مقوله یاد شده موضوعی است که از سوی جمعی از هنرمندان هنرهای سنتی و صنایع دستی گیلان مورد تاکید است و بر این موضوع، اصرار می ورزند که انتخاب سوغات و هدیه از تولیدات یاد شده توسط گردشگران و مدیران سازمان ها و اداره های دولتی به عنوان تحفه، به طور حتم، ارمغانی بیشتر از یک شیء خواهد بود.
آنان معتقدند: شاید مخاطبان کالاهای ایرانی در برخی مواقع از کیفیت پائین بعضی از تولیدات شاکی باشند، اما برای حمایت از چرخه اقتصاد سرزمین خویش خرید این کالاها را ترجیح می دهند و به طور حتم هنرهای سنتی و صنایع دستی از جمله تولیداتی است که بواسطه اصالتی درآمیخته با ذوق و هنری برآمده از اقلیم هر سرزمین، پاداش گزینش این تولیدات خواهد بود.
جاذبه های گیلان در جذب گردشگر شمارگان را برنمی تابند و تولیدات صنایع دستی، تنها یک مورد از گیرایی هایی است که خروش رنگ و اصالت آن در جاده های روستایی قریحه گردشگران را می نوازد.
لیالستان به معنای سایه سار، روستایی از دهستان های لاهیجان در شرق استان گیلان است که به نوعی، مرکز بامبوی کشور نام گرفته و کوچه باغ هایش به عطر چای و نارنج مملو و بلندای باغ های خیزرانش سر به آسمان می سایند.
متعجب شدیم آن زمان که دانستیم خیزران نیز بیش از یک قرن پیش، همراه با دانه های چای به دست کاشف السلطنه به ایران رسید تا پرچینی شود برای باغ های چای، اما به ذوق و هنر مردمان این سرزمین خیزران های سخت علاوه بر پرچین چای باغ های شمال به هنر دست هنرمندان، به نوارهای باریکی تر بدل شدند و تا به امروز گره به گره به طرح هایی همچون خورشید ، ستاره ، اشعه و ... نقش می شوند.
استاد محمدکاظم نوروزی که خود نزدیک به نیم قرن است به بوی خیزران های شمال در لیالستان لاهیجان خو گرفته و گردشگران را در خرید تولیدات بامبوبافی بیش از بومیان می ستاید، در گفت و گو با خبرنگار ایرنا می گوید: به طور قطع زمانی که گردشگر در میان باغ های سر به آسمان نهاده خیزران ، تولیدات بامبو را خرید می کند؛ چیزی بیش از شیء را به ارمغان خواهد برد و آن تولید بامبو در هر کجای این کره خاکی عطر نارنج و خیزران را به همراه خاطره ای خوش برای خریدار آن تداعی می کند.
وی ادامه می دهد: بامبوبافی طی چندین سال گذشته رو به افول گذاشته بود اما به تلاش و تدبیر و امید بار دیگر جان گرفت؛ نباید به این احیاء بسنده کرد بلکه می بایست به حمایت از این تولیدات اصیل دست دلالان را کوتاه و زمینه حضور در نمایشگاه های داخلی را آسان کرد.
اوستا کریم، زاده جنگل های گیلان از روستای شیر امیر محله پره سر رضوانشهر، شاخه شاخه درختان جنگل را آیتی می داند و توانسته 70 سال چنان روح طبیعت را در سازه های چوبی خویش جاری سازد که رقبای خارجی را یارای رقابت نماند.
وی در گفت و گو با خبرنگار ایرنا می گوید: دست سازه های چوبی من از همین کلبه کوچک روستایی، جهانی شده و سفارشاتی را از گیلانیانی دریافت می کنم که در گوشه گوشه جهان سکنی گزیده اند .
وی ادامه داد: خویشاوندان افراد یادشده سفارش آنان را پذیرفته و معتقدند آنان با این دست ساخته های چوبی روح جنگل های شمال را تنفس می کنند و این موضوع برای آنان که در غربت مانده اند، دنیایی غیر قابل توصیف است.
آمنه نوایی از هنرمندان بیمه شده صنایع دستی گیلان و ساکن روستای ارده در ییلاقات رضوانشهر است، وی در گفت و گو با خبرنگار ایرنا بیان می کند: گردشگران خارجی زیادی وارد ارده می شوند و دست بافته های پشمین را بعنوان یادگاری و سوغات به ارمغان می برند.
