توهین به اعتقادات مسلمانان، نمونه ای از نقض حقوق بشر

به گزارش جماران؛ محمد عرفان نوری در یادداشتی در روزنامه اعتماد به بررسی حادثه ناگوار توهین رییس جمهور فرانسه به پیامبر اسلام پرداخته است که متن آن در پی می آید:

بسم الله الرحمن الرحیم

وَمَا أَرْسَلْنَاکَ إِلَّا رَحْمَةً لِلْعَالَمِینَ 

و تو را جز رحمتى براى جهانیان نفرستادیم

(انبیا۱۰۷)

در فرانسه ، قانونی وجود دارد تحت عنوان آزادی بیان، بی چون چرا و بدون حد و مرز 

اکنون اگر بخواهیم رعایت آزادی بیان را توسط شخص امانوئل مکرون رئیس جمهور فرانسه بررسی کنیم، نکات قابل توجهی پدیدار می شود. 

در روزهای گذشته مکرون در مراسمی سخنانی به زبان آورده که نوعی فرصت طلبی و کینه توزی با آن آمیخته شده بود . 

مکرون به جای آنکه در این مراسم ،کدورت به وجود آمده را تلطیف کند و اصطلاحاً اصلاح ذات البین نماید ،  در آتش اختلافات دمید و بسیار ناشیانه و شیطنت آمیز باعث موج جدیدی از اسلام هراسی غیر منصفانه در فرانسه شد. 

این که عده ای خودسرانه و بدون برگزاری محکمه ای عادلانه راساً اقدام به اجرای حکم مورد نظر خود می کنند،  محکوم و غیر اسلامی است اما در کشوری که خود را پرچم دار آزادی بیان میداند ، به مقدسات و اعتقاداتِ بخش اعظمی از جهانیان توهین و هتاکی می‌شود باید هزینه های پیش بینی نشده ی آن هم پرداخته شود و منتظر اقدامات احساسی و تند هم باشند. 

حال به دو مورد از تناقضات آزاد بیان در رفتار مکرون بپردازیم چندی پیش فیلمی منتشر شد که در یک مراسم عمومی چند جوان مکرون را با اسم کوچک و صمیمانه خطاب قرار دادند، ناگهان مکرون با برافروختگی به جوان می‌گوید: [اینگونه من را خطاب نکن و بگو “آقای رییس جمهور” ] 

در کشوری که به مقدسات و اعتقادات به راحتی اهانت می‌شود چه می‌شود که سردمدار آزادی بیان با یک لحن صمیمانه هم کنار نمی آید و برآشفته می‌شود ؟

اخیراً هم پس از واکنش اردوغان به سخنان مکرون ، دولت، سفیر را فراخواند. 

این چگونه آزادی بیانی است که همه ی شئونات و حریم ها را میتوان دست آویز قرار داد اما وقتی که با رئیس جمهور به اصطلاح حامی آزادی بیان برخورد می‌کنیم باید تمامی پروتکل های باب میل او رعایت شود؟ 

چه شده که در یک کشور پیشرفته به راحتی می‌شود به ساحت مقدس بهترینِ مخلوقات اهانت کرد اما به رئیس جمهور کشور نه؟!

چه شده که در یک کشور ، به رحمت جهانیان می شود اهانت کرد اما به دولت آن کشور نه؟!

چه شده که در یک کشور به مراد و معشوق قریب به دو میلیارد انسان می‌شود اهانت کرد اما به رئیس نه چندان محبوب آن کشور نه؟!

و این بی انصافی ها همه هست ،...

اما محمد، رسول مکرم اسلام (ص) پیامبر رحمت و دوستی است و روزی که دید مردِ هتاک بر سر او زباله نریخت ، جویای حال او شد و به عیادت آن رفت .

به همین دلیل است که پس از گذشت۱۴۰۰ سال از آن دوران با پیشرفت فرهنگ و تمدن بشیریت انتظار اینگونه رفتار های هتاکانه ، جاهلانه و غیر انسانی نیست، و طبیعی است که با مشاهده اینگونه رفتار ها ، عشاق محمد(ص) گریان و خشگمین شوند. 

امید است کشورهایی مانند فرانسه که مکرراً خود را حامی حقوق بشر میدانند بفهمند که ضربه زدن به اعتقادات بخش زیادی از مردم و جریحه دار کردن روح انسان ها نیز نمونه ای از نقض حقوق بشر است و قانونی در کشور خود تصویب کنند که توهین به مقدسات آدمیان که خود نوعی سلاح کشتار احساسات ملت هاست ، ممنوع و غیر قانونی اعلام شود.»