به گزارش خبرنگار جی پلاس، صحیفه سجادیه پس از قران و نهج البلاغه مهمترین میراث مکتوب شیعه به حساب می آید که امام سجاد علیه السلام بسیاری از معارف دینی از جمله خداشناسی، جهان‌شناسی، انسان‌شناسی و مباحث عالم غیب، فرشتگان، رسالت انبیا، جایگاه پیامبر(ص) و اهل بیت(ع)، امامت، فضایل و رذایل اخلاقی، گرامیداشت اعیاد، مسائل اجتماعی و اقتصادی، اشارات تاریخی، نعمت‌های مختلف خداوند، آداب دعا، تلاوت، ذکر، نماز و عبادت را در قالب دعا بیان کرده اند. این کتاب گرانقدر به زبور آل محمد (ص) شهرت دارد و از نظر فصاحت و بلاغت مورد توجه قرار گرفته است و شرح های بسیاری بر آن نوشته شده است.
دعای سی و ششم صحیفه سجادیه را امام علیه السلام به هنگام نگاه کردن به ابر و برق و نیز شنیدن صدای رعد می خواندند که به همراه ترجمه در ادامه آمده است:
دعای سی و پنجم صحیفه سجادیه+ترجمه
و کان مِن دعائِه علیه‌السلام اِذا نَظَرَ اِلَى السَّحابِ وَ البرقِ وَ سَمِعَ صَوْتَ الرَّعْدِ
«دعا هنگامى‌که به ابر و برق نظر مى‌کرد»
اَللَّهُمَّ اِنَّ هذَیْنِ ایَتانِ مِنْ ایاتِکَ، وَ هذَیْنِ عَوْنانِ مِنْ
خداوندا، همانا اینها دو نشانه از نشانه‌هاى تو، و دو خدمتگزار از
اَعْوانِکَ، یَبْتَدِرانِ طاعَتَکَ بِرَحْمَةٍ نافِعَةٍ اَوْ نَقِمَةٍ ضآرَّةٍ،
خدمتگزاران تو اند که در مقام فرمان بردنت به رحمتى سودمند یا عقوبتى زیان‌بخش
فَلا تُمْطِرْنا بِهِما مَطَرَ السَّوْءِ، وَ لا تُلْبِسْنا بِهِما لِباسَ الْبَلآءِ.
مى‌شتابند، پس به آن دو باران عذاب بر ما مباران، و به آنها لباس بلا بر ما مپوشان.
اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِهِ، وَ اَنْزِلْ عَلَیْنا نَفْعَ هذِهِ
بار الها بر محمد و آلش درود فرست، و فایده و برکت این
السَّحآئِبِ وَ بَرَکَتَها، وَ اصْرِفْ عَنّا اَذاها وَ مَضَرَّتَها، وَ
ابرها را بر ما سرازیر کن، و آزار و زیانش را از ما بگردان، و به
لاتُصِبْنا فیها بِافَةٍ، وَلاتُرْسِلْ عَلى مَعایِشِنا عاهَةً. اَللَّهُمَّ وَاِنْ
آن بر ما آفتى مرسان، و بر معیشتمان آسیبى نفرست. خداوندا اگر
کُنْتَ بَعَثْتَها نِقْمَةً، وَ اَرْسَلْتَها سَخْطَةً، فَاِنّا نَسْتَجیرُکَ مِنْ
این ابر را براى عقوبت برانگیخته‌اى، و از راه خشم فرستاده‌اى، پس ما از خشمت به
غَضَبِکَ، وَ نَبْتَهِلُ اِلَیْکَ فى سُؤالِ عَفْوِکَ، فَمِلْ بِالْغَضَبِ
تو پناه مى‌بریم، و براى درخواست عفوت به سویت زارى مى‌کنیم، پس غضبت را
اِلَى الْمُشْرِکینَ، وَ اَدِرْرَحى نَقِمَتِکَ عَلَى الْمُلْحِدینَ. اَللَّهُمَّ
متوجه مشرکین کن، و آسیاى عقوبتت را نسبت به ملحدان به گردش انداز. الهى
اَذْهِبْ مَحْلَ بِلادِنا بِسُقْیاکَ، وَ اَخْرِجْ وَحَرَ صُدُورِنا بِرِزْقِکَ،
خشکى سرزمین‌هاى ما را به سقایت خود برطرف کن، و وسوسه قلوبمان را به رزق خود بیرون فرما،
وَ لاتَشْغَلْنا عَنْکَ بِغَیْرِکَ، وَ لاتَقْطَعْ عَنْ کآفَّتِنا مآدَّةَ بِرِّکَ،
و ما را از خود به غیر خود سرگرم مکن، و منبع نیکى خود را از همه ما دور نکن،
فَاِنَّ الْغَنِىَّ مَنْ اَغْنَیْتَ، وَ اِنَّ السّالِمَ مَنْ وَقَیْتَ، ما عِنْدَ اَحَدٍ
چه آنکه بى‌نیاز کسى است که تواش بى‌نیاز کنى، و سالم کسى است که تواش نگاه دارى، و احدى را در
دُونَکَ دِفاعٌ، وَ لا بِاَحَدٍ عَنْ سَطْوَتِکَ امْتِناعٌ، تَحْکُمُ بِما
برابرت قدرت دفاع نیست، و کسى در برابر سطوتت مقاومت نتواند کرد، به هر چه
شِئْتَ عَلى مَنْ شِئْتَ، وَ تَقْضى بِما اَرَدْتَ فیمَنْ اَرَدْتَ.
بخواهى بر هرکس - حکم مى‌رانى، و به آنچه اراده کنى درباره هر که اراده کنى فرمان مى‌دهى.
فَلَکَ الْحَمْدُ عَلى ما وَقَیْتَنا مِنَ الْبَلآءِ، وَ لَکَ الشُّکْرُ عَلى ما
پس سپاس تو را که ما را از بلا حفظ فرمودى، و شکر تو را بر
خَوَّلْتَنا مِنْ النَّعْمآءِ، حَمْداً یُخَلِّفُ حَمْدَ الْحامِدینَ وَرآئَهُ،
نعمتها که به ما مرحمت کردى، چنان حمدى که حمد حامدان را پشت سر گذارد،
حَمْداً یَمْلَأُ اَرْضَهُ وَ سَمآئَهُ، اِنَّکَ الْمَنَّانُ بِجَسیمِ الْمِنَنِ،
حمدى که آسمان و زمین را آکنده کند، که تویى مُنعم مواهب بزرگ،
الْوَهّابُ لِعَظیمِ النِّعَمِ، الْقابِلُ یَسیرَ الْحَمْدِ، الشّاکِرُ قَلیلَ
بخشنده نعمتهاى عظیم، قبول کننده سپاس ناچیز، و پذیرنده
الشُّکْرِ، الْمُحْسِنُ الْمُجْمِلُ، ذُو الطَّوْلِ، لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ،
شکر اندک، نیکوکار خوشرفتار، و بخشنده فراوان، خدایى جز تو نیست، و بازگشت همگان
اِلَیْکَ الْمَصِیرُ.
به سوى توست.
مشاهده خبر در جماران
