این مرکز یکی از مراکز توانبخشی معلولان ذهنی جسمی (پسرانه) استان و منطقه جنوب کشور است که ظرفیت پذیرش 50 معلول جسمی و ذهنی را دارد.
شنیده بودم که در این مراکز افرادی هستند که به دلیل ناتوانی جسمی و مشکلات ذهنی شرایط سختی دارند به طوری که این افراد توان حتی نظافت و بهداشت خود را ندارند، وقتی به مرکز توانبخشی معلولان ذهنی جسمی رسیدم، در مرکز توانبخشی محل نگهداری افراد ناتوان جسمی و ذهنی وقتی باز شد، چهره های بشاش و خندانی را دیدم که همگی به استقبالم آمدند و هر کسی به من که می‌رسید، دست می‌داد و سلام می کرد.
با خودم فکر می کردم خدایا چگونه این افراد را ناتوان ذهنی می‌خوانند در حالی که معرفتشان از بعضی آدم های مدعی بیشتر بود.
کمی جلوتر رفتم، خانم «پریوش شریفی» که مسئولیت این افراد را برعهده داشت را دیدم که در بین جمعی دیگری از این بچه ها نشسته و با مهربانی با آنها حرف می زند. شریفی چند سالی است که مدیریت این مرکز توانبخشی را برعهده گرفته است به قول خودش 38 «گل» خدا به او داده و از بابت این نعمت های الهی شاکر است.
بعد از سلام و احوال پرسی به دفتر مدیر این مرکز توانبخشی رفتم، همزمان که نشسته بودم، این حکایت سعدی به ذهنم آمد که «درویشی را شنیدم که در آتش تنگدستی می سوخت و وصله بر لباس همی دوخت و تسکین خاطر مسکین را همی گفت؛
به نان قناعت کنیم و جامه دلق
که بار محنت خود به که بار منت خلق
کسی گفتش: چه نشینی که فلان درین شهر طبعی کریم دارد و کرمی عمومی، درون به خدمت آزادگان بسته و بر در دلها نشسته. اگر بر صورت حال تو چنانکه هست آگاهی یابد پاس خاطر عزیزان داشتن منت دارد و غنیمت شمارد. گفت خاموش که در پسی مردن به که حاجت پیش کسی بردن.
همه رقعه دوختن به و الزام کنج صبر
کز بهر جامه رقعه بر خواجگان نبشت
حقا که با عقوبت دوزخ برابر است
رفتن به پایمردی همسایه در بهشت
سر صحبت با «پریوش شریفی» مدیر این مرکز توانبخشی معلولان ذهنی باز شد، او گفت: در سال 94 مسئولیت این مرکز به من سپرده شد و روزهای اول که به مرکز آمدم، وقتی می دیدم که چرا یک فردی باید حتی از انجام بهداشت خود عاجز شود، از شدت ناراحتی دچار افسردگی شدم.
شریفی ادامه داد: کم کم به بچه های ساکن مرکز علاقمند شدم و الان اگر روزی آنها را نبینم، مثل اینکه چیزی را از دست داده ام. وقتی برای این بچه ها که به لحاظ ذهنی و جسمی ناتوان هستند، کاری را انجام می دهم. تمام وجودم رضایت و خوشحالی حاکم می شود. دلم می خواهد که همیشه کنار آنها بمانم. بچه های با معرفت و با محبتی هستند که گاهی به دلیل نیاز شدید به عاطفه از سوی خانواده و بستگان خود در لاک خودشان فرو می روند.
وی افزود: خانواده های این بچه ها گاهی تا ما‌ه‌ها احوال آنان را نمی پرسد و این یک آسیب جدی هست و این افراد نیاز شدید به عاطفه خانواده دارند و از خانواده این بچه ها گلایه مند هستم که چرا دیر سراغ فرزندان خود را می گیرند.
مدیر مرکز توانبخشی معلولین ذهنی جسمی در ادامه به مشکلات نگهداری از معلولان ذهنی و جسمی اشاره می کند و می گوید: خدمت به این افراد یک لطف الهی است و من خیلی خوشحالم که در خدمت بچه ها هستم. نگهداری از آنها دشوار است به این دلیل که آنها هیچ توانایی از خودشان ندارند. ادرارشان را نمی توانند، کنترل کنند و ما گاهی مجبور هستیم دو روزی یک بار و یا روزی یک بار آنها را حمام کنیم. مو و ناخن آنها را مرتب اصلاح می کنیم.
