به گزارش ایرنا ، 76 سال از روزی که یدالله بایندر ناوسروان نیروی دریایی جان خود را بر سر انجام وظیفه نهاد می گذرد اما یادش همچون موجهای خزر زنده است .
ناوسروان یدالله بایندر زاده ی 1292 تهران بود اما در زمانی که ایران آبستن حوادث خطیر بود برای انجام وظیفه به کناره خزر در بندرانزلی آمد .
خانواده اش حراست از مرزهای میهن را انتخاب کرده بودند و دریابان غلامعلی بایندر سوم شهریور 1320 یک روز پیش از او در خرمشهر در جریان درگیری‌های میان قوای ایران و انگلستان به شهادت رسید. ناوسروان یدالله بایندر در سال 1320 مسوولیت کفالت فرماندهی نیروی دریایی در خزر را به عهده داشت.
به روایت تاریخ در آخرین ساعات شب دوم شهریور1320به دولت ایران اطلاع داده شد به خاطر بی‌توجهی به خواسته متفقین مبنی بر اخراج نیروهای آلمانی، ارتش دو کشور شوروی و انگلیس به شمال و جنوب ایران حمله خواهند کرد.
به فاصله چند ساعت ایران از زمین ، هوا و دریا در معرض تهاجم قرار گرفت. نخستین منطقه ای که روز سوم شهریور در شمال بمباران شد ، سواحل بندرانزلی محل دیدبانی ماموران ایرانی بود که باعث کشته شدن چند سرباز و درجه دار شد و پس از آن تا شب هنگام این بمباران به تناوب ادامه داشت ، تا اینکه در ساعت 8 بعد از ظهر هشت فروند رزمناو شوروی ، که از صبح در آب های خزر و سواحل شفا رود دیده شده بودند ، به نزدیکی ساحل رسیدند .
صبح چهارم شهریور همزمان با شلیک مسلسل از هواپیماهای جنگی ، کشتیها نیز بندر پهلوی را گلوله باران کردند ، طی این بمباران که تا نزدیک ظهر ادامه داشت ، ناوگان مختصر ایران در دریای خزر بدست نیروهای شوروی افتاد و ناوسران ید الله بایندر (برادر غلامعلی بایندر که روز سوم شهریور در جنوب به شهادت رسید) همراه با گروهی دیگر شهید شدند و بدین ترتیب پرونده نیروی دریائی شمال بسته شد .
در این روز زنده یاد محمود اعتماد زاده (به آذین ) مترجم و نویسنده بزرگ ایرانی نیز که نکته جالب دیگر این که درکنار بایندر فرد دیگری هم بود که در آن روز افسر جوانی بود در این حمله یک دستش را از دست داد .
گرچه مزار بایندر نخستین شهید نیروی دریایی شمال پس از افزون بر هفت دهه وضعیت شایسته و درخوری ندارد و در جوار سیلو و انبار کالاهای بندرگاه انزلی قرار دارد اما پرونده ی رشادت ، فداکاری و میهن پرستی او همچنان گشوده مانده تا جمعی از مردم انزلی که در میانشان قهرمانانی چون سرلشکر شهید موسی نامجو را پروراندند با نثار گل و فاتحه بر مزار وی حاضر شوند.
آیینی که علاوه بر نمایندگان سازمانهای مردم نهادی چون انجمن طرفداران توسعه انزلی و فعالان اجتماعی جمعی از اعضای شورای شهر ، مسئولان فرمانداری و بندرگاه انزلی در آن حضور داشتند.
مجید لاهوری از کنشگران اجتماعی انزلی در این آیین گفت : یدالله بایندر در مقابل متجاوزان ایستادگی کرد و برای مبارزه با سلطه بیگانگان به شهادت رسید.
وی با بیان تاریخچه ای از شهادت بایندر اظهار داشت : یاد و خاطره این شهید و تمامی شهدای میهن را گرامی می داریم .
