زندگی نامه مصطفي معين
دكتر مصطفي معين در يازدهم فروردين ماه 1330 در خانوادهاي مذهبي در نجفآباد به دنيا آمد. فضاي مساعد خانواده و مدرسه و ارتباط با رهبران ديني و انقلابي شهر باعث آشنايي وي با مسايل فرهنگي اجتماعي و مبارزاتي و شركت در اعتراضات مردمي نسبت به دستگيري امام خميني گرديد. او آموزش ابتدايي و متوسطه را در زادگاه خود و دوره متوسطه را در دبيرستان سعدي اصفهان گذراند. و در زمره دانشجويان ممتاز در سال 1348 به دانشگاه شيراز راه يافت.
معين تحصيلات عالي را با برخورداري از بورس دانشگاه در دوره پزشكي عمومي و سپس با كارورزي مستقيم و به عنوان دستيار ارشد در دوره تخصصي بيماريهاي كودكان ادامه داد. او در دوران دانشجويي و در مراحل مختلف شكلگيري و گسترش مبارزات ضد استبدادي و پيروزي انقلاب اسلامي حضوري فعال داشت كه در مواردي به بازداشت و تعقيب او منجر شد. او در عرصههاي اجتماعي مانند آموزش و كمك به دانشآموزان يتيم و خانوادههاي محروم و انجام خدمات بهداشتي و فرهنگي در حلبيآباد حاشيه شيراز فعاليت ميكرد.
با پيروزي انقلاب و اتمام دوره تخصصي كودكان (1358)، سمينار طب ملي و مردمي در خرداد ماه 1358 با هدف تحقق عدالت در بهداشت و درمان كشور از سوي ايشان طراحي و برگزار گرديد، و پس از آن سرپرستي طرح طب روستايي را با همكاري دانشگاه اصفهان، جهاد سازندگي و وزارت بهداري آن زمان در جهت محروميت زدايي فرهنگي، آموزشي، پژوهشي و بهداشتي درماني در مناطق محروم استان اصفهان به عهده گرفت. او در سال 1360 با تشكيل شوراي برنامهريزي بهداشت و درمان استان فارس، مسئوليت آن را عهدهدارشد.
سوابق علمی و اجرایی:
رييس دانشگاه شيراز (1360-61)
نماينده مردم شيراز در نخستين دوره مجلس (1361-63)
دبير شوراي مركزي جهاد دانشگاهي (1361-64)
سرپرست گروه برنامهريزي پزشكي ستاد انقلاب فرهنگي (1361-63)
عضويت در ستاد و شوراي عالي انقلاب فرهنگي به نمايندگي از امام امت و رهبري (1382-1362)
نماينده مردم تهران در سومين دوره مجلس (1368-67)
وزير فرهنگ و آموزش عالي در دولت اكبر هاشمي رفسنجاني (1372-68)
بازگشت به فعاليتهاي علمي و دانشگاهي، مطالعه و تحقيق در دوره فوق تخصصي ايمونولوژي و آلرژي (1375-72)
نماينده مردم اصفهان در پنجمين دوره مجلس (1376)
وزير فرهنگ و آموزش عالي در دولت محمد خاتمي(1379-76)
وزير علوم، تحقيقات و فناوري در دولت محمد خاتمي (1382-79)
همچنین تشكيل هيأتهاي امناي دانشگاهها و مراكز پژوهشي، تأسيس و توسعه دانشگاهها در مناطق محروم كشور، ارتقاي كيفيت آموزش و پژوهش، گسترش تحصيلات تكميلي، طراحي و اجراي نظام آموزشهاي علمي و كاربردي (دانشگاه جامع)، برنامهريزي و گسترش آموزشهاي نيمه حضوري و از راه دور (دانشگاه پيام نور)، تأسيس و گسترش مراكز رشد علم و فنّاوري و پاركها و شهركهاي تحقيقاتي، توسعه و تقويت انجمنهاي علمي و تخصصي، تقويت مجلات و نشريات علمي و تخصصي، تنوع بخشي به خدمات و منابع درآمدي آموزش عالي بخشی دیگر از فعالیت های وی است.
وی هم اکنون عضو هيأتهاي امنا، شوراهاي علمي و پژوهشي، مجامع، آكادميها و انجمنهاي علمي، فرهنگي و دانشگاهي مختلف است و به عنوان استاد دانشگاه علوم پزشكي تهران به تدريس و تحقيق مشغول است. انتشار بيش از 140 مقاله علمي در نشريات و همايشهاي معتبر در سطوح ملي و بينالمللي، انتشار 18 عنوان تأليف، ترجمه و يا ويرايش علمي و نيز ارائه صدها سخنراني در دانشگاهها، مراكز پژوهشي و مجامع آموزشي و فرهنگي در ايران و ساير كشورها از جمله دستاوردهاي علمي و فرهنگي او است.
وبسایت: medicine.tums.ac.ir