دکتر محمدکاظم کهدویی روز جمعه در حاشیه همایش ملی نکوداشت ابوالفضل زرویی، طنزپرداز معاصر، به خبرنگار ایرنا افزود: استاد زرویی نصرآباد (۱۳۴۸-۱۳۹۷) یکی از بزرگان عرصۀ ادب معاصر در زمینۀ طنز فاخر و ارزشی کشور بود، اما امروز که مراسم گرامیداشت وی با حضور اهل قلم و ادب، دربزرگترین مرکز علمی استان(دانشگاه یزد) برگزار می شود، اقبال عمومی چندان شایسته و درخور آن بزرگوار نیست و بسیار بیش از این انتظار می رفت. البته شاید روز مناسبی نباشد و تعطیلی بر آن تأثیر گذاشته است.
وی گفت: مردم یزد از دیرباز مردمی زحمتکش و پرتلاش و کوشا در عرصه های اقتصادی بوده اند و گاهی فرصت تفریح هم نمی یافته اند، شاید اگر امروز بگوییم فرصت پرداختن به فعالیتهای جنبی و تفریحی چندان نداشته اند، بی پایه نگفته باشیم. البته علاوه بر حضور بزرگانی در عرصه های مختلف در دوره های گذشته، در دورۀ معاصر نیز حرکتهای خوبی در زمینه های گوناگون فرهنگی و ادبی صورت گرفته و بزرگانی نیز در این زمینه پیدا آمده اند که قابل توجه است و نام آنان بر صفحات تاریخ معاصر ادب و فرهنگ ایران می درخشد.
وی اضافه کرد : در دورۀ معاصر، ما با شاعران و نویسندگان خوبی روبرو هستیم؛ ولی هنوز ما هنرشناسی و ادب شناسی لازم را آنطور که شایسته و برازندۀ یک یزدی است، فرا نگرفته ایم و شاید:
"قدر استاد نکو دانستن حیف، استاد به ما یاد نداد".
وی افزود: با یکی از مسؤولان که همسرش هم متخصص قلب است و در یکی از استانهای مجاور خدمت میکند، بعد از چند سال همصحبت شدم. پرسیدم چرا در شهر خود خدمت نمیکنید ؟
گفت: ما عاشق شهر و دیار خود هستیم و دوست داریم در شهر خود خدمت کنیم، ولی وقتی قدرناشناسی باشد، باید به جایی رفت که قدر تو را بدانند، و از این رو از اینجا کوچیده ایم و گاهی برای سلام و ادب به این شهر برمیگردیم .
استاد کهدویی یادآور شد: البته باید گفت که در تمامی موارد چنین نیست، و بسیارند کسانی که ارزش و اهمیت علم و دانش و فرهنگ و ادب را بخوبی می دانند و آن را پاس می دارند، ولی ما می خواهیم با توجه به جایگاه والای یزد و مردمان بزرگوار آن، این امر بیشتر و بهتر و عمومی تر شود.
استاد کهدویی افزود: عجیب نیست اگر در این شهر نام کسانی چون زرویی نصرآباد، که یکی از بزرگان طنز پرداز معاصر است مغفول و ناشناخته مانده؛ ما بزرگانی چون ایرج افشار،استاد اسلامی ندوشن، مرحوم دهشیری و... را داریم که متاسفانه در شهر و دیار خود آنگونه که شایسته و بایستۀ آن بزرگواران است، شناخته نشده اند.
وی تصریح کرد: بسیاری از بزرگان کشور ما به وجود مرحوم افشار و آثار وی، اسلامی ندوشن و ایران شناسی و ایراندوستی آثار وی، و... افتخار میکنند و شاید بسیاری از مردم یزد نام ایشان را هم ندانند، که این زیبا نیست؛ ما نسل جدید و اهل قلم باید در معرفی و پاسداشت حرمت این بزرگواران بیش از پیش کوشا باشیم و به آنچه داریم افتخار کنیم.
وی ادامه داد: عجیب نیست اگر ما ندانیم آرامگاه وحشی بافقی کجاست، یا فرخی یزدی ناشناخته بماند و اثری از خاک آن بزرگ نباشد؛ چون حافظۀ تاریخی خود را نیز گاهی از دست می دهیم و برای یافتن آن نیز به قدر کافی نکوشیده ایم.
وی از طراز یزدی، شارق یزدی، مهدی آذر یزدی، و طنزپردازان بزرگی چون ملافوقی تفتی و قاری نظام الدین یزدی، وتاریخ نگاران و... به عنوان دیگر بزرگان عرصۀ ادب و فرهنگ استان یزد یاد کرد که چون نگینی میدرخشند و باید به آنها افتخار کنیم؛ اما یادمان میرود که چه کسی بودند و چه خدماتی به فرهنگ و ادب این سرزمین کرده اند.
کهدویی یادآور شد: امید است نسل جدید با بررسی های بیشتر به جای پرداختن به فلان شخصیت کارتونی در تلویزیون یا فلان فوتبالیست غربی، به بزرگان سرزمین خود نیز افتخار کنند و به اساطیر و اسطوره های این مملکت و ادیبان و حماسه سرایان و عارفان و... بنازند.
وی همچنین اظهار امیدواری کرد که همۀ ما، خویش را و سرزمین و بزرگان خویش را بیشتر بشناسیم و در هر کجا و هر زمان به آنها ببالیم و از آنان به نیکی یاد کنیم.
زرویی نصرآباد که از نسل طنزنویسان مجله گل آقا بود، عصر شنبه، دهم آذرماه سال ۹۷ دارفانی را وداع گفت.
این شاعر که ۵۰ سال عمر کرد آثار بسیاری در کارنامه ادبی خود دارد و یکی از تاثیرگذارترین استادان طنزنویسی در ایران محسوب می شود.
نام برخی از آثار وی عبارت از: مجموعه با معرفت‌ها ، بزن قدش، آش آلو، «پیقولاد»، تراژدی شاعر و اتوبوس، پاره ترین قسمت دنیا، شباخندگان، شبانه، سر به... سر، راز سر دیوار، سبز نای عاطفه دلخواه، حرف آباد، چیستان، آثار باستانی، ظهر است ساقیا، کار نیکو کردن، از پر کردن است، کبود چشم من، علت العلل، نامه‌های مرد ذلیل، ما روزهای جمعه تعطیلیم، در بدرقه دوستم قیصر امین پور، چشمان تو، ویرانه های تخت جمشیدند، تقدیم به همه مادران و مادر خودم که نزد حضرت دوست است، صبحگاه واقعه.
