مهدی طارمی یکی از همه "ما" است

گروه ورزشی جی پلاس؛ مرتضی یعقوبی - مهدی طارمی آماده‌ترین و بهترین فوتبالیست حال حاضر فوتبال ایران است؛ بازیکنی که نه تنها در ایران بلکه در پرتغال هم دل هواداران را برده و با فوتبالیست های بزرگ پورتو مثل جکسون مارتینز، رادامل فالکائو، خامس رودریگس و ... مقایسه می شود که توانستند از پورتو راهی تیم های بزرگتر مثل رئال مادرید، اتلتیکو مادرید، بایرن و ... شوند.

بازی های اخیر پورتو با هنرنمایی های مهدی طارمی گره خورده ؛ او منجی اصلی این تیم است و به مرد اول پورتو در پیروزی ها تبدیل شده است؛ هر گلی که می‌زند، پاسی گلی که می‌دهد و پنالتی‌ هایی که می گیرد، نه تنها برای خودش بلکه برای همه فوتبالی های ایران دلچسب است.

حالا او مهم ترین لژیونر فوتبال ایران است که هر چند دیر، اما بالاخره حقش را از این فوتبال گرفته است. اصلا به همین دلیل است که ما ایرانی ها به خاطر موفقیت های روز افزون طارمی خوشحال می شویم و ته دلمان می گوییم او یکی از ماست که توانسته صدایش را فراتر از جبر جغرافیایی ببرد و تبدیل به امید اول یک تیم بزرگ شود.

وقتی به مسیر فوتبالی مهدی طارمی نگاه می کنیم، راهی طولانی تا زمان موفقیت و درخشش او دیده می شود. او مثل ستاره های ژاپنی یا کره‌ ای نبوده که از ۱۷ سالگی راهی بهترین آکادمی های فوتبال اروپا شود و در ۲۱ یا ۲۲ سالگی بازی در سطح بالا و کنار بزرگان فوتبال را تجربه کند و در ۲۷ یا ۲۸ سالگی تبدیل به بازیکنی اسم و رسم دار شود؛ راهی که در کشورهای توسعه یافته امری طبیعی است.

مهدی مثل همه ما از زمین خاکی شروع کرد و کیلومترها دورتر از قلب پایتخت در تیم های نه چندان مطرح به میدان رفت. با این همه استعداد، توسط هیچ تیم نظامی پذیرفته نشده و راهی دو سال سربازی شد تا در بازگشت شاید در ادارات دولتی مشغول به کار شود؛ دو سالی که برای یک ورزشکار حرفه ای به معنی خداحافظی با ورزش قهرمانی است.

اما او برگشت و به جای این که دست و دلش سرد شود، پا به توپ شد و راهش را تا قلب پرهودارترین تیم ایران باز کرد، تبدیل به آقای گل و بهترین فوتبالیست لیگ ایران شد ولی در حالی که انتظار می رفت در همان فصول راهی فوتبال اروپا شود، در تصمیمی بحث برانگیز به ترکیه رفت اما دلش به ماندن نبود و برگشت به ایران.

اگر رفتن به ترکیه اشتباه بود، بازگشت غیرقانونی او به پرسپولیس به شکل وحشتناکی تمام شد تا بهترین بازیکن سال، چهار ماه محروم شود! در همین اوضاع که جایگاهش را هم در پرسپولیس متزلزل می دید، به قطر رفت؛ کشوری که برای اهل فوتبال یعنی راهی برای پول در آوردن و به بن بست خوردن و بازگشتن.

با این حال طارمی این بار هم همه را شگفت زده کرد. در حال که در الغرافه اوضاع برایش سخت شده بود، بالاخره در ۲۶ سالگی به خودش آمد و بار و بندیلش را بست و به پرتغال و ریو آوه رفت؛ تصمیمی که همان زمان هم اهالی فوتبال معتقد بودند بالاخره طارمی سر عقل آمده است.

در کنار حواشی مختلف در فوتبال و خارج از فوتبال و همینطور زندگی شخصی، درخشش را در پرتغال شروع کرد. ریو آوه را به بهترین جایگاهش رساند و در پایان فصل در میان خیل پیشنهادهای خارجی، به جای پول بیشتر، تیم بهتر را انتخاب کرد.

حالا بعد از چند ماه سخت و اثبات توانایی های خودش به سرمربی پورتو، حالا به جوان اول پورتو تبدیل شده است. او همان راهی را رفته که مردم ایران برای رسیدن به موفقیت طی می کنند؛ راهی دشوار و پر پیچ خم برای رسیدن به موفقیت. اگر فوتبالیست دیگری بود، قطعا در میان تصمیمات شخصی طارمی و همینطور جبر جغرافیایی که مهدی را گرفتار کرده بود، به خط پایان می رسید اما او بالاخره خودش را بالا کشید و حالا به نمایندگی از همه "ما" می‌ درخشد؛ درخششی که به دل آدم می نشیند و دوست دارد حالا حالاها ادامه داشته باشد.

از حالا همه فوتبالی ها مهدی طارمی را در تیمی بزرگتر تصور می کنند که در آنجا هم قرار است معجزه کند و تازه در ۳۰ سالگی خودش را به اروپایی ها معرفی کند. همه امیدوارند سناریو مهدی طارمی و فوتبال، متفاوت از ماجرای جهانبخش و انتقالش به لندن باشد تا باز هم از این همه درخشش کیف کنند.