وی با اشاره به این که بایندر هنگام شهادت تنها 28 سال از عمرش می گذشت افزود: بایندر با امکانات و تجهیزات اندک در مقابل متجاوزان ایستادگی کرد و گفت :اجازه نمی دهم تاریخ از من بعنوان خائن یاد کند .
وی با بیان این که مزار شهید بایندر شایسته و در شان این شهید نیست خاطرنشان کرد : از شورای شهر و شهرداری می خواهیم جایگاه مناسبی برای این شهید گرانقدر احداث کنند و نام خیابان جوار بندر همچنان بایندر باقی بماند .
چند سال پیش سخن از انتقال مزار شهید بایندر به محوطه موزه نیروی دریایی در انزلی بود که اقدامی در این خصوص صورت نگرفته است.
در ادامه مراسم لیلا پوررز مشاور فرماندار انزلی نیز با بیان این که به پاسداشت تلاش بایندر که جانش را برای ایران گذاشت به نمایندگی از مردم انزلی بر مزار این شهید حاضر شده ایم بر لزوم تشکیل ستاد تکریم بزرگان شهرستان تاکید کرد .
همچنین عباسیان امین از راهنمایان گردشگری منطقه با اشاره به شمه ای از تاریخ این شهرستان و افتخار افرینی های بایندر اظهار داشت : باید برای حفظ هویت ، تاریخ و فرهنگ خود تلاش کنیم .
پونه نیکوی شاعر خوب اهل انزلی نیز به افتخار بایندر شعری را که برای غواصان شهید وطن سروده بود بازخوانی کرد .
در بخشی از این شعر چنین امده : جنگ از آغوش مادران وطن، شور شیدایی و جنون آموخت / گرچه افتاده بود مشکل‌ها، هر چه را بود عشق آسان کرد..
دلیران این آب و خاک از گذشته تا اکنون با نثار جان خود از میهن و هموطنان و ارزشهای انسانی و ایمانی دفاع کرده اند.راهشان همچون موجهای خزر همواره ماندگار و پویا باد .
خبرنگار: بابایی
6030
انتهای پیام ناوسروان یدالله بایندر زاده ی 1292 تهران بود اما در زمانی که ایران آبستن حوادث خطیر بود برای انجام وظیفه به کناره خزر در بندرانزلی آمد .
خانواده اش حراست از مرزهای میهن را انتخاب کرده بودند و دریابان غلامعلی بایندر سوم شهریور 1320 یک روز پیش از او در خرمشهر در جریان درگیری‌های میان قوای ایران و انگلستان به شهادت رسید. ناوسروان یدالله بایندر در سال 1320 مسوولیت کفالت فرماندهی نیروی دریایی در خزر را به عهده داشت.
به روایت تاریخ در آخرین ساعات شب دوم شهریور1320به دولت ایران اطلاع داده شد به خاطر بی‌توجهی به خواسته متفقین مبنی بر اخراج نیروهای آلمانی، ارتش دو کشور شوروی و انگلیس به شمال و جنوب ایران حمله خواهند کرد.
به فاصله چند ساعت ایران از زمین ، هوا و دریا در معرض تهاجم قرار گرفت. نخستین منطقه ای که روز سوم شهریور در شمال بمباران شد ، سواحل بندرانزلی محل دیدبانی ماموران ایرانی بود که باعث کشته شدن چند سرباز و درجه دار شد و پس از آن تا شب هنگام این بمباران به تناوب ادامه داشت ، تا اینکه در ساعت 8 بعد از ظهر هشت فروند رزمناو شوروی ، که از صبح در آب های خزر و سواحل شفا رود دیده شده بودند ، به نزدیکی ساحل رسیدند .
