در ادامه این مطلب آمده است: و تغییر اقلیم و بحران آب ازجمله پیامدهای این پدیده به حساب می آید که اثرات مختلفی را از این تغییرات درسطح کشور خاصه استان یزد شاهد هستیم.
طبق آمار منتشره، میزان بارندگی ایران یک سوم میانگین جهانیست ولی ما درحال حاضردو برابر میانگین جهانی در کشور آب مصرف می کنیم.
بی تردید بقای استان کویری یزد در گرو حل مساله آب، این مایه حیات است لیکن اگر مشکل آب در زمان مناسب وبه نحوی اصولی برطرف نشود وضع به همین منوال پیش برود یزد در آینده به بیابانی برهوت وغیرقابل سکونت تبدیل خواهد شد که ساکنان آن راهی جز مهاجرت به دیگر استانهای کشور نخواهند داشت البته مشروط بر اینکه آن موقع جایی برای سکونت وجود داشته باشد زیرا در حال حاضر مشکل آب تنها مختص یزد نیست و زنگ خطر کم آبی مدتهاست که در سطح کشور به صدا درآمده و بسیاری از استانها با این مشکل دست و پنجه نرم می کنند.
اگر در سالهای گذشته دو سه استان کشور از جمله یزد، با مشکل کمبود آب شرب مواجه بودند اکنون این میزان از تعداد انگشتان 2 دست فراتر رفته تا جائی که حتی مازندران پرباران هم وارد جرگه استانهای کم آب کشور شده است و رسانه ها سه سال پیش از آبرسانی به یکهزار و 700 روستای این استان با تانکر خبر دادند.
به هر حال تعداد استانهای کم آب کشور رو به فزونی است ودرشرایط سخت فعلی تامین اعتبارات مورد نیاز استانها در حوزه آب برای دولت مقدور نمی باشد و بخش خصوصی، خیرین وواقفین میتوانند نقش موثری در این زمینه ایفا نمایند.
در حالیکه جمعیت استان روز به روز افزایش می یابد به دلیل تغییر اقلیم از میزان ذخایر آب شرب موجود کاسته می شود. امروز چالش عمده یزد کاهش منابع آب شرب است در این شرایط «آب» باید مهمترین دغدغه مردم و مسئولان این دیار باشد فرهنگ سازی لازم در این مورد انجام شود و تصمیم سازان هم بدانند برای رفع مشکلات آب یزد با چه موانعی روبرو هستند.
قدر مسلم آن است که منابع آب پاسخگوی رشد جمعیت نخواهد بود. راستی چه باید کرد؟ آیا راهکاری برای رفع این مشکل وجود دارد؟
به نظر نگارنده در حال حاضر همچون گذشته هیچ برنامه تدوین شده و استراتژی روشنی برای حل اصولی بحران آب یزد وجود ندارد و رهاسازی پساب تصفیه خانه فاضلاب یزد گواهی بر این مدعاست.
تصفیه خانه ای که بدون رعایت ضوابط و مقررات نزدیک منطقه مسکونی احداث و پساب آن با صرف میلیاردها تومان هزینه از پول بیت المال بلا استفاده در دل کویر رها شده هزاران متر مکعب آن تبخیر و به هدر رفته تا کنون هیچ مسئولی پاسخگو نبوده و به نظر می رسد نظارتی بر حوزه آب استان صورت نمی گیرد.
این در حالیست که شهرهای زارچ و شاهدیه که مردمانشان سالهاست از گزش پشه وبوی نامطبوع تصفیه خانه فاضلاب رنج می برند در استفاده از این پساب برای آبیاری فضای سبز که انصافا حق آنهاست محروم هستند.
البته از سالها پیش قرار بود بخشی از پساب تصفیه خانه فاضلاب یزد به مجتمع 2 هزار هکتاری تفریحی، فرهنگی و گردشگری کوثر یزد معروف به باغ شهر تفت منتقل گردد اما این پروژه میلیاردی هنوز به بهره برداری نرسیده و به دلیل عدم اطلاع رسانی در هاله ای از ابهام قرار دارد.
