
آیا برنامه‌ای برای ریاست جمهوری دارید؟ شما می‌توانید رئیس دولت بعدی باشید؟
من یک طرف قضیه هستم یک طرف دیگر مردم هستند. 50 درصد ما راضی هستیم 50 هم مردم باید بخواهند.
باید به آن 50 درصد هم فکر کنم، کسی از من پرسید چه کسانی کاندیدای ریاست جمهوری هستند؟ گفتم تا پایان اسفند هیچ‌کس، تا 15 فروردین هم که تعطیل است پس از 15 فروردین شنیده می‌شود که چه کسانی هستند، آخرش هم یکی از همه جلوتر می‌زند.
به هرحال معتقدم باید شرایط را فراهم کنیم تا کسی که مردم دوست دارند رئیس جمهور شود؛ زیرا مردم به‌دنبال انجام شدن کار هستند، می‌خواهند کسی انتخاب شود که خود را برای مردم خرج کند نه برای باند، حزب، گروه، رفقا و فامیل و به‌نوعی کسی که کارکشته و بلدِ کار باشد.
آیا برای ریاست مجلس برنامه‌ریزی شده است که اگر آقای قالیباف بخواهد برای ریاست جمهوری کاندیدا شود، وی را از انتخابات ریاست مجلس منع کنید؟
همه ما چه نمایندگان و وزرا کاندیدای ریاست جمهوری هستیم، اگر چند وقت مانده به ریاست جمهوری به نماز جمعه رفتیم 8-7 نفر با ما دیده‌بوسی کنند تکلیف روشن می‌شود.
رابطه شما با رئیس دولت نهم و دهم چگونه است؟
دولت نهم و دهم را دولت‌های کارآمدی می‌دانم و معتقدم کار کردند، از نظر سیاسی هم دوست ندارم ورود پیدا کنم، خودم در دولت بودم ظرفیت کار بالا بود. درست است که ظرفیت مالی هم خوب بود اما روحیه کار و پیگیری و جسارت در تصمیم‌گیری خیلی خوب بود. پیش از دولت نهم و دهم زمانی‌که می‌خواستیم یک راه‌آهن را مصوب کنیم یا 215 آن را بگیریم امکان نداشت، اما در دولت نهم و دهم عادی شد؛ برای مثال یک‌دفعه در همدان ده پروژه مصوب شد.
با توجه به اینکه وزارت خارجه آمریکا تیمی برای مذاکره با ایران پیش‌بینی کرده به نظر شما ایران به میز مذاکره برمی‌گردد؟
بالاخره دنیا تعهداتی را با ایران بست، ایران هم هزینه‌های بالایی برای آن پرداخت، به قول معروف غرب زیر میز زد، آمریکا‌یی‌ها از پیمان بیرون رفتند و اروپایی‌ها هم گلی نکاشتند، نشان داد اروپا هم کاری نمی‌تواند بکند. فقط آمریکا بود حرف اول و آخر را می‌زد. اکنون یک راه بیشتر وجود ندارد و فقط اینکه آنها به تمام پیمان‌های خود برگردند و به آنچه قول داده بودند عمل کنند، در ابتدا هم باید تمام تحریم‌ها را بردارند چون تحریم‌های ظالمانه در مورد ایران اعمال کرده‌اند. پس باید شرایط و تحریم‌ها بازگردد، اگر چنین کاری بکنند شرایط آماده می‌شود اما اگر بخواهند زیاده‌روی کنند جمهوری اسلامی نمی‌پذیرد. آن دوفوریتی که مجلس مصوب کرد همین پیام را داشت. ما هیچ اهرمی برای فشار به آمریکا و اروپا نداریم، آنها همه شرایط را برای تحریم علیه ما دارند، تنها راه ما برای فشار به آنها غنی‌سازی، برگشتن به فرآورده 20 درصد و برگشتن به شرایط گذشته است.
که البته آنها به‌شدت با این کار مخالفند و برابر هر فشاری در این زمینه تسلیم می‌شوند. ما هم که دوفوریتی را مصوب کردیم. قوانین مربوط به مجلس دست دولت را باز می‌کند و قدرت چانه‌زنی دولت را بالا می‌برد و به‌نوعی حرف دولت را برتر می‌کند.
