گزارش جی پلاس از وسیله مفید برای جلوگیری از آلودگی هوا؛
کم مصرف، بدون آلودگی و حامی سلامتی/ دوچرخه برقی؛ از صفر تا صد
دوچرخه های برقی یکی از بهترین وسیله ها برای کاهش مصرف سوخت، کم تر شدن آلودگی هوا و همین طور افزایش میزان سلامتی شهروندان است. وسیله ای کمتر شناخته شده که می توان کارگشای بسیاری از مشکلات کلانشهرها باشد.
به گزارش سرویس کار و درآمد جی پلاس؛ یکی از مشکلاتی که کلان شهرها از جمله تهران در فصول سرد سال، همه ساله با آن روبرو هستند، ماجرای آلودگی شدید هواست. مشکل بزرگی که گاه و بی گاه به وارونگی هوا منجر شده و حتی کار را به تعطیل شدن مدارس و ممنوعیت تردد برای اقشار آسیب پذیر می‌رساند.
با این حال در تمام یکی – دو دهه اخیر که این مشکل دامنگیر پایتخت شده، اقدامات صورت گرفته برای جلوگیری از این مشکل جدی به هیچ وجه کافی نبوده و نتوانسته کاهش مطلوبی در سطح آلاینده‌ها و در کل آلودگی هوا داشته باشد. به همین خاطر هم شهرهایی نظیر تهران، مشهد، اصفهان، تبریز و ... همچنان نیازمند تدابیر ویژه و بلندمدت برای کنترل این معضل محیط زیستی هستند.
- حمل و نقل عمومی
یکی از راه‌های اصلی برای کاهش آلودگی هوا، گسترش چشمگیر و آسان کردن استفاده مردم از حمل و نقل عمومی است. امکانی که البته به نسبت یکی دو دهه گذشته چه در بخش مترو و چه اتوبوس‌های تندرو گسترش قابل قبولی داشته اما به نسبت رشد دیوانه‌وار جمعیت کلانشهرها، هنوز کافی نیست و ترافیک سنگین خیابان‌ها و مشکل هرساله آلودگی هوا نشان می‌دهد که باز هم نیاز به گسترش و تقویت این بخش وجود دارد.
- سوخت پاک
یکی دیگر از راه‌هایی که در سال های اخیر و در کشورهای مختلف برای کمتر کردن آلودگی هوا مورد توجه قرار گرفته، استفاده از سوخت‌های پاک و بدون آلاینده و تشویق مردم به عدم استفاده از خودردوی شخصی است. بسیاری از مردم بدشان نمی‌آید در صورت وجود امکانات و شرایط مساعد، بدون خودروی شخصی و با استفاده از وسیله‌ای پاک و ساده به محل کار و تحصیل خود بروند و در کنار آن بتوانند از این فرصت برای بهبود وضعیت سلامت و جسم خود استفاده کنند.
در تمام دنیا یکی از نمادهای اصلی جریان مبارزه با آلودگی هوا و ترافیک، دوچرخه است. وسیله‌ای که استفاده از آن در کشورهای زیادی اپیدیمی شده و در کشورهایی نظیر ایران نیز در حال رواج است.
- چرا دوچرخه؟
رایج شدن استفاده از دوچرخه مزایای بسیاری برای افراد و کل جمعیت شهرها دارد. کمتر شدن ترافیک، کاهش مصرف سوخت‌های فسیلی، کاهش آلودگی هوا و بهتر شدن وضعیت سلامت مردم جامعه با استفاده هر روزه از دوچرخه مزایای واضح و آشکار دوچرخه هاست. کما اینکه در پس هر کدام از این عوامل، میلیاردها تومان صرفه جویی ریالی خوابیده که به اقتصاد ایران هم کمک خواهد کرد.
- مشکلات دوچرخه
در میان استفاده کنندگان دوچرخه، بسیاری از افراد هستند که مشتاق انجام فعالیت‌های روزانه خود با دوچرخه هستند اما برخی موانع مانع آن‌ها می‌شود. به عنوان نمونه شیب دار بودن خیابان‌های تهران، طولانی بودن برخی مسیرها و خسته شدن راکب، عدم تمایل به رکاب زدن زیاد صبح گاهی برای جلوگیری از تعریق و مشکلات دیگری که باعث می‌شود خیلی‌ها به وسیله‌ای نیاز داشته باشند که هم بتوان با آن رکاب زد و هم در مواقع لزوم، خودش بتواند راکب را به مقصد برساند.
این دو شاخه تنها در یک وسیله جمع می شود و آن هم "دوچرخه برقی" است.
