به گزارش ایرنا ، هیأت وزیران 22 اسفند سال 1380 به پیشنهاد مشترک وزارتخانه‌های کار، بهداشت و سازمان تأمین اجتماعی آیین نامه اجرایی قانون بازنشستگی پیش از موعد کارگران مشاغل سخت و زیانآور را تصویب کرد.
بر اساس این قانون ، مشاغل سخت و زیانآور به شغل هایی گفته می شود که متصدی آن ، در معرض آسیب های جسمی و روحی و زود مستهلک شدن قرار دارد.
به همین دلیل قانونگذار برای جلوگیری از آسیب زودرس انسان، قانون بازنشستگی در کارهای سخت و زیانآور را وضع کرد، اگر کسی 20 سال متوالی یا 25 سال متناوب در اینگونه مشاغل کار کرده باشد، می‌تواند بدون شرط سنی بازنشسته شود.
نمایندگان وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی؛ وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی؛ سازمان تأمین اجتماعی و همچنین نمایندگان کارگران و کارفرمایان، اعضای کمیته های استانی هستند که به تقاضای کارگران و کارفرمایان نسبت به تطبیق و تشخیص مشاغل سخت و زیان آور اقدام می کنند.
در آیین نامه مشاغل سخت و زیان آور علاوه بر تعیین نحوه فعالیت کمیته های استانی و جایگاه شورای عالی حفاظت فنی، از سه گروه شغلی شامل شاغلان در زندانها و ندامتگاه ها که مستقیما با زندانیان در ارتباط هستند، شاغلان مراکز روان درمانی که مستقیما با بیماران روانی در ارتباط هستند و خبرنگاران به عنوان مشاغل سخت و زیان آور نام برده شد.
یکی از مشاغلی که از ابتدا در این ردیف قرار داشت خبرنگاری بوده ولی به گفته وزیر تعاون ، کار و رفاه اجتماعی، همه مشاغل و گروه‌های شغلی در صدا و سیما و سایر خبرگزاری‌ها و مطبوعات مشمول مشاغل سخت و زیانآور نمی‌شوند؛ چرا که برخی افراد در بخش اداری مشغول به کار هستند و برخی مستقیما به کار خبرنگاری مشغول می باشند.
علی ربیعی سال 96 همزمان با روز خبرنگار گفته بود که کمیته‌ای تشکیل شده است تا بر اساس آن مشاغل خبرنگاری را تشخیص دهد و بر اساس آن مزیت‌های مربوط به سخت و زیانآور به آنها تخصیص داده شود تا با تقویت تشکل‌های صنفی خبرنگاری، اقدامات مهمی را برای افزایش امنیت شغلی و تسهیل روند بیمه آنها سامان داده شود.
معاون فنی و درآمد سازمان تأمین اجتماعی هم می گوید: هم اکنون این سازمان 130 هزار شغل را برای نخستین‌بار کددار کرد تا برای همیشه مشکل شغل‌هایی که در یک رتبه قرار دارند، حل شود.
محمدحسن زاد، می افزاید : پس از چند سال از گذشت قانون سخت و زیانآور ، پایگاه داده متمرکز سخت و زیانآور ایجاد شد، تا دسترسی به مشاغل سخت و زیانآور راحت تر شود.
اما نکته اساسی این است، علاوه بر این استثنا ، استثنائات دیگری نیز وجود دارد و اینکه چرا خبرنگاران برخی خبرگزاری ها به بهانه کارمند دولت بودن و اشتغال در این سیستم با وجود شغل خبرنگاری، نمی توانند از مزایای سخت و زیان آور بهره مند شوند.
یک روزنامه نگار و مدرس روزنامه نگاری در تعریف خبرنگاری در خبرگزاری گفته است: کار اصلی خبرگزاری ها این است که با نگاه فرا سیستمی به تولید خبر، گزارش، عکس و گفت و گو بپردازند تا مطبوعات و رادیو و تلویزیون از آنها استفاده کنند.