درحال‌حاضر ما در زمینه برجام از آب و گل بیرون آمدیم و موفق شدیم در زمان ریاست جمهوری ترامپ تا مرز یک میلیون بشکه نفت صادر کنیم، اگر به همین حالت ادامه پیدا کند به 2 میلیون هم می‌رسیم اما نمی‌خواهیم در شرایط تحریم باشیم و شرطش این است که آمریکا و اروپا برگردند به همان نقطه آغاز، نخستین کار هم بازگرداندن تحریم‌ها و فشاری است که به غذا و داروی مردم وارد کرده‌اند.
شما اصولگرا هستید، می‌گویند که اصولگرایان چندان علاقه ندارند این مذاکرات پیش از انتخابات باشد، آنها دوست دارند که اول پیروز میدان شوند و بعد مذاکرات صورت بگیرد، شما این تحلیل را قبول دارید؟
این یک تحلیل دوطرفه است، یک طرف به‌شدت ذوق‌زده هستند که از روی ذوق انجام بدهد یک طرف هم شاید قلقلکش بشود که انجام شود، بنابراین همان‌طور که انتخابات در آمریکا برگزار می‌شود و فصل‌الخطابشان ایران است متاسفانه در کشور ما این نوع رفتارها را دوطرف به‌صورت ناشیانه به انتخابات گره می‌زنند یکی می‌خواهد از این حرکات استفاده کند، عادی‌سازی کند و برنده انتخابات باشد و طرف مقابل هم نمی‌خواهد این اتفاق بیفتد. اما من طور دیگری تفسیر می‌کنم، معتقدم ما یک خط قرمزی داریم، معامله‌ای با هم کرده‌ایم اگر اجرا کردند برمی‌گردیم، چه به نفع اصلاح‌طلب باشد چه به نفع اصولگرا، مهم این است که ما آنچه را که پیمان بستیم عیناً باید اجرایی شود. این حرف رهبری است، یک مقدار از دو طرف واقعیت‌هایی وجود دارد مقداری هم وسطش تبلیغات هست پس هر دو طرف هم گیرهایی روی قضیه دارند.
درباره رأی به طرح شفافیت، مجلس انقلابی خلاف شفافیت عمل کرد، نظر و رأی شما به این طرح چه بود؟
در مجلس دهم و یازدهم به طرح شفافیت رأی دادم، عکسش را هم در اینستا گذاشتم، در هفته گذشته نیز یک رأی موافق به شفافیت و یک رأی مخالف به بودجه دادم. گاهی اوقات تعاریفی می‌کنیم یا قول‌هایی به خودمان می‌دهیم درحالی‌که نرفتیم سر آن کار قرار بگیریم ببینیم می‌توانیم اجرا کنیم یا نه، به نظر می‌رسد ما باید یک بار دیگر تعریفمان از شفافیت را محاسبه کنیم؛ یعنی منظورمان از شفافیت را برای کسانی که ابهام دارند بازگو کنیم.
حدود 9 ماه کمیسیون روی این موضوع کار کرد اما خوب کار نشد، یکی از دلایل این بود که گزارش کمیسیون گزارش قانع‌کننده‌ای نبود که مجلس را مجاب کند، پس رأی منفی به این گزارش بود نه به شفافیت. هر چه بود به‌نفع مجلس تمام نشد.
هفته گذشته مقام معظم رهبری درباره پرهیز از اختلاف و تفرقه صحبت کردند اما گاهی اوقات زمزمه‌هایی از داخل مجلس و دولت شنیده می‌شود که بیانگر بی‌توجهی به این نکات است تحلیل شما در این باره چیست؟
در آخرین جلسه‌ای که در شورای اقتصادی خدمت مقام معظم رهبری داشتیم، ایشان فرمودند نکات را ابتدا به مسئولان می‌گویم، نشد در ادامه در یک جلسه محدود دوباره بازگو می‌کنم اگر دوباره توجه نکردند در منظر و مرعای عموم مطرح می‌کنم.
البته مدتی بود که جلسات با تأخیر برگزار می‌شد، اما مقام رهبری ورود کردند و حرف تمام و کمال هم حرف ایشان است مبنی بر اینکه «اختلافات کشنده است».
بنده هم خیلی تلاش کردم که اختلافات سلیقه‌ای بین دولت و مجلس به چالش تبدیل نشود اما گویا سایه 1400 همه چیز را تحت شعاع خود قرار داده و باعث یکسری اختلافات شده است.
