به گزارش ایرنا، عرض ارادت مردان میمندی به آستان حضرت سیدالشهدا (ع) در تاسوعا و عاشورای حسینی با اجرای آیین سینه زنی جوش میمندی، بسان تابلویی زیبا از حرکات نمایشی بصورت متحدالشکل و تکرار اذکار و نوحه های حسینی در دامنه کوه های سر به فلک کشیده روستای صخره ای میمند، تبلوری از جنس حضور می گیرد.
مسیر ورودی میمند را قبل از ظهر عاشورا که به سمت بالا و محل استقرار روستای صخره ای و دست کند پیش می روی زنان سیه پوشی که بر پلکان های دست کند کوه و اطراف کیچه های طبقات پایینی خانه های صخره ای نشسته و اشک ماتم می ریزند توجه هر بیننده ای را به خود جلب می کند.
کمی آن سوتر درست زمانی که شیب مسیر ورودی میمند به اوج خود می رسد به سطحی تقریبا مسطح می رسی که سمت راست آن مشرف به اتاقک هایی دست کند در دل کوه است که 2 در مجزا برای ورود دارد، این محل اتاقکی تقریبا بزرگ است که میمندی ها از آن به حسینیه یاد می کنند، هیات عزاداری میمندی ها درست مقابل این مکان در قالب چند دسته به صورت سنتی به عزاداری می پردازند.
جوش زنی؛ نوعی سینه زنی به شیوه خاص است که در آن عزاداران با حرکات هماهنگ پا و دست بر سینه می کوبند.
مردان میمندی مقابل حسینیه در هیات های عزاداری با قرار گرفتن به صورت حلقه ای، دست چپ خود را به دور کمر فرد کنار خود در یک حلقه وصل می کنند و با نوای نوحه خوانی مداح که اشعاری را با لحن محلی قرائت می کند، سه قدم به عقب رفته سپس با پای راست یک قدم به جلو می روند و با دست بر سینه می کوبند و این حرکت در هر بار سینه زنی ادامه می یابد.
جوش زنان میمندی جملاتی را با لحنی خاص تکرار می کنند که مهمترین آنها عبارت از این اذکار است، 'حسین، حسین مظلوم'، 'حسین حسین عریان'، 'ˈحسین حسین عطشان'، 'حسین بی سر حسین'، 'حیدر حسین'، 'ˈچه شد شهید'.
جوش زنان میمندی همچنین بعد از مداحی مداحان اهل بیت اشعاری را همانند 'در خیمه زین العابدین می زد سر خود بر زمین، گوید حسین من چه شد نور 2 عین من چه شد' و 'حسین حسین یا الله، یزید لعنت الله' را تکرار می کنند.
این ابیات توسط گروه های مختلف جوش زنی میمندی خوانده و توسط گروه دیگر پاسخ داده می شود و یا اینکه یک بیت شعر توسط گروه های جوش زنی به ترتیب تکرار می شود.
پس از دقایقی دسته های جوش زنی را سکوت فرا می گیرد و یکی از مردان میمندی با چاوشی خوانی عزاداری را ادامه می دهد.
در این میان افرادی نیز با تعارف چای و نذورات از عزاداران پذیرایی می کنند تا عزاداران برای ادامه عزاداری گلویی تازه کنند.
عده ای نیز آن سوتر در تدارک نهاری گرم برای عزاداران حسینی هستند که از راه دور و نزدیک به میمند آمده اند، بیشتر عزاداران افرادی هستند که کلمه میمند را در شناسنامه ها و در ادامه نام خانوادگی خود دارند و چنین روزهایی حس وطن دوستی این مردمان به شیوه ای مذهبی به نمایش گذاشته می شود چنانکه از شهرهای دور و نزدیکی که سکنی گزیده اند برای برپایی عزاداری به میمند می آیند.
غریب تر هایی هم هستند که آوازه شکوه روستایی دست کند و صخره ای و برپایی عزاداری سنتی، آنها را به این مکان کشانده است.
آیین جوش زنی در شهربابک هم رواج خاصی دارد چنانکه حسینیه محله سفلی نیز یکی از پایگاه های مهم اجرای این آیین در تاسوعا و عاشورای حسینی است.
و حالا به همت مسئولان این شهرستان آیین جوش زدن در شهربابک به عنوان میراث معنوی به ثبت ملی و معنوی رسیده است.
