سد معبر در پیاده روهای شهر یاسوج مرکز کهگیلویه و بویراحمد موضوع تازهای نیست اما با گذشت زمان این معضل نه تنها حقوق شهروندان را لگد مال کرده است بلکه رفتهرفته به یک عرف تبدیل میشود.
این روزها در پیاده روهای شهر یاسوج سد معبر به یک معضل اساسی تبدیل شده است و بهنوعی که میتوان ادعا کرد تمامی مصادیق سد معبر را میتوان یکجا در آن مشاهده کرد، از گاری دستی تا سوء استفاده بسیاری از مغازه داران از مسیر رفت و آمد مردم.
میوه و تره بار، لباس، کفش، سبزی، بنه و گندم برشته، مرغ محلی، سمبوسه، سیگار و کارت شارژ و به قولی از شیر مرغ تا جن آدمیزاد و هر چه دلت بخواهد این روزها در پیاده روهای شهر یاسوج پیدا میشود.
پیادهرو راهی است که در امتداد خیابان و برای عبور عابران پیاده ساخته میشود، پیادهروها گونهای از مسیرهای عابران پیاده هستند.
گاهی پیادهروها بهوسیله جدول یا باغچه با پوشش گیاهی (درخت، چمن، شمشاد) از خیابان جدا میشوند. گاهی پیادهروها فقط یک راه هموار مناسب برای قدم زدن و کاملاً مستقل از خیابان هستند و یا برای تردد عابران در یک پارک ایجاد میشوند.
مسیرهای پیاده روی ایمن، وجود سرپناه، محل نشستن، محیط تمیز و کم سر و صدا، دسترسی به وسایل حمل و نقل عمومی، مناظر جذاب عمومی، امکان برقراری ارتباط اجتماعی با دیگر شهروندان، توجه به خصوصیات جسمانی افراد همه و همه در طراحی پیاده رو تأثیر دارد.
در برخی شهرهای ایران متأسفانه استقبال از پیاده رو و کریدورهای عابر پیاده کمتر مورد توجه قرار گرفته و آن ظرفیتهایی هم که وجود داشته از بین رفته است.
مسیرهای عابر پیاده از ایمنی کافی برخوردار نیستند و عرض نامناسب سبب مشکلاتی برای عابران میشود.
روشنایی کم، تراکم زیاد عابران، پر سر و صدا بودن مسیرها و دود خودروها از عوامل مزاحم در پیاده رو است.
پیادهروها باید یک استاندارد اساسی را دنبال کنند که متناسب با هدف ساخت آنها این امکان را به همراه میآورند تا شهروند به معنای عام در کنار اصل حفاظت و ایمنی شخصی بتواند بهعنوان عابر از فضای لازم برای عبور و مرور شهری استفاده کند.
زیبایی پیادهرو از قبیل گل و گل کاریهای کنار جدولها هم در مرحله بعد در جهت دادن اعتماد بیشتر به شهروندان برای استفاده از پیادهرو بهعنوان حق طبیعی آنها دررفت و آمد بدون مزاحمت و ترس از عوامل بیرونی است.
ظاهر زیبای پیادهروها در شهر باعث جذابیت آن شهر از لحاظ گردشگری و همینطور باعث ایجاد امنیت خاطر در عابران میشود.
**تعریف حقوق شهروندی
به طور کلی حقوق شهروندی را میتوان به مجموعه قواعد حاکم بر روابط اشخاص در جامعهی شهری تعریف نمود. حقوق شهروندی جز حقوق ذاتی و فطری انسانها است.
همچنین این حقوق غیرقابل انتقال و تجزیهناپذیر است، به این صورت که عناصر آن لازم و ملزوم یکدیگرند.
بنابر باور برخی صاحبنظران، شهرنشینان هنگامی که به حقوق یکدیگر احترام بگذارند و به مسئولیت خویش در قبال جامعه عمل نمایند به “شهروند” ارتقا مییابند.
براساس قانون شهرداری موظف است از معابر به عنوان ملک عمومی حفاظت کرده و آن را برای استفاده عموم آماده نگه داشته و از تجاوز به معابر و پیاده روها که حق طبیعی هر شهروندان است جلوگیری نماید.
مطابق تبصره 6 ماده 96 قانون شهرداریها، اراضی کوچههای عمومی، میدانها، پیادهروها، خیابانها و بهطور کلی معابر، مسیر رودخانهها، نهرها، مجاری فاضلاب شهرها، باغهای عمومی، گورستانهای عمومی و درختهای معابر عمومی واقع در محدوده هر شهر که مورد استفاده عموم است، ملک عمومی محسوب میشود و در مالکیت شهرداری است.
گاهی سد معبر بیش از حد است که در نتیجه اجناس جمع آوری میشود ولی در مقیاسهای کوچکتر با تذکر و اخطار مشکل حل میشود.
پیاده رو و معابر عمومی شهر متعلق به عموم است و هیچ کس حق استفاده شخصی از پیاده رو را ندارد و قانونی هم مبنی بر استفاده از 20 سانتی متر یا یک متر جلوی مغازه وجود دارد.
قانون شهرداری مصوبه مجلس شورای اسلامی در ماده 55، تبصره یک عنوان میدارد که سد معبر عمومی برای کسب یا سکنی یا هر عنوان دیگر ممنوع است و شهرداریها موظف هستند از آن جلوگیری کنند و بند 20 همین ماده تاکید میکند که شهرداریها موظف هستند تا با مشاغل مزاحم و با تأسیس اماکنی که به نحوی موجب مزاحمت شهروندان باشد برخورد کنند، همچنین مجامع امور صنفی میتوانند مسئولیت برخورد با تعدی و تجاوز به معابر عمومی را بر عهده بگیرند.