وی دهه هفتادی است و معتقد است: بواسطه هنر دست بیکار نمانده و از طرفی گردشگران ذوق جاری در هنر من را می ستایند و من خشنودم که تنها فروشنده یک شیء مادی نیستم .
وی ادامه می دهد: رنگ های بکار رفته در دست بافته های پشمین را از دل طبیعت برمی آورم که طرح های آن از نیاکانم به یادگار مانده و شاید همین اصالت موجب ذوق و رضایت گردشگران از خرید صنعت دست این روستاست.
صنعت دست بواسطه جاری شدن ذوق و هنر در تولید یادمان هایی از گذشته ، حامیان خویش را بی ارمغان رها نمی کند بلکه اصالت و قدمتی برآمده از صفای روستایی، پاداشی است که در برابر این حمایت نصیب خریداران تولیدات صنایع دستی می شود.
از 90 رشته صنایع دستی گیلان، 71 رشته فعال است و تاکنون شش هزار و 298 هنرمند هنرهای سنتی و صنایع دستی استان بیمه شده اند.
تاکنون 64 محصول از اقلام صنایع دستی گیلان نشان مرغوبیت و همچنین شش کالا نشان یونسکو دریافت کرده‌اند که این خود افتخاری در حوزه فرهنگ و هنر استان است.
همچنین چادرشب و گلیم گیلان نشان جغرافیایی کسب کرده و تاکنون هشت استاندارد ملی در چهار رشته در حوزه تولید رشتی دوزی، مرواربافی، چادرشب بافی و سفال سنتی گیلان دریافت شده است.
رشتی دوزی ، لباس محلی ، چادرشب بافی ، خراطی ، چوب تراشی ، گره چینی ، نازک کاری ، منبت و معرق چوب ، حصیربافی ، بامبوبافی ، مرواربافی ، سفالگری ، کاشی معرق ، مینای خانه بندی ، چلنگری ، قلمزنی ، گلیم بافی ، جاجیم بافی ، شال بافی ، نمد مالی ، جوراب بافی ، عروسک بافی ، قلاب بافی و …برخی از هنرهای سنتی و صنایع دستی گیلان است.
بالغ بر 21 هزار هنرمند صنایع دستی استان در بیش از 80 رشته فعالیت می‌کنند.
بیستم خرداد ماه در گاهشمار ملی کشور، روز صنایع دستی نام گرفته است.
1881/2007
انتهای پیام آنان معتقدند: شاید مخاطبان کالاهای ایرانی در برخی مواقع از کیفیت پائین بعضی از تولیدات شاکی باشند، اما برای حمایت از چرخه اقتصاد سرزمین خویش خرید این کالاها را ترجیح می دهند و به طور حتم هنرهای سنتی و صنایع دستی از جمله تولیداتی است که بواسطه اصالتی درآمیخته با ذوق و هنری برآمده از اقلیم هر سرزمین، پاداش گزینش این تولیدات خواهد بود.
جاذبه های گیلان در جذب گردشگر شمارگان را برنمی تابند و تولیدات صنایع دستی، تنها یک مورد از گیرایی هایی است که خروش رنگ و اصالت آن در جاده های روستایی قریحه گردشگران را می نوازد.
لیالستان به معنای سایه سار، روستایی از دهستان های لاهیجان در شرق استان گیلان است که به نوعی، مرکز بامبوی کشور نام گرفته و کوچه باغ هایش به عطر چای و نارنج مملو و بلندای باغ های خیزرانش سر به آسمان می سایند.
متعجب شدیم آن زمان که دانستیم خیزران نیز بیش از یک قرن پیش، همراه با دانه های چای به دست کاشف السلطنه به ایران رسید تا پرچینی شود برای باغ های چای، اما به ذوق و هنر مردمان این سرزمین خیزران های سخت علاوه بر پرچین چای باغ های شمال به هنر دست هنرمندان، به نوارهای باریکی تر بدل شدند و تا به امروز گره به گره به طرح هایی همچون خورشید ، ستاره ، اشعه و ... نقش می شوند.
استاد محمدکاظم نوروزی که خود نزدیک به نیم قرن است به بوی خیزران های شمال در لیالستان لاهیجان خو گرفته و گردشگران را در خرید تولیدات بامبوبافی بیش از بومیان می ستاید، در گفت و گو با خبرنگار ایرنا می گوید: به طور قطع زمانی که گردشگر در میان باغ های سر به آسمان نهاده خیزران ، تولیدات بامبو را خرید می کند؛ چیزی بیش از شیء را به ارمغان خواهد برد و آن تولید بامبو در هر کجای این کره خاکی عطر نارنج و خیزران را به همراه خاطره ای خوش برای خریدار آن تداعی می کند.
