بررسی اظهارات مخالفان ریاست‌جمهوری زنان؛
زنان فقط به دلیل «زن بودن» جایی در انتخابات ۱۴۰۰ ندارند
سخنگوی شورای نگهبان چندی‌پیش گفته بود زنان می‌توانند نامزد انتخابات ۱۴۰۰ شوند و شاید روزی رئیس‌جمهور زن نیز در کشور داشته باشیم، اما سخنان مخالفان ریاست‌جمهوری زنان نشان می‌دهد زنان فقط به دلیل زن‌بودن و نه رجل سیاسی نبودن، حذف شده و حذف خواهند شد.
به گزارش جماران؛ روزنامه شرق نوشت: سیدرضا اکرمی معتقد است زنان باید به استراحت بپردازند و ریاست‌جمهوری را به مردان بسپارند.
این عضو جامعه روحانیت مبارز، درباره نامزدی زنان در انتخابات ریاست‌جمهوری گفته است: زنان در بخش آموزش‌و‌پرورش، آموزش عالی و پزشکی که زمینه بیشتری دارد، فعالیت کنند و خیلی برای این موضوع وقت نگذارند؛ چون تجربه نهادهای نظارتی نشان می‌دهد داوطلبان زن را نمی‌پذیرند.
او در پاسخ به اینکه این ذهنیت میان تدوین‌کنندگان قانون اساسی هم وجود داشت؟ اظهار کرد: اوایل انقلاب تمام فکر و ذکر ما جنگ بود و خیلی به این مسائل توجه نمی‌شد، اما بعد از جنگ به‌طور طبیعی زنان بیشتر خود را واجد شرایط سیاسی، مذهبی و مدیریتی می‌دیدند و این موضوع نمود بیشتری پیدا کرد. ما هم نسبت به کارنامه برخی مردان خیلی سؤال و حرف داریم، ولی بهتر است زنان در این بخش استراحت کنند و راحت زندگی کنند.
اظهار‌نظرهایی از این دست برای محدودکردن تفسیر کلمه رجل سیاسی به مردان مسبوق به سابقه است و چندی پیش احمد خاتمی که به‌تازگی به عضویت فقهای شورای نگهبان درآمده، گفته بود: قانون اساسی تصریح دارد که کاندیداهای ریاست‌جمهوری از رجال باشند و مفهوم رجال هم روشن است. خاتمی اضافه کرد: بنابراین ما در این عرصه تسلیم قانون هستیم و قانون هر نظری بدهد، به آن عمل خواهیم کرد.
صالح نیکبخت، حقوق‌دان، در واکنش به سخنان خاتمی معتقد است: تفسیر خاتمی از این اصل قانون اساسی مبنی‌بر اینکه رئیس‌جمهوری باید رجل سیاسی با تعبیر جنسیت آن باشد، موضوع تازه‌ای نیست. در ۴۱ سال گذشته پس از تصویب قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، معمولا تفسیر کلمه رجال مورد مناقشه جدی حقوق‌دانان قرار گرفته است. از طرف دیگر، حقوق‌دانان اعم از اینکه مکلا باشند یا معمم، همگی بحث «الفاظ» را در حقوق و فقه می‌خوانند و هنگامی که معنای لفظی مورد مناقشه قرار می‌گیرد، برای تفسیر آن به شأن نزول و همچنین سابقه آن در ادبیات حقوقی مراجعه می‌کنند.او افزوده است: به این جهت، هنگامی که قانون اساسی در سال ١٣۵٨ به تصویب رسید، خود
من در یکی از روزنامه‌های آن زمان کار می‌کردم و مذاکرات مجلس خبرگان قانون اساسی را منعکس می‌‌کردیم. صرف‌نظر از مطالبی که در مطبوعات آن زمان در همین مورد منتشر شده، بهترین منبع مراجعه به نحوه تصویب این اصل از قانون اساسی، مراجعه به مشروح مذاکرات مجلس خبرگان در آن زمان است. در آن مشروح مذاکرات وقتی کلمه «رجل» به معنای «مرد» مطرح و عنوان شد که رئیس‌جمهوری باید از مردان باشد، این موضوع مورد اعتراض یگانه عضو زن مجلس، خانم منیره گرجی، قرار گرفت. چون این مسئله انعکاس وسیعی در جامعه پیدا کرد و نحوه انعکاس آن نیز اثر بسیار نامطلوبی در افکار عمومی گذاشت، شهید دکتر بهشتی که یکی از حلالان مشکلات مجلس خبرگان بود و به نیابت از مرحوم آیت‌الله منتظری مجلس را اداره می‌کرد، در آن جلسه که روی مرد‌بودن کاندیدای ریاست‌جمهوری تأکید شده بود، موضوع را به جلسه بعد موکول کردند. در نهایت هم به‌جای اینکه به لفظ «رجل» بر معنای «مرد‌بودن» تأکید شود، طوری موضوع مطرح شد که به لحاظ ادبیات فقهی و همچنین سابقه‌ای که در ادبیات اسلامی سراغ داریم، بر کلمه «رجال» توافق شد.
بسیاری از حقوق‌دانان و حتی فعالان سیاسی معتقدند هدف قانون‌گذار قانون اساسی از رجل سیاسی، عدم محدودکردن شرایط ریاست‌جمهوری برای مردان بوده و رجل به معنای شخصیت دارای تجربه و فعالیت‌های سیاسی در شأن ریاست‌جمهوری است.
این سخنان خاتمی و اکرمی در حالی مطرح می‌شود که سخنگوی شورای نگهبان چندی‌پیش گفته بود زنان می‌توانند نامزد انتخابات ۱۴۰۰ شوند و شاید روزی رئیس‌جمهور زن نیز در کشور داشته باشیم. هرچند در آن زمان سخنان کدخدایی به‌عنوان نگاه مثبت شورای نگهبان به نامزدی زنان تلقی شد و حتی کدخدایی تأکید کرد هیچ نامزد زنی به دلیل جنسیت تاکنون رد‌صلاحیت نشده است، اما در حال حاضر سخنان مخالفان ریاست‌جمهوری زنان نشان می‌دهد زنان فقط به دلیل زن‌بودن و نه رجل سیاسی نبودن، حذف شده و حذف خواهند شد.
مشاهده خبر در جماران