آنطور که مرکز اورژانس استان اعلام کرده چهارشنبه سوری امسال در سطح استان یزد 52 مصدوم بر جای گذاشت که تقریبا نزدیک به 2 برابر سال گذشته بوده است.
امسال 2 قطع عضوی در شهرستان های ابرکوه و مهریز گزارش شد که طی سال های گذشته بی سابقه بوده است.
جدا از این پیامدهای ناگوار، اغلب خانواده ها هم شب آرامی را پشت سر نگذاشتند و از عصر روز گذشته تا پاسی از شب، صدای ترقه ها و فشفشه ها و دیگر مواد انفجاری، آسایش و آرامش خانواده های خونگرم یزدی را سلب کرده بود.
دیشب واقعا شبی متفاوت بود، صدای مهیب ترقه ها و مواد منفجره، به صورت لحظه به لحظه به گوش می رسید و خانواده ها را به شدت نگران کرده بود بطوریکه اغلب آنها ضمن خودداری از خروج از منزل، از خروج فرزندان خود نیز جلوگیری می کردند.
نکته قابل توجه اینکه امسال در شهرستانهای استان، چهارشنبه سوری متفاوتی نسبت به سال های قبل برگزار شد و تاسف همگان را به دنبال داشت، دو هموطن و هم استانی که دچار قطع عضو شدند هر دو از شهرستانهای استان بودند.
سن حادثه دیدگان در استان هم زیر 20 سال و حتی کودکان 10 ساله بودند.
آتش نشانی یزد هم اعلام کرد این مرکز، چهارشنبه سوری پارسال را با 97 ماموریت پشت سر گذاشت اما امسال فقط 50 ماموریت داشت و آنطور که این مرکز اعلام کرده امسال حریق ها بخصوص در مورد خودروها کاهش داشته و بیشتر آتش سوزی ها با لاستیک بوده، اما بر تعداد مصدومان افزوده شده است.
امسال جراحت ها و قطع عضوها آماری تاسف بار و غم انگیز از خود بر جا گذاشت .
با وجود آموزش های ارائه شده در رسانه ها و نمایش صحنه های دلخراش حوادث چهارشنبه سوری در سیما، باز هم شاهد حوادث ناگواری به مراتب دلخراش تر از سال های قبل بودیم که جای سوال دارد!.
معلوم نیست چرا با دست خود، خود را به پرتگاه می بریم؟ می دانیم که بازی با آتش، خطرناک و پیامدهای ناگواری به دنبال دارد اما باز هم خود را به دل حادثه می زنیم و به استقبال خطر می رویم، آخر چرا و به چه قیمتی؟!.
2 عزیزی که امسال، یکی از اعضای بدن خود را از دست دادند باید سالهای سال، حسرت بی تدبیری و سهل انگاری خود را با خود به دنبال داشته باشند و تا پایان عمر، اشک مادران و نزدیکان خود را شاهد باشند.
در اینجاست که ضرب المثل ایرانی و معروف 'کس نخارد پشت من جز ناخن انگشت من' مصداق عینی پیدا می کند و با دست خود، خود را گرفتار مصیبتی می کنیم که پیامد های آن تا پایان عمر گریبانگیر ماست.
سوختگی های درجه یک و 2 از جمله پیامدهای بازی با آتش طی شب گذشته در استان یزد بوده که شاید آثار دلخراش آن تا سالها و شاید تا پایان عمر، وبال گردن ما باشد.
از آنجا که طبق یک عادت ناپسند و البته رایج در سال های اخیر، چهارشنبه سوری، فقط تعلق به آخرین سه شنبه شب سال ندارد و متاسفانه چند شب دیگر نیز به این مراسم هم اضافه می شود جا دارد تا نیروی انتظامی و دیگر دستگاههای مربوطه، امشب(چهارشنبه شب) کنترل اوضاع را در دست داشته و از تکرار 'چهارشنبه سوزی' دیگری در این شب جلوگیری کنند تا حوادث تاسف بار دیشب تکرار نشود.