فریدون صدیقی افزود: در واقع خبرگزاری ها به کسب اطلاعات می پردازند، تجزیه و تحلیل و تفسیر آنها به عهده جراید است.
یک استاد ارتباطات در این خصوص گفته است: خبرگزاری به مفهوم کلاسیک آن یک سازمان تخصصی محلی، ملی و بین المللی برای گردآوری و توزیع خبر است که ماموریت تولید و توزیع خبر برای روزنامه ها ، مجلات و سازمان های رادیویی و تلویزیونی را بر عهده دارد.
دکتر یونس شکرخواه تصریح کرد: خبرگزاری ها منابع اولیه هستند و برای منابع ثانویه (روزنامه ها ، مجلات و ...) خبر تولید می کنند و در واقع آنها تولید کننده مواد خام خبری هستند و پردازشگر اخبار دیگران محسوب نمی شوند.
همچنین بر اساس دایره المعارف بریتانیکا، خبرگزاری سازمانی است که گزارش های خبری را برای روزنامه ها، نشریات، ایستگاه های رادیو و تلویزیونی و کاربران دیگر تهیه می کند اما نمی تواند اخبار را برای مشترکان خود چاپ و منتشر کند.
خبرگزاری ها منبع اولیه تولید خبر برای روزنامه ها ، نشریه و حتی رادیو و تلویزیون محسوب می شوند و این امر را می توان در سفرهای مسئولان رده بالای کشور به استان ها و همراهی خبرنگاران خبرگزاری ها با آنها به وضوح مشاهده کرد در حالی که عمدتا خبرنگاران روزنامه ها و رسانه های مکتوب در این سفرها حاضر نمی شوند.
همین امر موجب شده تا خبرنگار یک خبرگزاری – حتی اگر از نظر اداری حقوق بگیر دولت است و در سیستم و ساختار دولتی شاغل باشد - مجبور است شبانه روز و آنلاین ، کار خبرنگاری را انجام دهد ولی از مزایای مشاغل سخت و زیان آور آن بی بهره است.
هم اکنون از 9 هزار و 300 رسانه دارای مجوز کشور 2 هزار و 300 رسانه را خبرگزاری ها و پایگاه های خبری و هفت هزار را رسانه های مکتوب تشکیل می دهد.
البته از میان 2 هزار و 300 خبرگزاری و پایگاه‌های خبری یکهزار سایت غیرفعال است و یکهزار و 300 رسانه فعال که از این تعداد 30 خبرگزاری و بقیه آنها پایگاه‌های اطلاع رسانی است.
از میان هفت هزار رسانه مکتوب در ایران سه هزار و 800 رسانه فعال است و بقیه یا غیرفعال هستند یا نامنظم منتشر می‌شوند.
از سه هزار و 800 رسانه مکتوب 300 روزنامه، یکهزار و 800 هفته نامه و دو هفته نامه و یکهزار و 900 مورد ، ماهنامه و فصلنامه است.
همچنین 350 نشریه ورزشی، 75 نشریه کودک و نوجوان و 10 عنوان رسانه برای معلولان و 100 عنوان نشریه هنری ـ سینمایی و ادبی، 90 عنوان نشریه خانواده و سرگرمی و 12 عنوان نشریه اقلیت های مذهبی در کشور فعال است.
در واقع از مجموع رسانه های دارای مجوز کشور حدود 54 درصد فعال است که از این تعداد رسانه فعال، 39 درصد را سایت ها و خبرگزاری ها تشکیل می دهند و از بین آنها تنها تعداد محدودی خبرگزاری ها هستند که شماری از آنها وابستگی مستقیم یا غیر مستقیم به دولت ، دستگاه های دولتی و یا نظامی و غیرنظامی دارند .