وی ادامه می دهد: بامبوبافی طی چندین سال گذشته رو به افول گذاشته بود اما به تلاش و تدبیر و امید بار دیگر جان گرفت؛ نباید به این احیاء بسنده کرد بلکه می بایست به حمایت از این تولیدات اصیل دست دلالان را کوتاه و زمینه حضور در نمایشگاه های داخلی را آسان کرد.
اوستا کریم، زاده جنگل های گیلان از روستای شیر امیر محله پره سر رضوانشهر، شاخه شاخه درختان جنگل را آیتی می داند و توانسته 70 سال چنان روح طبیعت را در سازه های چوبی خویش جاری سازد که رقبای خارجی را یارای رقابت نماند.
وی در گفت و گو با خبرنگار ایرنا می گوید: دست سازه های چوبی من از همین کلبه کوچک روستایی، جهانی شده و سفارشاتی را از گیلانیانی دریافت می کنم که در گوشه گوشه جهان سکنی گزیده اند .
وی ادامه داد: خویشاوندان افراد یادشده سفارش آنان را پذیرفته و معتقدند آنان با این دست ساخته های چوبی روح جنگل های شمال را تنفس می کنند و این موضوع برای آنان که در غربت مانده اند، دنیایی غیر قابل توصیف است.
آمنه نوایی از هنرمندان بیمه شده صنایع دستی گیلان و ساکن روستای ارده در ییلاقات رضوانشهر است، وی در گفت و گو با خبرنگار ایرنا بیان می کند: گردشگران خارجی زیادی وارد ارده می شوند و دست بافته های پشمین را بعنوان یادگاری و سوغات به ارمغان می برند.
وی دهه هفتادی است و معتقد است: بواسطه هنر دست بیکار نمانده و از طرفی گردشگران ذوق جاری در هنر من را می ستایند و من خشنودم که تنها فروشنده یک شیء مادی نیستم .
وی ادامه می دهد: رنگ های بکار رفته در دست بافته های پشمین را از دل طبیعت برمی آورم که طرح های آن از نیاکانم به یادگار مانده و شاید همین اصالت موجب ذوق و رضایت گردشگران از خرید صنعت دست این روستاست.
صنعت دست بواسطه جاری شدن ذوق و هنر در تولید یادمان هایی از گذشته ، حامیان خویش را بی ارمغان رها نمی کند بلکه اصالت و قدمتی برآمده از صفای روستایی، پاداشی است که در برابر این حمایت نصیب خریداران تولیدات صنایع دستی می شود.
از 90 رشته صنایع دستی گیلان، 71 رشته فعال است و تاکنون شش هزار و 298 هنرمند هنرهای سنتی و صنایع دستی استان بیمه شده اند.
تاکنون 64 محصول از اقلام صنایع دستی گیلان نشان مرغوبیت و همچنین شش کالا نشان یونسکو دریافت کرده‌اند که این خود افتخاری در حوزه فرهنگ و هنر استان است.
همچنین چادرشب و گلیم گیلان نشان جغرافیایی کسب کرده و تاکنون هشت استاندارد ملی در چهار رشته در حوزه تولید رشتی دوزی، مرواربافی، چادرشب بافی و سفال سنتی گیلان دریافت شده است.
رشتی دوزی ، لباس محلی ، چادرشب بافی ، خراطی ، چوب تراشی ، گره چینی ، نازک کاری ، منبت و معرق چوب ، حصیربافی ، بامبوبافی ، مرواربافی ، سفالگری ، کاشی معرق ، مینای خانه بندی ، چلنگری ، قلمزنی ، گلیم بافی ، جاجیم بافی ، شال بافی ، نمد مالی ، جوراب بافی ، عروسک بافی ، قلاب بافی و …برخی از هنرهای سنتی و صنایع دستی گیلان است.
بالغ بر 21 هزار هنرمند صنایع دستی استان در بیش از 80 رشته فعالیت می‌کنند.
بیستم خرداد ماه در گاهشمار ملی کشور، روز صنایع دستی نام گرفته است.
1881/2007
کپی شد