وی ادامه داد: هر روز آسایشگاه را با موادهای ضدعفونی و استاندارد تمیز نگه می داریم، و اگر این کار را انجام ندهیم، شاید هیچ کسی توانایی ایستادن در محل نگهداری این بچه های مهربان را نداشته باشد.
در ادامه مدیر این مرکز توانبخشی معلولان ذهنی جسمی می‌گوید: از تخت های مناسب برای نگهداری از آنان استفاده می کنیم و سعی کرده ایم که محیط مناسبی را برای این بچه ها فراهم کنیم.
شریفی به تغذیه اهالی مرکز توانبخشی هم اشاره و بیان می کند؛ زیر نظر کارشناس تغذیه در هر وعده غذایی، از بچه های مرکز پذیرایی می‌کنیم.
وی به موضوع گرانی کالاها هم گریزی می زند و می گوید: در گذشته برنج و سایر اقلام اساسی را با قیمت های پایین تری خریداری می کردیم، اما الان مجبور هستیم که با قیمت های بیشتری این کالاها را خریداری کنیم.
شریفی همچنین تحریم ها و فشارهای اقتصادی را بر کمبود داروهای این مرکز بی‌تاثیر ندانست و گفت: ما گاهی هم با مشکل دارو مواجه هستیم که لازم است مسئولان مربوطه در خصوص داروی بیماران خاص و افرادی همچون این بچه ها که در یک مرکز توانبخشی تحت مراقبت هستند، تصمیم بهتری اتخاذ کنند که در سریعترین زمان و دسترسی بهتر بتوانیم داروی آنان را فراهم کنیم.
مدیر مرکز توانبخشی در ادامه افزود: پزشک متخصص، پزشک عمومی و پرستار در وقت‌های مختلفی معلولان مرکز توانبخشی را مورد معاینه و ارزیابی پزشکی قرار می‌دهند و معاینه این بچه‌ها به طور مرتب و زمان معین انجام می‌گیرد و در صورت نیاز آنان را مورد بستری و تحت درمان بیشتر قرار می‌دهیم.
وی به عدم آگاهی و توانایی برخی والدین هم گریزی زد و گفت: برخی والدین در دادن داروهای این افراد به دلیل شرایط جسمی که دارند، سهل انگاری می‌کنند که هم ما و هم خودشان را به زحمت می‌اندازند و این کار موقعی انجام می‌گیرد که افراد معلول در مرخصی بسر می‌برند.
شریفی گفت: مرکز توانبخشی 6 نیروی مراقب دارد که در 2 شیفت سه نفره از بچه‌ها نگهداری می‌کنند و مرکز همچنین راننده و آشپز هم دارد.
مدیر مرکز توانبخشی معلولان ذهنی جسمی در ادامه بیان کرد: یکی از مشکلاتی که ما با آن مواجه هستیم، این است که ما «ساختمانی» که از این بچه ها نگهداری کنیم، نداریم و اجاره هستیم. وقتی در این مکان فعلی قرار گرفتیم، کلی هزینه کردیم تا محیط را مناسب با شرایط این معلولان آماده کنیم و توانایی پرداخت کرایه بالاتر را نداریم.
وی افزود: هر وقت خواستیم که از اینجا برویم، مجبور هستیم که خانه را به حالت اول برگردانیم و هزینه زیادی نیز در بر دارد.
شریفی اظهار داشت: برای گرفتن قطعه زمینی برای ساخت یک مرکز توانبخشی با مدیران و مسئولان مربوطه نیز راهزنی کردم، اما هنوز به نتیجه خاصی در این خصوص نرسیده ام. امیدوارم مسئولان به کمک ما بیایند تا بتوانیم خدمات بهتری به این بچه ها ارائه دهیم.
وی مشارکت خیرین و مردم را در این امور ضروری دانست و از رسانه ها خواست تا توجه خیرین و مردم را به مراکز توانبخشی جلب کنند و این فرهنگ سازی شود.
وی در پایان گفت: یارانه نگهداری از معلولان ذهنی و جسمی در مراکز توانبخشی بر اساس سال قبل محاسبه می شود و این در حالی است که گرانی در بازار بیداد می‌کند و دولت و مسئولان باید در این زمینه هم چاره‌اندیشی کنند.
