موارد مهمی که در دیدار امام و آیت الله هاشمی در نجف مطرح شد

‌‌سالها بود که امام را ندیده بودم و روابط ما تنها از طریق مکاتبه بود. (۱) سفر به صورت‌‎ ‎‌عادی و با استفاده از گذرنامه خودم هم کارخطرناکی بود، در بازگشت به ایران باید‌‎ ‎‌جواب می دادم. بنا شد با گذرنامه جعلی سفر کنم. تا حدّی نگران بودیم که در فرودگاه‌‎ ‎‌بغداد مشکلاتی پیش بیاید.

‌‌آخر شب، وارد نجف شدیم که برای رفتن خدمت امام وقت مناسبی نبود. بقیه شب‌‎ ‎‌را در مسافرخانه ای شبیه به مسافرخانه های قدیم گذراندیم. اما شوق زیارت مرقد مطهر‌‎ ‎‎‌حضرت علی ـ علیه السلام ـ و نیز التهاب نزدیک شدن لحظه ملاقات معشوقمان (امام)‌‎ ‎‌نگذاشت بخوابیم. سالها بود که امام را ندیده بودم. من امام را خیلی دوست می داشتم،‌‎ ‎‌واقعاً بیشتر از پدر. لحظه آن دیدار با امام را هیچ وقت فراموش نمی کنم. حال ایشان هم‌‎ ‎‌خوب بود. هر چند که در ظاهر شکسته به نظر می رسیدند. ولی احساس من این بود که‌‎ ‎‌از نظر بنیه وضع سالم و خوبی دارند. با امام حرفهای زیادی داشتیم. آنچه فعلاً از‌‎ ‎‌محتوای گفتگوها به یاد دارم، از این قرار است:‌

‌‌۱- گفتگویی بود در مورد آقای صدر. من از خدمات ایشان گفتم و عقیده خودم را‌‎ ‎‌مطرح کردم که آقا موسی نباید طرد شوند.‌

‌‌۲- مسأله دیگر منافقین بودند، که به درستیِ موضع امام در گذشته، تأکید کردم و‌‎ ‎‌گفتم برای ما روشن شده بود که حق با شما بود که از اول اینها را تأیید نکردید. به هر حال‌‎ ‎‌فعلاً پس از اعلان انشعاب، باقیمانده آنها بعد از حوادث اخیر دچار مشکل شده اند که‌‎ ‎‌ممکن است برای حل مشکلاتشان از شما کمک بخواهند و برای تأیید گرفتن از شما‌‎ ‎‌اصرار بیشتری داشته باشند که به نظر ما به هیچ وجه تأیید باقیمانده های آنها هم از طرف‌‎ ‎‌شما مصلحت نیست. اگر نیازی به کمک باشد، این کار را ما انجام خواهیم داد.‌(۲)

‌‎ 

‎