شرح دعای ۴۴ صحیفه سجادیه؛ بخش بیست و پنجم: بندگان صالح
سال گذشته به مناسبت ایام ماه مبارک رمضان سلسله یادداشت هایی از حجت الاسلام و المسلمین حسین مستوفی با موضوع «شرح دعای ۴۴ صحیفه سجادیه(ع)» منتشر کردیم. امسال نیز بنا داریم در همین ایام این موضوع را ادامه دهیم.
پایگاه خبری جماران: در ادامه بخش بیست و پنجم مجموعه یادداشت های شرح دعای چهل و چهار صحیفه سجادیه(ع) را می خوانید:
«. اَللَّهُمَّ وَ اجْعَلْنا فى سآئِرِ الشُّهُورِ وَ الْاَیّامِ کَذلِکَ ما عَمَّرْتَنا، وَاجْعَلْنا مِنْ عِبادِکَ الصّالِحینَ الَّذینَ یَرِثُونَ الْفِرْدَوْسَ هُمْ فیها خالِدُونَ، وَ الَّذینَ یُؤْتُونَ ما اتَوْا وَ قُلُوبُهُمْ وَجِلَةٌ اَنَّهُمْ اِلى رَبِّهِمْ راجِعُونَ، وَ مِنَ الَّذینَ یُسارِعُونَ فِى الْخَیْراتِ وَ هُمْ لَها سابِقُونَ.»
«بار الها ما را در همه ماهها و روزها تا زمانى که زنده‌مان مى‌دارى اینچنین قرار ده، و ما را از عباد شایسته خود گردان که بهشت را به میراث برند و در آن جاودان باشند، آن عبادى که هر چه دارند در راه حق مى‌بخشند در حالى که قلوبشان از اندیشه بازگشت به حضرت ربّ ترسان است، و از کسانى که به جانب خیرات مى‌شتابند و بدان سبقت مى‌گیرند.»
پیشتر اشاره کردیم که رسیدن به مطلوب آفرینش انسان جز سیر در مسیر بندگی و حفظ از لغزش ها راهی ندارد، این بندگی باید استمرار داشته باشد، تنها اگر یک مدت از عمر یعنی یک ماه در سال چنین باشد و بقیه در مسیر دیگر پیموده شود نتیجه حاصل نخواهد شد، به همین دلیل امام علیه السلام از خدا می خواهد این حالت و در مسیر سیر الهی بودن در دیگر روزهای زندگی نیز استمرار یابد.
سپس سید الساجدین صلوات الله علیه در آخرین خواست خویش در این دعا، درخواست قرار گرفتن در زمره عباد صالح را از حق می خواهد و با اقتباس از قرآن مجید جایگاه و ویژگی های عباد صالح را در دعا گوشزد می کند که دعا کننده بداند چه می خواهد و برای رسیدن به آن چه تلاشی را باید با کمک حق تعالی بکند و گرنه این دعا از حقیقت عاری بوده و تنها جمله های چند بر زبان رانده شده است.
در قسمت اول می فرماید: خدایا ما را از صالحان ارث برنده فردوس قرار بده. تعبیر بهشت به فردوس در دو جای قرآن یکی در سوره کهف ودیگر در سوره مؤمنون آمده است و ارث بردن فردوس تنها در سوره مؤمنون است. در این سوره کسانی از مؤمنین فردوس را به ارث می برند که هفت ویژگی را داشته باشند: خشوع در نماز، دوری از بیهودگی، دهنده زکات، دارای عفت و پاکدامنی جنسی، امانتدار، وفا کننده به پیمان، نگاهداشت(ظاهر و باطن)نماز. این ها هستند که وارثان فردوس اند که مرتبه‌ای اعلا از بهشت است.
عبد صالح، کسی است که وجودش به شایستگی وصلاح رسیده باشد،عبد صالح کسی نیست که عمل صالح می کند که مردم زیادی هستند که کم و بیش از آن ها عمل صالح بروز می کند اما هنوز خودشان به صلاح نرسیده اند به همین دلیل از آن ها ناشایستگی ها ونادرستی ها هم دیده می شود.
قرآن مجید، در آیات متعدد از صالحین سخن گفته است: ابراهیم، اسحق، یعقوب، یوسف، زکریا، یحیی، عیسی، موسی،... را از صالحین شمرده است. (سوره انعام، آیات شریفه 85-82 و...)
و از خصوصیات آن ها که ایمان به خدا و معاد و امر به معروف و نهی از منکر و شتاب در خوبی ها (آل عمران،۱۱۴) و... سخن رفته است.
بحث پیرامون صالحین و جایگاه و ویژگی های آن ها در این مختصر نمی گنجد، حضرت زین العابدین علیه السلام با بیان چند ویژگی دیگر آن ها از آیات سوره مؤمنون (61_60) دعای خویش را به پایان می برد. یکی از آن ها آن است که صالحین آنچه را که باید انجام دهند، انجام می دهند ولی نه تنها به این اعمال خویش نمی بالند و فریفته نمی شوند بلکه در درون خویش ترسان و هراسان هستند که آیا آنچه شایسته بوده برای حضور در محضر حق آورده اند.
و دو دیگر این که آن ها در کارهای خیر شتاب دارند، در خدمت به بندگان خدا، در جهاد، در نماز و... در همه این ها به سرعت می روند و سوم آن که در کارهای نیک پیشی می گیرند و میدان مسابقه را مسابقه در خوبی ها و نیکی ها قرار داده اند.
مشاهده خبر در جماران