9928/6110
انتهای پیام شنیده بودم که در این مراکز افرادی هستند که به دلیل ناتوانی جسمی و مشکلات ذهنی شرایط سختی دارند به طوری که این افراد توان حتی نظافت و بهداشت خود را ندارند، وقتی به مرکز توانبخشی معلولان ذهنی جسمی رسیدم، در مرکز توانبخشی محل نگهداری افراد ناتوان جسمی و ذهنی وقتی باز شد، چهره های بشاش و خندانی را دیدم که همگی به استقبالم آمدند و هر کسی به من که می‌رسید، دست می‌داد و سلام می کرد.
با خودم فکر می کردم خدایا چگونه این افراد را ناتوان ذهنی می‌خوانند در حالی که معرفتشان از بعضی آدم های مدعی بیشتر بود.
کمی جلوتر رفتم، خانم «پریوش شریفی» که مسئولیت این افراد را برعهده داشت را دیدم که در بین جمعی دیگری از این بچه ها نشسته و با مهربانی با آنها حرف می زند. شریفی چند سالی است که مدیریت این مرکز توانبخشی را برعهده گرفته است به قول خودش 38 «گل» خدا به او داده و از بابت این نعمت های الهی شاکر است.
بعد از سلام و احوال پرسی به دفتر مدیر این مرکز توانبخشی رفتم، همزمان که نشسته بودم، این حکایت سعدی به ذهنم آمد که «درویشی را شنیدم که در آتش تنگدستی می سوخت و وصله بر لباس همی دوخت و تسکین خاطر مسکین را همی گفت؛
به نان قناعت کنیم و جامه دلق
که بار محنت خود به که بار منت خلق
کسی گفتش: چه نشینی که فلان درین شهر طبعی کریم دارد و کرمی عمومی، درون به خدمت آزادگان بسته و بر در دلها نشسته. اگر بر صورت حال تو چنانکه هست آگاهی یابد پاس خاطر عزیزان داشتن منت دارد و غنیمت شمارد. گفت خاموش که در پسی مردن به که حاجت پیش کسی بردن.
همه رقعه دوختن به و الزام کنج صبر
کز بهر جامه رقعه بر خواجگان نبشت
حقا که با عقوبت دوزخ برابر است
رفتن به پایمردی همسایه در بهشت
سر صحبت با «پریوش شریفی» مدیر این مرکز توانبخشی معلولان ذهنی باز شد، او گفت: در سال 94 مسئولیت این مرکز به من سپرده شد و روزهای اول که به مرکز آمدم، وقتی می دیدم که چرا یک فردی باید حتی از انجام بهداشت خود عاجز شود، از شدت ناراحتی دچار افسردگی شدم.
شریفی ادامه داد: کم کم به بچه های ساکن مرکز علاقمند شدم و الان اگر روزی آنها را نبینم، مثل اینکه چیزی را از دست داده ام. وقتی برای این بچه ها که به لحاظ ذهنی و جسمی ناتوان هستند، کاری را انجام می دهم. تمام وجودم رضایت و خوشحالی حاکم می شود. دلم می خواهد که همیشه کنار آنها بمانم. بچه های با معرفت و با محبتی هستند که گاهی به دلیل نیاز شدید به عاطفه از سوی خانواده و بستگان خود در لاک خودشان فرو می روند.
وی افزود: خانواده های این بچه ها گاهی تا ما‌ه‌ها احوال آنان را نمی پرسد و این یک آسیب جدی هست و این افراد نیاز شدید به عاطفه خانواده دارند و از خانواده این بچه ها گلایه مند هستم که چرا دیر سراغ فرزندان خود را می گیرند.
مدیر مرکز توانبخشی معلولین ذهنی جسمی در ادامه به مشکلات نگهداری از معلولان ذهنی و جسمی اشاره می کند و می گوید: خدمت به این افراد یک لطف الهی است و من خیلی خوشحالم که در خدمت بچه ها هستم. نگهداری از آنها دشوار است به این دلیل که آنها هیچ توانایی از خودشان ندارند. ادرارشان را نمی توانند، کنترل کنند و ما گاهی مجبور هستیم دو روزی یک بار و یا روزی یک بار آنها را حمام کنیم. مو و ناخن آنها را مرتب اصلاح می کنیم.