دریافت کننده: فرزانه شریفی** انتشاردهنده: سید ولی موسوی
8143/6110
این روزها در پیاده روهای شهر یاسوج سد معبر به یک معضل اساسی تبدیل شده است و بهنوعی که میتوان ادعا کرد تمامی مصادیق سد معبر را میتوان یکجا در آن مشاهده کرد، از گاری دستی تا سوء استفاده بسیاری از مغازه داران از مسیر رفت و آمد مردم.
میوه و تره بار، لباس، کفش، سبزی، بنه و گندم برشته، مرغ محلی، سمبوسه، سیگار و کارت شارژ و به قولی از شیر مرغ تا جن آدمیزاد و هر چه دلت بخواهد این روزها در پیاده روهای شهر یاسوج پیدا میشود.
پیادهرو راهی است که در امتداد خیابان و برای عبور عابران پیاده ساخته میشود، پیادهروها گونهای از مسیرهای عابران پیاده هستند.
گاهی پیادهروها بهوسیله جدول یا باغچه با پوشش گیاهی (درخت، چمن، شمشاد) از خیابان جدا میشوند. گاهی پیادهروها فقط یک راه هموار مناسب برای قدم زدن و کاملاً مستقل از خیابان هستند و یا برای تردد عابران در یک پارک ایجاد میشوند.
مسیرهای پیاده روی ایمن، وجود سرپناه، محل نشستن، محیط تمیز و کم سر و صدا، دسترسی به وسایل حمل و نقل عمومی، مناظر جذاب عمومی، امکان برقراری ارتباط اجتماعی با دیگر شهروندان، توجه به خصوصیات جسمانی افراد همه و همه در طراحی پیاده رو تأثیر دارد.
در برخی شهرهای ایران متأسفانه استقبال از پیاده رو و کریدورهای عابر پیاده کمتر مورد توجه قرار گرفته و آن ظرفیتهایی هم که وجود داشته از بین رفته است.
مسیرهای عابر پیاده از ایمنی کافی برخوردار نیستند و عرض نامناسب سبب مشکلاتی برای عابران میشود.
روشنایی کم، تراکم زیاد عابران، پر سر و صدا بودن مسیرها و دود خودروها از عوامل مزاحم در پیاده رو است.
پیادهروها باید یک استاندارد اساسی را دنبال کنند که متناسب با هدف ساخت آنها این امکان را به همراه میآورند تا شهروند به معنای عام در کنار اصل حفاظت و ایمنی شخصی بتواند بهعنوان عابر از فضای لازم برای عبور و مرور شهری استفاده کند.
زیبایی پیادهرو از قبیل گل و گل کاریهای کنار جدولها هم در مرحله بعد در جهت دادن اعتماد بیشتر به شهروندان برای استفاده از پیادهرو بهعنوان حق طبیعی آنها دررفت و آمد بدون مزاحمت و ترس از عوامل بیرونی است.
ظاهر زیبای پیادهروها در شهر باعث جذابیت آن شهر از لحاظ گردشگری و همینطور باعث ایجاد امنیت خاطر در عابران میشود.
**تعریف حقوق شهروندی
به طور کلی حقوق شهروندی را میتوان به مجموعه قواعد حاکم بر روابط اشخاص در جامعهی شهری تعریف نمود. حقوق شهروندی جز حقوق ذاتی و فطری انسانها است.
همچنین این حقوق غیرقابل انتقال و تجزیهناپذیر است، به این صورت که عناصر آن لازم و ملزوم یکدیگرند.
بنابر باور برخی صاحبنظران، شهرنشینان هنگامی که به حقوق یکدیگر احترام بگذارند و به مسئولیت خویش در قبال جامعه عمل نمایند به “شهروند” ارتقا مییابند.
براساس قانون شهرداری موظف است از معابر به عنوان ملک عمومی حفاظت کرده و آن را برای استفاده عموم آماده نگه داشته و از تجاوز به معابر و پیاده روها که حق طبیعی هر شهروندان است جلوگیری نماید.
مطابق تبصره 6 ماده 96 قانون شهرداریها، اراضی کوچههای عمومی، میدانها، پیادهروها، خیابانها و بهطور کلی معابر، مسیر رودخانهها، نهرها، مجاری فاضلاب شهرها، باغهای عمومی، گورستانهای عمومی و درختهای معابر عمومی واقع در محدوده هر شهر که مورد استفاده عموم است، ملک عمومی محسوب میشود و در مالکیت شهرداری است.
گاهی سد معبر بیش از حد است که در نتیجه اجناس جمع آوری میشود ولی در مقیاسهای کوچکتر با تذکر و اخطار مشکل حل میشود.
پیاده رو و معابر عمومی شهر متعلق به عموم است و هیچ کس حق استفاده شخصی از پیاده رو را ندارد و قانونی هم مبنی بر استفاده از 20 سانتی متر یا یک متر جلوی مغازه وجود دارد.
قانون شهرداری مصوبه مجلس شورای اسلامی در ماده 55، تبصره یک عنوان میدارد که سد معبر عمومی برای کسب یا سکنی یا هر عنوان دیگر ممنوع است و شهرداریها موظف هستند از آن جلوگیری کنند و بند 20 همین ماده تاکید میکند که شهرداریها موظف هستند تا با مشاغل مزاحم و با تأسیس اماکنی که به نحوی موجب مزاحمت شهروندان باشد برخورد کنند، همچنین مجامع امور صنفی میتوانند مسئولیت برخورد با تعدی و تجاوز به معابر عمومی را بر عهده بگیرند.
دریافت کننده: فرزانه شریفی** انتشاردهنده: سید ولی موسوی
8143/6110
کپی شد