جوش میمندی در گذشته فقط در میمند اجرا می شد و اکنون با مهاجرت میمندی ها به شهربابک، این آیین در محله هایی مانند پیرجل، هاوشک و غیره نیز اجرا می شود.
خبرنگار و انتشار دهنده: نجمه حسنی*
3029
انتهای پیام مسیر ورودی میمند را قبل از ظهر عاشورا که به سمت بالا و محل استقرار روستای صخره ای و دست کند پیش می روی زنان سیه پوشی که بر پلکان های دست کند کوه و اطراف کیچه های طبقات پایینی خانه های صخره ای نشسته و اشک ماتم می ریزند توجه هر بیننده ای را به خود جلب می کند.
کمی آن سوتر درست زمانی که شیب مسیر ورودی میمند به اوج خود می رسد به سطحی تقریبا مسطح می رسی که سمت راست آن مشرف به اتاقک هایی دست کند در دل کوه است که 2 در مجزا برای ورود دارد، این محل اتاقکی تقریبا بزرگ است که میمندی ها از آن به حسینیه یاد می کنند، هیات عزاداری میمندی ها درست مقابل این مکان در قالب چند دسته به صورت سنتی به عزاداری می پردازند.
جوش زنی؛ نوعی سینه زنی به شیوه خاص است که در آن عزاداران با حرکات هماهنگ پا و دست بر سینه می کوبند.
مردان میمندی مقابل حسینیه در هیات های عزاداری با قرار گرفتن به صورت حلقه ای، دست چپ خود را به دور کمر فرد کنار خود در یک حلقه وصل می کنند و با نوای نوحه خوانی مداح که اشعاری را با لحن محلی قرائت می کند، سه قدم به عقب رفته سپس با پای راست یک قدم به جلو می روند و با دست بر سینه می کوبند و این حرکت در هر بار سینه زنی ادامه می یابد.
جوش زنان میمندی جملاتی را با لحنی خاص تکرار می کنند که مهمترین آنها عبارت از این اذکار است، 'حسین، حسین مظلوم'، 'حسین حسین عریان'، 'ˈحسین حسین عطشان'، 'حسین بی سر حسین'، 'حیدر حسین'، 'ˈچه شد شهید'.
جوش زنان میمندی همچنین بعد از مداحی مداحان اهل بیت اشعاری را همانند 'در خیمه زین العابدین می زد سر خود بر زمین، گوید حسین من چه شد نور 2 عین من چه شد' و 'حسین حسین یا الله، یزید لعنت الله' را تکرار می کنند.
این ابیات توسط گروه های مختلف جوش زنی میمندی خوانده و توسط گروه دیگر پاسخ داده می شود و یا اینکه یک بیت شعر توسط گروه های جوش زنی به ترتیب تکرار می شود.
پس از دقایقی دسته های جوش زنی را سکوت فرا می گیرد و یکی از مردان میمندی با چاوشی خوانی عزاداری را ادامه می دهد.
در این میان افرادی نیز با تعارف چای و نذورات از عزاداران پذیرایی می کنند تا عزاداران برای ادامه عزاداری گلویی تازه کنند.
عده ای نیز آن سوتر در تدارک نهاری گرم برای عزاداران حسینی هستند که از راه دور و نزدیک به میمند آمده اند، بیشتر عزاداران افرادی هستند که کلمه میمند را در شناسنامه ها و در ادامه نام خانوادگی خود دارند و چنین روزهایی حس وطن دوستی این مردمان به شیوه ای مذهبی به نمایش گذاشته می شود چنانکه از شهرهای دور و نزدیکی که سکنی گزیده اند برای برپایی عزاداری به میمند می آیند.
غریب تر هایی هم هستند که آوازه شکوه روستایی دست کند و صخره ای و برپایی عزاداری سنتی، آنها را به این مکان کشانده است.
آیین جوش زنی در شهربابک هم رواج خاصی دارد چنانکه حسینیه محله سفلی نیز یکی از پایگاه های مهم اجرای این آیین در تاسوعا و عاشورای حسینی است.
و حالا به همت مسئولان این شهرستان آیین جوش زدن در شهربابک به عنوان میراث معنوی به ثبت ملی و معنوی رسیده است.
جوش میمندی در گذشته فقط در میمند اجرا می شد و اکنون با مهاجرت میمندی ها به شهربابک، این آیین در محله هایی مانند پیرجل، هاوشک و غیره نیز اجرا می شود.
خبرنگار و انتشار دهنده: نجمه حسنی*
3029
کپی شد