مجتمع مذکور که یک پنجم مساحت یزد را شامل می شود وصله ای ناجور بر پیکراین شهرکم آب است چرا که پس از راه اندازی، نه تنها پساب بلکه هزاران متر مکعب آب شرب یزد را خواهد بلعید.
از طرف دیگر، به ندرت اتفاق افتاده که دانشگاهیان در خصوص بحران آب اظهار نظر یا طرح وتحلیل وتوصیفی داشته باشند. باید به وضعیت موجود پایان داد وبا کمک دانشگاهیان، نخبگان، مخترعان،ونوآوران یک تغییروتحولی اساسی در جهت حل مشکل آب یزد ایجاد کرد.
اما راهکار رفع مشکل چیست؟ باتوجه به اینکه پروژه های انتقال آب رانمی توان در راستای تامین آب پایدار برای استان تلقی کرد (هرکس به انتظارهمسایه بنشیند گرسنه می خوابد.) لازمست برنامه ریزان وتصمیم گیران سرزمین قنوت وقنات وقناعت با وحدت نظر و یکپارچگی عمل برآبهای زیرزمینی، سازه قنات وتجربیات گذشتگان، تمرکز کنند تا از هدر رفت منابع ناچیز باقیمانده که یزد و یزدی شدیدا به آن نیازمند هستند جلوگیری به عمل آورده با همکاری مردم و دستگاه قضایی اجازه ندهند عده ای افراد ناآگاه و سودجو در هر شغل و موقعیتی، میراث آیندگان را به تاراج ببرندوبه هدر دهند.
در این راستا شرکت آب منطقه ای استان یزد وظیفه خطیری برعهده دارد.
اظهارات اخیر مدیرعامل شرکت آب منطقه ای استان یزد در جلسه هم اندیشی با کارشناسان رسمی دادگستری تامل برانگیز است.
براساس گزارش منتشره در روزنامه پیمان یزد «محمدمهدی جوادیان زاده» ضمن ابراز نگرانی از چگونگی تامین آب شرب مردم در بلند مدت گفت: استان یزد از لحاظ کمی وکیفی در منابع آبی دچار مشکل است.
وی اضافه برداشت از چاههای مجاز وحفر چاههای غیر مجازبا تجهیزات پیشرفته مینیاتوری! را از مشکلات اصلی منابع آب استان ذکر کرد.
جوادیان زاده ضمن انتقاد از افزایش سطح زیر کشت در دشتهای ممنوعه! اضافه کرد: افزایش چهار برابری سطح زیر کشت دشت بهادران به صورت کاملا قانونی! وبا صدور پروانه همراه بوده است.
مدیرعامل شرکت آب منطقه ای استان یزددرپایان رها سازی پساب را یکی دیگر از مسائل پیش روی این شرکت اعلام واضافه کرد ماده 47 قانون توزیع عادلانه آب براین موضوع تاکیددارداما با وجود این قانون هنوز نتوانسته ایم از رها سازی پساب جلوگیری کنیم...(تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل)
واقعیت این است ما آب را آنگونه که باید بشناسیم نمی شناسیم مدیران و کارشناسان حوزه آب باید فن سازگاری با آب را به مردم بیاموزند.
زمین یزد مبتلا به بیماری کم آبی است رابطه مردم با آب باید عوض شود و با آن کنار بیایند مانند یک بیمار دیابتی که برای ادامه زندگی چاره ای جز کنار آمدن و سازگاری با بیماری خود را ندارد.
همچنین وضعیت ظاهری شهرهای استان باید مورد بازنگری قرار گیرد به گونه ای که وقتی مسافری وارد شهر می شود احساس کند که یزد واقعا کم آب است اما یزدیها قدرآب رامی دانند به هدر نمی دهند ودر مصرف آن صرفه جویی می کنند.
