به گزارش روز چهارشنبه خبرنگار ایرنا، دبیر این نشست علمی گفت: این همایش با تمرکز بر مباحثی همچون ارزیابی پتانسیل ذخیره گاهی گونه های در معرض خطر، اصلاح نژاد و تولیدات غیرچوبی سرخدار، چالش های مدیریتی در ذخیره گاه های سرخدار، روش های تولید نهال و احیای سرخدار برگزار شد.
رامین رحمانی اظهار داشت: 32 مقاله از محققان داخلی و خارجی به دبیرخانه این همایش ارسال شد که 8 مقاله به طور شفاهی و مابقی به طور پوستری ارائه شد.
محقق آلمانی و رئیس انجمن سرخدار جهان هم گفت: توده های زیستی درخت سرخدار همانند سایر گونه های مختلف جنگل های شمال ایران رو به زوال بوده و وضعیت غیرپایدار و نگران کننده دارد
توماس اشنایدر اظهار داشت: برنامه های حفاظتی سرخدار باید بر مبنای کلیماکس ( مسیر طبیعی رشد گیاهان) طبیعی و حیات زیستی آن تبیین شود و دست اندازی به این درخت باید با وضع قوانین یا عملیات های اجرایی و میدانی محدود و به حداقل برسد.
به گزارش ایرنا، سرخدار از نظر تنوع زیستی و حفظ ذخایر ژنتیکی و بوم‌شناسی یکی از گونه‌های ممنوع القطع و منحصر به فرد و مهم منطقه هیرکانی و باقی‌مانده از دوران سوم زمین‌شناسی بوده و به دلیل قطع بی رویه رو به انقراض است.
گفتنی است مطالعات فسیل شناسی نشان می دهد که سرخدار 190 میلیون سال قدمت دارد و از جنبه ضد سرطانی برخوردار است.
سرخدار اغلب به صورت پراکنده و در رویشگاه‌های سنگلاخی می‌روید و به خاک کم عمق و مرطوب برای رشد احتیاج دارد.
مهم ترین رویشـگاه طبیعی جنگل سـرخدار ایـران در دره زرینگل شهرستان علی آباد کتول استان گلستان با حدود 400 هکتار وسعت است.
7333/3091
انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند

موضوعات داغ

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.