در این مطلب آمده است: در روزهای اخیر ارائه لایحه بودجه سال 97 به مجلس شورای اسلامی سیلی از انتقادها را روانه دولت کرده است، انتقادهایی که از یک سو به اختصاص اعتبارات کلان به برخی موسسات خاص اشاره دارند و از سوی دیگر به دریافت عوارض خروج از کشور اعتراض دارند.
نکته جالب و مهمی که در مورد انتقادها به وضع عوارض خروج از کشور دیده می شود آن است که اکثر انتقادها نه از سوی اهل فن و اقتصاددانان که از سوی چهره های رسانه ای و سلبریتی ها مطرح می شود.
در واقع به نظر می رسد اقتصاددانان مخالفت چندانی با وضع این عوارض ندارند اما جو رسانه ای ایجاد شده در انتقاد به دولت باعث شده تا سلبریتی ها هم تحت تاثیر قرار گرفته و بر این موج سوار شوند.
اما آنچه باید درمورد لایحه بودجه 97 درنظر داشت وضعیت کلی اقتصاد کشور است، در سال های اخیر به واسطه بزرگ شدن حجم دولت، بخش زیادی از درآمدهای دولت صرف تامین هزینه های خود دولت می شود.
به واقع در دولت دهم با وجود کم شدن تعداد وزارتخانه ها، با استخدام های بی حساب ، تعداد کارمندان دولت رشدی بی رویه داشت که موجب رشد فزاینده هزینه های دولت شده است.
در لایحه بودجه 97 حدود 90 درصد درآمد دولت صرف تامین هزینه های خود دولت از جمله حقوق کارکنان و هزینه های جاری شده و فقط 10 درصد درآمد به پروژه های عمرانی اختصاص یافته که موجب کاهش 40 درصدی بودجه عمرانی شده است.
البته دولت برای جبران این کاهش حدود 20 هزار میلیاردتومان از صندوق توسعه ملی به پروژه های عمرانی ملی اختصاص داده است اما آنچه پرواضح است و رییس جمهور نیز در صحن علنی مجلس در مورد آن هشدار داد این است که بر فرض دولت دوازدهم هم بتواند تا پایان با این وضع کشور را اداره کند دولت بعدی قطعا نمی تواند کشور را اداره کند.
در این شرایط چند راه حل برای دولت وجود دارد، یا باید تلاش کند هزینه های خود را کاهش دهد و یا درآمدها را افزایش دهد که برای افزایش درآمد هم با توجه به شرایط بازار نفت و تلاش اوپک برای کاهش تولید، راهی جز افزایش درآمد مالیاتی و یا جذب سرمایه گذاری خارجی نمی ماند.
در خصوص بالابردن درآمد مالیاتی کشور باید در نظر داشت که با توجه به فشار اقتصادی وارده بر فعالین اقتصادی نباید میزان مالیات دریافتی را افزایش داد بلکه باید فرارهای مالیاتی را شناسایی و آنها را وارد چرخه درآمدهای مالیاتی کشور کرد.
برای این منظور یکی از راهکارهای دولت در بودجه 97 دریافت عوارض خروج از کشور است.
این عوارض در واقع مالیاتی است که بر وارد کردن خدمات از خارج کشور( سفر به خارج از کشور) تعلق می گیرد و نه قشرهای کم درآمد کشور که قشرهای با درآمد متوسط رو به بالا را هدف گرفته است.
در واقع نگارنده ایرادی در منطق اقتصادی وضع عوارض بر خروج از کشور به صورت تصاعدی نمی بیند و آن را قابل دفاع می داند، هرچند میزان هزینه دریافتی می تواند محل بحث باشد.
اما در کلیت باید توجه داشت وضعیت اقتصادی کشور دچار ابربحران ها و چالش های بسیاری است که از جمله می توان به بحران صندوق های بازنشستگی، رکود تورمی، بیکاری تحصیل کردگان دانشگاهی و پارادوکس نقدینگی اشاره کرد.
بحران هایی که برای حل هرکدام از آنها باید یک دولت همه تمرکز خود را صرف آنها کند اما دولت حسن روحانی به تنهایی با همه آنها مواجه است.
اگر ما در 29 اردیبهشت راهی منطقی تر و کم خطرتر برای حل این بحران ها را انتخاب کرده ایم، لازم است در این راه صبر هم داشته باشیم و پای تصمیممان بایستیم چرا که خود می دانیم گزینه های دیگر و راه های دیگر قطعا هزینه و صدمات جبران ناپذیر بسیاری در پی داشت، هزینه هایی از جنس همان صدماتی که در دولت قبلی ایجاد شد و امروز باید تاوانشان را بپردازیم.
روزنامه بشارت یزد به صاحب امتیازی جواد آذرنگار و مدیر مسئولی محمدعلی شاهنده در گستره استان یزد منتشر و توزیع می شود.
استان یزد 153 رسانه دارای مجوز دارد که از این تعداد 114 مجوز برای نشریات مکتوب، 26 مجوز برای رسانه های برخط (خبرگزاری و پایگاه خبری) و 13 مجوز برای رسانه های الکترونیک - غیربرخط صادر شده است.
