به گزارش خبرنگار ایرنا جشن شب یلدا آیینی است که هزاران سال از قدمت آن می گذرد و ایرانیان باستان از زمانی که به دانش گاهشماری دست یافتند به این مهم رسیدند که نخستین شب زمستان بلندترین شب سال است و بر این باور بودند که برای در امان بودن از خطر اهریمن، در این شب دور هم جمع شوند و با برافروختن آتش از خورشید طلب برکت کنند.
آیین شب یلدا یا شب چله از دیرباز با مراسماتی همچون خوردن تنقلات، هندوانه، انار و شیرینی و میوه های گوناگون همراه بود که همگی جنبه نمادی داشته و نشانه برکت، تندرستی، فراوانی و شادکامی بود.
ایرانیان در این شب فال گرفتن از حافظ را رسم نیکویی دانسته و در گذشته با انتخاب و شکستن گردو در این شب از روی پوکی و یا سالم بودن آن، اقبال یکدیگر را پیش بینی می کردند.
این آیین در استان ها و بین اقوام ایران متفاوت بود و هندوانه از جمله چیزهایی بود که در سفره شب یلدای گیلانی ها باید فراهم می شد چرا که معتقد بودند هر کس در شب چله هندوانه بخورد در تابستان احساس تشنگی نمی‌کند و در زمستان سرما را حس نخواهد کرد.
در خانواده‌هایی که در همان سال پسرشان را داماد یا نامزد می کردند رسم بود که طبقی را با میوه‌ها و خوراکی‌ها و تنقلات ویژه شب چله آراسته و در وسط طبق ماهی بزرگ تازه و خام همراه با تزیین سبزیجات قرار داده و با این باور و نیت به خانه عروس می فرستادند که باعث خیر و برکت و فراوانی روزی زوج جدید و همچنین سلامت و باروری نوعروس می شود.
اما شهروندان انزلی در اقدامی تحسین برانگیز شادی شب یلدای خود را با سالمندانی تقسیم کردند که اگرچه غبار گذشت ایام بر چهره شان نشسته بود، اما قلب مهربانشان سرشار از عطوفت و عشق و مهربانی است و همین امر باعث شده نه تنها لوازم مورد نیاز برای برگزاری این مراسم از سوی مردم تامین شد بلکه هنرمندان حاضر در این مراسم نیز بدون کوچکترین چشمداشتی و فقط به نیت شاد کردن دل این عزیزان، پای در این مجلس گذاشتند و چه زیبا حرمت این بزرگواران را نگه داشتند.
بانوان دف نوازی که با هزینه شخصی، خود را از شهر رشت به این مراسم رسانده بودند ، میوه هایی که به اشکال مختلف توسط هنرمندان تزیین شده بود و کیک و شیرینی و لوازم تزیین سالن که به رایگان دراختیار گذاشته شده بود از یک سو و هدایایی که به بهانه برگزاری مسابقه ای طنز در این مراسم از سوی صاحبان فروشگاه های مختلف انزلی برای حاضران در این مجلس اختصاص داده شده بود از سوی دیگر ، بیانگر آن بود که با تاسی از شعر معروف سعدی شیرین سخن ، بنی آدم حتی قرن ها پس از سرودن این شعر همچنان اعضای یکدیگرند و ثابت کردند که چو عضوی به درد آورد روزگار، دگر عضو ها را نماند قرار.
علاوه بر حافظ خوانی توسط بانوی اهل انزلی ، یکی از زیباترین لحظات این جشن تجلیل از مفاخر و افتخارآفرینان این شهر بود که از پیرترین آنها یعنی عکاس 100 ساله انزلی شروع شد.
جبار نوید قدیمی ترین عکاس بندر انزلی که این روزها را در آسایشگاه سرای محبت می گذراند و بسیاری از شهروندان قدیمی این شهر عکسی به یادگار از دوربین این عکاس در آلبوم خود دارند به شایستگی مورد مهر و محبت شهروندان قرار می گیرد و به پاس تقدیر از زحمات چندین دهه اش برای مردم این شهر، لوح تقدیر و هدیه ای به رسم یادگار و قدرشناسی به او تقدیم می شود.
همچنین در این مراسم از سیامک مظفری که افتخاری دیگر از جشنواره کشور شیلی برای بندر انزلی به ارمغان آورده و جایزه بهترین بازیگر مرد این جشنواره را در بازی در فیلم یک روز بعد به خود اختصاص داده، تجلیل و قدردانی شد.
آنچه که مسلم است اکثر سالمندان از جفای روزگار قطار زندگیشان در ایستگاه آسایشگاه های سالمندان توقف کرده و هرکدام در روزگاری برای خود برو و بیایی داشتند اما تنها انتظارشان توجه است و بس و هرکسی می تواند در هرگوشه از میهن عزیزمان حتی با یک شاخه گل و سرکشی از این عزیزان ثابت کند که از محنت دیگران بی غم نیست.