6197 'محمدحسین فلاح'
انتهای پیام امسال 2 قطع عضوی در شهرستان های ابرکوه و مهریز گزارش شد که طی سال های گذشته بی سابقه بوده است.
جدا از این پیامدهای ناگوار، اغلب خانواده ها هم شب آرامی را پشت سر نگذاشتند و از عصر روز گذشته تا پاسی از شب، صدای ترقه ها و فشفشه ها و دیگر مواد انفجاری، آسایش و آرامش خانواده های خونگرم یزدی را سلب کرده بود.
دیشب واقعا شبی متفاوت بود، صدای مهیب ترقه ها و مواد منفجره، به صورت لحظه به لحظه به گوش می رسید و خانواده ها را به شدت نگران کرده بود بطوریکه اغلب آنها ضمن خودداری از خروج از منزل، از خروج فرزندان خود نیز جلوگیری می کردند.
نکته قابل توجه اینکه امسال در شهرستانهای استان، چهارشنبه سوری متفاوتی نسبت به سال های قبل برگزار شد و تاسف همگان را به دنبال داشت، دو هموطن و هم استانی که دچار قطع عضو شدند هر دو از شهرستانهای استان بودند.
سن حادثه دیدگان در استان هم زیر 20 سال و حتی کودکان 10 ساله بودند.
آتش نشانی یزد هم اعلام کرد این مرکز، چهارشنبه سوری پارسال را با 97 ماموریت پشت سر گذاشت اما امسال فقط 50 ماموریت داشت و آنطور که این مرکز اعلام کرده امسال حریق ها بخصوص در مورد خودروها کاهش داشته و بیشتر آتش سوزی ها با لاستیک بوده، اما بر تعداد مصدومان افزوده شده است.
امسال جراحت ها و قطع عضوها آماری تاسف بار و غم انگیز از خود بر جا گذاشت .
با وجود آموزش های ارائه شده در رسانه ها و نمایش صحنه های دلخراش حوادث چهارشنبه سوری در سیما، باز هم شاهد حوادث ناگواری به مراتب دلخراش تر از سال های قبل بودیم که جای سوال دارد!.
معلوم نیست چرا با دست خود، خود را به پرتگاه می بریم؟ می دانیم که بازی با آتش، خطرناک و پیامدهای ناگواری به دنبال دارد اما باز هم خود را به دل حادثه می زنیم و به استقبال خطر می رویم، آخر چرا و به چه قیمتی؟!.
2 عزیزی که امسال، یکی از اعضای بدن خود را از دست دادند باید سالهای سال، حسرت بی تدبیری و سهل انگاری خود را با خود به دنبال داشته باشند و تا پایان عمر، اشک مادران و نزدیکان خود را شاهد باشند.
در اینجاست که ضرب المثل ایرانی و معروف 'کس نخارد پشت من جز ناخن انگشت من' مصداق عینی پیدا می کند و با دست خود، خود را گرفتار مصیبتی می کنیم که پیامد های آن تا پایان عمر گریبانگیر ماست.
سوختگی های درجه یک و 2 از جمله پیامدهای بازی با آتش طی شب گذشته در استان یزد بوده که شاید آثار دلخراش آن تا سالها و شاید تا پایان عمر، وبال گردن ما باشد.
از آنجا که طبق یک عادت ناپسند و البته رایج در سال های اخیر، چهارشنبه سوری، فقط تعلق به آخرین سه شنبه شب سال ندارد و متاسفانه چند شب دیگر نیز به این مراسم هم اضافه می شود جا دارد تا نیروی انتظامی و دیگر دستگاههای مربوطه، امشب(چهارشنبه شب) کنترل اوضاع را در دست داشته و از تکرار 'چهارشنبه سوزی' دیگری در این شب جلوگیری کنند تا حوادث تاسف بار دیشب تکرار نشود.
6197 'محمدحسین فلاح'
کپی شد
