وحیدحاج سعیدی در پایگاه تحلیلی خبری زرین نامه نوشت: در مدت تبلیغات نامزدهای انتخابات چه سفره ها که پهن نمی شوند و چه دوستی ها و مودت هایی که ایجاد نمی شوند و چه پیمان های استواری که بدون داربست های اجاره ای بسته نمی شوند.
طرف تا دیروز سلام خلق الله را علیک نمی گرفت و با شاه پالوده و بستنی بدون پالم نمی خورد، اما این یک ماه بعد از سلام و احوالپرسی چنان ملت را در بغل می فشارد کانه ممکن است جان عده ای از شانه شان خارج شود! عزیز بزرگواری 32 سال قبل با ما در مدرسه ای که تا بحال چهار بار منحل و احیا شده، یک زنگ همکلاس بود و همان روز هم به کلاس دوم ب منتقل شد.
اما الان که پسرخاله مشارالیه کاندیدا شده، از رفاقت ها و خاطرات خوش کلاس دوم یاد می کند و لابلای این خاطرات نیز از اعلام کاندیداتوری پسرخاله اش رونمایی می کند و انتظار دارد، خالصانه و صادقانه زیر علم پسرخاله سینه بزنیم! این رویکرد آدم را یاد شخصیت افسانه ای در داستان ها و اساطیر قدیمی می اندازد که هر بیست سال یک بار کفش می خرید و هر بار هم که به کفش فروشی می رفت، با خوشرویی تمام می گفت: « سلام؛ بازم ما اومدیم! »
علی ای حال از آنجایی که انتخابات و حواشی تبلیغات شوراها، به نوعی آوانگارد و پیشرونده در احیای سنت های حسنه نظیر خوشرویی، صله رحم، احترام به همنوع، شرکت در مجالس، همدردی با محرومان و در یک کلام تبلور اخلاقیات در جامعه محسوب می شوند و در کنار این رویکرد حسنه از تعداد زیادی کارشناس، کارشناس ارشد، مهندس، دکتر و متخصص در جامعه رونمایی صورت می گیرد، پیشنهاد می شود به منظور اثر بخشی بیشتر این رویداد و بالا بردن آمار شرکت صاحبان خرد و اندیشه در این حماسه ملی، علاوه بر افزایش تعداد اعضای شورای شهر و روستا، زمان تبلیغات انتخابات افزایش پیدا کند و دوره شورا نیز کاهش پیدا کند!
چرا که این مدل رویکرد و برگزاری انتخابات به شیوه سنتی که در آن افراد فقط حق انتخاب تعداد معدودی از کاندیداها را هر چهار سال یک بار دارند، اجحاف در حق مدیریت کلان شهری و شهروندان می باشد و خسران اصلی محرومیت از طرح ها و ایده های سوفسطایی کاندیداهای محترم و جلوگیری از اطاله ایام خوشایند تبلیغات است.
البته ما به شخصه بر آنیم اگر سیستم رایانه ای اجازه بدهد، اسامی همه کاندیداها را ضربدر بزنیم، چرا که اولاً به اکثر دوستان قول مساعدت و همکاری داده ایم، در ثانی همه طرح و ایده های پیشنهادی کاندیداهای محترم قابل اعتنا و پیگیری است ولی با ظرفیت محدود شوراها و برگزاری انتخابات هر چهار سال یک بار، این مهم محقق نمی شود.
فلذا جا دارد مسئولین هم عنایت داشته باشند و عینک روزمرگی و یکنواختی را از چشمان شان بردارند و با نگاه آنتولوژیک (درونی) به قضیه نگاه کنند و همه فرمایشات و تعابیر ما را مصداق طنز و شوخی قلمداد نکنند! شبتان انوشه...
تمام
انتهای پیام طرف تا دیروز سلام خلق الله را علیک نمی گرفت و با شاه پالوده و بستنی بدون پالم نمی خورد، اما این یک ماه بعد از سلام و احوالپرسی چنان ملت را در بغل می فشارد کانه ممکن است جان عده ای از شانه شان خارج شود! عزیز بزرگواری 32 سال قبل با ما در مدرسه ای که تا بحال چهار بار منحل و احیا شده، یک زنگ همکلاس بود و همان روز هم به کلاس دوم ب منتقل شد.
اما الان که پسرخاله مشارالیه کاندیدا شده، از رفاقت ها و خاطرات خوش کلاس دوم یاد می کند و لابلای این خاطرات نیز از اعلام کاندیداتوری پسرخاله اش رونمایی می کند و انتظار دارد، خالصانه و صادقانه زیر علم پسرخاله سینه بزنیم! این رویکرد آدم را یاد شخصیت افسانه ای در داستان ها و اساطیر قدیمی می اندازد که هر بیست سال یک بار کفش می خرید و هر بار هم که به کفش فروشی می رفت، با خوشرویی تمام می گفت: « سلام؛ بازم ما اومدیم! »
علی ای حال از آنجایی که انتخابات و حواشی تبلیغات شوراها، به نوعی آوانگارد و پیشرونده در احیای سنت های حسنه نظیر خوشرویی، صله رحم، احترام به همنوع، شرکت در مجالس، همدردی با محرومان و در یک کلام تبلور اخلاقیات در جامعه محسوب می شوند و در کنار این رویکرد حسنه از تعداد زیادی کارشناس، کارشناس ارشد، مهندس، دکتر و متخصص در جامعه رونمایی صورت می گیرد، پیشنهاد می شود به منظور اثر بخشی بیشتر این رویداد و بالا بردن آمار شرکت صاحبان خرد و اندیشه در این حماسه ملی، علاوه بر افزایش تعداد اعضای شورای شهر و روستا، زمان تبلیغات انتخابات افزایش پیدا کند و دوره شورا نیز کاهش پیدا کند!
چرا که این مدل رویکرد و برگزاری انتخابات به شیوه سنتی که در آن افراد فقط حق انتخاب تعداد معدودی از کاندیداها را هر چهار سال یک بار دارند، اجحاف در حق مدیریت کلان شهری و شهروندان می باشد و خسران اصلی محرومیت از طرح ها و ایده های سوفسطایی کاندیداهای محترم و جلوگیری از اطاله ایام خوشایند تبلیغات است.
البته ما به شخصه بر آنیم اگر سیستم رایانه ای اجازه بدهد، اسامی همه کاندیداها را ضربدر بزنیم، چرا که اولاً به اکثر دوستان قول مساعدت و همکاری داده ایم، در ثانی همه طرح و ایده های پیشنهادی کاندیداهای محترم قابل اعتنا و پیگیری است ولی با ظرفیت محدود شوراها و برگزاری انتخابات هر چهار سال یک بار، این مهم محقق نمی شود.
فلذا جا دارد مسئولین هم عنایت داشته باشند و عینک روزمرگی و یکنواختی را از چشمان شان بردارند و با نگاه آنتولوژیک (درونی) به قضیه نگاه کنند و همه فرمایشات و تعابیر ما را مصداق طنز و شوخی قلمداد نکنند! شبتان انوشه...
تمام
کپی شد
