نرگس آبیار: به من پیشنهاد شد فیلمی درباره کشتی سانچی بسازم / بر موج موفقیت فیلم‌های قبلی‌ام سوار نمی‌شوم

جی پلاس، نشست پرسش و پاسخ فیلم «ابلق» به کارگردانی نرگس آبیار  با حضور کارگردان، محمدحسین قاسمی (تهیه‌کننده)، پریسا کرزیان (فیلمنامه‌نویس)، مهران احمدی، گلاره عباسی، الناز شاکردوست، بهرام رادان، هوتن شکیبا، گیتی معینی (بازیگر)، حمید نجفی‌راد و با اجرای محمود گبرلو مجری و منتقد امروز سه‌شنبه 14 بهمن‌ماه در سالن همایش‌های برج میلاد برگزار شد.
در ابتدای نشست محمودگبرلو ‌پس از خوشامدگویی به حضار در نشست، در خصوص رعایت پروتکل‌های بهداشتی و فاصله‌گذاری اجتماعی تاکید کرد.

هوتن شکیبا در پاسخ به این سئوال که آیا فکر می‌‌کند این نقش برای بار دوم برایش سیمرغ به همراه بیاورد گفت: کسی نیست که دوست نداشته باشد سیمرع بگیرد. فیلم رسالتی داشت که انجام داده و همین که در فیلم بودم کافی است.

در ادامه شاکر دوست در پاسخ به این سئوال گفت: گرفتن سیمرغ برایم افتخار است. با این نقش صدای عده‌ای از زنان بودیم که دستشان به جایی بند نیست. تاثیرگدار بودن برای من مهم است و کار کردن با نرگس آبیار برایم افتخار است.

گلاره عباسی نیر درباره چالش‌های نقش «شهلا» گفت: این نقش چالش زیادی برایم داشت و کار کردن با خانم آبیار جذاب است. نقش متفاوت و از طبقه‌ای بود که تاکنون از من دیده نشده است. شرایط فیزیکی و صداسازی سخت‌ترین بخش بود و امیدوارم باورپذیر بوده باشد.

هوتن شکیبا نیز درباره نقش خود در «ابلق» توضیح داد: سعی کردم در بازی چالشی برای خودم ایجاد کنم. اضافه وزن پیدا کردم و با وجود کرونا و تعطیلی باشگاه‌ها تلاش کردم در خانه تمرین کنم. حوصله انجام این کارها را داشتم و امیدوارم که نقش خوبی شده باشد.

آبیار با بیان اینکه هنرمند آینه جامعه است، افزود: اگرچه ما نشان دادیم که کاراکتر اصلی در فیلم سکوت می‌کند اما این به معنای منفعل بودن نیست بلکه او مصلحت را انتخاب می‌کند. می‌گوییم مصلحت مسکن موقت است. راحله انتخاب می‌کند که دروع بگوید. جایی می‌گوید حاضرم جانم را بدهم اما تهمت به من نزنند. ما این را از او می‌پذیریم، اما وقتی مردم را دید انتخاب کرد که این دروغ را بگوید.  

او افزود: این داستان هر روزه آدم‌ها است و مختص ایران نیست. من راهکار نشان ندادم و مشکل را نشان دادم.

گرزیان نیز در ادامه گفت: وظیفه هنرمند این نیست که بگوید چه بکنیم. او وظیفه دارد جامعه اطراف را نشان دهد.

آبیار در توضیح نمادگرایی در این فیلم گفت: اصولا نماد در تمامی کارهای من وجود دارد به تعییری اشیا در فیلم تفسیری را ایجاد می‌کند و معمولا من این عناصر را در فیلم‌هایم به کار می‌گیرم.

ابلق افزود: این فیلمنامه بارها بازنویسی شد و حتی در حین تولید هم تغییراتی داشت.

او‌توضیح داد: دوست دارم کار اقتباسی کنم و روایت و نگاه خودم را به کار اضافه کنم.

آبیار به اتود زدن گریم‌های مختلف برای نقش گلاره عباسی اشاره کرد و گفت: ابزاری را روی دندان‌های او اضافه کردیم تا مدل حرف زدن او تغییر کند. 