اگر قانون مشاغل سخت و زیان آور درباره خبرنگاران خبرگزاری ها رعایت شود خدمتی ماندگاری خواهد بود که به جامعه خبری خواهد شد.
1968/ 2047/
انتهای پیام بر اساس این قانون ، مشاغل سخت و زیانآور به شغل هایی گفته می شود که متصدی آن ، در معرض آسیب های جسمی و روحی و زود مستهلک شدن قرار دارد.
به همین دلیل قانونگذار برای جلوگیری از آسیب زودرس انسان، قانون بازنشستگی در کارهای سخت و زیانآور را وضع کرد، اگر کسی 20 سال متوالی یا 25 سال متناوب در اینگونه مشاغل کار کرده باشد، می‌تواند بدون شرط سنی بازنشسته شود.
نمایندگان وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی؛ وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی؛ سازمان تأمین اجتماعی و همچنین نمایندگان کارگران و کارفرمایان، اعضای کمیته های استانی هستند که به تقاضای کارگران و کارفرمایان نسبت به تطبیق و تشخیص مشاغل سخت و زیان آور اقدام می کنند.
در آیین نامه مشاغل سخت و زیان آور علاوه بر تعیین نحوه فعالیت کمیته های استانی و جایگاه شورای عالی حفاظت فنی، از سه گروه شغلی شامل شاغلان در زندانها و ندامتگاه ها که مستقیما با زندانیان در ارتباط هستند، شاغلان مراکز روان درمانی که مستقیما با بیماران روانی در ارتباط هستند و خبرنگاران به عنوان مشاغل سخت و زیان آور نام برده شد.
یکی از مشاغلی که از ابتدا در این ردیف قرار داشت خبرنگاری بوده ولی به گفته وزیر تعاون ، کار و رفاه اجتماعی، همه مشاغل و گروه‌های شغلی در صدا و سیما و سایر خبرگزاری‌ها و مطبوعات مشمول مشاغل سخت و زیانآور نمی‌شوند؛ چرا که برخی افراد در بخش اداری مشغول به کار هستند و برخی مستقیما به کار خبرنگاری مشغول می باشند.
علی ربیعی سال 96 همزمان با روز خبرنگار گفته بود که کمیته‌ای تشکیل شده است تا بر اساس آن مشاغل خبرنگاری را تشخیص دهد و بر اساس آن مزیت‌های مربوط به سخت و زیانآور به آنها تخصیص داده شود تا با تقویت تشکل‌های صنفی خبرنگاری، اقدامات مهمی را برای افزایش امنیت شغلی و تسهیل روند بیمه آنها سامان داده شود.
معاون فنی و درآمد سازمان تأمین اجتماعی هم می گوید: هم اکنون این سازمان 130 هزار شغل را برای نخستین‌بار کددار کرد تا برای همیشه مشکل شغل‌هایی که در یک رتبه قرار دارند، حل شود.
محمدحسن زاد، می افزاید : پس از چند سال از گذشت قانون سخت و زیانآور ، پایگاه داده متمرکز سخت و زیانآور ایجاد شد، تا دسترسی به مشاغل سخت و زیانآور راحت تر شود.
اما نکته اساسی این است، علاوه بر این استثنا ، استثنائات دیگری نیز وجود دارد و اینکه چرا خبرنگاران برخی خبرگزاری ها به بهانه کارمند دولت بودن و اشتغال در این سیستم با وجود شغل خبرنگاری، نمی توانند از مزایای سخت و زیان آور بهره مند شوند.
یک روزنامه نگار و مدرس روزنامه نگاری در تعریف خبرنگاری در خبرگزاری گفته است: کار اصلی خبرگزاری ها این است که با نگاه فرا سیستمی به تولید خبر، گزارش، عکس و گفت و گو بپردازند تا مطبوعات و رادیو و تلویزیون از آنها استفاده کنند.