- ویژگی‌های دوچرخه برقی
دوچرخه‌های برقی سال‌های زیادی است که در کشورهای خارجی و پیشرفته مورد استفاده قرار می‌گیرد اما در ایران عمر زیادی نداشته و هنوز هم خیلی‌ها از وجود آن بی‌خبراند.
۱.دوچرخه‌های برقی کاملا شبیه به دوچرخه‌های معمولی هستند که همه ما تجربه استفاده از آن‌ها را داریم. با این تفاوت که یک باتری لیتیومی دارد که در مواقع لزوم می‌تواند انرژی حرکت دوچرخه را بجای رکاب زدن تامین کرده و دوچرخه را به وسیله‌ای شبیه به موتور سیکلت و البته با سرعت محدود تبدیل کند.
۲. پاک بودن سوخت این دوچرخه‌ها و عدم آلایندگی آن، مزیت بسیار بزرگی است که این وسیله نسبت به سایر وسایل نقلیه دارد.
۳. رکاب زدن در شرایطی که شرایط آن موجود است و استفاده از باتری در سربالایی‌ها و شیب‌هایی که بالا رفتن با دوچرخه کار بسیار دشواری است. به این ترتیب هم می‌شود به عنوان یک وسیله نقلیه نسبتا کامل از آن استفاده کرد و هم ابزاری برای افزایش سلامتی.
۴. این دوچرخه‌های برقی بر خلاف موتور سیکلت‌ها نیازی به گرفتن گواهینامه و آموزش خاصی ندارند و استفاده از آن‌ها بسیار ساده است.
۵. این دوچرخه‌ها حداکثر ۲۳ – ۳۴ کیلو وزن دارند و بسیار سبک‌تر از موتور سیکلت‌ها هستند. به همین خاطر کنترل کردن و جابجایی آن‌ها ساده‌تر است و مصرف کمتری هم دارند.
موارد بسیار بیشتری را هم می‌شود برای ویژگی و مزایای این وسیله جذاب این وسیله ردیف کرد. مزایایی که البته در مقیاس بزرگ و دوره های زمانی بلندتر، بسیار بیشتر و قابل تامل‌تر خواهد بود.
- انواع و قیمت دوچرخه‌های برقی
این دوچرخه‌ها بسته به ظرفیت و قدرت باتری، قیمت‌های مختلفی دارند. در دنیا باتری این دوچرخه‌ها در ظرفیت‌های 250، 350، 500 و 1000 وات ساخته می‌شود که در ایران هم شرایط به همین گونه است. این اعداد قدرت و ظرفیت باتری‌ها را مشخص می‌کنند و به شما می‌گویند زمانی که از باتری استفاده می‌کنید، با چه سرعت و تا چه زمانی می‌توانید بدون رکاب زدن برانید.
مدل 250 وات کمترین قدرت را در بین این دوچرخه‌ها دارد که استفاده از آن‌ها بسیار محدود است و مدل 1000 وات قوی‌ترین این دوچرخه‌ها حداقل در ایران است.
از لحاظ قیمت هم شاید در وهله اول اینطور به نظر برسد که این دوچرخه‌ها کمی گران است. به عنوان نمونه مدل ۳۵۰ وات این دوچرخه را یکی از تولید کنندگان ایرانی به قیمت حدودی ۷ میلیون تومان و مدل ۵۰۰ وات را حدود ۱۰ میلیون تومان می‌فروشد.
دوچرخه برقی با ظرفیت باتری ۱۰۰۰ هم بیش از ۱۴ میلیون قیمت دارد! رقم‌هایی که کمی تند به نظر می‌رسد و یکی از دلایلی باشد که در کنار ناشناخته بودن، بر عدم استفاده مردم از آن‌ها تاثیر گذاشته است.
- دوچرخه برقی در ایران
برای بررسی شرایط تولید و فروش این دوچرخه‌ها، با مدیر شرکت ایویتک، همان تولید کننده‌ای که با ارقام بالا دوچرخه‌های برقی را در ایران به فروش می‌رساند صحبت کردیم. رحیم قرآنی که از فارغ التحصیلان دانشگاه شریف است و چند سالی می‌شود به همراه تعدادی از هم دانشگاهی‌های دوران تحصیلش به این کار مشغول است و دو سال است این دوچرخه‌ها را به بازار فروش رسانده است.