همچنین درباره لوکیشن و جغرافیای این فیلم گفت: فیلم در یک زورآباد در حاشیه یک کلان‌شهر اتفاق می‌افتد. جایی که مردم خانه ندارند و چادری بنا می‌کنند و زیر آن چادر خانه می‌سازند. اطراف همه کلان شهرها این مناطق وجود دارد. در همه دنیا چنین مکان‌هایی وجود دارد.

در ادامه کرزیان توضیح داد: شخصیت اصلی فیلم یک زن است، اما این دغدغه رنج یک انسان است. همه مسائلی که مربوط به انسان و برخورد او با جامعه اطرافش است دغدعه من است.

آبیار با این توضیح که شرایط فیلم ممکن است برای همه ما پیش بیاید، افزود: زنان بیشتر در چنین فضاهایی قرار می‌گیرند و هرکسی زن باشد این شرایط پیچیده را تجربه کرده است. او ادامه داد: زنان به دلیل آسیب‌پذیری که دارند و در تمام دنیا هم هست، برای معاششان سکوت می‌کنند. در فیلم تنها کسی که تلاش می‌کند که سکوت نکند راحله است، اما انتخاب می‌کند تا مصلحت پیشه کند و این شرایط پیچیده انسانی است.

آبیار نمایش برج و شهربازی در فیلم را نماد عجیبی ندانست و گفت: هر تصویری ممکن است کارکرد نمادین داشته باشد. برج و شهربازی یک موقعیت است، اگر چنین رویکردی داشته باشیم که هرچیزی ممکن است کارکرد نمادین داشته باشد چه اشکالی دارد که دائم تخیل برانگیخته شود و با تماشای تصاویر تفکر کنیم.

کارگردان «ابلق» در پاسخ به این سوال که چرا تمامی مردهای فیلم را متجاوز و بی‌اخلاق نشان داده‌اید گفت: من مردها را معتاد و دزد نشان ندادم و مردها در این فیلم شریف هستند و کار می‌کنند. ما رحیم را داریم که کاراکتر قابل قبولی است که بیننده می‌تواند به او اعتماد کند. علی کاراکتر مثبتی است که بی‌عقلی کرده و بدهکار شده و دچار گرفتار مالی شده است. او زنش را باور دارد و می‌داند که دروغ نمی‌گوید.

کرزیان در این باره گفت: هم مرد بد و هم زن بد در داستان داریم که هم دیگر را مسخره و تحقیر می‌کنند.
آبیار در داسخ به این سئوال که اگر این اتفاق برای خود او می‌افتاد چه برخوردی می‌کرد گفت: من آدم بی‌کله‌ای هستم و تا پای جان جلو می‌روم. این سوال را من از مخاطب پرسیدم که این پیچیدگی شرایط انسانی است. نمی‌خواهم بگویم درست است یا علط بلکه می‌گویم مشکل همچنان وجود دارد.

آبیار گفت: واژه ارزشی معیار بزرگتری از آنچه ما می‌گوییم دارد. فرهادی فیلمساز ارزشی است زیرا به ویژگی‌های اخلاقی می‌پردازد. من خود را فیلمساز ارزشی نمی‌پندارم اما کاش فیلمساز ارزشی بودم. 

او افزود: «شیار 143» داستانی معرفتی به انتظار داشت. آن زن تسلیم نشد تا جایی که پیکر فرزندش آمد. در «نفس» جهان یک کودک را نشان دادم. من سعی کرده‌ام در این سال‌ها فیلم‌های متفاوت بسازم، درجا نزنم و روی موج موفقیت فیلم‌های قبلی‌ام سوار نشوم. او ادامه داد: به من پیشنهاد شد که فیلمی درباره کشتی سانچی بسازم اما من خودم را می‌شکنم و بر موج موفقیت فیلم‌های قبلی‌ام سوار نمی‌شوم.

در پایان این نشست، «محمدحسین قاسمی» تهیه‌کننده فیلم از عوامل فیلم «ابلق» برای همکاری در ساخت این فیلم تشکر کرد.

 

مشاهده خبر در جماران