وی ادامه داد: هر روز آسایشگاه را با موادهای ضدعفونی و استاندارد تمیز نگه می داریم، و اگر این کار را انجام ندهیم، شاید هیچ کسی توانایی ایستادن در محل نگهداری این بچه های مهربان را نداشته باشد.
در ادامه مدیر این مرکز توانبخشی معلولان ذهنی جسمی می‌گوید: از تخت های مناسب برای نگهداری از آنان استفاده می کنیم و سعی کرده ایم که محیط مناسبی را برای این بچه ها فراهم کنیم.
شریفی به تغذیه اهالی مرکز توانبخشی هم اشاره و بیان می کند؛ زیر نظر کارشناس تغذیه در هر وعده غذایی، از بچه های مرکز پذیرایی می‌کنیم.
وی به موضوع گرانی کالاها هم گریزی می زند و می گوید: در گذشته برنج و سایر اقلام اساسی را با قیمت های پایین تری خریداری می کردیم، اما الان مجبور هستیم که با قیمت های بیشتری این کالاها را خریداری کنیم.
شریفی همچنین تحریم ها و فشارهای اقتصادی را بر کمبود داروهای این مرکز بی‌تاثیر ندانست و گفت: ما گاهی هم با مشکل دارو مواجه هستیم که لازم است مسئولان مربوطه در خصوص داروی بیماران خاص و افرادی همچون این بچه ها که در یک مرکز توانبخشی تحت مراقبت هستند، تصمیم بهتری اتخاذ کنند که در سریعترین زمان و دسترسی بهتر بتوانیم داروی آنان را فراهم کنیم.
مدیر مرکز توانبخشی در ادامه افزود: پزشک متخصص، پزشک عمومی و پرستار در وقت‌های مختلفی معلولان مرکز توانبخشی را مورد معاینه و ارزیابی پزشکی قرار می‌دهند و معاینه این بچه‌ها به طور مرتب و زمان معین انجام می‌گیرد و در صورت نیاز آنان را مورد بستری و تحت درمان بیشتر قرار می‌دهیم.
وی به عدم آگاهی و توانایی برخی والدین هم گریزی زد و گفت: برخی والدین در دادن داروهای این افراد به دلیل شرایط جسمی که دارند، سهل انگاری می‌کنند که هم ما و هم خودشان را به زحمت می‌اندازند و این کار موقعی انجام می‌گیرد که افراد معلول در مرخصی بسر می‌برند.
شریفی گفت: مرکز توانبخشی 6 نیروی مراقب دارد که در 2 شیفت سه نفره از بچه‌ها نگهداری می‌کنند و مرکز همچنین راننده و آشپز هم دارد.
مدیر مرکز توانبخشی معلولان ذهنی جسمی در ادامه بیان کرد: یکی از مشکلاتی که ما با آن مواجه هستیم، این است که ما «ساختمانی» که از این بچه ها نگهداری کنیم، نداریم و اجاره هستیم. وقتی در این مکان فعلی قرار گرفتیم، کلی هزینه کردیم تا محیط را مناسب با شرایط این معلولان آماده کنیم و توانایی پرداخت کرایه بالاتر را نداریم.
وی افزود: هر وقت خواستیم که از اینجا برویم، مجبور هستیم که خانه را به حالت اول برگردانیم و هزینه زیادی نیز در بر دارد.
شریفی اظهار داشت: برای گرفتن قطعه زمینی برای ساخت یک مرکز توانبخشی با مدیران و مسئولان مربوطه نیز راهزنی کردم، اما هنوز به نتیجه خاصی در این خصوص نرسیده ام. امیدوارم مسئولان به کمک ما بیایند تا بتوانیم خدمات بهتری به این بچه ها ارائه دهیم.
وی مشارکت خیرین و مردم را در این امور ضروری دانست و از رسانه ها خواست تا توجه خیرین و مردم را به مراکز توانبخشی جلب کنند و این فرهنگ سازی شود.
وی در پایان گفت: یارانه نگهداری از معلولان ذهنی و جسمی در مراکز توانبخشی بر اساس سال قبل محاسبه می شود و این در حالی است که گرانی در بازار بیداد می‌کند و دولت و مسئولان باید در این زمینه هم چاره‌اندیشی کنند.
9928/6110
کپی شد
