آستان قدس رضوی مرکز ایران

پایگاه خبری جماران: علی بن موسی الرضا(ع)، هشتمین امام شیعیان در سال 148 قمری در مدینه منوره دیده به جهان گشود. پدر بزرگوارش امام موسی بن جعفر(ع) وی را وصی و جانشین خود معرفی کرد و او را صاحب حکمت، معرفت و سخاوت و قیام کننده به اوامر الهی میدانست.

امام رضا(ع) نزد همگان حتی دولتمردان حکومت مأمون و نیز خود مأمون به علم و کمال شهرت داشت، از این رو ایشان را عالم آل محمد(ص) نامیده اند. ایشان در میان اهل سنت نیز به داناترین، سخاوتمندترین و کریم ترین مردمان زمان خود شهرت داشت، (ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج 15، ص 291)

امام خمینی(س) توجه خاصی به آستان قدس رضوی و جایگاه حضرت رضا(ع) داشت و روز تولد آن حضرت را روزی مبارک معرفی کرد. (صحیفه امام، ج 10، ص 206) و در دیدار نماینده خود در آستان قدس و جمعی از کارکنان آن آستان اظهار می دارد:

این مهمانهای عزیز از جایی می آیند که دلهای ملائکه الله به آنجا متوجه است. اصلاً مرکز ایران آستان قدس است و ما امیدواریم که همة ما را خداوند از خدمتگزاران آستان قدس رضوی ـ سلام الله علیه ـ قرار بدهد.(همان، ج 16، ص 387).

سپس همگان را نیازمند توجه خاص حضرت رضا(ع) میداند:

همة نیروها، همة قدرتها در هر جا هستند، محتاج توجه خاص حضرت رضا ـ سلام الله علیها ـ هستند.(همان).

امام خمینی(س) در سالهای اولیه پیروزی انقلاب اظهار حسرت میکند  از این که از بارگاه ملکوتی امام رضا(ع) دور است و به جهت مشکلات متعدد کشور نمیتواند به زیارت حضرت مشرف بشود:

من از شما آقایان که از راه دور و از مرکز ولایت و محل قدس ملکوتی آمدید تشکر میکنم.

چه سعادتی دارید که چشمهای شما به آن بارگاه عظیم ملکوتی باز میشود و در آن حرم شریف؛ مرکز علم و مرکز ملائکه الله میروید و ما حسرت آن را داریم.(همان، ج 12، ص 106).

بارگاه قدس رضوی در نظر امام خمینی، محل تجلّی نور، محل توجه ملائکه الله و نیز مرکز حقیقت اسلام است و امام رضا(ع) الگویی برای حفظ وحدت و انسجام میباشد، چنانکه آن حضرت با تمام مصیبتها و ابتلائاتی که داشت، بدون هیچ اختلاقی و با آرامش، راه خودش را پیش برد و آرامش ملت را حفظ کرد.(ر.ک: همان، ج 13، ص 26-227).

در بین احادیثی که از حضرت رضا(ع) در آثار امام خمینی به چشم میخورد، در کتاب گرانسنگ چهل حدیث در ذیل شرح حدیث بیست و نهم، ایشان به نامه امام رضا(ع) به فرزندش امام جواد(ع) اشاره می کند که فرمود:

شنیدم غلامان تو! وقتی سوار بر مرکب میشوی، تو را خارج میکنند از در کوچک، آنها بخل میکنند و میخواهند تو به کسی  چیزی ندهی. به حق من بر تو که بیرون رفتن و داخل شدنت نباشد مگر از در بزرگ. و وقتی سوار شدی همراه خود طلا و نقره (سکه رایج آن زمان) بردار و هیچ کس از تو سؤالی نکند مگر آنکه به او عطا نمایی ... پس انفاق کن و ترس مکن که خداوند بر تو سختگیری فرماید. (به نقل از بحارالانوار، ج 50، ص 102)

این روز بزرگ به همة علاقمندان به مکتب علی بن موسی الرضا(ع)  مبارک باد. امیدواریم این نصیحت حضرت به فرزندش امام جواد(ع) درسی آموزنده برای همه ما به ویژه مسئولان محترم باشد که خود را از مردم دور نکنند و پاسخگوی نیازهای آنان باشند.

والسلام

مشاهده خبر در جماران