7532/ 2047/ دریافت کننده: سعید صادقی مقدم** انتشار: عباسقلی اشکورجیری
irnayazdd@
انتهای پیام نکته جالب و مهمی که در مورد انتقادها به وضع عوارض خروج از کشور دیده می شود آن است که اکثر انتقادها نه از سوی اهل فن و اقتصاددانان که از سوی چهره های رسانه ای و سلبریتی ها مطرح می شود.
در واقع به نظر می رسد اقتصاددانان مخالفت چندانی با وضع این عوارض ندارند اما جو رسانه ای ایجاد شده در انتقاد به دولت باعث شده تا سلبریتی ها هم تحت تاثیر قرار گرفته و بر این موج سوار شوند.
اما آنچه باید درمورد لایحه بودجه 97 درنظر داشت وضعیت کلی اقتصاد کشور است، در سال های اخیر به واسطه بزرگ شدن حجم دولت، بخش زیادی از درآمدهای دولت صرف تامین هزینه های خود دولت می شود.
به واقع در دولت دهم با وجود کم شدن تعداد وزارتخانه ها، با استخدام های بی حساب ، تعداد کارمندان دولت رشدی بی رویه داشت که موجب رشد فزاینده هزینه های دولت شده است.
در لایحه بودجه 97 حدود 90 درصد درآمد دولت صرف تامین هزینه های خود دولت از جمله حقوق کارکنان و هزینه های جاری شده و فقط 10 درصد درآمد به پروژه های عمرانی اختصاص یافته که موجب کاهش 40 درصدی بودجه عمرانی شده است.
البته دولت برای جبران این کاهش حدود 20 هزار میلیاردتومان از صندوق توسعه ملی به پروژه های عمرانی ملی اختصاص داده است اما آنچه پرواضح است و رییس جمهور نیز در صحن علنی مجلس در مورد آن هشدار داد این است که بر فرض دولت دوازدهم هم بتواند تا پایان با این وضع کشور را اداره کند دولت بعدی قطعا نمی تواند کشور را اداره کند.
در این شرایط چند راه حل برای دولت وجود دارد، یا باید تلاش کند هزینه های خود را کاهش دهد و یا درآمدها را افزایش دهد که برای افزایش درآمد هم با توجه به شرایط بازار نفت و تلاش اوپک برای کاهش تولید، راهی جز افزایش درآمد مالیاتی و یا جذب سرمایه گذاری خارجی نمی ماند.
در خصوص بالابردن درآمد مالیاتی کشور باید در نظر داشت که با توجه به فشار اقتصادی وارده بر فعالین اقتصادی نباید میزان مالیات دریافتی را افزایش داد بلکه باید فرارهای مالیاتی را شناسایی و آنها را وارد چرخه درآمدهای مالیاتی کشور کرد.
برای این منظور یکی از راهکارهای دولت در بودجه 97 دریافت عوارض خروج از کشور است.
این عوارض در واقع مالیاتی است که بر وارد کردن خدمات از خارج کشور( سفر به خارج از کشور) تعلق می گیرد و نه قشرهای کم درآمد کشور که قشرهای با درآمد متوسط رو به بالا را هدف گرفته است.
در واقع نگارنده ایرادی در منطق اقتصادی وضع عوارض بر خروج از کشور به صورت تصاعدی نمی بیند و آن را قابل دفاع می داند، هرچند میزان هزینه دریافتی می تواند محل بحث باشد.
اما در کلیت باید توجه داشت وضعیت اقتصادی کشور دچار ابربحران ها و چالش های بسیاری است که از جمله می توان به بحران صندوق های بازنشستگی، رکود تورمی، بیکاری تحصیل کردگان دانشگاهی و پارادوکس نقدینگی اشاره کرد.
بحران هایی که برای حل هرکدام از آنها باید یک دولت همه تمرکز خود را صرف آنها کند اما دولت حسن روحانی به تنهایی با همه آنها مواجه است.
اگر ما در 29 اردیبهشت راهی منطقی تر و کم خطرتر برای حل این بحران ها را انتخاب کرده ایم، لازم است در این راه صبر هم داشته باشیم و پای تصمیممان بایستیم چرا که خود می دانیم گزینه های دیگر و راه های دیگر قطعا هزینه و صدمات جبران ناپذیر بسیاری در پی داشت، هزینه هایی از جنس همان صدماتی که در دولت قبلی ایجاد شد و امروز باید تاوانشان را بپردازیم.
روزنامه بشارت یزد به صاحب امتیازی جواد آذرنگار و مدیر مسئولی محمدعلی شاهنده در گستره استان یزد منتشر و توزیع می شود.
استان یزد 153 رسانه دارای مجوز دارد که از این تعداد 114 مجوز برای نشریات مکتوب، 26 مجوز برای رسانه های برخط (خبرگزاری و پایگاه خبری) و 13 مجوز برای رسانه های الکترونیک - غیربرخط صادر شده است.
7532/ 2047/ دریافت کننده: سعید صادقی مقدم** انتشار: عباسقلی اشکورجیری
irnayazdd@
کپی شد
