در آخرین پست اینستاگرامش با عکس اعزام به آی سی یو نوشت : « اورژانس بیمارستان امام خمینی (ره) جایی است که از کسی که تحمل دیدن در رفتگی رو نداشت آدمی ساخت که بهترین بیمار براش بیماری دارای در رفتگی بود، از کسی که با دیدن خونریزی زیاد فشارش می افتاد، آدمی ساخت که اولین نفر بودم کهدستم رو گذاشتم روی آئوریسم آئورت شکمی یک مصدوم تا برسیم به CPR ، جایی که دیگر دیدن sore های بیمار حالم رو بد نمی کرد جایی که دیگر نمی ترسیدم با مریض HIV، سل و هپاتیت سر و کار داشته باشم، شاید باورتون نشه ولی دیگه از مرده و مردن هم نمی ترسم. کسی باورش نمیشه توی اون اورژانس شلوغ که بعضی اوقات نمی فهمیدی داری چکار میکنی ؛ آنقدر درس یاد بگیری و نترس بار بیای . ممنون از همه همکارهای خوبم که هر وقت از ترس چیزی جا می زدم میومدند بهم یاد می دادند چه جوری به خاطر جون بقیه آدمها شجاع باشم. حالا این صفحه از زندگیم تموم شد و صفحه دیگری رو باز کردم امیدوارم صفحه های زندگیتون پر از لحظه های ارزشمند باشه .»
اما صفحه دیگری در زندگی نرجس گشوده نشد چرا که نه هشدارهای ضروری در مورد خطرات این بیماری به کادر درمانی داده شده بود و نه تجهیزات لازم از سوی متولیان بهداشت و سلامت در اختیار او و همکارانش قرار داده شده بود.
گیلان دست خالی مقابل ویروس
گیلان از اولین استان هایی بود که نشانه های شیوع ویروس کرونا و ابتلای افراد در آن دیده شد و کادر درمانی نیز در کنار بیماران نخستین افرادی بودند که در معرض این بیماری قرار گرفته و شماری از آنان از پرستار تا پزشک هم مبتلا شدند و تعدادی جان خود را از دست دادند.
آمارهای رسمی از ابتلای ۲۱۸ نفر مبتلا به ویروس کرونا در گیلان تا روز سه شنبه ۱۳ اسفند خبر می دهد و آمارهای غیررسمی حاکی از چند برابر این میزان است.
این در حالی است که گیلان با دو و نیم میلیون نفر جمعیت ثابت و حضور همیشگی صدها هزار گردشگر و مسافر دارای ۳۶ بیمارستان دولتی و خصوصی با حدود دو هزار و ۳۵۰ پزشک عمومی و متخصص و شش هزار و ۱۵۸ کادر پرستاری است .
از مدتها قبل دانشگاه علوم پزشکی گیلان از کمبود۹۰۰ پرستار و همچنین نیروی خدماتی و فرسودگی بیمارستانها و تجهیزات خبر داده بود. متاسفانه متولیان وزارت بهداشت به موقع نسبت به رفع این مشکلات توجه نشان نداند اما اکنون که شرایط بحرانی است تازه مجوز جذب نیرو داده اند، علاوه بر این که پرستاران و نیروهای موجود در بیمارستان همچنان درگیر کمبود تجهیزات هستند.
یکی از پرستاران بیمارستان رازی رشت گفت: تجهیزات حفاظت فردی مانند لباس مناسب و استاندارد ، ماسک و مواد ضدعفونی کننده و داروها کم و امکانات ضعیف است.
این در حالی است که تامین تجهیزات حفاظت فردی برای پرستاران و نیروهایی که در مواجهه مستقیم با بیمار هستند و همچنین همراه بیمار که در این شرایط کمبود نیرو کمک حال ماست، ضروری است.
وی متذکر شد : مسئولان باید فکر اساسی برای رفع این معضل بکنند تا ما هنگام کار دغدغه این وسایل اولیه را نداشته باشیم.
پرستار جوان بیمارستان انزلی نیز اظهار داشت : من هر بار که به منزل می روم با تمام خستگی حداقل یک ساعت باید وقت بگذارم برای پاکیزه کردن لباسها و خودم تا آلودگی را به خانواده منتقل نکنم.
وی خاطرنشان کرد : تامین تجهیزات حفاظت فردی برای نیروهای بیمارستان باید اولویت باشد تا ما با خیال راحت به انجام وظایفمان بپردازیم.
دیده نشدن نیروهای خدماتی بیمارستان و درد مضاعف
در این بین نیروهای خدماتی بیمارستان ها که در معرض انواع آلودگی ها قرار داشته و مستقیم با بیماران و فوتی ها سر و کار دارند نه تنها از شرایطی بدتر از دیگران برخوردارند بلکه انگیزه لازم برای فعالیت نیز از آنها گرفته شده است.
نیروی خدماتی یکی از بیمارستانهای گیلان که خواست نامش ذکر نشود، گفت : در شرایطی که ما مستقیم با انواع آلودگی ها از پاکسازی محیط تا رسیدگی به نظافت بیمار و آماده کردن جسد و تحویل به آمبولانس مواجهیم و بدون امکانات استاندارد جانمان را کف دست گذاشته ایم از افزایش حقوق سایر کارکنان که در همین روزها اعمال شده برخوردار نشدیم.