آبی که در بخشهای مختلف شهروصنعت و کشاورزی مصرف میشود برای استفاده بهتر وصرفه جویی بیشتر نیاز به یک مدیریت جامع ومنسجم دارد که لازمست این مهم در دستور کار مسئولان استان قرار گیرد.
آنچه مسلم است کشاورزان آب را حلال مشکلات کشاورزی خود می دانند و معمولا تمایلی به کاهش مصارف آبی ندارند. اگر قرار باشد از تسهیلات مربوط به آبیاری تحت فشار استفاده کنند متقابلا سطح زیر کشت را افزایش می دهند که پیامد آن افزایش مصرف آب است یعنی یک دور تسلسل و رسیدن به نقطه اول ماجرای کمبود آب.
کشاورزان می توانند با انتخاب درست بین باغ و زراعت و کاشت درختان و گیاهان کم آبخواه، با کمک کارشناسان کشاورزی بدون افزایش سطح، تولید را بیشتر کنند و در مصرف اب صرفه جویی به عمل آورند.
ازطرف دیگر مسئولان مربوطه مکرراز ضرورت استفاده کشاورزان از سیستم آبیاری تحت فشاربه منظور صرفه جویی در مصرف آب سخن می گویند اما کمتر اتفاق می افتد که نتایج حاصله از این نوع آبیاری را به مردم گزارش دهند.
نکته حائز اهمیت در این خصوص توجه به کیفیت آب در سیستم های نوین آبیاری است زیرا ممکنست شوری آب ورسوب نمک بعد از مدتی سیستم را دچار مشکل کند و باعث سرخوردگی و خروج کشاورز از سیستم آبیاری تحت فشار گردد.
روزنامه پیمان یزد به صاحب امتیازی و مدیرمسئولی محمدمسعود ارکان در گستره استان یزد منتشر و توزیع می شود.
175 رسانه در استان یزد مجوز دارند که از این تعداد 126 مجوز متعلق به نشریات چاپی، 31 مورد متعلق به رسانه های برخط (خبرگزاری و پایگاه خبری) و ١8 مجوز هم مربوط به رسانه های الکترونیک غیر برخط است.
7532/ 6197
انتهای پیام طبق آمار منتشره، میزان بارندگی ایران یک سوم میانگین جهانیست ولی ما درحال حاضردو برابر میانگین جهانی در کشور آب مصرف می کنیم.
بی تردید بقای استان کویری یزد در گرو حل مساله آب، این مایه حیات است لیکن اگر مشکل آب در زمان مناسب وبه نحوی اصولی برطرف نشود وضع به همین منوال پیش برود یزد در آینده به بیابانی برهوت وغیرقابل سکونت تبدیل خواهد شد که ساکنان آن راهی جز مهاجرت به دیگر استانهای کشور نخواهند داشت البته مشروط بر اینکه آن موقع جایی برای سکونت وجود داشته باشد زیرا در حال حاضر مشکل آب تنها مختص یزد نیست و زنگ خطر کم آبی مدتهاست که در سطح کشور به صدا درآمده و بسیاری از استانها با این مشکل دست و پنجه نرم می کنند.
اگر در سالهای گذشته دو سه استان کشور از جمله یزد، با مشکل کمبود آب شرب مواجه بودند اکنون این میزان از تعداد انگشتان 2 دست فراتر رفته تا جائی که حتی مازندران پرباران هم وارد جرگه استانهای کم آب کشور شده است و رسانه ها سه سال پیش از آبرسانی به یکهزار و 700 روستای این استان با تانکر خبر دادند.
به هر حال تعداد استانهای کم آب کشور رو به فزونی است ودرشرایط سخت فعلی تامین اعتبارات مورد نیاز استانها در حوزه آب برای دولت مقدور نمی باشد و بخش خصوصی، خیرین وواقفین میتوانند نقش موثری در این زمینه ایفا نمایند.