پرونده هگمتانه که باید ده سال پیش برای ثبت جهانی می‌رفت چرا اکنون تکمیل پرونده شده است؟
درحال‌حاضر باید محوطه هگمتانه را مقداری کاهش بدهیم و دیگر اینکه خریداری کنیم. حدود 20 میلیارد تومان برای تملک گرفتم که ابلاغ شده است، سال آینده هم 28 میلیارد تومان در ردیف بودجه گذاشته شد. 20 یا 30 میلیارد تومان هم اگر لازم باشد شهرداری باید از طریق جابه‌جایی زمین تأمین کند. به اعتقاد من همه اقدامات انجام شده است تا برای سال آینده هگمتانه را برای ثبت جهانی معرفی کنند.
موزه منطقه غرب کشور نیز برای تکمیل شدن دیگر به پول نیاز ندارد، بیش از 20 میلیارد تومان تزریق شده 20 میلیارد دیگر هم نیاز دارد، پولی که لازم بود تا پروژه تمام شود گذاشتیم، اگر این حرکت انجام نمی‌شد این موزه تا 20 سال دیگر هم به نتیجه نمی‌رسید، کهنه می‌شد و از بین می‌رفت.
35 میلیاردی که مدیرکل میراث فرهنگی استان لازم داشت تا این پروژه تکمیل شود تصویب شد، 5/5 میلیارد هم برای موزه هنرهای معاصر تزریق شد.
برای تکمیل پروژه ۷ میلیارد تومان پول نیاز دارند، گفتیم این پول! هر وقت تکمیل شد بیایید نابقی را هم بگیرید.
به اعتقاد من راه‌اندازی بیمارستان و استخر، همه از زیرساخت‌های گردشگری محسوب می‌شوند.
چرا وزیر میراث فرهنگی و گردشگری تاکنون به پرونده هگمتانه اشاره نکرده، یک سال‌ونیم است که آقای وزیر می‌خواهند به همدان سفر کنند اما هر دفعه به بهانه‌ای سفر ایشان لغو می‌شود؟
من هم گلایه دارم، همدان 250 مدیر به شکل‌های گوناگون دارد که 24 مدیر ما همواره از همدان به تهران درحال رفت‌وآمد هستند. این افراد باید به من بگویند، من نمی‌توانم این همه کار را بررسی کنم.
یعنی سفر وزیر مطالبه مدیر میراث فرهنگی از شما باشد؟
بله، با من مطرح کنند انجام می‌شود.
۳ وعده از سال‌های گذشته برای گردشگری استان فراموش شده است؛ اول وعده ۱۲ میلیاردی اجلاس ۲۰۱۸ که اگر ۵۰ درصد محقق می‌شد اکنون شاهد تعطیلی مثلا غار علیصدر نبودیم در این باره توضیح بفرمایید.
۱۲ میلیارد تومان نبود، به ما کمتر از ده میلیارد تومان پرداخت کردند، هزینه هم شد؛ دوستان باید گزارش بدهند.
ساختمان فنی‌وحرفه‌ای یکی از اقداماتی بود که در این راستا انجام شد ساختمان مجللی ساخته شد یا همه توان را گذاشتیم ظرفیتی برای هتلداری ایجاد کنیم.
یکی دیگر از وعده‌های اجلاس ۲۰۱۸ راه‌اندازی دفتر وزارت امور خارجه در همدان بود، چرا تاکنون اجرایی نشده است؟ یا دفتر یونسکو که سر از کرمانشاه درآورد و فراموش شد.
زمانی‌که کاری را آغاز می‌کنیم و یک سال می‌گذرد من متوجه نمی‌شوم که چی شد، چون به اندازه کافی درگیر هستم مثلاً میراث را باید میراث فرهنگی پیگیری کند، باید به ما گزارش بدهند اما این کار صورت نمی‌گیرد.
نکته دوم اینکه با شعار دادن کار پیش نمی‌رود من کاری را که فکر کنم محقق نمی‌شود مطرح نمی‌کنم، اگر قرار باشد موضوعی را پیگیری کنم انجام می‌دهم.
مثلاً ما گاوداری 6 هزار رأسی راه‌اندازی می‌کنیم کسی قدمی برنمی‌داشت تا مجوزش را بگیریم استاندار ورود پیدا کرد. من نماینده‌ام، مدیر مربوطه باید بیاید بگوید پیگیری می کنیم تا مشکل حل شود اما متأسفانه بعضی‌ها حال کار کردن ندارند.
مشاهده خبر در جماران