صبح چهارم شهریور همزمان با شلیک مسلسل از هواپیماهای جنگی ، کشتیها نیز بندر پهلوی را گلوله باران کردند ، طی این بمباران که تا نزدیک ظهر ادامه داشت ، ناوگان مختصر ایران در دریای خزر بدست نیروهای شوروی افتاد و ناوسران ید الله بایندر (برادر غلامعلی بایندر که روز سوم شهریور در جنوب به شهادت رسید) همراه با گروهی دیگر شهید شدند و بدین ترتیب پرونده نیروی دریائی شمال بسته شد .
در این روز زنده یاد محمود اعتماد زاده (به آذین ) مترجم و نویسنده بزرگ ایرانی نیز که نکته جالب دیگر این که درکنار بایندر فرد دیگری هم بود که در آن روز افسر جوانی بود در این حمله یک دستش را از دست داد .
گرچه مزار بایندر نخستین شهید نیروی دریایی شمال پس از افزون بر هفت دهه وضعیت شایسته و درخوری ندارد و در جوار سیلو و انبار کالاهای بندرگاه انزلی قرار دارد اما پرونده ی رشادت ، فداکاری و میهن پرستی او همچنان گشوده مانده تا جمعی از مردم انزلی که در میانشان قهرمانانی چون سرلشکر شهید موسی نامجو را پروراندند با نثار گل و فاتحه بر مزار وی حاضر شوند.
آیینی که علاوه بر نمایندگان سازمانهای مردم نهادی چون انجمن طرفداران توسعه انزلی و فعالان اجتماعی جمعی از اعضای شورای شهر ، مسئولان فرمانداری و بندرگاه انزلی در آن حضور داشتند.
مجید لاهوری از کنشگران اجتماعی انزلی در این آیین گفت : یدالله بایندر در مقابل متجاوزان ایستادگی کرد و برای مبارزه با سلطه بیگانگان به شهادت رسید.
وی با بیان تاریخچه ای از شهادت بایندر اظهار داشت : یاد و خاطره این شهید و تمامی شهدای میهن را گرامی می داریم .
وی با اشاره به این که بایندر هنگام شهادت تنها 28 سال از عمرش می گذشت افزود: بایندر با امکانات و تجهیزات اندک در مقابل متجاوزان ایستادگی کرد و گفت :اجازه نمی دهم تاریخ از من بعنوان خائن یاد کند .
وی با بیان این که مزار شهید بایندر شایسته و در شان این شهید نیست خاطرنشان کرد : از شورای شهر و شهرداری می خواهیم جایگاه مناسبی برای این شهید گرانقدر احداث کنند و نام خیابان جوار بندر همچنان بایندر باقی بماند .
چند سال پیش سخن از انتقال مزار شهید بایندر به محوطه موزه نیروی دریایی در انزلی بود که اقدامی در این خصوص صورت نگرفته است.
در ادامه مراسم لیلا پوررز مشاور فرماندار انزلی نیز با بیان این که به پاسداشت تلاش بایندر که جانش را برای ایران گذاشت به نمایندگی از مردم انزلی بر مزار این شهید حاضر شده ایم بر لزوم تشکیل ستاد تکریم بزرگان شهرستان تاکید کرد .
همچنین عباسیان امین از راهنمایان گردشگری منطقه با اشاره به شمه ای از تاریخ این شهرستان و افتخار افرینی های بایندر اظهار داشت : باید برای حفظ هویت ، تاریخ و فرهنگ خود تلاش کنیم .
پونه نیکوی شاعر خوب اهل انزلی نیز به افتخار بایندر شعری را که برای غواصان شهید وطن سروده بود بازخوانی کرد .
در بخشی از این شعر چنین امده : جنگ از آغوش مادران وطن، شور شیدایی و جنون آموخت / گرچه افتاده بود مشکل‌ها، هر چه را بود عشق آسان کرد..
دلیران این آب و خاک از گذشته تا اکنون با نثار جان خود از میهن و هموطنان و ارزشهای انسانی و ایمانی دفاع کرده اند.راهشان همچون موجهای خزر همواره ماندگار و پویا باد .
خبرنگار: بابایی
6030
کپی شد
