گلشن مهر نوشت: برای آنها که اندکی با تاریخ پرفراز و نشیب گرگان زمین آشنا هستند، نام هایی چون میرداماد و میر سید شریف جرجانی از اهمیت و جایگاه خاص خود برخوردار است.
به زعم نگارنده این دو شخصیت به جرأت در ردیف پنج چهره ی برتر تاریخ دانش و هنر و ادب این خطه گنجانده می شوند.
در فروردین ماه شش سال پیش در وبلاگ فرهنگی استارباد که بعدها به فصلنامه ای کاغذی بدل شد، به لزوم برگزاری همایش و بزرگداشتی درخور شأن این دو شخصیت برجسته ی تاریخی، اشاره کردم که به دست فراموشی سپرده شد.
اما اینکه که تنها 6 ماه تا سالروز درگذشت میرداماد و تولد میر سید شریف جرجانی باقی مانده، می بایست زنگار و غبار فراموشی را زدود و هرچه عاجلانه تر در این زمینه، اندیشید.
علامه میر سید شریف جرجانی، دانشمند بزرگ علوم کلام، فقه، منطق، فلسفه، حکمت، شعر و ادبیات، پزشکی و بزرگترین شارح و حاشیه نویس ایرانی در سده ی هشتم هجری قمری است که حتی نسبت استادی خواجه حافظ شیرازی را نیز بدو منتسب کرده اند که البته بعید به نظر می رسد.
تعداد آثار مکتوب جرجانی بالغ بر یکصد عنوان کتاب، رساله، حاشیه و شرح است.
او در 24 شعبان المعظم سال 740ه.ق در قریه طاقو از توابع استرآباد (گرگان کنونی) متولد شد و در ششم ربیع الثانی سال 816ه.ق در شهر شیراز درگذشت و آرامگاهش اکنون در محله ی سردوزک شیراز با مهجوری تمام، پذیرای برخی فرهنگ دوستان مطلع است.
در بزرگی او همین بس که شاه شجاع مظفری در سال 779ه.ق او را به ریاست مدرسه دارلشفاء شیراز گماشت و امیر تیموری گورکانی در 790ه.ق با تصرف شهر شیراز او را به عنوان غنیمت جنگی به سمرقند – پایتخت وقت گورکانیان فرستاد تا در مدارس علمیه آن شهر تدریس کند.
از نسل میر سید شریف جرجانی بالغ بر شصت شخصیت برجسته ادبی، هنری، سیاسی و اجتماعی از سده ی نهم تا چهاردهم هجری به منصه ظهور رسیده اند.
برخی آثار او از جمله «صرف میر» همچنان در حوزه های علمیه شیعه و سنی تدریس می شود. میر محمدباقر داماد استرآبادی مشهور به میرداماد، متولد 970ه.ق و متوفی به تاریخ 24شعبان 1040ه.ق. مشهور به معلم ثالث (پس از ارسطو و فارابی)، متخلص به اشراق، شاعر، فقیه، محدث، حکیم، فیلسوف و ادیب برجسته ی عصر صفویه است.
او استاد ملاصدرا است و از شیخ الاسلام های مشهور اصفهان در عهد شاه عباس صفوی است.
امید آن می رود تا دست اندرکاران حوزه ی فرهنگ استان از جمله اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی، حوزه هنری، مؤسسه فرهنگی میرداماد، سازمان تبلیغات اسلامی، استانداری گلستان و دانشگاه های منطقه در این خصوص دست به اقدامی شایسته و بایسته این دو چهره بزرگ منطقه بزنند.
نکته جالب اینجاست که طبق گزارش منباع تاریخی هردو رویداد، مرگ میرداماد و تولد میر سید شریف در تاریخ 24شعبان رخ داده است که مطابق با 10م اردیبهشت ماه سال آینده (1398) خواهد بود و از حالا فرصت بسیار مغتنمی برای این اتفاق تکرارنشدنی و ماندنی باقی مانده است.
3014/2729
به زعم نگارنده این دو شخصیت به جرأت در ردیف پنج چهره ی برتر تاریخ دانش و هنر و ادب این خطه گنجانده می شوند.
در فروردین ماه شش سال پیش در وبلاگ فرهنگی استارباد که بعدها به فصلنامه ای کاغذی بدل شد، به لزوم برگزاری همایش و بزرگداشتی درخور شأن این دو شخصیت برجسته ی تاریخی، اشاره کردم که به دست فراموشی سپرده شد.
اما اینکه که تنها 6 ماه تا سالروز درگذشت میرداماد و تولد میر سید شریف جرجانی باقی مانده، می بایست زنگار و غبار فراموشی را زدود و هرچه عاجلانه تر در این زمینه، اندیشید.
علامه میر سید شریف جرجانی، دانشمند بزرگ علوم کلام، فقه، منطق، فلسفه، حکمت، شعر و ادبیات، پزشکی و بزرگترین شارح و حاشیه نویس ایرانی در سده ی هشتم هجری قمری است که حتی نسبت استادی خواجه حافظ شیرازی را نیز بدو منتسب کرده اند که البته بعید به نظر می رسد.
تعداد آثار مکتوب جرجانی بالغ بر یکصد عنوان کتاب، رساله، حاشیه و شرح است.
او در 24 شعبان المعظم سال 740ه.ق در قریه طاقو از توابع استرآباد (گرگان کنونی) متولد شد و در ششم ربیع الثانی سال 816ه.ق در شهر شیراز درگذشت و آرامگاهش اکنون در محله ی سردوزک شیراز با مهجوری تمام، پذیرای برخی فرهنگ دوستان مطلع است.
در بزرگی او همین بس که شاه شجاع مظفری در سال 779ه.ق او را به ریاست مدرسه دارلشفاء شیراز گماشت و امیر تیموری گورکانی در 790ه.ق با تصرف شهر شیراز او را به عنوان غنیمت جنگی به سمرقند – پایتخت وقت گورکانیان فرستاد تا در مدارس علمیه آن شهر تدریس کند.
از نسل میر سید شریف جرجانی بالغ بر شصت شخصیت برجسته ادبی، هنری، سیاسی و اجتماعی از سده ی نهم تا چهاردهم هجری به منصه ظهور رسیده اند.
برخی آثار او از جمله «صرف میر» همچنان در حوزه های علمیه شیعه و سنی تدریس می شود. میر محمدباقر داماد استرآبادی مشهور به میرداماد، متولد 970ه.ق و متوفی به تاریخ 24شعبان 1040ه.ق. مشهور به معلم ثالث (پس از ارسطو و فارابی)، متخلص به اشراق، شاعر، فقیه، محدث، حکیم، فیلسوف و ادیب برجسته ی عصر صفویه است.
او استاد ملاصدرا است و از شیخ الاسلام های مشهور اصفهان در عهد شاه عباس صفوی است.
امید آن می رود تا دست اندرکاران حوزه ی فرهنگ استان از جمله اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی، حوزه هنری، مؤسسه فرهنگی میرداماد، سازمان تبلیغات اسلامی، استانداری گلستان و دانشگاه های منطقه در این خصوص دست به اقدامی شایسته و بایسته این دو چهره بزرگ منطقه بزنند.
نکته جالب اینجاست که طبق گزارش منباع تاریخی هردو رویداد، مرگ میرداماد و تولد میر سید شریف در تاریخ 24شعبان رخ داده است که مطابق با 10م اردیبهشت ماه سال آینده (1398) خواهد بود و از حالا فرصت بسیار مغتنمی برای این اتفاق تکرارنشدنی و ماندنی باقی مانده است.
3014/2729
کپی شد