در حالیکه جمعیت استان روز به روز افزایش می یابد به دلیل تغییر اقلیم از میزان ذخایر آب شرب موجود کاسته می شود. امروز چالش عمده یزد کاهش منابع آب شرب است در این شرایط «آب» باید مهمترین دغدغه مردم و مسئولان این دیار باشد فرهنگ سازی لازم در این مورد انجام شود و تصمیم سازان هم بدانند برای رفع مشکلات آب یزد با چه موانعی روبرو هستند.
قدر مسلم آن است که منابع آب پاسخگوی رشد جمعیت نخواهد بود. راستی چه باید کرد؟ آیا راهکاری برای رفع این مشکل وجود دارد؟
به نظر نگارنده در حال حاضر همچون گذشته هیچ برنامه تدوین شده و استراتژی روشنی برای حل اصولی بحران آب یزد وجود ندارد و رهاسازی پساب تصفیه خانه فاضلاب یزد گواهی بر این مدعاست.
تصفیه خانه ای که بدون رعایت ضوابط و مقررات نزدیک منطقه مسکونی احداث و پساب آن با صرف میلیاردها تومان هزینه از پول بیت المال بلا استفاده در دل کویر رها شده هزاران متر مکعب آن تبخیر و به هدر رفته تا کنون هیچ مسئولی پاسخگو نبوده و به نظر می رسد نظارتی بر حوزه آب استان صورت نمی گیرد.
این در حالیست که شهرهای زارچ و شاهدیه که مردمانشان سالهاست از گزش پشه وبوی نامطبوع تصفیه خانه فاضلاب رنج می برند در استفاده از این پساب برای آبیاری فضای سبز که انصافا حق آنهاست محروم هستند.
البته از سالها پیش قرار بود بخشی از پساب تصفیه خانه فاضلاب یزد به مجتمع 2 هزار هکتاری تفریحی، فرهنگی و گردشگری کوثر یزد معروف به باغ شهر تفت منتقل گردد اما این پروژه میلیاردی هنوز به بهره برداری نرسیده و به دلیل عدم اطلاع رسانی در هاله ای از ابهام قرار دارد.
مجتمع مذکور که یک پنجم مساحت یزد را شامل می شود وصله ای ناجور بر پیکراین شهرکم آب است چرا که پس از راه اندازی، نه تنها پساب بلکه هزاران متر مکعب آب شرب یزد را خواهد بلعید.
از طرف دیگر، به ندرت اتفاق افتاده که دانشگاهیان در خصوص بحران آب اظهار نظر یا طرح وتحلیل وتوصیفی داشته باشند. باید به وضعیت موجود پایان داد وبا کمک دانشگاهیان، نخبگان، مخترعان،ونوآوران یک تغییروتحولی اساسی در جهت حل مشکل آب یزد ایجاد کرد.
اما راهکار رفع مشکل چیست؟ باتوجه به اینکه پروژه های انتقال آب رانمی توان در راستای تامین آب پایدار برای استان تلقی کرد (هرکس به انتظارهمسایه بنشیند گرسنه می خوابد.) لازمست برنامه ریزان وتصمیم گیران سرزمین قنوت وقنات وقناعت با وحدت نظر و یکپارچگی عمل برآبهای زیرزمینی، سازه قنات وتجربیات گذشتگان، تمرکز کنند تا از هدر رفت منابع ناچیز باقیمانده که یزد و یزدی شدیدا به آن نیازمند هستند جلوگیری به عمل آورده با همکاری مردم و دستگاه قضایی اجازه ندهند عده ای افراد ناآگاه و سودجو در هر شغل و موقعیتی، میراث آیندگان را به تاراج ببرندوبه هدر دهند.
در این راستا شرکت آب منطقه ای استان یزد وظیفه خطیری برعهده دارد.
اظهارات اخیر مدیرعامل شرکت آب منطقه ای استان یزد در جلسه هم اندیشی با کارشناسان رسمی دادگستری تامل برانگیز است.
براساس گزارش منتشره در روزنامه پیمان یزد «محمدمهدی جوادیان زاده» ضمن ابراز نگرانی از چگونگی تامین آب شرب مردم در بلند مدت گفت: استان یزد از لحاظ کمی وکیفی در منابع آبی دچار مشکل است.