فریدون صدیقی افزود: در واقع خبرگزاری ها به کسب اطلاعات می پردازند، تجزیه و تحلیل و تفسیر آنها به عهده جراید است.
یک استاد ارتباطات در این خصوص گفته است: خبرگزاری به مفهوم کلاسیک آن یک سازمان تخصصی محلی، ملی و بین المللی برای گردآوری و توزیع خبر است که ماموریت تولید و توزیع خبر برای روزنامه ها ، مجلات و سازمان های رادیویی و تلویزیونی را بر عهده دارد.
دکتر یونس شکرخواه تصریح کرد: خبرگزاری ها منابع اولیه هستند و برای منابع ثانویه (روزنامه ها ، مجلات و ...) خبر تولید می کنند و در واقع آنها تولید کننده مواد خام خبری هستند و پردازشگر اخبار دیگران محسوب نمی شوند.
همچنین بر اساس دایره المعارف بریتانیکا، خبرگزاری سازمانی است که گزارش های خبری را برای روزنامه ها، نشریات، ایستگاه های رادیو و تلویزیونی و کاربران دیگر تهیه می کند اما نمی تواند اخبار را برای مشترکان خود چاپ و منتشر کند.
خبرگزاری ها منبع اولیه تولید خبر برای روزنامه ها ، نشریه و حتی رادیو و تلویزیون محسوب می شوند و این امر را می توان در سفرهای مسئولان رده بالای کشور به استان ها و همراهی خبرنگاران خبرگزاری ها با آنها به وضوح مشاهده کرد در حالی که عمدتا خبرنگاران روزنامه ها و رسانه های مکتوب در این سفرها حاضر نمی شوند.
همین امر موجب شده تا خبرنگار یک خبرگزاری – حتی اگر از نظر اداری حقوق بگیر دولت است و در سیستم و ساختار دولتی شاغل باشد - مجبور است شبانه روز و آنلاین ، کار خبرنگاری را انجام دهد ولی از مزایای مشاغل سخت و زیان آور آن بی بهره است.
هم اکنون از 9 هزار و 300 رسانه دارای مجوز کشور 2 هزار و 300 رسانه را خبرگزاری ها و پایگاه های خبری و هفت هزار را رسانه های مکتوب تشکیل می دهد.
البته از میان 2 هزار و 300 خبرگزاری و پایگاه‌های خبری یکهزار سایت غیرفعال است و یکهزار و 300 رسانه فعال که از این تعداد 30 خبرگزاری و بقیه آنها پایگاه‌های اطلاع رسانی است.
از میان هفت هزار رسانه مکتوب در ایران سه هزار و 800 رسانه فعال است و بقیه یا غیرفعال هستند یا نامنظم منتشر می‌شوند.
از سه هزار و 800 رسانه مکتوب 300 روزنامه، یکهزار و 800 هفته نامه و دو هفته نامه و یکهزار و 900 مورد ، ماهنامه و فصلنامه است.
همچنین 350 نشریه ورزشی، 75 نشریه کودک و نوجوان و 10 عنوان رسانه برای معلولان و 100 عنوان نشریه هنری ـ سینمایی و ادبی، 90 عنوان نشریه خانواده و سرگرمی و 12 عنوان نشریه اقلیت های مذهبی در کشور فعال است.
در واقع از مجموع رسانه های دارای مجوز کشور حدود 54 درصد فعال است که از این تعداد رسانه فعال، 39 درصد را سایت ها و خبرگزاری ها تشکیل می دهند و از بین آنها تنها تعداد محدودی خبرگزاری ها هستند که شماری از آنها وابستگی مستقیم یا غیر مستقیم به دولت ، دستگاه های دولتی و یا نظامی و غیرنظامی دارند .
اگر قانون مشاغل سخت و زیان آور درباره خبرنگاران خبرگزاری ها رعایت شود خدمتی ماندگاری خواهد بود که به جامعه خبری خواهد شد.
1968/ 2047/
کپی شد