وی افزود: با توجه به کمبود نیرو ما حتی در شرایط بیماری بلافاصله بعد از این که توان سرپا ایستادن را پیدا می کنیم باید سر کار باشیم اما موقع افزایش حقوق ما را جزو کارکنان تبصره ۴ قرار داده و وزارتخانه ما را نادیده گرفته و هیچ افزایش حقوقی شامل حال ما نشده است.
این نیروی خدماتی اظهار داشت: آیا واقعا با ماهی دو میلیون و ۵۰۰ هزار تومان حقوق می توان زندگی کرد که در این روزهای سخت، انگیزه ای برای ادامه کار باقی بماند.
وی با بیان این که ما هیچ نماینده و بلندگویی نداریم، تصریح کرد : «شاید آقای وزیر بهداشت در جریان ریز مسائل نیستند و امیدواریم صدای ما را بشنوند و فکری به حال ما بکنند.»
یکی دیگر از کارکنان بیمارستان که مشمول تبصره ۴ و محروم از افزایش حقوق شده افزود : هنگام افزایش حقوق ما جزو نیروهای کارگری محسوب می شویم ولی زمان پرداخت عیدی مثل کارمندها به حساب می آییم .
وی با اشاره به اینکه این وضعیت علاوه بر نیروهای خدماتی برای رانندگان و شماری از کارکنان وجود دارد، خاطرنشان کرد: یک بام و دو هوای پرداختی ها در این شرایط موجب بحث و ناراحتی بخشی از کارکنان بیمارستانها و فقدان انگیزه کار در این شرایط سخت شده است .
به گفته وی این شرایط برای رانندگان و برخی دیگر از کادر بیمارستان نیز وجود دارد.
جابه جایی بیماران خطری دو سویه
با همه این گلایه ها و گلایه مندی ها در این شرایط پرستاران و نیروهای شاغل در بیمارستان ها در شرایط سخت این روزها علاوه بر خود و خانواده هایشان برای بیماران و همراهان آنان نیز نگرانند.
یکی از پرستاران بیمارستان می گوید : جابه جایی بیماران نه تنها موجب سرگردانی و بدحال تر شدن آنان می شود بلکه آلودگی را انتشار می دهد.
وی خاطرنشان کرد : باید روند تشخیص دقیق تر شود تا بیمار از بیمارستان رازی به ولایت بعد پورسینا بعد دوباره رازی جا به جا نشود، مرکزی برای تشخیص قطعی بگذارند چرا که اگر مریض بیاید و حالش بد بشود برگرداندن به رازی سخت و برای بیمار و کارکنان بیمارستان و همراهان خطرناک است .
وی همچنین از بی مسئولیتی برخی مدیران بالا دست گله کرد و گفت : مسئول ما روزهای اول مسخره می کرد که چرا نیروها ماسک زده اند الان سه تا از همکاران خود ما در بیمارستان مبتلا شده اند ولی از آن مسئول خبری نیست.
این پرستار با سابقه تصریح کرد: حضور مدیران و مسئولان بیمارستان و مدیران بلندپایه شهری به ما دلگرمی می دهد که در این شرایط تنها نیستیم ضمن این که مشکلات را می بینند و شرایط را بهتر درک می کنند.
وی افزود: نیرو نیاز داریم پرستاران باردار و بیمار نمی توانند کار کنند پرسنل همه در این شرایط از جان مایه می گذارند هیچکس نمی رود مگر بیمار شوند اما مسئولان نمی آیند یک خدا قوت بگویند.
قدردانی مردم، لزوم توجه مسئولان
مردم این روزها به لطف فضای مجازی از جانفشانی پرستاران بیشتر آگاه شده و به اشکال مختلف از آنان قدردانی می کنند ، برخی برای کمک به کادر درمانی داوطلب شده و برخی برای تامین تجهیزات حفاظتی اعلام آمادگی کرده اند ،حتی برخی از کافه ها برای تامین قهوه و نوشیدنی داغ برای این نیروهای جان برکف اقدام کرده اند.
باید ظرفیت خیرین و مردم هم به کمک دولت آمده و بخشی از نیازها و امکانات را چون گذشته عهده دار شوند تا پرسنل درمانی بتوانند با امکانات مناسب به خدمت رسانی ادامه دهند.
در شرایطی که اغلب ما برای حفظ سلامت در این شرایط خانه نشین شده ایم تا خود را از بیماری دور نگه داریم کارکنان بیمارستان ها از پزشک و پرستار تا نیروهای خدماتی و حمل و نقل در خط مقدم مقابله با این بیماری نیاز به توجه ویژه دارند مبادا با سهل انگاری و عدم در نظر گرفتن حقوق اولیه شان آنان را ناامید و دلسرد کنیم .
طبق پیش بینی های اولیه این ویروس تا اواسط اردیبهشت همچنان به تاخت و تاز خود در شهرها ادامه می دهد توجه به مراکز درمانی و کارکنان آن برای تامین سلامت جامعه باید از سوی متولیان مورد توجه جدی قرار گیرد.