وی اضافه برداشت از چاههای مجاز وحفر چاههای غیر مجازبا تجهیزات پیشرفته مینیاتوری! را از مشکلات اصلی منابع آب استان ذکر کرد.
جوادیان زاده ضمن انتقاد از افزایش سطح زیر کشت در دشتهای ممنوعه! اضافه کرد: افزایش چهار برابری سطح زیر کشت دشت بهادران به صورت کاملا قانونی! وبا صدور پروانه همراه بوده است.
مدیرعامل شرکت آب منطقه ای استان یزددرپایان رها سازی پساب را یکی دیگر از مسائل پیش روی این شرکت اعلام واضافه کرد ماده 47 قانون توزیع عادلانه آب براین موضوع تاکیددارداما با وجود این قانون هنوز نتوانسته ایم از رها سازی پساب جلوگیری کنیم...(تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل)
واقعیت این است ما آب را آنگونه که باید بشناسیم نمی شناسیم مدیران و کارشناسان حوزه آب باید فن سازگاری با آب را به مردم بیاموزند.
زمین یزد مبتلا به بیماری کم آبی است رابطه مردم با آب باید عوض شود و با آن کنار بیایند مانند یک بیمار دیابتی که برای ادامه زندگی چاره ای جز کنار آمدن و سازگاری با بیماری خود را ندارد.
همچنین وضعیت ظاهری شهرهای استان باید مورد بازنگری قرار گیرد به گونه ای که وقتی مسافری وارد شهر می شود احساس کند که یزد واقعا کم آب است اما یزدیها قدرآب رامی دانند به هدر نمی دهند ودر مصرف آن صرفه جویی می کنند.
آبی که در بخشهای مختلف شهروصنعت و کشاورزی مصرف میشود برای استفاده بهتر وصرفه جویی بیشتر نیاز به یک مدیریت جامع ومنسجم دارد که لازمست این مهم در دستور کار مسئولان استان قرار گیرد.
آنچه مسلم است کشاورزان آب را حلال مشکلات کشاورزی خود می دانند و معمولا تمایلی به کاهش مصارف آبی ندارند. اگر قرار باشد از تسهیلات مربوط به آبیاری تحت فشار استفاده کنند متقابلا سطح زیر کشت را افزایش می دهند که پیامد آن افزایش مصرف آب است یعنی یک دور تسلسل و رسیدن به نقطه اول ماجرای کمبود آب.
کشاورزان می توانند با انتخاب درست بین باغ و زراعت و کاشت درختان و گیاهان کم آبخواه، با کمک کارشناسان کشاورزی بدون افزایش سطح، تولید را بیشتر کنند و در مصرف اب صرفه جویی به عمل آورند.
ازطرف دیگر مسئولان مربوطه مکرراز ضرورت استفاده کشاورزان از سیستم آبیاری تحت فشاربه منظور صرفه جویی در مصرف آب سخن می گویند اما کمتر اتفاق می افتد که نتایج حاصله از این نوع آبیاری را به مردم گزارش دهند.
نکته حائز اهمیت در این خصوص توجه به کیفیت آب در سیستم های نوین آبیاری است زیرا ممکنست شوری آب ورسوب نمک بعد از مدتی سیستم را دچار مشکل کند و باعث سرخوردگی و خروج کشاورز از سیستم آبیاری تحت فشار گردد.
روزنامه پیمان یزد به صاحب امتیازی و مدیرمسئولی محمدمسعود ارکان در گستره استان یزد منتشر و توزیع می شود.
175 رسانه در استان یزد مجوز دارند که از این تعداد 126 مجوز متعلق به نشریات چاپی، 31 مورد متعلق به رسانه های برخط (خبرگزاری و پایگاه خبری) و ١8 مجوز هم مربوط به رسانه های الکترونیک غیر برخط است.
7532/ 6197
کپی شد