خبرنگار:رضا اکبری ** انتشاردهنده:کبیری
7471/2007
انتهای پیام آیین شب یلدا یا شب چله از دیرباز با مراسماتی همچون خوردن تنقلات، هندوانه، انار و شیرینی و میوه های گوناگون همراه بود که همگی جنبه نمادی داشته و نشانه برکت، تندرستی، فراوانی و شادکامی بود.
ایرانیان در این شب فال گرفتن از حافظ را رسم نیکویی دانسته و در گذشته با انتخاب و شکستن گردو در این شب از روی پوکی و یا سالم بودن آن، اقبال یکدیگر را پیش بینی می کردند.
این آیین در استان ها و بین اقوام ایران متفاوت بود و هندوانه از جمله چیزهایی بود که در سفره شب یلدای گیلانی ها باید فراهم می شد چرا که معتقد بودند هر کس در شب چله هندوانه بخورد در تابستان احساس تشنگی نمی‌کند و در زمستان سرما را حس نخواهد کرد.
در خانواده‌هایی که در همان سال پسرشان را داماد یا نامزد می کردند رسم بود که طبقی را با میوه‌ها و خوراکی‌ها و تنقلات ویژه شب چله آراسته و در وسط طبق ماهی بزرگ تازه و خام همراه با تزیین سبزیجات قرار داده و با این باور و نیت به خانه عروس می فرستادند که باعث خیر و برکت و فراوانی روزی زوج جدید و همچنین سلامت و باروری نوعروس می شود.
اما شهروندان انزلی در اقدامی تحسین برانگیز شادی شب یلدای خود را با سالمندانی تقسیم کردند که اگرچه غبار گذشت ایام بر چهره شان نشسته بود، اما قلب مهربانشان سرشار از عطوفت و عشق و مهربانی است و همین امر باعث شده نه تنها لوازم مورد نیاز برای برگزاری این مراسم از سوی مردم تامین شد بلکه هنرمندان حاضر در این مراسم نیز بدون کوچکترین چشمداشتی و فقط به نیت شاد کردن دل این عزیزان، پای در این مجلس گذاشتند و چه زیبا حرمت این بزرگواران را نگه داشتند.
بانوان دف نوازی که با هزینه شخصی، خود را از شهر رشت به این مراسم رسانده بودند ، میوه هایی که به اشکال مختلف توسط هنرمندان تزیین شده بود و کیک و شیرینی و لوازم تزیین سالن که به رایگان دراختیار گذاشته شده بود از یک سو و هدایایی که به بهانه برگزاری مسابقه ای طنز در این مراسم از سوی صاحبان فروشگاه های مختلف انزلی برای حاضران در این مجلس اختصاص داده شده بود از سوی دیگر ، بیانگر آن بود که با تاسی از شعر معروف سعدی شیرین سخن ، بنی آدم حتی قرن ها پس از سرودن این شعر همچنان اعضای یکدیگرند و ثابت کردند که چو عضوی به درد آورد روزگار، دگر عضو ها را نماند قرار.
علاوه بر حافظ خوانی توسط بانوی اهل انزلی ، یکی از زیباترین لحظات این جشن تجلیل از مفاخر و افتخارآفرینان این شهر بود که از پیرترین آنها یعنی عکاس 100 ساله انزلی شروع شد.
جبار نوید قدیمی ترین عکاس بندر انزلی که این روزها را در آسایشگاه سرای محبت می گذراند و بسیاری از شهروندان قدیمی این شهر عکسی به یادگار از دوربین این عکاس در آلبوم خود دارند به شایستگی مورد مهر و محبت شهروندان قرار می گیرد و به پاس تقدیر از زحمات چندین دهه اش برای مردم این شهر، لوح تقدیر و هدیه ای به رسم یادگار و قدرشناسی به او تقدیم می شود.
همچنین در این مراسم از سیامک مظفری که افتخاری دیگر از جشنواره کشور شیلی برای بندر انزلی به ارمغان آورده و جایزه بهترین بازیگر مرد این جشنواره را در بازی در فیلم یک روز بعد به خود اختصاص داده، تجلیل و قدردانی شد.
آنچه که مسلم است اکثر سالمندان از جفای روزگار قطار زندگیشان در ایستگاه آسایشگاه های سالمندان توقف کرده و هرکدام در روزگاری برای خود برو و بیایی داشتند اما تنها انتظارشان توجه است و بس و هرکسی می تواند در هرگوشه از میهن عزیزمان حتی با یک شاخه گل و سرکشی از این عزیزان ثابت کند که از محنت دیگران بی غم نیست.
خبرنگار:رضا اکبری ** انتشاردهنده:کبیری
7471/2007
کپی شد