قرآنی درباره تولد این دوچرخه‌ها در ایران گفت:« ما چند سال پیش در یک مسابقه طراحی و تولید موتور برقی شرکت کردیم که خروجی آن موتو شمس بود. با این حال پس از تلاش‌های بسیار بر سر رساندن آن پروژه به خط تولید، به موانع بسیاری برخوردیم که باعث شد فکر تولید دوچرخه‌های برقی به ذهنمان خطور کند. پس از مدتی آن را شروع کردیم و نمونه‌هایی را ساختیم که حالا دوسال است وارد بازار شده اند.»
او درباره چگونگی تولید این دوچرخه و سهم واردات آن نیز اظهار داشت:« ما بخش‌های الکترونیکی این دوچرخه را عمدتا خودمان تولید می‌کنیم. قطعاتی هم که تولید نمی‌شود، تولید آن‌ها در داخل مقرون به صرفه نیست و از باب تکنولوژی مشکلی برای تولیدش نداریم. با این حال بخش‌های مکانیکی خود دوچرخه مانند دنده و ... در داخل تولید نمی‌شود و ما هم آن‌ها را وارد می‌کنیم.»
- پنجاه تومان برای ۴۰ کیلومتر!
مدیر شرکت ایویتک درباره مصرف برق این دوچرخه‌ها و مسافت طی شده توسط آن‌ها نیز اظهار داشت:« شاید باورتان نشود با قیمت کنونی برق خانگی، هر بار شارژ این باتری‌ها تنها ۵۰ تومان هزینه برمی‌دارد. با هر بار شارژ هم می‌شود ۳۰ - ۴۰ کیلومتر و در مدل‌های بالاتر حتی بیشتر از این مقدار هم بدون رکاب زدن مسافت طی کرد.
چهل کیلومتری که نیاز بالای 90 درصد افراد در مسیرهای رفت و برگشت را بر طرف می‌کند. اگر هر نفر سی روز هفته هم از این دوچرخه استفاده کند، تنها 1500 تومان باید پول برق آن را بپردازد!
- برقی کردن دوچرخه‌های معمولی
یکی از اتفاق‌های جالبی که این تولید کننده امکان آن را فراهم کرده، برقی کردن دوچرخه‌های معمولی است که خیلی‌ها ممکن است در خانه داشته باشند و کمتر از آن استفاده کنند. اگر بخواهید دوچرخه شخصی خودتان را برقی کنید، از ارقام بالا و برای هر کدام از ظرفیت‌ها، حدود ۲ میلیون کمتر پرداخت می‌کنید.
به عنوان نمونه، برقی کردن دوچرخه تان با باتری 500 واتی چیزی حدود 7 میلیون برایتان آب می‌خورد.
- چرا دوچرخه برقی گران است؟
این تولید کننده ایرانی درباره چرایی قیمت بالای دوچرخه‌های برقی در ایران گفت:« در تمام دنیا دوچرخه‌های برقی گران است و حتی گران‌تر از موتور سیلکت. در ایران اما شرایط قدری بهتر است و در موارد ارزان‌تر از موتور سیکلت هم موتور برقی به فروش می‌رسد.
از طرف دیگر نسبت به نمونه‌های خارجی شرایط قیمتی‌مان بسیار بهتر است. نمونه‌های خارجی حداقل 2000 دلار ( حدود 22 میلیون) قیمت دارند در حالی که گران‌ترین دوچرخه ما حدود 14 میلیون است.»
- تجربه مصرف چهار ماهه
محمد دانشگر یکی از افرادی که اوایل امسال، یکی از این دوچرخه‌های برقی را خریداری کرده و حالا از انگیزه خرید و تجربه این چند ماه مصرفش می‌گوید:« من خیلی دوست داشتم که با دوچرخه به محل کارم بروم و برگردم. با این حال صبح‌ها نمی خواستم عرق کنم و با آن شرایط در محل کار حاضر شوم. بعضی مسیرها هم رکاب زدنشان برایم خیلی دشوار بود و باعث می‌شد از خیر این کار بگذرم و از مزایای آن هم بی نصیب بمانم.»
او ادامه داد:« پس از اینکه با این دوچرخه‌ها آشنا شدم، دیدم دقیقا داشتن آن مشکلاتم را برطرف می‌کند. حالا صبح‌ها با استفاده از باتری و اندکی رکاب زدن به محل کار می روم و مسیر بازگشت را عمدتا رکاب می‌زنم. به این ترتیب ه در زمان رفت و برگشت به محل کار ورزش می کنم و در این چند ماه، بالای 40 هزار کیلومتر رکاب زده‌ام و شرایط جسمی بهتری دارم. از طرف دیگر هزینه‌های رفت و آمدم هم پایین آمده و به موقع هم به محل کار می‌رسم.»
مشاهده خبر در جماران