در این مجموعه متشکل از ۲۰ شعر، مخاطب با اشعاری زبان محور با رویکردی فرم گرایانه مواجه میشود. شعرها از سروده‌های سال‌های اخیر شاعر و حاصل تجربه های متفاوتی است . وجه دیداری و شنیداری برخی اشعار برگرفته از شخصیت شغلی و زندگی کاری شاعر، از ویژگی‌های این مجموعه به شمار می‌آید.
وی زبان را موجد موقعیت ها و مهمترین ابزار شعر برای بیان اندیشه و زیست فرد در مواجهه با پیرامون می داند و می گوید: زبان، ابزار بیان احساس، تخیل، تصویر و هر چیزی است که انسان برای ایجاد یک مفهوم یا مضمونِ زیبا به آن متوسل میشود. هر چه توانایی و چیرگی افراد در استعمال کلمات و چینش واژگان در کنار هم در موقعیت‌های مختلف بهتر باشد، ارتباط موثرتری ایجاد یا لذت بیشتری نصیب مخاطب شده است.
مزدک پنجه ای بر این باور است که شاعر مانند جادوگر، باید مدام از طریق خلاقیت‌های زبانی و ذهنی، مخاطب را در موقعیت جدیدی قرار دهد که تاکنون قرار نگرفته است. به اعتقاد وی شاعر نباید سطح اندیشه ، زیبایی شناسی و زبان خود را برای فهم آسان مخاطب تنزل دهد چرا که در چنین صورتی مخاطب را با موقعیت‌های زبانیِ کلیشه شده مواجه می کند.
مزدک پنجه‌ای تاکنون سه مجموعه شعر به نام‌های «چوپان کلمات»، «بادبادک‌های روزنامه ای»، «دوست داشتن اتفاقی نیست» و نیز یک آنتولوژی از شاعران سپیدسرای گیلان «نام همه درخت‌ها سپیدارند» را منتشر کرده است.
از «با من پرنده باش» می خوانیم :
قیامتی به پا کرده باران
که سهمی از دلواپسی رودخانه بود
به چشمه بگو
غزالی که با چشم‌هایش از گوشه‌ی تو آب بر می‌دارد
دلش را در کوهستان جا گذاشته
به چشم‌هایش بگو بهار را خواهد دید!
بگو مسیر عشق از سنگلاخ‌های مرتفع می‌گذرد
در چشم‌های منتظران به زیبایی می‌نشیند
تند بار نباش
آهسته
متین
بر فراز دشت فرو کن حیات را
ببین چگونه رنگ دانه‌ها جان می‌گیرند
قد می‌کشد شاخه‌ای که امید ِ پرواز داشت
آن بالا!
آن جا!
که انگشت به اشارت سراغ از نگاه می‌گیرد
آشیانه می‌نشیند به انتظار
تا دمی باز دم گیرد
فراخ شود این آرزو
چه آوایی سر خواهد داد فاخته
کوکو
- می‌آید
- کو؟
- کو؟
چه سوزی دارد کوهستان
چه نغمه‌ای ساز کرده جنگل
مه رد پای گرگ و میش را گم کرده است.
کتاب «با من پرنده باش» در ۷۰ صفحه به قیمت ۱۰ هزار تومان توسط انتشارات دوات معاصر منتشر شده است.
